Aangezien er een kleine verandering is in de rangen komen er enkele plaatsen vrij, Lerav is Beta van de tweede rang geworden, en dus valt de Alpha positie van rang één open. Ook wilt Pipvl Amor op inactief zetten en deze vervangen door een andere hengst, maar om het helemaal eerlijk te laten verlopen mag iedereen zich aan melden en word de beste weer gekozen. Er is één regel; je mag niet al een leider spelen. De volgende rollen zijn vrij • ALPHA RANG EEN • BETA RANG EEN Vul het onderstaande lijstje even in en plaats deze in een reactie op dit bericht. Alleen reacties met het lijstje ingevuld zullen worden bekeken, voor vragen over het leider zijn etc. moet je zijn op het board Questions, of door even een PB naar mij te sturen. Invullen NAAM PAARD: - GEWILDE LEIDERSPOSITIE: - KARAKTER: - VOORBEELD POST: -(vertel hoe je paard om zou gaan met leiderstaken, wat zijn ambitie's zijn etc.) Heel veel liefs, en succes, Het Beheer

NAAM PAARD: Morax
GEWILDE LEIDERSPOSITIE: Alpha/Beta
KARAKTER: Dapper - Strijdvaardig - Vastberaden - Alert - Wil soms wel de leiding nemen - Natuurliefhebber - Kordaat - Vriendelijk - Levensgenieter (Kan zo nog wel ff doorgaan)
VOORBEELD POST:
Met krachtige en ruime passen draafde Morax door het gebied, genaamd Minanter, hij had een belangrijke taak in dit gebied. Hij heeft veel van zijn vader geleerd, toch had hij het er soms nog moeilijk mee, hij moest wennen aan het gedacht dat hij hier de leiding had, of toch deels. Zijn lichaam zet zich abrupt, het geluid van een merrie in gevaar bereikt zijn oren, nog even moest hij oren hun werk laten doen om te weten van waar het geluid vandaan kwam. Al gauw spoort hij het geluid op en brengt zich in een vlotte en tamelijk snelle galop tot bij de merrie. Al gauw kan hij zijn ogen niet geloven, een hengst was de merrie gewoon zonder probleem aan het afranselen. Zonder zichzelf kwaad te maken dwingt Morax de hengst weg van de merrie, na een babbel, een strenge babbel en na dat hij het verhaal had gehoord twijfelde hij. Dit verhaal kon niet kloppen. Hij sloot het gesprek af met een duidelijke waarschuwing. ”Als ik je ooit nog zo iets zie doen, of ik hoor het nog maar, dan zal je de gevolgen dragen.” Na deze woorden draaide hij zich simpel om, hij zou er verder geen woorden aan vuil maken, hij was wel duidelijk genoeg hoopte hij. Zijn hoofd knikte kort naar de merrie en hij bewoog zich verder richting de kudde, de kudde zijn op zijn rug rustte.

Eenmaal terug aan de kudde laat hij zijn ogen er eens over glijden en knikt tevreden, er was verder niets aan de hand. Hij was het bijna vergeten, maar hij moest nog een nieuwkomer gaan welkom heten. Het was een simpel veulentje, een bruin, toch vond Morax het een prachtig diertje. Zijn neus glijd open het gezicht van het jonge wezen en een glimlach siert zijn lippen. Dit was het mooist wat er was. De natuur en hoe het zich evolueert. Zijn gedachten varen langzaam weg.

Al gauw word hij weer wakker geschud, hij had geen tijd om te dromen, zijn taak was de kudde beschermen en niet denken aan het de natuur ineen zat en hoe mooi het wel niet was. De blauwe maan was niet meer heel ver weg en dus nog hij de taak op zich om de grenzen al een te bekijken om te kijken of ze zich al op ons gebied hadden begeven. In een vlotte en krachtige draf beweegt hij zich langs de grens tussen Minanter en Vyrantium. Zijn geurzintuigen vingen niks speciaals op en met een gerust hart gaat hij weer terug, terug naar de plek waar hij was opgegroeid en terug naar de plek waar hij nu de baas over was. Op dit moment had hij ook geen tijd om zijn hoofd richting de liefde te zetten.

Zijn maag draaide als hij dacht aan zijn verleden en aan de woorden die Zircon hem had gezegd. Kuddepaarden zijn zwak, ze volgen enkel hun leider. Maar hij had nu die rol, was hij dan ook zwak? Zircon was nu nog slecht zijn vijand, het enige wat hij nog kon doen was zijn bezit in gevaar brengen en dat liet hij niet zomaar gebeuren. Zircon had hem ook zelf gezegd dat zij de sterke waren, hij en Zircon. En ja, Morax was sterk en liet zijn kudde niet zomaar in de steek door de woorden van een schim. Hij ogen blikken op da litteken dat over heel zijn hels gaat en zelf een stuk van zijn rug sierde. Nooit zal hij dat vergeten, nooit zal hij vergeten dat schimmen hem dit hebben aangedaan. Achilles was hier verantwoordelijk voor, maar hij zou hem geen speciale behandeling geven, neen, elke schim zal boete wanneer ze een stap te dicht zetten in de buurt van Minanter.

Hij schudde met zij hoofd, zo ver was het nog niet, dus daar moest hij nog niet aan denken, enkel aan wat er nu gebeurde en wat later kwam zag hij wel. Natuurlijk stond hij er niet alleen voor. Hij had ook nog de vechters die hem zouden bijstaan tijdens de blauwe maan. Weer richtte hij zijn ogen op de kudde die rustig bleek te zijn. De meeste paarden waren aan het grazen of stonden samen in een groepje te praten en de meeste veulens waren aan het stoeien met elkaar. Zonder enige twijfel was Morax trots op zijn kudde en dat zal hij altijd blijven.

Sorry dat ik altijd van tijd wissel, werd wat laat

NAAM PAARD: Diablo
GEWILDE LEIDERSPOSITIE: Alpha
KARAKTER: Een hengst van weinig woorden, stelt veel (weder)vragen om zo anderen zelf tot hun antwoord te laten komen, behulpzaam waar hij dit écht nodig acht (hij geloofd dat paarden ook vaak hun eigen problemen kunnen oplossen, hij zal dan een duwtje in de goede/betere richting geven maar zal zich nooit geheel proberen te mengen), maw: een grote vriendelijke reus.
VOORBEELD POST:
Diablo was nog niet lang hier en hij had enkel Mayalynde opnieuw gesproken. Ze hadden de 'afspraak' gemaakt om niet meer te teren op het verleden, in ieder geval voorlopig toch niet. De shire wist van zichzelf dat hij had geleerd het achter zich te laten, al was het van de ene dag op de andere geweest. Hij wist alleen niet zeker of ook Maya dat kon. Het was een beetje een eeuwige strijd en Diablo had verfrissing en vernieuwing nodig, nieuwe lucht om te ademen, nieuwe zielen.

En alhoewel hij daar wel achter zocht, deed hij dat nog steeds op dezelfde plek. De zee, waar hij thuishoorde zoals de zon in de lucht. Tot aan zijn borst stond hij in het water en de golven hadden geen medelijden met hem. Integendeel, ze leken als stormrammen op hem in te beuken. Een strijd die ze hoe dan ook zouden verliezen, Diablo voelde zich goed hier, in de woesternij waar zijn gedachten toch nog rust vonden. Duizenden geluiden baanden zich een weg naar zijn hoofd, het geruis van de wind, het kletsende water, de eeuwig schreeuwende meeuwen. Het was georganiseerde chaos en daar hield de shire wel van.

In de korte tijd die hij hier was, had hij nieuwe doelen gesteld. Zowel voor zichzelf als tegenover anderen. Hij wou dingen goedmaken en had dit voorheen gedaan door zichzelf kandidaat te stellen als Vechter. Hij was een gelukkige jongeman geweest toen hij die titel ook daadwerkelijk kreeg, maar wist dat hij zijn leven op het spel zette. Een leven dat hem, ondanks de vele gebeurtenissen, nog heel dierbaar was. Hij was nog relatief jong en had nog een lange weg die hij zelf zou kunnen bepalen, was zichzelf opofferen dat wel waard?

Natuurlijk, Diablo had het goed voor met iedereen, maar ook met zichzelf. De shire had dan ook bijna letterlijk een gat in de lucht gesprongen toen hij de titel van Alpha kreeg aangeboden. Niet persé omwille van de titel zelve, maar de schimmen konden hem nu relatief niets meer maken. Het gaf hem de kans om zijn dierbaren, en vanaf nu ook kuddeleden, te verdedigen. Hij zou offers moeten brengen om anderen te redden, en dat zou hem spijten, maar hij was een nuchtere hengst en ja, hij dacht werkelijk dat hij het aankon.

Twijfelen aan zijn leiderschap? Nee. Hij zou de juiste keuzes maken, hij zou trots zijn op wat hij deed. Hij zag het best wel zitten ja, die Diablo. Kort ging zijn hart een tel sneller slaan, maar net zosnel als het opkwam, verdween het weer. Vanaf nu kon hij daadwerkelijk een verschil maken. Niet voor allen, maar voor velen.

ik doe gewoon mee met Roque, hij groeit 1-7 op, dus ik doe nu net alsof hij al volwassen is!
NAAM PAARD: Roque
GEWILDE LEIDERSPOSITIE: alpha/beta rang 1
KARAKTER: vriendelijk maar afstandelijk, dat hij is achtergelaten door zijn moeder maakt dat hij paarden minder snel vertrouwt en ietwat bang voor binding is.
VOORBEELD POST:

Net als zijn moeder was de bonte hengst een geboren leiderskind. echter, zijn moeder misbruikte het, zorgde ervoor dat anderen alles voor haar deden, terwijl zij niks deed en niets wilde. zijn vader echter, dat was een échte hengst. hij was de leider van de derde rang, E'vesdar, de grote, donkere hengst met de gouden ogen. dat was wat Roque van hem geërfd had, zijn donkere kleur en zijn bouw. hij had echter de lichte ogen van zijn moeder en ook haar vlekken.

Roque was gek op het bestuderen van de kuddes, het bekijken van de nieuwe paarden, maar ook het zien van het vertrekken. de eerste rang, de rang waarvan hij de trotse leider(/beta) was, had altijd een enorme doorstroom aan paarden, waardoor het nóg moeilijker was om ieder paard bij naam te kennen. toch kon hij eerlijk zeggen dat hij bijna iedereen kende. zijn uitkijk plek, halverwege een slingerend, verradelijk bergpad in het prachtige Minanter, had een perfect uitzicht over het gebied van zijn kudde, maar ook kon hij het bos in de gaten houden, de plekken waar de schimmen zich ophielden. even schoten zijn lange, sierlijke oren zijn nek in, zijn ogen hard en kil terwijl ze over de bosrand schieten, zich ervan verzekerend dat er zich niks schuilhield in de nabijheid van de kudde.

Hij wist ook, dat zijn nieuw verworven leidersschap hem een zware taak zou zijn. juist doordat er zoveel paarden hier binnen kwamen, opzoek naar een nieuw leven in het prachtige BMH, die dus niks wisten van de gevaren hier, juist daardoor was Minanter een graag geziene plek van de schimmen. Roque zou de kudde met zijn leven beschermen.

Hij brieste, liet zijn gespierde, maar sierlijke bonte lichaam omhoogkomen, zijn schelle hinnik galmend over de kudde, balancerend op het randje van de berg. dan draait hij zich abrupt om, en verdwijnt weer het pad af, in de richting van zíjn kudde, zijn vrienden en kennissen die hij moest beschermen en moest leiden.

Hij was een charmeur, gek op het ontmoeten en praten met nieuwe paarden, maar er echt aan binden of een echte relatie opbouwen deed hij niet, daarvoor was de doorstroom en het gevaar te groot in Minanter. hij stelde zich tevreden met oppervlakkige vriendschappen en het feit dat iedereen wist dat ze op hem konden bouwen en hem alles mochten vragen. alles, behalve zijn afkomst. het feit dat zijn moeder hem had achtergelaten, was het enige wat de grote hengst nog dwarszat, terwijl hij nu alles had wat hij kon wensen.

Hij wist dat de blauwe maan er weer aan kwam. het was nu de bedoeling dat de paarden in hun eigen gebied bleven, en de bonte hengst had al bijna 2 dagen niet geslapen omdat hij non stop paarden aan het helpen was, of aan het wegjagen naar hun eigen kuddes. hij wist dat hij vanavond zou moeten slapen, anders was hij niet opgewassen tegen het geweld dat de blauwe maan met zich meebracht, maar hoe kon hij slapen, als hij dan zijn kudde uit het oog verloor?
Zijn lichaam, geruisloos als de wind, was tot het midden van de kudde doorgedrongen, en nadat hij nog enkele paarden begroet had, en éen had weggejaagd naar de 2e rang, naar de stranden van Orlais, had hij zijn lichaam op rust gezet, zijn hoofd omlaag, dommelend in het donker, met zijn oren zoals altijd bewegend, altijd opzoek naar gevaar.

Jullie hebben geluk mensen, hier is de uitslag :

Alpha: Diablo
Beta: Morax
Gamma: Treasure

Gamma rang 2: Roque

Ik ga jullie zo toe laten op het leiders board, neem de regels HEEL goed door (:

Aaah me happy!

Oh en Morax en Roque, kunnen jullie die als volwassene aanmelden morgen?

Super!
Maar wat houdt dat in dan, Gamma? :p
Dat roque'je mag als de rest afwezig is ofzo?
Ik ga proberen hem morgen aan te melden als volwassen, maar heb het heel druk met vakantie dingen regelen!

Nee, in principe heb je precies dezelfde taken als de Alpha en Beta, beschermen en overgangstopic doen (:

Nee, hij is gewoon een derde leider, mag je spelen zoals de andere leiders gespeeld worden (: Hij is gewoon een derde inzet omdat het nogal druk is in de tweede rang. En we wachten om hem te verplaatsen naar de leiders tot je het formulier ingezonden hebt! (:

Alvast gefeliciteerd! (:

Oh en zou iedereen even een afbeelding van je paard kunnen plaatsen zodat Ellen dat kan verwerken in het leidersplaatje op de pagina's van de gebieden? (:

Okidokie, nogmaals bedankt!
Vind het erg leuk dat het ook nog rang 2 is, dan zijn er inderdaad ook de overgangstopics enzo, maar die laat ik nog wel even met rust tot ik daar een beetje in ben gekomen.
Ik ga straks nog wel even op mijn pc, dan ga ik de foto's en aanmelding regelen!

Heb alles in orde gebracht! Hij is officieel Gamma leider rang 2! Hij moet Lerav meeten, de soulmate van zijn pappie E'vesdar :3

hihi, zal ik eventjes een topicje openen?
maarja, ik ben dus wel straks op vakantie ):
haha vind het bijna stom om op vakantie te gaan, omdat ik nu zo'n zin heb op Roque te gaan spelen ;p

Jippie !! Nu kan ik eindelijk met een gerust hart gaan slapen,
Hoop wel dak ooit Alpha haal, maar le me is SUPER HAPPY EN KAN NIE STOPPE ME LACHE..

Wel om eerlijk te zijn heb ik nie echt een plaatje voor morax..
Heb er wel een, ma das anders..

Morgebavond meld ik hem aan, namelijk heel de dag in pretpark.