Copyride
Profile
Number of posts : 74
Status : Active
Contact
|  Onderwerp: Don't let the darkness take me - Axis di 6 okt 2015 - 22:38 | |
|  |
Het lichaam van Black Rain bevond zich afzijdig, zoals ze had gedaan sinds ze terug was gekomen. Haar paarse ogen staarden leeg voor zich uit. Geen medeleven, geen hulp, niets had ze nog te bieden aan andere paarden. Haar lichaam was oud en versleten. Haar eens zo prachtige manen hingen in klitten langs haar hals. Wanneer ze haar hoofd schud waaien ze zelfs niet meer op maar blijven stuf langs haar hals naar beneden hangen. De dikke lange staart die ze achter zich aan sleepte was niet meer dan een brok ineen aaneengegroeide modder geworden. Druppels vallen op haar grauw geworden lichaam. De hemel leek te treuren, al heel de dag viel er regen uit de lucht.
Wanneer de druppels haar lichaam raken lijken ze zwart te worden. Zand en stof spoelt van haar lichaam en het lijkt alsof ze een deel van haar oorspronkelijke glans terug krijgt, was het alleen maar omdat het licht een glinstering gaf aan het water. Black Rain, een naam zonder betekenis. Althans zo vond ze zelf. Als ze er goed over na dacht had haar leven niet veel betekenis meer. Ze was een oude merrie geworden zonder ooit het leven te kunnen schenken aan een veulen. Ze was oud geworden zonder haar eigen familie te kunnen beschermen.
Ze herinnerde zich nog als gisteren, de dag dat haar tweelingbroer vermoord werd door Avanti. Zijn zwarte lichaam had aan haar voeten gelegen en ze had niets voor hem kunnen doen. Haar moeder en vader had ze niet kunnen beschermen. Haar leven was één grote puinhoop geweest en wanneer zij zelf uit het leven zou worden gerukt, binnen dit en een paar jaar, is ze niets waardevol wat ze achterlaat op deze wereld. Rain's kijk op de wereld, op het leven was somber geworden. Het leven bekeken door haar felle paarse kijkers was al even grauw geworden dan haar doffe lange vacht.
The times that you hurt me and put tears on my face
And even now, while I hate you, it pains me to say
I know I'll be there at the end of the day |
|
|
|
