What should it be? ~ Rhaira

**Profile** Number of posts : 26 Status : Active

Daar stond ik dan zielig en alleen. Ik wist niet waar ik heen moest in deze nieuwe kudde.
Ik was Antics Arrow, vroeger een vrolijk paard dat haar weg wel wist te belopen. Maar nu was het veranderd, mijn familie heb ik verlaten om op zoek te gaan naar het avontuur.
Een ouder paard had me verteld over Blue Moon Horses. En hier sta ik dus in een geheel nieuwe kudde, vreemde paarden soms zelfs met vreemde oogkleuren en aftekeningen.
Ik was één van de weinige die gewoon egaal wit was met bruine/amberkleurige ogen.

Er was echter een paard dat me wel heel speciaal leek, ze was bruin op haar rug met verschillende kleurschakeringen en had een wit hoofd, een witte buik en witte voorbenen. Haar manen waren geel/beige.
Wie zou dit speciale paard kunnen zijn? En hoe komt die aan haar kleuren?
Ik had zoveel vragen die niet onbeantwoord konden blijven.
Rustig stapte ik op haar af. Ik kwam niet dichter dan 10 meter en hinnikte zachtjes om te zien of ze mij zou accepteren.

**Profile** Number of posts : 77 Status : Active

Met haar neus in de lucht hielt ze de omgeving goed in de gaten. Ze moest immers op haar hoede blijven. Rustig kijkt ze naar achter en briest zacht. Ja van dit weer hielt ze wel. Langzaam loopt ze door het veld en ze voelt hoe het gras langs haar benen schuurt. Wanneer ze ziet dat er een paard op haar af gelopen komt stopt ze. Het licht laat de witte kleur van het paard oplichten. Ze knijpt haar ogen wat samen en kijkt het paard aandachtig aan. Wat moest deze merrie van haar?

Wanneer het paard ineens stil blijft staan en begint te hinniken kijkt ze vreemd op. Waarom bleef ze daar nou ineens staan? Zou ze bang zijn van me? Rustig laat ze haar hoofd zakken en doet haar neus naar voren. Wanneer het paard nog steeds stil staat zet Rhaira haar lichaam in beweging. Met grote zekere passen loopt ze op de witte merrie af.

**Profile** Number of posts : 26 Status : Active

Even leek het hinniken een vergissing aangezien dit paard met grote zekere passen op haar af kwam gestapt. Het was best beangstigend. Ik draaide mijn oren naar haar toe en hinnikte nog eens zachtjes. Toen ze binnen gehoorafstand was zei ik zachtjes: "Hoi, ik ben Antics Arrow."

Ik bleef rustig en wou geen verkeerde indruk geven.
Dat had ik vroeger al veel te vaak meegemaakt doordat ik het enige witte paard van mijn vroegere kudde was. Sommigen dachten dat ik een spookpaard was anderen dachten dan weer dat ik een engel was die was neergedaald om de kudde te beschermen. Maar ik was geen van beide, ik was een doodnormaal paard. Ik had geen bijzondere aftekeningen of krachten.

Maar dit paard dat zo zelfzeker is? was anders in mijn ogen.
Ik bleef haar aankijken maar met een zachte blik. Ik had namelijk geen zin in een geruzie. Ik wou alleen acceptatie in deze nieuwe kudde.
Wanneer ze voor me stilstond was ze groter dan ik verwachtte van dit paard en haar aftekening en goudbruine manen deden me net iets te lang naar haar kijken.

**Profile** Number of posts : 77 Status : Active

Wanneer ze ziet dat het paard haar beangstigend aankijkt zet ze haar lichaam tot stilstand. Als ze ziet dat de merrie wat meer op haar gemak is en haar naam zacht uitspreekt ontspant ze haar lichaam. Ze ziet dat de merrie wat onzeker is, er zat iets speciaals aan deze merrie. Niet in de vorm van uiterlijk maar haar persoonlijkheid. Je merkte dat ze geen kwaad wilde.

Rhaira doet haar borst naar voren en kijkt de merrie met een schuin hoofd aan. Wat moest ze nou van me? ”Hallo, ik ben Rhaira” zegt ze op een vriendelijke toon. Ze ziet dat de merrie haar aandachtig bekijkt. ”Jij bent zeker nieuw hier?” zegt ze terwijl een glimlach zich vormt op haar lippen.

