Het land van de blauwe maan. Daar zou zij moeten overleven. Maar een andere keuze had ze niet. Saïra zuchtte toen ze Minanter binnenstapte. Ze wist zeker dat ze dit niet ging halen. De merrie schudde haar zwarte hoofd. Ze dacht weer eens in problemen, iets wat ze de laatste tijd wel vaker deed. Met haar bruine kijkers scande ze het gebied, voor zover ze kon zien. Het was er koud, en ze rilde toen ze verder liep. Een tweede zucht verliet haar mond. Ze had hier absoluut geen zin in. Haar zwarte vacht glansde lichtjes door de herfstzon die er op scheen, maar veel warmer werd het niet. Waarschijnlijk gaat het alleen nog maar afkoelen, dacht ze geïrriteerd terwijl ze verder stapte. Haar blonde manen zaten grotendeels in de war, en ook haar staart zag er niet uit. Tijd om het uit elkaar te halen had ze niet, want ze moest doorlopen. Ze wou voor de nacht aankomen bij de kudde. Haar leven stond op het spel!
Het duurde lang voordat ze ergens middenin Minanter aankwam. De kudde had ze nog steeds niet gevonden, maar de zon hing nog steeds aan de hemel en zakte nog niet, dus tijd had ze wel. Het probleem was dat ze geen idee had welke kant op. Een rilling trok over haar rug. Ze hoopte dat ze snel iemand zou vinden die hier de weg wel wist. Want dit ging dus echt niet lukken.
Mariëlle
Profile Number of posts : 601 Status : Active
Contact
Onderwerp: Re: Changes (open) ma 26 okt 2015 - 12:50
"The crownless again, shall be king"
Zachtjes deint het water op en neer in het beekje, en klotst met enige regelmaat tegen de benen van de zwarte hengst. Zijn sokken plakken tegen zijn benen. Het zachte blazen van de wind door de bomen kalmeerde Reducto. Zijn dagelijkse ritueel kwam ook vandaag weer terug en vandaag was minanter aan de beurt. Red besluit zijn tempo hoog te houden zodat hij de rest van de dag kon besteden aan iets nuttigers. Ookal wilde hij elke dag een gebied doorlopen en voelde hij dit als zijn plicht om te doen, af en toe zou wat diversiteit niet verkeerd zijn. Met krachtige passen draaft hij verder, zijn hals in een boog. Zijn robuuste hoofd hangt laag en zijn ademhaling wordt met de minuut zwaarder. Hij hield van de natuur, en hij hield er van om al zijn krachten uit te buiten en zo ver te gaan dat hij niet meer kon. Met een zwakke grijns op zijn lippen zet hij zijn lichaam in stap en loopt zo verder, maar het lot heeft andere ideeën, een merrie kruist zijn pad en vangt Reducto's blik...een nieuwe blik die hij hier nog niet eerder had gezien. 'Welkom vreemdeling?' mompeld hij met een vragende blik, Zijn stem is koud, doorleefd en krachtig en dat beschreef precies hoe Reducto is.
"We were king’s men.."
Laatst aangepast door Mariëlle op di 27 okt 2015 - 13:28; in totaal 1 keer bewerkt
Evaatjuh
Profile Number of posts : 12 Status : Active
Contact
Onderwerp: Re: Changes (open) ma 26 okt 2015 - 16:58
Saïra
Haar angsten werden gedeeltelijk gekalmeerd bij het zien van een grote, zwarte hengst. Ze hief haar hoofd lichtjes toen ze zag dat de hengst haar kant op kwam. Ze had de hengst nog niet eerder gezien, en dus kende ze zijn rang niet. Ze kende niemand hier. Maar dat zou nog wel komen. Als ze de kudde kon vinden. De hengst stond inmiddels dichtbij haar. Een vragende blik verscheen op het gezicht van de hengst toen hij haar welkom heette. Zijn welkom was niet een van de warmste, maar het was iets. Ze zweeg, maar keek lichtelijk nieuwsgierig haar kant op. De angst in haar bruine ogen was onmiskenbaar. Ze was dan ook niet bepaald dapper aangelegd. Niet na alles wat ze had meegemaakt. Na even had ze de moed bij elkaar geschraapt om dankjewel te zeggen. "Dankuwel," kwam er deels angstig en verlegen, deels nieuwsgierig uit. Ze was nieuwsgierig naar wie de hengst was, wat hij hier deed en hoe hij heette.
