Good evening [& Aleydis]

**Profile** Number of posts : 359 Status : Active

De avond begon al te vallen toen Wilson over het strand van Orlais liep, terwijl hij onderweg was naar Minanter. Hij had namelijk wat in Anderfels rondgekeken om te ontdekken of zijn kudde misschien ook naar BMH was afgedwaald, maar helaas was dat niet het geval geweest. In elk geval wist hij wat te ontspannen nu hij langs het zeewater liep en daardoor vergat hij even al zijn zorgen. Hij bleef echter wel alert, waardoor hij even bleef stilstaan en zijn oren spitste toen hij dichtbij een hengst hoorde hinniken. Zo te horen was het niets bijzonders: het was gewoon een jonge hengst die aandacht zocht van merrie. Wilson schonk er dus geen aandacht aan en keek uit over het water voor hem. Hij had nog maar zelden de zee gezien en het bleef dan ook bijzonder voor hem om te zien dat die niet eens leek op te houden bij de horizon. Het uitzicht was zo adembenemend dat hij bijna niet doorhad dat er een ander paard zijn kant op kwam. Toen hij zijn hoofd in de richting draaide waar hij hoefstappen vandaan hoorde komen, was de ander dan ook al erg dichtbij. Hij knikte even ter begroeting, maar wist niet zeker of het andere paard behoefte had aan een gesprek.

De roep van een hengst liet haar heel even opkijken. Haar oren trokken iet wat geirriteerd en ze snoof. Waarom hadden die beesten altijd alle aandacht nodig. Ze had er absoluut geen zin in om er een tegen te komen zeker niet op dit moment.

Toch zette ze haar passen voort. Wellicht om de hengst even een piece of her mind te geven over hoe hij dacht met merries om te gaan of omdat ze toch altijd op de stranden van Orlais wou zijn. Zij zelf was geboren in de derde rang. Haar moeder Kayleigh had na overleg met haar vader de toemalige Leider Theron er voor gekozen om een rang hoger te klimmen. Aleydis was altijd een verrassing geweest. Haar oudere tweelingzus Alezna was wel altijd verwacht maar goed. Je verwacht nou eenmaal nooit dat er een Tweeling uit je lichaam komt.

Tussen Alezna en haar was zij altijd de slimmere geweest. Haar tweeling had een handje van zonder na te denken in de problemen te springen waar Aleydis haar altijd weer uit had moeten redden. Tenminste. Dat was zo voor ze verdween.. Na de dood van haar vader was alles anders geworden. Alezna was verdwenen. Aleydis had een weg naar een nieuw leven gezocht maar was uiteindelijk toch weer terug gekomen in het land van de blauwe maan. Waar ze liefdevol opgenomen was door Lighting en haar kudde maar het voelde nooit meer als een thuis. Haar thuis was verdwenen..

Diep in gedachten verzonken zag ze de bruin achtige gestalte van een hengst, waarschijnlijk de hengst die zo slijmerig had staan roepen. "Hey jij!" Riep ze over de wind en stapte naar hem toe. Haar zilveren manen dansde op de zeewind en met harde ogen stapte ze door. "Wie denk je wel niet dat je bent." Siste ze haar bruine ogen spuwde vuur terwijl haar staart heen en weer schoot.

**Profile** Number of posts : 359 Status : Active

De lichaamstaal van de merrie die op hem afkwam vertelde Wilson al genoeg: ze was kwaad, en niet zo'n beetje ook. De kleine hengst zette verrast een stap achteruit, niet goed wetend wat hij hiermee moest. “Gewoon, Wilson,” zei hij wat verward. Wat had hij gedaan om haar zo boos te maken? Hij stond hier maar gewoon en door zijn gestalte was het wel heel onlogisch om te denken dat hij ook maar enig gevaar vormde. “Wat is er?” vroeg hij dus maar in de hoop dat de merrie dat niet verkeerd zou opvatten.

