E is for endearing, a treasure so rare.

**Profile** Number of posts : 70 Status : Active

EOWYN.

Een verwarde ziel omgeven door een palomino omstreken jasje, gaf het totaal beeld Eowyn weer. Eowyn had haar zus altijd verafschuwd, gehaat, haast vervloekt. Maar toch was ze hier vanwege haar, ze wou de strijdbijl begraven, opnieuw beginnen.. Bovendien was Satcha de enige familie die Eowyn nog had. Al die tijd had ze zichzelf afgezonderd gehouden en in de schaduw van haar -oh zo geweldige- zus geleefd, waardoor ze haar eigen leven zelf uit het oog verloren was.

Haar slanke benen hadden haar met tegenstrijd naar verschillende plaatsten gedragen binnen bmh, maar toch was er geen 1 plek die haar gevoel van leegte kon doen vergeten. " wat doe ik hier toch.. " bromde ze kritisch, vooraleer ze vol ongeduld haar donkere neus het
water in liet glijden. Voorlopig had haar zoektocht nog niets opgeleverd, laat staan dat Satcha's dood niet uitgesloten was.

Ze had haar lichaam vervolgens tot haar buik het water in gedragen. Haar ogen te ruste gelegd op de mooie omgeving rondom haar.

- ♥ -
Satcha. From the deepest desires often come the deadliest hate. ~~Sister~~

Hug me for my worries to die, my tears to dry &'nd my loneliness to fly

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

Tyron was net aangekomen in het gebied van Blue Moon Horses en na de lange trektocht die hij achter de rug had was de behoefte naar een slok water vrij groot. Zo doende dus dat hij besloot richting de rivier te wandelen om daar wat verfrissing in de vorm van een slok water te zoeken. De winterse wereld was bekleed in een laagje sneeuw dat net tot aan zijn koten reikte maar de kou leek hem niet zo te deren. Zijn bijzonder brindle gekleurde vacht wist hem goed te beschermen tegen alle winterse elementen.

Eenmaal aangekomen bij de rivier merkte hij al snel dat hij niet alleen was, er stond een merrie -die duidelijk ook geen last had van de kou- in de rivier en Tyron kantelt even zijn hoofd om haar bedachtzaam in zich op te nemen. Een speelse grijns siert al gauw zijn gelaat, de grijns waarvan hij wist dat het hem een vrolijke, tikkeltje uitdagende look gaf aan zijn bijzondere gestalte. Tyron was bruin brindle kleurig met een grote witte aftekening op zijn hoofd die vanaf zijn mond tot rond zijn rechteroog reikte wat ervoor zorgde dat zijn rechteroog helderblauw was. De aftekening stopte echter bij zijn voorhoofd aan de linkerkant waardoor de vacht rond zijn oog daar bruin was en zijn oog donkerbruin, tegen het zwart aan kleurde. Zijn benen waren allemaal bruin op zijn linker voorbeen na, die was tot aan zijn knie wit getekend.

Tyron zet zijn lichaam tot aan de rivier en zoekt de ogen van de merrie op 'Weertje hu?' sprak hij met die speelse grijns rond zijn lippen om erna zijn hoofd te laten zakken tot net boven de rivier en zijn witte neus in het water te dopen. Met enkele slikbewegingen nam hij een aantal grote slokken van het ijzige water en opnieuw verbaasde het hem dat de merrie daar zomaar in de rivier was gaan staan in hartje winter. De brindle gekleurde hengst heft zijn hoofd weer op en zoekt opnieuw de ogen van de merrie op 'Persoonlijk zou ik daar niet al te lang blijven staan, voor je 't weet heb je een longontsteking' Spreekt hij op een wat nonchalante toon

**Profile** Number of posts : 70 Status : Active

EOWYN.

Vreemd genoeg voelde Eowyn niks van het koude water waar ze nu al een gehele tijd instond, het leek alsof ze van de wereld verdwenen was, een eindeloze gedachtengang die niet te doorbreken viel. EO had nooit gedacht dat ze zo fylosofisch kon zijn, maarja, guess dat de tijd iedereen wel in zekere zin deed veranderen.

