[table align="center" bgcolor="000000"][tr][td]<table align="center" width="300"><tr><td align="left">[img]http://i232.photobucket.com/albums/ee153/Iloveyoumicky/Patriot-1.png[/img][table align="center" bgcolor="000000" ][tr][td] <table align="center" width="418"><tr><td align="justify"> [size=9][color=#4e3f21][font=Tahoma]Vol gratie beweegt Vouh zijn grote lichaam over het mulle zand. Zijn heldere blauwe ogen stonden op oneindig, en zijn lichaam was nat van het zweet. Hij hield van het strand, iets wat hij misschien van zijn vader had overgenomen. Het bracht hem de kalmte die hij zo nu en dan zeker nodig had. Het was een wirwar van gedachtes in zijn hoofd, en geen enkel moment kreeg hij zijn hoofd leeg. Enkel nu, nu hij zijn lichaam dwong om harder en harder te gaan, totdat zijn benen zouden stoppen en zijn adem op zou zijn. Hij hield van het gevoel als hij zijn lichaam tot het uiterste te krijgen, dan kreeg hij het gevoel alsof hij leefde, iets wat hij vaak vergat. Hij was zo vaak verzonken in zijn gedachtes dat hij soms niet meer wist wat de werkelijkheid was, hij verkoos zijn dromen dan ook boven de realiteit. Hij hield niet van deze wereld, hij had zijn eigen wereld gemaakt waar hij zich kon terug trekken wanneer hij wilde. En het liefste deelde hij die wereld met geen enkele ziel, er was maar één merrie geweest die zijn dromen had gedeeld, en zij was jaren geleden gestorven. Nee Vouh hechte zich liever niet aan een ander. Dit maakte hem echter  niet minder sociaal, hij vond het heerlijk om met anderen te spelen, hen te laten geloven dat hij wel om ze zou geven.</td></tr></table>[/td][/tr][/table][/font][/color][/size] </td></tr></table>[/td][/tr][/table] 

[table align="center" bgcolor="000000"][tr][td]<table align="center" width="300"><tr><td align="left">[img]http://i232.photobucket.com/albums/ee153/Iloveyoumicky/Patriot-1-1.png[/img][table align="center" bgcolor="000000" ][tr][td] <table align="center" width="418"><tr><td align="justify"> [size=9][color=#4e3f21][font=Tahoma]Vol gratie beweegt Vouh zijn grote lichaam over het mulle zand. Zijn heldere blauwe ogen stonden op oneindig, en zijn lichaam was nat van het zweet. Hij hield van het strand, iets wat hij misschien van zijn vader had overgenomen. Het bracht hem de kalmte die hij zo nu en dan zeker nodig had. Het was een wirwar van gedachtes in zijn hoofd, en geen enkel moment kreeg hij zijn hoofd leeg. Enkel nu, nu hij zijn lichaam dwong om harder en harder te gaan, totdat zijn benen zouden stoppen en zijn adem op zou zijn. Hij hield van het gevoel als hij zijn lichaam tot het uiterste te krijgen, dan kreeg hij het gevoel alsof hij leefde, iets wat hij vaak vergat. Hij was zo vaak verzonken in zijn gedachtes dat hij soms niet meer wist wat de werkelijkheid was, hij verkoos zijn dromen dan ook boven de realiteit. Hij hield niet van deze wereld, hij had zijn eigen wereld gemaakt waar hij zich kon terug trekken wanneer hij wilde. En het liefste deelde hij die wereld met geen enkele ziel, er was maar één merrie geweest die zijn dromen had gedeeld, en zij was jaren geleden gestorven. Nee Vouh hechte zich liever niet aan een ander. Dit maakte hem echter  niet minder sociaal, hij vond het heerlijk om met anderen te spelen, hen te laten geloven dat hij wel om ze zou geven.</td></tr></table>[/td][/tr][/table][/font][/color][/size] </td></tr></table>[/td][/tr][/table] 

[table align="center" bgcolor="000000"][tr][td]<table align="center" width="300"><tr><td align="left">[img]http://i232.photobucket.com/albums/ee153/Iloveyoumicky/Patriot-1-1.png[/img][table align="center" bgcolor="000000" ][tr][td] <table align="center" width="418"><tr><td align="justify"> [size=9][color=#4e3f21][font=Tahoma]Vol gratie beweegt Vouh zijn grote lichaam over het mulle zand. Zijn heldere blauwe ogen stonden op oneindig, en zijn lichaam was nat van het zweet. Hij hield van het strand, iets wat hij misschien van zijn vader had overgenomen. Het bracht hem de kalmte die hij zo nu en dan zeker nodig had. Het was een wirwar van gedachtes in zijn hoofd, en geen enkel moment kreeg hij zijn hoofd leeg. Enkel nu, nu hij zijn lichaam dwong om harder en harder te gaan, totdat zijn benen zouden stoppen en zijn adem op zou zijn. Hij hield van het gevoel als hij zijn lichaam tot het uiterste te krijgen, dan kreeg hij het gevoel alsof hij leefde, iets wat hij vaak vergat. Hij was zo vaak verzonken in zijn gedachtes dat hij soms niet meer wist wat de werkelijkheid was, hij verkoos zijn dromen dan ook boven de realiteit. Hij hield niet van deze wereld, hij had zijn eigen wereld gemaakt waar hij zich kon terug trekken wanneer hij wilde. En het liefste deelde hij die wereld met geen enkele ziel, er was maar één merrie geweest die zijn dromen had gedeeld, en zij was jaren geleden gestorven. Nee Vouh hechte zich liever niet aan een ander. Dit maakte hem echter  niet minder sociaal, hij vond het heerlijk om met anderen te spelen, hen te laten geloven dat hij wel om ze zou geven.</td></tr></table>[/td][/tr][/table][/font][/color][/size] </td></tr></table>[/td][/tr][/table]