**Profile** Number of posts : 26 Status : Active

De stem van de merrie brengt haar uit haar gedachten. Euh, ja ik ben nieuw hier. antwoordde ze. Ze wilde graag weten hoe het komt dat de aftekening van dit paard zo vreemd kon zijn. Hoe... euhm ze twijfelde over haar woorden en toen kwam het er zomaar uit: Hoe komt het dat je zo'n bepaalde, vreemde maar toch mooie en speciale aftekening hebt?
Ze dacht dat die vraag misschien te bruut was als nieuweling en liet dus zien dat ze echt niets kwaads in zich had door haar glimlach te tonen, haar ogen glinsterden van plezier wanneer ze dit deed.

**Profile** Number of posts : 77 Status : Active

De glimlach op haar gezicht word breder als ze naar de voorzichtige merrie kijkt. Het doet haar denken aan haar stuntelige gedrag dat ze aan het begin bij Amor had. Rhaira kijkt haar aan en ziet dat de merrie ergens mee zit. Dan vraagt de merrie iets wat nog nooit iemand echt gevraagd had. Ach wie zou zoiets ook aan haar vragen? Amor vond het wel sexy en gaf haar enkel complimenten. Wie dacht er toch overna hoe het zou komen. Ze doet haar hoofd iets omhoog en haar blonde haren dwalen langs haar hoofd naar beneden. "Mijn vader was een donkere hengst, zo bruin dat het bijna zwart leek." zei ze terwijl ze het gezicht van haar vader voor zich ziet. Hoe had ze zo stom kunnen zijn om hem alleen te laten? Amor was haar alles en ze wilde alle ellende van haar vader vergeten maar… dat kon ze niet. Ze ziet het laatste beeld van haar vader die zoekende is naar haar. Rhaira laat haar hoofd zakken. Waarom moest de merrie nou juist zo’n vraag stellen die haar naar haar zwakke punt lijdt.

**Profile** Number of posts : 26 Status : Active

Ik zag dat de blik van de merrie iets droeviger werd door mijn vraag. Meteen voelde ik me dus ook schuldig. Ik duwde met mijn neus tegen de wang van de merrie. Sorry voor de lastige vraag, blijkbaar was het verkeerd van me om je dit te vragen. zei ik toen snel maar met een zachte stem. Hoe kon ik ook zo stom zijn om met zo'n vraag te beginnen? zei ik meer tegen mezelf dan tegen de merrie. Zelf was ik ook niet echt een heel gewoon paard, volledig wit met bruine amberkleurige ogen. Iets wat je ook niet elke dag tegenkomt.

**Profile** Number of posts : 77 Status : Active

Wanneer Rhaira twee bezorgde ogen ziet verschijnen zet ze haar lichaam weer strak. Een zachte snoet wordt tegen haar wang geduwd. Nijdig briest ze hard en heft haar hoofd op. Wat moest deze merrie van haar? Ze moest niet denken dat ze zwak was want dat was ze zeker niet. Vol zelfvertrouwen zet ze een pas naar achter en kijkt de merrie met een schuin hoofd aan. Wanneer de merrie haar excuus aanbied draait Rhaira haar hoofd om en kijkt weg van de merrie. Even denkt ze na en zet dan haar lichaam in beweging. Ze hoort dat de merrie nog wat mompelt. Rhaira blijft stevig doorlopen en kijkt niet om. Dan hoort ze gras dat platgestampt wordt, deze merrie hield stug vol en dat wist ze ook wel. Ze draait haar lichaam om en ziet dat de merrie achter haar aan draaft.

**Profile** Number of posts : 26 Status : Active

Ik voelde haar lichaam verstarren, en schrok heftig toen ze nijdig brieste en haar hoofd ineens ophief. Ik schrok er zelfs zo hard van dat ik een paar passen achteruit zette. Wanneer de merrie plots wegloopt draafde ik goedwillig achter haar aan. Ik was immers niet van plan om haar zomaar van me weg te laten lopen zonder te weten of ze me kon accepteren. Wanneer ze zich weer omdraaide bleef ik abrupt staan en liet haar zien dat ik niet bang was. Ik hief mijn staart sierlijk omhoog, ik was immers van Arabische afkomst, en hield mijn hoofd een beetje schuin en sprak op hoorbare toon: Waarom? Waarom loop je nu weg? Ik richtte mijn amberkleurige ogen niet recht op haar maar eerder als een treurige blik over haar heen.

