Oorsprong afbeelding: Deviantart

Naam paard: Rue
Geslacht: Merrie
Gave: Genezende kracht, met uitzonderig op het redden van levensbedreigende situaties.
Karakter:Ondanks haar sociale vaardigheden is ze graag alleen met de natuur. Ze heeft zich afgesloten voor alle wezens waar ze enkele communicatie mee kan voeren waardoor ze vrijwel heel kort door de bocht kan komen. Ze zegt waar het op staat, waar ze het wel of niet mee eens is en wat haar mening is. Ook filosofeert ze graag over zaken die haar boeien, en dit is dan ook het enige moment dat ze zin heeft om erover te praten.
W.I.P
Verleden:Ongeveer zes jaar geleden werd Rue geboren in een wonderlijk gebied. Waar ze communiceerde met vlinders en  die ook hun levensweg lieten bepalen. Bij iedere geboorte werd er een vlinder gekoppeld aan het veulen, dat was dan ook je levenslot. Zo ook bij Rue. Ze werd gekoppeld aan een verschrikkelijke grote, groene vlinder. Het beestje was vanaf het begin onstuimig en Rue kon haar vaak niet volgen. Echter kwamen ze vaak ’s avonds bij elkaar. Tot op een avond het vlindertje nog steeds niet in de buurt van haar was  verschenen. Ze maakte zich zorgen en volgens haar instinct ging ze ‘haar levenslot’ zoeken. De bossen van het paradijselijke gebied waren ’s nachts enorm gevaarlijk, en zeker voor een veulen van een paar dagen oud. Na een aantal weken had ze het dier gevonden, toen ze wakker werd van een vervelende nachtmerrie. Het zat opeens op haar neus en van blijheid keerde ze eindelijk terug naar de kudde. Maar er was niemand te vinden. Er lagen overal lijken, en het leek erop dat de hele kudde was uitgemoord. Zelfs haar ouders zag ze liggen. Achter haar galmde een luide stem, die ze kon plaatsen als de leider van de kudde. “Rue.” Begon hij. “Dit is jouw schuld. Jij bent je levenslot kwijtgeraakt en hebt ons hier in de steek gelaten. Ieder zijn levenslot is van slag geraakt door jouw beslissingen.” De terechtwijzingen deden haar enorm pijn. Ze rende van de enorme hengst weg en hoorde hem nog naschreeuwen: “Iedereen wist dat jij een kind van de duivel was, je hebt niet voor niets een gewei op je hoofd.” Van deze woorden schrok ze, omdat ze het nog nooit had opgemerkt. Eigenlijk had ze het nog nooit gezien maar toen ze zichzelf na een tijdje in de weerspiegeling van het water bekeek, zag ze in de weerspiegeling het grote ding op haar hoofd stralen.

De tijd erna heeft Rue veel in het bos geleefd, eigenlijk alleen maar. Ze zonderde zich af van alle andere paarden omdat ze niemand meer vertrouwde. Bij de natuur voelde ze zich enorm veilig. Tenzij ze een vlinder tegen kwam, die haatte ze enorm. Wanneer dat voor kwam, kwam al de woede weer in haar op en duurde het weer een tijd voor ze gekalmeerd was. In die tijd had ze weinig contact met paarden, maar af en toe kwam ze enkele tegen. Sommige waren fijn om mee om te gaan, sommige minder. Maar ieder liet zijn sporen achter.

W.I.P