Flut -,-
Mariëlle
Profile Number of posts : 601 Status : Active
Contact
Onderwerp: Re: Changes (open) di 27 okt 2015 - 15:07
"The crownless again, shall be king"
Reducto had deze verschijning nog niet voorbij zien komen in bmh, Zijn ogen hadden deze merrie nog niet opgeslagen en dus wist hij niks van haar, geen afkomst, geen naam.. -niets-. Dit mocht dan zijn land zijn, zijn gebied.. niet iedereen was hier welkom. En dus besloot de hengst te blijven staan, nog altijd alert blijvend op wat er kon gebeuren.
Het was de angst die de merrie met zich mee droeg.. dat was het wat hij voelde en het gaf Reducto een argwanend gevoel. Alsof er iets aan deze merrie niet klopte, alsof ze iets met zich meedroeg. Een geheim waar reducto zichzelf enigszins in kon herkennen. Hij droeg ook genoeg met zich mee, zoveel dat het hem bijna zijn leven had gekost.
De hengst besluit het ijs te breken en zet nog enkele passen richting de merrie. Nieuwsgierig draaide hij zijn oren naar de merrie die hij zojuist benaderd had. “Draagt deze mooie verschijning ook een naam met zich mee?” begon hij droogjes, maar met enige charme in zijn stem meedragend.
"We were king’s men.."
Evaatjuh
Profile Number of posts : 12 Status : Active
Contact
Onderwerp: Re: Changes (open) za 31 okt 2015 - 8:53
Saïra
Haar laatste angsten werden gekalmeerd en binnen twee tellen rilde ze niet meer. De hengst zag er niet vals uit, wat Saïra geruststelde. Hij stapte wat dichterbij en vroeg naar haar naam. "Saïra," antwoordde ze. Ze keek de hengst aan met haar glanzende bruine ogen, al moest de kleine merrie een stukje naar boven kijken. Niet heel ver, maar het deed een beetje pijn. Zij wou gewoon zo snel mogelijk naar de kudde. Ze voelde zich nog steeds niet veilig, alsof iets naar haar keek.
Mariëlle
Profile Number of posts : 601 Status : Active
Contact
Onderwerp: Re: Changes (open) vr 6 nov 2015 - 16:41
"The crownless again, shall be king"
Reducto merkte op dat de merrie niet bepaald vlot was qua woorden. Misschien kwam het door haar achtergrond, of doordat ze nieuw was in het gebied. Hoe dan ook, de hengst zou haar op haar gemak proberen te stellen.
“Welkom in het gebied van de blauwe maan Saïra” De hengst knikt kort en laat een vage glimlach rond zijn lippen verschijnen. Mijn naam is Reducto, Councillor van rang 4 en emperor van het gebied van de blauwe maan. red hielt er niet van om zijn titels keer op keer te moeten vertellen, en het laatste wat hij wilde zijn was arrogant en ijdel. Maar de hengst begreep ook, dat wanneer kuddedieren zijn status eenmaal kende ze zich meteen een stuk veiliger voelden bij de hengst. En in de hoop dat ook deze merrie zich minde angstig zou gedragen sprak hij de woorden dus uit.
Niet veel later valt dan toch een korte stilte, die de zwarte hengst dan uiteindelijk toch verbreekt. Wat brengt Saïra naar het gebied van de blauwe maan? Geïnteresseerd kijk hij haar aan, zijn oren continue bewegend, gefocust op elk geluid wat zich rond hen bevond.