Het scheinheilige antwoord was niet bepaald wat ze verwacht had maar toch stapte ze niet terug en bleef hem boos aanstaren. Hoe dan ook was hij vreselijk sexystisch bezig geweest en wou ze niets liever dan hem op zijn nummer zetten. Niet als dochter van een oud leader nee, gewoon als Aleydis die ze was. "Nou dan meneer Wilson, Het is alles behalve beschaaft om als een gek te roepen naar merries alsof wij speelgoed zijn." Trots glansde in haar bruine ogen terwijl haar zilveren lokken hevig wapperde. De kleine arabier was niet gediend van dit gedrag en dat zou ze duidelijk maken ook. [b]"Als je je hormonen zo moeilijk in kan houden moet je maar een partner zoeken, op een fatsoenlijke manier.

**Profile** Number of posts : 359 Status : Active

Ondanks zijn antwoord veranderde de gezichtsuitdrukking van de merrie niet. Ook haar stem klonk niet al te vrolijk toen ze even duidelijk haar mening liet horen over hengsten die naar merries riepen. Ze dacht dus dat Wilson de hengst was die dat overdreven gehinnik had laten horen? Dat idee liet de palomino wat ontspannen. Het was een misverstand en hij kon het de merrie niet kwalijk nemen dat ze dacht dat hij de druktemaker was. Voordat hij echter iets kon zeggen, beweerde de merrie dat hij maar op een fatsoenlijke manier naar een partner moest zoeken als hij zijn hormonen zo moeilijk kon inhouden... wat dus niet op Wilson van toepassing was. “Dat was ik niet,” begon hij rustig. “Ik weet wel beter dan naar merries te roepen. En mijn hormonen heb ik prima onder controle,” zei hij vervolgens. Het was de waarheid, maar hij besefte wel dat als hij geen zussen had gehad, hij best net zo had kunnen eindigen als de hengst die wél had geroepen.

De voskleurige merrie trok even met haar oren en staarde hem recht aan. Hij Probeerde haar duidelijk te maken dat hij niet degene was geweest die zo had staan roepen. Het liet Aleydis even twijfelen. Het was van ver weg geweest dus ze had niet precies de klank van de hinnik kunnen horen. De hengst die zichzelf had voorgesteld als Wilson kon prima gelijk hebben als hij zei dat hij het niet was maar nog altijd kon Aley dat niet helemaal geloven. Want welke hengst zou zijn eigen haard niet proberen te redden als hij het nog kon? Het zou we heel makkelijk zijn geweest als ze hem zo in een keer geloofde nietwaar. Zo kon hij zo ondertussen verder gaan met zijn smerige bezigheden.

Zacht snoof ze en staarde hem recht aan er achter proberend te komen of de ijslandse hengst de waarheid sprak of niet maar wist niet door hem heen te prikken en zuchtte haar manen schuddend. "Luister, als het je wel was. Leer dan wat manieren." Mompelde ze het half opgevend om hem de les te leren en schudde haar hoofdt. Hopeloos hengsten. Allemaal hopeloos.

**Profile** Number of posts : 359 Status : Active

Hoewel de merrie nu aan haar standpunt leek te twijfelen, had Wilson het vermoeden dat ze hem nog niet helemaal vertrouwde. Ergens vond hij dat wel jammer, maar het was ook weer geen ramp. Wat wantrouwen kon nu eenmaal geen kwaad. De merrie schudde haar manen en mompelde dat als hij het wel was geweest, hij manieren moest leren. “Ook al was ik het niet, ik beloof dat ik mijn manieren zal houden,” reageerde Wilson glimlachend. Hij was niet het type dat extra nadruk legde op de fout van een ander, dus dat deed hij dan ook niet. In plaats van daar verder op in te gaan, besloot hij iets te vragen wat wel zin had. “Mag ik wel weten hoe je heet?” Dat leek hem wel redelijk, aangezien de merrie al wel zijn naam wist.

OOC: Ik ben wel vereerd dat je hem op een IJslander vindt lijken, aangezien degene van wie ik hem had gekocht had gezegd dat hij een Welsh was ~~al is dat geen Welsh-hoofd~~ Fluit

-sssst

Aley was niet het type om rechtstreeks haar standpunt te laten vallen als ze ergens fout zat maar ze was nou ook weer niet zo kinderachtig om niet eventueel als ze fout was haar verontschuldiging aan te bieden. Toch wist z niet helemaal zeker of hij wel o niet het gedaan had. Ze wist het voor nu gewoon niet en kon er dus ook niet over oordelen.

