ღ Minerva - Stormy day

**Profile** Number of posts : 2338 Status : Absent

Haar twee kleurige schouderlange manen wapperde met de ruwe wind mee, de geure lucht die tussen de bomen heen stoten was een teken voor haar dat er storm aan zou komen. Ze stapte rond dieper het bos in zonder enig besef. Ze voelde hoe enkele regendruppels hun weg vonden door de dichte bladerdeken boven haar. Even liet ze een krachtige hinnik horen. Was hier wel iemand. Ze kon gezelschap gebruiken..

na een tijd verder te wandelen tussen de bomen door begon het hevig te waaien. ze voelde hoe enkele taken haar tegemoet kwamen en de wind haar manen meetrok. Het voelde ongemakkelijk en haar stapen waren wat kleiner dan normaal door de hevige windstoten. verderop kon ze wat ontdekken door haar spleetjes van ogen. een gestalte van een paard. Ze hinnikte kort , wat misschien wel helemaal niet hoorbaar was door de wind die tegen speelde.

Hij zou zijn broer vinden. Hopelijk leefde Amor nu lekker met de wonden die Aeron hem tijdens zijn laatste ontmoeting met de zwarte hengst had aangedaan. De wonden die Amor had geprobeerd op Aeron's huid aan te brengen prikte enkel. Een lichte irritatie. Aeron wou dat Amor doodsbang voor hem was. Hij wou hem opjagen. Over heel BMH en nog liever, over de gehele wereld. Tot Amor doodsbang voor hem zou buigen. Tot Aeron eindelijk zijn wraak had. Tot Amor vernietigd was. Dood was niet genoeg voor de donkerbruine hengst. Nee. Amor moest vernietigd worden in elk deel van zijn lichaam. Elk miezerig deeltje van zijn bestaan moest uitgevaagd worden. Zacht grinnikte hij terwijl hij zijn lange manen uitschudde. De rode slierten er in waren een kleine irritatie. Maar ja, geen koningsbloed meer betekende niet dat hij ze niet meer zou hebben. Het koningsbloed van zijn kudde was niets meer. Ze hadden geen koning noch koningin meer. De twee koningszonen waren verbannen. De een door de gene die de macht toen had. De ander kon zijn gezicht niet eens meer laten zien omdat hij dan afgemaakt zou worden. Aeron was die ander.. Aeron zou sterven..
Maar de dood was slechts iets waar Aeron nu grijnzend tegenover stond. Hij lachte in het gezicht van de dood. Hij zou lachen in het gezicht van deze zogenaamde Avanti. Hij lachte het hele leger van deze hengst uit. Paarden die hun vrije ziel hadden gegeven voor wat meer kracht. Kracht die wel aanlokkelijk kon klinken. Kracht die hen de kans op wraak konden gunnen. Ja, Aeron moest toegeven dat hij over de gedachte van zich bij Avanti voegen had gedacht maar al heel gouw had hij deze gedachte ruw van zich afgeslagen. Hij was een leider geen slaaf en nooit zou hij een slaaf van Avanti zijn. De naam stond hem niet aan. Namen met een A stonden hem niet aan. Aeron stond hem niet aan. Enkel de betekenis van zijn naam deed hem zijn naam houden, Slaughter. Ja, Aeron the Slaughter. Dat was hij. Niemand zou hem die naam kunnen afnemen. Opnieuw bij deze gedachte begon hij te lachen terwijl hij zijn lange zwarte manen uitschudde. Zijn ambere ogen voor zich uit richtte en het maniakale lachje dat rond zijn lippen had gelegen verdween weer in een serieuze blik. Hij gaapte even waarna hij zijn hoofd in de lucht gooide en een luide hinnik uitsloeg. Het was opnieuw wellicht een waarschuwing naar Amor. Een dreigement. Hij was nabij. En Amor zou vroeg of laat er aan ten onder gaan. Zijn ogen werden grijnzend terwijl hij om zich heen keek.
Een luide hinnik werd door het bos uitgestoten en toen pas besefte de donkere hengst dat de regen boven zijn hoofd neer kletterde. Hij schudde zijn lange manen uit en gaapte even. Die hinnik was geen antwoord geweest op de zijne maar enkel een roep om aandacht. Aeron grijnsde zachtjes terwijl hij stug naar voren stapte. Een bonte merrie kwam in zicht en Aeron hinnikte zacht. "U riep?" Klonk zijn stem sarcastisch terwijl hij haar recht aankeek.

**Profile** Number of posts : 2338 Status : Absent

mischatjeh schreef:

Bij het horen van een stem bleef ze stokstijf staan, vastgenageld met haar hoeven aan de bodem keek ze de hengst verstijft aan. haar donkere ogen waren klein niet alleen van de sterke wind die haar tegemoet kwam maar ook van de lichte angst die in haar opgewekt werd. Ze kijkt de hengst aan in zijn amberkleurige ogen ... iets wat ze nog nooit had gezien. Ze snoof lichtjes om de waterdruppels die over haar neus heen glijden weg te krijgen. "Nee eigenlijk niet . "zei ze met een lichte twijfel, maar ze gooide haar gevoelens aan de kant en stapte iets dichterbij. De geur van vruchtbaarheid was sterk maar werd door de wind meegenomen. Ze keek de hengst aan, schudde even haar bonte lichaam en keek dan onder een natte voorpluk naar hem toe. "Minerva is de naam"zei ze met een wat charmante toon ..

Ze snoof lichtjes om de waterdruppels die over haar neus heen glijden weg te krijgen. "Nee eigenlijk niet . "zei ze met een lichte twijfel. De geur van vruchtbaarheid was sterk en werd door de wind meegenomen. Ze keek de hengst aan, schudde even haar bonte lichaam en keek dan onder een natte voorpluk naar hem toe. "Minerva is de naam"z ei ze met een wat charmante toon .. Aeron begon zacht te grinniken terwijl hij haar geur diep in zich op nam. Zijn hoofd bijna helemaal hief om de geur op te nemen en naar zijn hersens liet gaan. Hij grinnikte zacht terwijl hij zijn hoofd liet zakken en haar recht aankeek. "Aeron is de naam, Aeron the Slaughter.." Eindigde hij zijn zin en hij begon zacht te grinniken.

**Profile** Number of posts : 2338 Status : Absent

Zijn gegrinniks negeerde ze. Zij naam .. tsjah , we konden hellaas niet zelf onze naam uitkiezen. Zei was tevreden met haar naam. Het was neutraal en je kon er leuke koos naampjes bij verzinnen. Zijn naam was anders. Duivels, the slaughter. Maar aan de ene kant had het iets aantrekkelijks. Ze grijnste speels naar hem . " Aangenaam Aeron " Ze draaide een rondje om haar eigen as en kijkt hem dan aan via haar voorpluk ..

[inspriloos i'm so sorry]

Ze grijnste speels naar hem . " Aangenaam Aeron " Ze draaide een rondje om haar eigen as en kijkt hem dan aan via haar voorpluk .. Hij had gegrinnikt toen hij had gezien hoe ze over zijn naam nadacht. Gaf het haar al de kriebels zoals zijn naam bij zo vele de haren op diens schoft omhoog liet staan? Was ze al bang of was ze net zo nietsziend als zo veel andere merries. Had ze niet al door dat zijn naam perfect bij zijn karakter paste? Hij grijnsde kil bij die gedachte en stapte naar voren om ongegeneerd en ruw zijn neus tegen haar nek te duwen. De heerlijke geur van merrie in zich op te nemen. Hij snoof zacht en hief zijn hoofd langzaam terwijl hij zacht begon te grijnzen. "En wat mag deze merrie hier dan wel doen.. Zo.. Alleen.." De laatste woorden siste hij bijna en begon opnieuw zacht te grinniken.

**Profile**

» Minerva
» ღ Minerva - Another day ....

ღ Minerva - Stormy day

ღ Minerva - Stormy day

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen