Afbeelding paard: https://2img.net/h/oi62.tinypic.com/30xerf9.jpg    Oorsprong afbeelding: Yurameki/Mariëlle    Naam paard: Nyro (zegt: Nairoo)    Geslacht: Hengst    Leeftijd: 3 jaar    Ras: deels andalusiër, verder onbekend    Karakter: Dapper, beschermend, vriendelijk, af en toe chagrijnig    Verleden: "Nyro," werd er gezegd. Het eerste woord wat ik hoorde. Mijn          naam. Het was mijn moeder die mij zo noemde. Nyro... Ik besteedde er verder geen aandacht aan. Het was maar mijn naam. Zoveel om erover te weten is er niet. Behalve dan dat die van mij was. Ik had een gewone jeugd. Veel vrienden. Mijn ouders hielden allebei van me, in tegenstelling tot de meeste anderen. Mijn moeder kreeg een tweede veulen, mijn zusje. Of eigenlijk, halfzusje. Mijn vader was overleden. Hij stierf op mijn eerste verjaardag. Mijn moeder had al snel een tweede hengst, maar hij gaf absoluut niet om mij. Het was gewoon het tegenovergestelde. Mijn moeder gaf ook meer aandacht aan hem, en hij leek haar te hypnotiseren. Ik werd achtergelaten. Ik hoorde nog wel bij de kudde, maar had alleen nog maar grote groepen vrienden. Ik had nog steeds niks te klagen, aangezien heel veel veulens opgroeiden met weinig tot geen vrienden. Toen gebeurde het. Ik lette niet op. Mijn zusje draafde vrolijk weg. Haar vader en onze moeder sliepen. Toen ik zag dat ze weg was rende ik naar haar ouders. Maar die hadden geen zin. Ik draafde snel over het spoor dat ze had achtergelaten. Daar zag ik haar. Onder het bloed. Overal hoefafdrukken. Ik schrok me dood en schreeuwde het uit van angst. Mijn moeder en haar vader kwamen aandraven en zagen haar. Ze dachten dat ik haar had vermoord en ze stuurden me weg. De enige plek waar dit nieuws niet was gekomen was het land van de blauwe maan. Ik had geen keus. "Life doesn't change untill you change."

[/td]
[/tr]
[/table]
[/td]
[/tr]
[/table]