[b]Afbeelding paard:[/b]
[b]Oorsprong afbeelding:[/b]
http://moosje.deviantart.com/[b]Naam paard:[/b] Amadee
[b]Geslacht:[/b] Merrie
[b]Karakter:[/b] Amadee is een open lieve merrie, gemaakt uit liefde en vreugde.
Ze is een hart verwamend wezen, die graag in de armen van gods
z'n paarden bevind op de wereld. Ze zou altijd voor je klaar staan,
storm of regen, wind of kou, sneeuw of zon. Ze de rechterhand van
god, helpt de overigheid en vult ze met haar passie en liefde.
[b]Verleden:[/b] Ik, Amadee komt uit een land waar wilden paarden nog wild waren.
Waar watervallen nog zeldzaam waren, en het gras groener dan groen was.
Waar van boven op de bergen een laag sneeuw nog lag en onder aan de berg
het heerlijk warm was. Het doet me goed om terug te denken aan die tijd. Die
tijd is nu een herrinering geworden, want alles van die tijd is mijn verleden nu.
Ik zelf was de jongste in mijn kudde, mijn moeder was aplha. Ik keek tegen
haar op altijd, ze straalde macht en vrede uit. Mijn vader was verdwenen...
Ooit op een dag zag hij licht brande in de buurt van onze kudde. De geur
van rook en vuur omringde onze neusgaten. Mijn vader ging er op af, en
keerde nooit meer terug.
Mijn moeder rouwde om hem, maar ze had een kudde te leiden dus hielt zich
groot. Ik, als klein merrietje, snapte de bedoeling niet van het kwaads die dit
kon doen met een groot machtige opper hengst.
Mijn leven veranderde toen ik drie werd, weer kwamen op het grasveld waar
wij gezamelijk sliepen snachts als kudde zijnde licht. Weer de geur van rook
omringde onze neusgaten. Maar deze keer ook de geur van iets sterks, giftigs.
Geur van bezweten paarden en nog veel meer. We hoorden geluid, soort
gezang. Ik weet het niet, maar het klonk akelig in mijn oren. Mijn moeder
hinnikte waarschuwend naar ons dat we moesten vluchten. Een stof wolk
kwam in de verte aan. Gestamp, gesnoof en briesende geluiden van paarden
hoorde we. Een seconde leek een eeuw opeens, het leek of alles stil gezet
gezet werd. Paarden van onze kudde schoten alle kanten op, touwen om hun
hals, worstelend op de grond. Mijn moeder, liggend op de grond. Haar
Palomino vacht kleur helemaal zwart door het zand. Werd weg gebracht door
de wezens. De knop in mijn hersenen draaide om ik moest vluchten, op de
ren.
Ik Amadee, ben nu alleen. En dit is mijn verleden. Mijn famillie is van mijn
afgepakt, ik zwerf nu alleen rond in BMH.