**Profile** Number of posts : 77 Status : Active

Wanneer ze de merrie hoort vragen waarom ze wegloopt kijkt ze de merrie aan met haar heldere bruine ogen. Ze ziet geen gerichte terugblik en strekt dan haar hals. "Sorry…" zegt ze zacht. "Ik had gewoon even geen zin om het daar over te hebben." zei ze met een zucht. Samen met de merrie loopt ze naar een beekje. Gulzig begint Rhaira te drinken en ze merkt dat de merrie haar nog steeds aankijkt. Ze is er klaar mee en besluit het maar gewoon te vragen. "Wat moet je eigenlijk? Ben ik zo interessant dat je steeds staat te staren?" zei ze op een cynische toon. Ze richt haar neus weer naar het water en neemt nog een slok.

**Profile** Number of posts : 26 Status : Active

Ik volgde haar naar een beekje, maar kon mijn ogen niet afwenden. Wanneer ze vroeg wat er nu eigenlijk was, waarom ik steeds stond te staren, wist ik even niet wat zeggen. Ik wendde meteen mijn blik af en zei zachtjes: Sorry, het is gewoon verbazend mooi hoe jouw kleuren overlopen. Ik nam een paar slokken water en zei toen zachtjes maar doelbewust Ik zal je dan maar met rust laten. Fijne kennismaking. Ik draaide me langzaam om en begon rustig weg te stappen. Ik keek nog even om naar de merrie die nog steeds bij het beekje stond. Maar toen ging ik weer door rustig en op mijn gemak op zoek naar het avontuurwaar ik eigenlijk voor kwam.

**Profile** Number of posts : 77 Status : Active

Wanneer de merrie haar excuses normaals aanbied zet het Rhaira aan het denken. Misschien was ze toch een beetje hard geweest voor deze nieuwe merrie. Wanneer de merrie ineens wegloopt kijkt Rhaira haar na. Ze denkt er geen seconde overna en met haar grote passen heeft ze de merrie zo ingehaalt. Ze gaat voor haar staan en draait zich om. Twee hoopvolle ogen zijn op Rhaira gericht. ”Okee… sorry dat ik zo bot deed.” zei ze terwijl haar stem steeds zachter werd. "Het komt niet perse door jou." mompelde ze er achteraan. Rhaira bleef de merrie aankijken in de hoop dat ze zich niet gekwetst voelde.

**Profile** Number of posts : 26 Status : Active

Ik stond prompt stil toen ze ineens voor me stond. Ik had haar wel horen aankomen, maar dit verwachtte ik totaal niet. Ik accepteerde haar excuses en keek haar met ogen vol twinkels aan. Het is goed hoor, mij kwets je niet zo snel zei ik haar toen zachtjes. Als je wil mag je me zeggen waar ik hier aavontuur kan vinden. Daarvoor ben ik uiteindelijk naar hier verhuisd. vertelde ik haar toen.

De zon scheen maar zwakjes tussen de grijze wolken door. Het beloofde nog harder te gaan sneeuwen, het beloofde nog kouder te worden. Op de open vlaktes was een scherpe en sterke wind die tot diep in de boten doordrong en je de rillingen gaf. De temperaturen waren op een week tijd schandalig gezakt en de meeste paarden zochten wat bescherming in grotten en bossen. Alhoewel dat tweede het meest vermijd werd vanwege het kwaad die er schuilde. De blauwe maan toonde nog net niet zijn schijn over het landschap.

Zijn zwarte lichaam sprong van een kleine richel. De bergen, hij liet ze achter als een stuk vuil maar het was noodzakelijk om de paarden te controleren. Wie mocht dood, wie kon nuttig zijn, voor wie was er een leuk spelletje voorzien en wie kon hij een cadeautje geven. Zijn zwarte lichaam draafde soepel tussen de bomen door, klaar voor zijn aanval. Zijn hoeven zakten diep weg in de sneeuw maar niets, nog de kou, nog de sneeuw werkte verkeerd op zijn humeur. Zijn paarse ogen was het enige wat je zag vanuit de kudde. Zijn doordringend lege ogen. Net als de andere schimmen stond ook hij ongeduldig te wachten.

En op het moment dat de zon onder ging en een blauwe maan langzaam steeg grinnikte hij donker. Hij sprong naar voor het bos uit en stortte zich op de kudde. Zijn scherpe hoektanden boorden zich in het vlees van een jonge merrie en het bloed bevochtigde zijn tong in een lang verlangen. Avanti keek op, zijn oren in een korte fractie gespitst naar een ander paard. 'Moge wraak altijd zo zoet smaken.' Prevelde hij haast onverstaanbaar. Hij richtte zijn aandacht immers niet meer op de merrie maar op een ander tafereel vele meters verder. 'Maken we ruzie.' Opperde hij geamuseerd, duidelijk in zijn element. Hij wandelde op het tweetal af en gooide zijn oren dreigend plat. 'Zal ik de rechter spelen? Wat denk je.' Hij haalde uit naar de merrie maar miste expres op een haar af ...

Leader Shade

**Profile** Number of posts : 77 Status : Active

Op het moment dat de merrie vraagt waar ze avontuur kon vinden wandeld er een pikzwart paard op hun af. Wanneer Rhaira beter kijkt ziet ze iets wat ze niet kan geloven. Dat paarse oog… het zwarte lichaam. Was dit waar Amor haar altijd voor waarschuwde? Vol angst neemt ze een paar passen naar achter. Moordlustig, dat was het woord wat er in haar opkwam als ze naar het lichaam keek. ‘Maken we ruzie?’ vraagt hij als hij dichterbij is gekomen. De manier waarop hij dat zei… de rillingen lopen over Rhaira’s rug. Wanneer hij uithaalt naar de witte merrie kijkt Rhaira angstig om zich heen. Waar is Morax? Rhaira kijkt in de ogen van de witte merrie. Zoveel angst had ze nog nooit gezien. Verderop ziet ze paarden het bos in rennen. Zou ze er achteraan gaan? Ze kon deze merrie toch niet alleen laten? Ze dacht aan de woorden van Amor… Ik laat je nooit meer gaan.

Als de woorden zich meerdere keren herhalen twijfelt ze geen moment en zet haar lichaam snel in beweging. Omkijken durft ze niet. Ze rent hard, harder dan haar lichaam aankon. ”Amor! Ik ben bang.” riep ze vol angst. Niet dat iemand het zou horen maar meer voor haarzelf. Ze blijft door rennen, door het bos richting een plek tot ze uit het zicht is van het zwarte paard die daar bij de merrie stond. Ze denkt na over wat er net gebeurd was. Dat paarse oog… nog steeds trilt ze van angst. Als ze een grote grot ziet met meerdere paarden draaft ze verder in de richting. Uitgeput komt ze daar aan. Als ze achterom kijkt ziet ze hoe een blauwe gloed over het landschap schijnt.

Ik ben de komende 2 dagen niet online, i.v.m. ‘weekendje’ weg alleen dan doordeweeks xD

**Profile** Number of posts : 26 Status : Active

Ik schrok toen ik een zwarte hengst op ons af zag komen. De paarse ogen en het amusement in zijn stem brachten me meteen een angstig gevoel. Hij haalde naar me uit maar mistte. Ik stond wel op avontuur te wachtten, maar dit ging me net te ver. Zonder omkijken rende ik het bos uit totaal een andere richting dan waar Rhaira heen ging. Ik kwam uiteindelijk bij de rest van de kudde aan. Hier en daar zag ik enkele paarden met schrik in hun ogen, zouden ze ook gevlucht zijn van dat monsterlijke paard? Ik probeerde me zo goed mogelijk in het midden van de kudde te verdringen. Hier was ik het veiligste vermoedde ik.

Hun angst, het sijpelde binnen in zijn lichaam en het deed hem voldaan grijnzen. Hij leefde van andermands angst, de schrik in hun ogen ... het wit in hun ogen. Precies wat Avanti zijn dag, nacht maakte. Maar hij wilde hun bloed proeven want dat was het enige wat boven al de rest uitkwam was bloed. Zelf hengstige merries konden hem niet deren, bloed daarvoor deed hij alles. En nu rennen ze beide de andere kant uit. Hij hoort de merrie "Amor" roepen en meteen is hij alert. Hij had een hartig woordje te praten met die merrie want hij wou heel graag Amor op de ene of andere manier terugpakken en ze was de perfecte oplossing voor dat. Hij liet de andere merrie voor wat ze was, zij zou volgende blauwe maan aan de beurt komen. Zijn lichaam ging in een razendsnelle galop waar geen ander paard aan kon tippen.

Hij haalde haar met gemak in en hapte naar haar staart. De andere paarden schieten weg en hij jaagt haar regelrecht de grot in. 'De reden waarom ik niet achter je vriendinnetje aanga is omdat jij zonet de naam sprak waar ik voor de moment nogal een meningsverschil mee heb.' Hij zweeg en glimlachte het donker. Zijn paarse ogen fonkelde geamuseerd en vals. 'Nu heb ik jou en misbruik ik zijn zielige geest. Hoe heet je?' Hij zweeg en hapte dreigend. 'Laatste woorden?' Vroeg hij nieuwsgierig ...

Leader Shade

**Profile** Number of posts : 26 Status : Active

dank je Jennifer dat je Antics Arrow nog eventjes met rust laat.

**Profile** Number of posts : 77 Status : Active

Rhaira loopt langzaam achteruit terwijl de hengst steeds dichterbij komt. Vriendinnetje? Meteen kreeg ze spijt dat ze de merrie wilde helpen. Ze had moeten vluchten toen ze de kans had. Wanneer ze door heeft dat het ook om Amor gaat buigt ze haar hoofd. Amor was na al de jaren nog niets veranderd, had hij weer gelogen tegen haar? Een traan verlaat haar ooghoek en druipt langs haar hoofd. Boos, nee woest is ze op Amor. Weer had hij gelogen en ze was bang dat het dit keer haar leven zou kosten. Ze kijkt de zwarte hengst aan. Twee paarse fonkelende ogen kijken haar aan. Wanneer hij vraagt hoe ze heet zegt ze eerbiedig ’Rhaira…’ en daarop volgde een zucht. Spijt dat ze naar BMH was gekomen had ze niet… Spijt dat ze haar halve leven opzoek is geweest naar Amor wel. Dat gezinnetje kon ze waarschijnlijk nu wel vergeten. Amor wilde wel meer maar hielt nooit rekening met de rest. Kon ze hem dit wel vergeven? Wanneer de zwarte hengst om haar laatste woorden vraagt, zucht ze diep. Meer dan hopen kon ze op dit moment niet. Ze sluit haar ogen. Er is maar één ding wat ze op dit moment wilde schreeuwen. ’Amor ik haat je!’ klinkt mijn stem vol woede. Diep adem ik uit door mijn neusgaten en kijk boos naar de grond waar ik 4 zwarte benen voor me zie staan.

Avanti bleef onbewegelijk stil staan. De witte dampen die uit zijn neus kwamen versmolten zich met de kille lucht. Zijn flanken gingen regelmatig en kalm op en neer. Zijn oren lagen plat, zijn paarse ogen boorden zich in haar ogen, zo haar ziel binnen. Zo werd het vaak gezegd, dat hij je ziel binnen keek. Zijn lege ogen deden je huiveren. Hij zag haar traan, haar haat en woesternij zo oplaaien en toen was het plots niet meer zo belangrijk om haar te vermoorden. 'Wel Rhaira, de tijd is nog niet om.' Hij grinnikte en spitste kort zijn oren toe ze schreeuwde dat ze Amor haatte. Precies wat ze zocht. 'Wil je Amor de ondergang in duwen? Ik kan je daarbij helpen.' Fluisterde hij haast verleidelijk. Hij blikte zijn ogen over haar lichaam en greens tevreden. 'Je kunt hem terugpakken voor alles wat hij je aangedaan heeft. Wil je dat?' Hij was stil, tuurlijk dat Amor op zijn dodenlijst stond ...

Leader Shade

**Profile** Number of posts : 77 Status : Active

Ze ziet het plezier wat deze hengst beleeft aan haar doen en laten. Wanneer ze weer een beetje tot rust komt bied deze hengst haar een verleidelijk aanbod. Rhaira herhaalt zijn laatste woorden langzaam. “Hem terugpakken voor wat hij mij aangedaan heeft.” Ze dacht na, dit was haar kans. Verschillende woorden die Amor tegen haar gezegd heeft dwalen door haar hoofd. Zou ze deze hengst terug kunnen vinden? Of was dit haar enige aanbod? Meerdere vragen spoken door haar hoofd. Even werd het Rhaira teveel. Ze hielt van hem maar tegelijkertijd is ze zo kwaad. Die woede uitbarsting kwam toch niet zomaar ergens vandaan? Deze hengst die voor haar staat heeft een bepaalde invloed. Hij mocht Amor niet en dat had ze wel door. Dankbaar voor zijn aanbod neemt ze een besluit “Bedankt, maar misschien moet ik dit eerst zelf proberen te regelen…” Ze voelde zich vereerd, hij wilde haar helpen om Amor terug te pakken. Hij zou de perfecte wraak voor Amor wel weten. Als Amor koppig zou doen dan kon ze deze hengst altijd weer proberen op te zoeken. Hij wilde hem immers toch dood hebben. Op het moment dat ze haar lichaam weer in beweging brengt voelt ze de woede weer oplaaien. Ze moet Amor opzoeken, ze heeft nog een hartig woordje met hem te spreken.

**Profile**

» Rhaira
» New or not? ~Rhaira
» I'm always the one that is in trouble ~ Rhaira
» Rhaira • Leave my mind, please.

What should it be? ~ Rhaira

What should it be? ~ Rhaira

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen