Karakter: Deze ranke grijze merrie is van nature onderdanig opgesteld. Dit probeert ze echter te verdoezelen uit angst dat hier misbruik van gemaakt wordt. Simpele zielen kan ze makkelijk om te tuin leiden. Meestal heeft ze haar weerwoord klaar en ze weet zich vaak prima uit een benarde situatie te praten. Ze moet wel, aangezien ze het fysiek negen van de tien keer af zou leggen tegen haar tegenstander. Om deze reden houdt ze ook graag iedereen te vriend. Tenminste, als ze deze niet als een gevaar ziet. Tegenover sterke persoonlijkheden valt ze snel terug in een terughoudende staat en schemert de onzekere, onderdanige merrie flink door. Op dat soort momenten zal ze enkel nog bezig zijn met manieren bedenken om zichzelf uit de situatie te halen, in plaats van van zich af te slaan.

Verleden: Temteds verleden is ook voor haarzelf een vreemde aangelegenheid. Van haar eerste levensjaren kan ze zich vrijwel niets herinneren, of ik ieder geval geen concrete gebeurtenissen. Vanaf haar tweede heeft ze voor zichzelf gezorgd en verschillende tegenslagen te verduren gehad. Naast een doodgeboren veulen op driejarige leeftijd kreeg ze zo rond vier of vijf jaar een tenger merrieveulen van een hengst die op het moment dat ze drachtig werd haar grootste vijand was, maar geleidelijk aan steeds belangrijker voor haar werd. Na over de eerste angsten van het moederschap heen gekomen te zijn, begon ze zich steeds meer te hechten aan haar nakomeling. Het brak dan ook haar hart toen haar jonge dochter besloot haar eigen weg te gaan, weg van haar moeder. Ook de vader van haar dochter was weer uit haar leven. De grijze merrie stond er weer alleen voor en verliet de gebieden waar ze het grootste deel van haar leven had gewoond. De hengst die haar haar dochter had geschonken kwam ze éénmaal weer tegen, waar ze op dat moment niet mee om kon gaan. Weer verliet ze haar thuis in de hoop ergens anders tot rust te kunnen komen.