Toch schrok ze op toen een stem achter haar werd opgenomen door haar gitzwarte oortjes. Echter omdraaien deed ze niet. Ze luisterde alleen, liet de woorden zorgvuldig wat omdraaien in haar hoofd en deed uiteindelijk vervolgens haar smalle mond open. -tell me 'bout it- nipte ze op een neutrale, niet zozeer onvriendelijke manier terug. EO was misschien wat afstandelijker dan de meeste, onvriendelijk was ze absoluut niet.

Uiteindelijk besloot ze na de 2de waaier van woorden zich toch om te draaien. Haar helder blauwe kijkers vielen op een bruin brindle gekleurde hengst die een aparte aftekening op zijn gelaat draagde. Hoewel apart meestal als 'freaky' werd ervaren, vond EO het niet minder dan een mooie verschijning. Zelf was ze ook niet meer dan apart, haar gelaat tekende namelijk een groot litteken over haar blauwe oog heen. Achja, ieder jasje had zijn eigen verhaal nee?.
-ja.. Misschien heb je wel gelijk- snoof ze zachtjes, het was waarschijnlijk de adrenaline die door haar aderen gierde die haar lichaam van de kou belette.

Langzaam draaide de palomino merrie zich om en baande zich een weg lang naar de oever. Zo kwam ze vlak naast de hengst te staan. - Eowyn, de slimste merrie die je voorlopig zal tegenkomen.. Aangenaam- haar stem bevatte wat sarcasme en duide op het feit dat niemand zo 'dom' was om met dit weer in het koude water te gaan staan, maar haar ogen vulde zich echter wel met wat speelsheid. Een scheve glimlach sierde haar gitzwarte snoetje terwijl haar ogen uiteindelijk de speciale mengeling van diens ogen van de hengst vonden.

- ♥ -
Satcha. From the deepest desires often come the deadliest hate. ~~Sister~~

Hug me for my worries to die, my tears to dry &'nd my loneliness to fly

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

Tyron kijkt hoe de merrie zich een weg uit de rivier terug naar de over baant om vervolgens vlak naast hem op het droge te blijven staan. Zijn ogen vestigen zich voor een kort moment op het litteken dat zich over haar oogleden recht over haar oog heen spreidde. Onwillekeurig vroeg hij zich direct af waar het vandaan kwam, uiteraard was dat niet aan hem om te vragen, hij kende haar immers niet. Tyron's lichaam tekende zich niet met blijvende littekens, natuurlijk had hij wel eens schrammen en krassen van, meestal gevechten met andere hengsten maar niets blijvends.
Wanneer de merrie zichzelf voorstelt siert een grijns zich rond zijn lippen, zelfspot was altijd iets wat Tyron goed kon waarderen, hij barstte er zelf immers ook van. 'Het is mij een genoegen Eowyn, slimste merrie van Blue Moon Horses. Mijn naam is Tyron, niet half zo slim maar minstens zo knap' Hij kijkt haar aan met een plagerige glans in zijn 2kleurige ogen, duidelijk was dat hij niets anders dan goede intenties had.

Tyron maakt zijn ogen los van de hare en laat zijn blik even over de omgeving glijden, alles was bedenkt met een laagje sneeuw of ijs enkel de rivier die te snel stroomde voor enige ijsvorm was daar vrij van. Aan de andere kant van de rivier trippelde een vosje langs het water, zijn rode vacht had plaats gemaakt voor een grauwere wintervariant en als automatisch schieten zijn ogen terug naar het lichaam van de merrie om haar vacht in zich op te nemen. Ze was palomino kleurig maar heel bleek zodat ze op het eerste gezicht wat weg had van en schimmel. 'Mooi' spreekt de brindle hengst met een scheve grijns rond zijn lippen om er vervolgens aan toe te voegen 'Je vacht..' Even zwijgt Tyron, lang genoeg om merkbaar te zijn maar te kort voor de merrie om in te vullen want al gauw voegt hij er nog vlot aan toe 'Past ook goed bij dat litteken' Opnieuw die scheve grijns, opnieuw die plagerige, onschuldige blik in zijn ogen.

**Profile** Number of posts : 70 Status : Active

EOWYN.

EO kon haar lichtelijke bewondering voor de tot kort onbekende hengst, die nu de naam Tyron met zich meedroeg, moeilijk verbergen. Haar smalle mondhoeken krulde gelijk op tot een tevreden glimlach waarna ze de hengst lichtelijk aantikte met haar witgekleurde staart. -Nujaa.. niet overdrijven ook niet he prettyboy- EO green geamusseerd. Ze was erg gevoelig aan de gemoedstoestand van andere, tevredenheid bracht tevredenheid bij haar, net zoals onwennigheid.

Op dat zelfde ogenblik valt ook EO de vos op. Ze had altijd wel belangstelling gehad voor dieren die niet onder dezelfde categorie als haar zelf vielen. Dit kwam grotendeels omdat het de enige individuen waren die ze lange tijd alleen in vertrouwen had genomen. EO had paarden namelijk voor lange tijd vermeden, zeker na HET 'ongeluk'. Even dwaalde de palomino merrie d'r ogen af waarna een korte zucht ontstond. Niets meer, niets minder.

Wanneer de hengst opnieuw begon te spreken wekte dit meteen weer een ontspannen, tevreden uitstraling bij de merrie op, al was er een onzekere glimp op te vangen toen de woorden -litteken- haar gehoorgang bereikte. Wat twijfelachtig hing ze haar oortjes opzij en wende haar blik voor enkele ogenblikken af. -Wel.. dankje- ze verbeet de hart-hoofd-situatie en probeerde op zo'n gewoon mogelijke manier de hengst weer aan te kijken. - het zou oneerlijk zijn moest ik niet hetzelfde van jou zeggen, die tweekleur staat je keurig - haar stem was speels getint. EO was niet iemand die haar verleden meteen aan iedereen openstelde, het zou achteraf gezien een grote fout kunnen betekenen. Leren kennen en vertrouwen was voor haar een vooropgestelde eis.

- Ik moet je iets bekennen.. - begon de merrie plots, ze keek de hengst bloedernstig aan - ik ben hier in bmh als gevolg van .... een queeste - Haar ogen werden groter, maar hoe verder de minuten tikte, hoe meer je de ondeugendheid in haar gelaatstrekking kon opmerken. - dus..- stammelde ze - ik ben op zoek naar iemand die me doorheen bmh zou willen leiden, de mooie&gevaarlijke plekjes laten zien, je weet wel .. - betwijfelend liet de merrie haar ogen over de omgeving rollen, alsof ze opzoek was naar iemand die haar kon helpen.. Al was het overduidelijk dat ze eigenlijk de hengst naast haar bedoelde.

- ♥ -
Satcha. From the deepest desires often come the deadliest hate. ~~Sister~~

Hug me for my worries to die, my tears to dry &'nd my loneliness to fly

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

Tyron grijnst even bij het compliment dat ze maakte alhoewel hij niet zeker wist of dat op zijn ogen, zijn vacht, of allebei duiden want immers was praktisch alles aan hem in twee-kleur. Zijn interesse was echter pas echt gewekt wanneer ze begon over een queeste, het maakte dat de brindlekleurige hengst de merrie met een nieuwe blik aan deed kijken. Een queeste? Het klonk altijd interessant, haast uitdagend in de ogen van de hengst die had leren genieten van het leven door opzoek te gaan naar de uitdagingen die het hem te bieden had. Wanneer de bedoeling van haar uitleg duidelijk werd kon de hengst er niets aan doen, even kort ontschoot hem een geamuseerd lachje alvorens hij kort knikt. 'Ik zou niet liever willen dan je de buurt te laten zien, alle gevaarlijke en minder gevaarlijke plekjes, de mooie en minder mooie plekjes..' de hengst laat een korte stilte vallen 'Ware het niet da tik hier ook net binnen kom wandelen en dit mijn eerste slok water is na een lange reis' Opnieuw die geamuseerde grijns rond zijn lippen terwijl hij zijn ogen over de omgeving laat glijden.

Even laat hij zijn ogen rustten op waar even tevoren de vos had gelopen aan de andere kant van de rivier, dan laat hij zijn blik links en rechts langs de oever glijden tot bij besefte dat het een flinke rivier was en ze hem niet zomaar ergens zouden kunnen oversteken. 'Ik wilde voorstellen te beginnen op de plaats waar net de vos liep, maar aangezien ik weinig zin heb in een longontsteking en ik jouw net uit het water heb kunnen lokken stel ik toch een andere richting voor' Tyron richt zijn blik achter zich waar de rand van een bos begint en knikt even kort in die richting. 'Ik wil je met alle liefde het bos van Blue Moon Horses laten zien, dan laat ik het ook meteen aan mezelf zien als je dat niet erg vind' Even duwt hij plagerig zijn neus tegen de hals van de palomino merrie om vervolgens zijn zwaar gespierde, compacte lichaam om zijn as te draaien waarbij hij een van zijn achterbenen laat staan en vervolgens met een krachtige pas richting het bos te lopen.

**Profile** Number of posts : 70 Status : Active

EOWYN.

Vol opwinding was de palomino merrie haast bij z'n eerste woorden voorop getrippeld, ze had geen zin in het triestige en hartgebroken gedoe.. Dat deed haar eraan herrineren dat ze eigenlijk heel erg op haar oudere zus geleken had. Ze schudde verward haar ranke hals waarna ze zich weer tot de hengst toe wende, " zullen we ? " een speelse grijns sierde haar gitzwarte lippen vooraleer ze de volgende lading woorden op hem af liet komen. " Zo ... " Haar zin was nog niet volledig afgemaakt of de merrie was alvast aan haar queeste begonnen, hij zou wel volgen.. hoopte ze... " Ook net nieuw hier huhn? , Mag ik vragen wat jou naar Blue Moon Horses gebracht heeft, Tyron ? " Even liet ze haar ogen in de zijne rusten, maar richtte deze al snel terug op de omgeving. Ja, EO had veel gemist in haar leven, ze had zich voorgenomen om van elke moment te genieten.

Ze grinnikte zachtjes, hem zo aanhoren vond ze best gezellig, hij had een aparte aanpak van praten, vele anders dan de paarden die zij ooit kende. Ze beschouwde merries namelijk meer als -hun bezit- dan als hun gelijke.

- ♥ -
Satcha. From the deepest desires often come the deadliest hate. ~~Sister~~

Hug me for my worries to die, my tears to dry &'nd my loneliness to fly

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

De woorden van de merrie zorgden ervoor dat Tyron zijn oren een fractie van een seconden in zijn hals draaide, ze vroeg hem naar wáarom hij hier was en dat waren niet de vragen die Tyron bereid was te beantwoorden. Maar het was niet aan hem, niet zijn stijl om daar geïrriteerd op te reageren dus beantwoord hij de vraag met een halve waarheid, het was waar maar een groot deel zou hij er niet bij vertellen 'Het avontuur, en daarbij heb ik in mijn leven nog nooit een schim gezien en naar verhalen krioelt het er hier van' Een scheve grijns siert zijn lippen terwijl zijn twee-kleur ogen die van de merrie opzoeken 'En jij dan Eowyn, wat heeft jouw hier gebracht?'

Het was een gewoonte van hem om een vraag te beantwoorden met ofwel direct een tegenvraag of met een kort antwoord en daarna een tegenvraag. Tyron was goed in het verleggen van onderwerpen op een ander, vele paarden hadden het niet eens door maar het zorgde ervoor dat hij niet teveel over zichzelf hoefde te praten, veel liever praatte hij over een ander. Dat was ook direct veel interessante vond de Brindle kleurige hengst, immers interesseerde hij zich niet voor zichzelf, enkel voor een ander.

**Profile**

» Being the bully~ Treasure&Sayare
» Treasure
» Kadertje treasure
» Treasure • Small mistakes, bring happiness.
» Treasure naar rang 2

E is for endearing, a treasure so rare.

E is for endearing, a treasure so rare.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen