You think you can handle me? ~ E'vesdar.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Gespannen draafde hij door Anderfels, zijn spieren rollend onder zijn witte vacht, zijn zwarte manen glinsterend in het zonlicht. Hij had zin om ruzie te zoeken, ookal wist hij zelf dat het niet slim was. Toen een paar merries voorbij kwamen kon hij het niet laten om af en toe bijna in hun achterste te happen. Hoe hij in zo'n pestbui kwam, was een raadsel. Met zijn oren in zijn nek gaf Rimero een lik aan een merrie die dichter naar hem kwam en hij draafde weer door, genietend van het zonlicht.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Met zijn donkere gouden ogen bekijkt hij de kudde, elk paard kon hij makkelijk onderscheidden en bij naam noemen. Hij kende diens geheimen en was op de hoogte van elke roddel. Het was pas enkele uren geleden dat E'vesdar zijn krachten had gebruikt om een hengst op zijn plaats te zetten, hij proefde het ijzer van zijn bloed nog op zijn tong en walgde weer bij het idee. Toch bleef het zijn taak om zijn paarden te beschermen, zelfs al was het tegen een hengst uit dezelfde rang. Nog steeds met de adrenaline in zijn aderen en een hete, haast nijdige blik in zijn ogen staat hij daar. Zijn ademhaling is zwaar en zijn spieren staan dik opgespannen onder zijn zwarte vacht. E'vesdar was niet het type waar je mee moest sollen, na 4 jaar gewerkt te hebben als persoonlijke lijfwacht had hij genoeg doden op zijn naam staan dat hij wist hoe hij zichzelf en anderen moest verdedigen. Zijn aandacht word gegrepen wanneer een witte hengst zijn kudde betreed en naar zijn merrie's hapt. Zijn oren gaan plat in zijn nek en een brullende hinnik verlaat zijn lippen. In een fractie van een seconde is hij beneden en heeft zijn benen hoog in de lucht gegooid. Zijn ogen hangen gevaarlijk in die van de hengst en zijn houding spreekt uit dat hij niet bang was om te vechten. 'Wie denk je wel niet dat je bent?' Zijn stem is krachtig en snijdend door de lucht.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Toen er een hengst naar hem afstormde keek hij toe, de hengst steigerde terwijl Rimero ongezien rolde met zijn ogen. 'Wie denk je wel niet dat je bent?' Rimero lachtte. 'Oh, waren dat jou merries? Ze kwamen iets te dicht bij me en zeg nou zelf, ze zijn niet bepaald lelijk om naar te kijken.' Hij richtte zijn bruine, bijna zwarte ogen weer op de hengst die duidelijk een hoge positie had.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Het waren nou niet zo zeer E'vesdar's merries, maar het was wel zijn taak om ze te beschermen tegen lospotige hengsten als deze. Met een hete nijdige blik kijkt hij de hengst aan, zijn oren plat in zijn nek en zijn hals aangespannen. Ondanks dat de hengst veel praatjes had, bezat hij ook zeker over een gezond stel spieren. E'vesdar zou hem aan kunnen, hij had immers niks voor niks dagelijks getraind, en daarnaast was hij ook niks voor niks leider. 'Je denkt dat het normaal is om rond te lopen en merrie's aan te randen? Ben je ziek in je hoofd?' Zijn stem is snauwend en zijn ogen staan pissig in die van de witte hengst.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

'Je denkt dat het normaal is om rond te lopen en merries aan te randen?' Ben je ziek in je hoofd?' Rimero proeste het uit. 'Ik zette even voor de lol m'n tanden heel zacht in hun achterste, en eentje die te dicht kwam gaf ik een vriendelijke lik. Ik heb ze toch niet besprongen?' zei hij met een sluwe lach. Hij had zin om deze hengst te pesten, ookal wist hij snel dat hij de leider van rang drie was. Het was lente, dat betekende dat hij het hele seizoen zo deed, wat hij niet bepaald erg vond. De hengst keek pissig en ik keek even recht in z'n ogen. [b]'Maak je toch niet dik joh, geeneen van je merries is zwanger van me, calm down.' zei hij nogsteeds op zijn lage, sluwe toon.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

De hengst werkte op zijn zenuwen en hij twijfelde er niet aan dat dit te zien was aan zijn lichaam. Zijn spieren waren aangespannen onder zijn dikke vacht en zijn houding is agressief. Zijn donkere gouden ogen zijn pissig en vangen elke emotie op die de hengst toont. Zijn worden maken dat een spottend vreugdeloos lachje E'vesdar zijn lippen verlaat. Al snel trekt hij zijn gezicht in de plooi en klopt er een gespannen adertje op zijn kaak. 'Je blijft verdomme met je gore tengels van elke merrie af' Zijn stem is luid en snauwend.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Hij wist dat hij op de zenuwen werkte, kon hem ook niet schelen. Hij deed er alles voor om irritand gevonden te worden. 'Je blijft verdomme met je gore tengels van elke merrie af.' zei de hengst luid. Hij praatte mee met zijn woorden. Hij wist het niet zeker of dit de hengst was die hij bij die bruine merrie met de lichtbruine manen en goudkleurige ogen zag, Shylar. Die merrie was een ware verschijning voor het oog, hij waagde het er maar op. 'Dan ga ik toch Shylar'tje irriteren?' zei hij intimiderend, als zijn gevoel goed zat ging hij haar verdedigen en afvragen vanwaar hij Shylar kende. Persoonlijk kende hij haar niet, maar had haar ondertussen al elke dag dat hij hier was in het oog gehouden.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Het leek alsof vlammen naar zijn benen grepen, likkend langs zijn vacht, even dacht hij het geluid van het sissen op zijn vacht te kunnen horen nu de vlammen zijn vlees aan tasten en een vreselijke pijn veroorzaken. Niks was minder waar, de vlammen grepen niet naar zijn keel en maakten niet dat hij het gal achter in zijn keel kon proeven. Het was de hengst die maakte dat de woede door zijn aderen brande. Zijn ogen blijven strak in die van de hengst hangen en nijdig verlaat een bries zijn lippen. Wanneer de naam van Shylar valt veranderd er niks in zijn houding en hij doet niet eens moeite om op de naam in te gaan. Ja hij kende Shylar, nee ze behoorde niet tot zijn vriendenkring. Enkel en alleen Delaney had zijn vriendschap gewonnen. Daarnaast zat Shylar niet in zijn rang en zou de leider van haar rang wel toegrijpen. E'vesdar maakte zich geen zorgen. 'Wel dan verlaag je je toch tot dat niveau' Bijt hij de hengst toe.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Hij glimlachte sissend doen de hengst hem nog wat woorden toebeet. 'Nah, niet echt veel zin.' Hij legde zijn oren helemaal neer in zijn nek en beet net naast de nek van de zwarte hengst terwijl hij spottend in zijn ogen keek. Hij wandelde langs hem heen, nogsteeds het lichaam van hem in het oog houdend.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

De zwarte hengst ontwijkt de beet met souplesse en boort zijn ogen nijdig in die van de witte hengst. Hij liet zich niet opfokken door zo een vervelend ventje en draait soepel zijn lichaam om de hengst met zijn ogen te volgen. De paarden zijn allemaal een stuk verderop gaan staan en grazen ongestoord verder, het was immers niet de eerste keer dat E'vesdar werd uitgedaagd en zulke confrontatie's waren bijna dagelijks. 'Goh, je zou ook iets met je leven kunnen doen' E'vesdar zijn stem is gefrustreerd en zijn ogen flikkeren gevaarlijk.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Hij grinnikte toen de hengst zijn ogen liet flikkeren. 'Goh, je zou ook iets met je leven kunnen doen.' Rimero grinnikte nog harder. 'Het leven kan me best gestolen worden, waarom er nog iets voor doen.' zei hij sissend. Hij miste zijn zusje, wat hem nog pissiger maakte dan deze zwarte hengst voor hem.

**Profile**