Zacht zuchtte ze en draaide haar hoofd schuin beseffend dat ze haar naam totaal vergeten had om uit te spreken. Bij de gedachte dat ze zo stom was geweest om niets te zeggen begon ze te glimlachen. "Aleydis, is de naam." Haar stem was even iets vrolijker en ze keek hem met haar bruine ogen bijna speels aan.

**Profile** Number of posts : 359 Status : Active

Eindelijk keek de merrie hem weer wat vrolijker aan. Ze stelde zichzelf voor als Aleydis, wat een naam was die Wilson nog nooit had gehoord, maar mooi was ze zeker. “Aangenaam,” reageerde hij vrolijk, waarna hij even naar de lucht keek. De zon stond al laag en de jonge hengst herinnerde zich nu pas de waarschuwingen die een aantal paarden hem hadden gegeven. 's Nachts moest hij bij zijn kudde blijven, of anders kon het nog wel eens verkeerd met hem aflopen en waarschijnlijk gold dat ook voor de merrie. “Het is al laat. In welke kudde leef je?” vroeg hij.

OOC: Ik weet dat ik in de beginpost heb gezet dat hij onderweg was naar Minanter, maar ik ga er maar even van uit dat hij al in Orlais leeft. Dat is wat makkelijker Fluit

Haar gehele houding werd langzaam aan mer ontspannen en zacht glimlachte ze kijkend naar de hengst. Ze voelde zic hal wat meer ontspannen ondanks haar woede van net. Ze knikte even op dat het al laat aan het worden was en rekte zichzelf uit met een zucht. "Ik leef in Anderfels onder de leiding van Lightning." Ze glimlachte zacht. "Rang drie dus. En jij?" ze draaide haar hoofd iets bij en keek de hengst aan met iet wat plezier in haar bruine oogjes. Ze as normaal echt een vrolijk beest maar na de dood van haar vader had ze zich al lang niet meer zo gedragen zoals ze nu al deed. De hengst liet haar vrolijker lijken dan dat ze had gedacht zich ooit te voelen.

**Profile** Number of posts : 359 Status : Active

Wilson's oren spitsten zich toen de merrie vertelde dat ze in Anderfels leefde. Ze was dus een rang hoger dan de jonge pony, wat hem ergens niet echt verbaasde. Aleydis had immers duidelijk laten zien dat ze niet met zich liet spotten en dat was niet bepaald typisch voor bijvoorbeeld een merrie uit rang één. Nu keek ze hem in elk geval een stuk vrolijker aan, terwijl ze de vraag terug stelde. “Ik leef hier, dus in rang twee en onder leiding van Skyfall,” antwoordde hij, al moest hij toegeven dat hij zijn leider nog nooit echt had gesproken. Het was niet zo dat hij belangrijke informatie of vragen had, maar ergens zou het wel handig zijn om de Councillor van zijn kudde te leren kennen. Nu had hij alleen wel wat andere zaken aan zijn hoofd. “Zal ik met je meegaan tot aan de grens? Dat is altijd veiliger dan in je eentje te moeten reizen,” stelde hij vervolgens voor.

a l e y d i s

"It does not matter how slowly
you go so long as you do not stop."

Langzaam knikte ze zacht. Een glimlach op haar lippen terwijl ze de hengst aankeek. Haar diep bruine ogen speels twinkelend. "Skyfall hmm. Succes d'r mee." Mompelde ze lachend en schudde haar hoofd met een lach. Zijn volgende woorden lieten har al helemaal in de lach schieten en ze duwde zichzelf even tegen hem aan. "Zeg ik ben opgegroeid in dit land. Mijn vader was leider van Orlais. Ik ken mijn weg hier wel." Mompelde ze grinnikend en keek op naar de hengst een warme blik in haar ogen. "Maar je mag natuurlijk met mij meelopen als je dat wil. Gezellig juist." Zacht grinnikte ze en keek hem met een warme blik aan.

**Profile** Number of posts : 359 Status : Active

Aleydis wenste hem succes met Skyfall, waardoor Wilson haar wat verward aankeek. Succes? Waarom zou hij daar succes bij nodig hebben? Hij dacht er al niet meer aan toen Aleydis in de lach schoot en vertelde dat haar vader een leider van Orlais was, waardoor zijzelf in dit gebied was opgegroeid. Nu was het Wilson die het niet kon laten om even te grinniken. Ja, dan was het nogal logisch dat de merrie het prima in haar eentje kon redden. Ze liet in elk geval weten dat ze het juist gezellig zou vinden als hij met haar zou meelopen, waarop Wilson kort knikte. “Dan ga ik wel mee voor de gezelligheid,” zei hij glimlachend, waarna hij alvast een stap zette richting Anderfels.

a l e y d i s

"It does not matter how slowly
you go so long as you do not stop."

Een speelse grijns lag op haar lippen toen hij haar verward aankeek. Duidelijk had hij nog niet van de reputatie van de bruine merrie gehoord. Wellicht was dat maar beter ook voor nu. Wie weet had Sky dan eindelijk eens medelijde.. Nee laat maar. Dat beest was een monster op vier hoeven. Hoewel het haar tante was vertrouwde Aleydis de merrie nog altijd voor geen meter. Ze was niets zoals Theron geweest was. Haar vader was een rustige warme hengst geweest. Een waar knuffelbeest voor iedereen. Skyfall was een kille merrie die alleen maar regels en strictheid leek te kennen. ”Wat gezelligheid is altijd geappricieerd.” Mompelde ze zacht haarzelf even iets tegen hem aanduwdend en brieste zacht in zijn manen voor ze verder stapte haar ranke lichaam in de buurt van de zijne houdend. Er was iets aan de aura van deze hengst die haar vrolijker maakte. Ja. Ze mocht hem echt. En dat was een wonder voor haar zeker in deze tijd. De tijd dat ze geen woord meer sprak eigenlijk had hij haar toch laten lachen.

**Profile** Number of posts : 359 Status : Active

Wilson knikte kort toen Aleydis liet weten dat ze wat gezelligheid altijd wel apprecieerde. “Dat is dan wederzijds,” reageerde de jonge hengst vriendelijk, zonder echt in de gaten te hebben hoe dichtbij de merrie naast hem liep. Hij was allang blij dat hij wat gezelschap had en ergens had hij het gevoel dat dat ook voor Aleydis gold, wat al een heel contrast was in vergelijking met hun introductie. Dat was een heel misverstand geweest, maar nu leek het erop dat hier een mooie vriendschap uit kon ontstaan.

a l e y d i s

"It does not matter how slowly
you go so long as you do not stop."

Een warme glimlach lag op haar lippen terwijl ze naar de hengst keek. Het was vreemd om weer even contact te hebben met anderen. Zeker met iemand die ze origineel niet kon. Ze voelde zich eenzaam de laatste tijd. Eenzamer dan dat ze zich normaal voelde in haar eigen omgeving. Ze wist zichzelf goed af te sluiten voor de wereld om haar heen. Maar met deze hengst naast haar voelde ze zich vreemd onbeschermd. Alsof ieder moment ze opnieuw kon vallen. Vernietigd kon worden en haar leven kwijt kon raken zoals op die vervloekte dag zo lang geleden.. De vernietigende gedachte schude ze zo snel ze kon van zichzel af en rekte haar nek uit. "Laten we maar opschieten.. Voor het te donker wordt." Mompelde ze langzaam even knipperend terwijl ze naarr de hengst keek.

**Profile**

» Is it okay for you to know me? [Aleydis]
» I think good luck is nothing for me ~Zyaron
» The power of faith [Aleydis]
» RANG DRIE, Aleydis & Alézna
» I'm good, I'm gone.

Good evening [& Aleydis]

Good evening [& Aleydis]

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen