IndexHandbookMapLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggenZoeken

Deel

Love is never WRONG, and so it never DIES ~

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden
AuteurBericht
L.I.

L.I.

Profile
Number of posts : 70
Status : Active
Love is never WRONG, and so it never DIES ~ Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Love is never WRONG, and so it never DIES ~ Love is never WRONG, and so it never DIES ~ Emptyza 11 aug 2012 - 21:13


ILLINOIS
Yes the past can hurt, but the way I see it is you can either run from it or learn from it.


‘Ik ben erg goed in het beoordelen van anderen Illinois. Ik weet hoe ze in elkaar zitten, waar ze van groeien en wanneer ze uit zijn op allesbehalve een meerwaarde aan de kudde.” Hij hield een korte pauze, waarna ze voelde hoe hij zijn neus bedrukt tegen haar hals duwde. “Het spijt me meisje, maar ik heb geen keus. De groei en ontwikkeling van de kudde is de hoogste roeping van het leiderschap, ik kan hem dus niet ongestraft laten gaan.“ Het beeld van de grote leider Loki vertroebelde naargelang Illi’s ogen zich begonnen te verwateren. “Maar..”“ Niets te maren Illinois” Hij keek haar streng aan, geen greintje medelijden was te bespeuren. “ Nyorai zal nu voor je zorgen, en daar zal ik op toekijken.” …

Abrupt opende de merrie haar ogen, zweetdruppels gemengd met tranen sijpelden zich een weg naar beneden. Tasten deed ik in de duisternis, op zoek naar licht, maar tevergeefs. Koude rillingen lopen overheen haar rug, haar ademhaling is zwaar en onregelmatig. Het was maar een droom Illinois, een simpele rotte droom.. Maar dat was het niet. Het was tot voor kort nog allemaal werkelijkheid geweest. Ik hoorde mezelf nog smeken.. Een mist van wanhoop, onmacht en vooral.. verdriet. Illinois schudde verward haar bijzonder gekleurde hoofdje, haar verwaterde kijkers beroerd op een grijzig donkerbruine eekhoorn die zich op een reusachtig grote eik bevond die pal in haar gezichtveld viel. Zijn borstelige pluimstaart sierde vinnig zijn achterlijfje terwijl hij van de ene naar de andere tak leek te zweven. Illi was verwonderd door de schoonheid die de diertjes met zich meedroegen, net zoals de witte vos die op dit late uur terug kwam van de jacht met een wildkleurig konijntje bengelend in haar mond. Vermoedelijk voor de pups die zich af en toe laten horen als ze ongeduldig worden. Illinois voelde spijt voor de witte vos, door het smeltende ijs en het verdwijnen van de toendra wordt het voor de beestjes steeds moeilijker om zich te verbergen, laat staan te overleven, en dat.. tot er geen enkel van hun soort meer overblijft. Het was een triestige zaak. Bedenkelijk legde de merrie haar ene been gekruist over het andere, waarna ze langzaam haar kin erop plaatste.

Illinois hield van de natuur, met name het water. Het was ook voor lang haar enige toevlucht geweest, haar overlevingskans. Tegenwoordig nog steeds. Misschien was ze hierdoor wel verwilderd geweest, maar ach, zolang ze anderen wist te vermijden was er geen probleem. De merrie kende ook steeds angst voor diegene die haar zouden beoordelen op haar verschrikkelijk uiterlijk. Of net zoals Nyorai, die misbruik van haar dreigde te maken. Hij had haar verminkt, haar schoonheid afgepakt. Háar zelfrespect. Illi huiverde bij de gedachten, maar toch had ze zich sterk genoeg opgesteld om haar oorspronkelijke kudde te verlaten en weg te lopen bij Nyo. Zo was ze uiteindelijk bij Bmh terecht gekomen. Een uitgestrekt gebied vol mysterie en gevaren, waar Illinois – gelukkig – nog niets van af wist. Ze zou het zichzelf kwalijk nemen, iemand die altijd de verkeerde keuzen zou maken…

Plots viel haar aandacht op iets wat zich achter de reusachtige eik afspeelde. Na enige twijfeling voelde ze toch hoe haar benen haar lichaam van de grond ophijst en zich naar de open plek net achter het bos bracht. Daar viel haar oog op de ongelofelijk mooie lichtschakering hoog in de hemel. Illinois verliet haast nooit het bos. Het zou haar uiterlijk nog meer laten opvallen. Ze zou nog meer verschrikking teweeg brengen.

Afgezien van het hemelsblauwe water,waar ze tot aan haar kogels instond, en de groene aurora boreali, dewelke het uitzicht werkelijk adembenemend maakte, zag de rest van de omgeving er -in haar ogen- koud en kil uit.

Terug naar boven Ga naar beneden
mischatjeh

mischatjeh

Profile
Number of posts : 2338
Status : Absent
Love is never WRONG, and so it never DIES ~ Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Love is never WRONG, and so it never DIES ~ Love is never WRONG, and so it never DIES ~ Emptyma 13 aug 2012 - 1:08



Als zoon van de beste moeder die hij zich kon wensen was hij niet de beste zoon voor mijn moeder. Hij liet haar veel denken aan mijn vader die enkele jaren geleden gestorven was. Toch bleef zijn moeder zich steenhard vasthouden aan de jonge Trevor. Zoals dus alle goede moeders zouden doen. toch was de band in zijn ogen wat vertroebelt. Zijn moeder wilde langzaam opstijgen naar de top, voor rang vier streefde ze en liefde was iets wat op de laatste plaats bij haar stond. Dus Trevor zag nog niet gauw een hengst aan haar zeide staan. Maar daarvoor nam hij al te graag een plaats in aan de zeide van een merrie. Zelf is hij jong en verstandig in zaken. Nouja zolang het niet ging over merrie's. Er waren hier zo veel merrie's waar hij naar uit kon kijken, ookal hadden ze niet allemaal dezelfde aantrekkingskracht .. Shylar had het al best ver bij hem voor elkaar gekregen .. Was het wel enkel voor vrienden of misschien meer. daar was hij zelf niet zeker van. Toch wilde hij zich nog niet vast klemmen aan een merrie, hij wilde meer ontmoeten en meer vrienden hebben en zich geen zorgen hoeven te maken over jaloerse dame's .. Maar eerst was er eens tijd voor een afkoeling ...

Zijn helderblauwe ogen hadden de omgeving goed vast. Elke beweging merkte hij op en bij elk geluid dat hij hoorde kon hij bevestigen dat er geen gevaar in de buurt was. Hij was niet bang om iets tegen te komen wat hem kon schaden. Hij was zelf een lieve geest en deed geen vlieg kwaad. Daar geloofde hij dan zelf in... Zijn gespierde lichaam baand zich een weg door de dichtbegroeide bos. De lente was al goed bezig met zijn taak. Alles weer perfect te maken voor de warme zomer die zou aankomen., even sluit hij enkele secondes zijn ogen dicht en de geur van water rijkt zijn neus... zijn ogen speurde open en al gauw kon hij water zien,behendig springt hij over een struik als afkorting naar het helderblauwe water. Niet eens oplettend neemt hij zijn houding weer aan en stapt rustig naar het water. Rustig komt zijn lichaam dichter tot het water waarin hij zich al snel bevond. Het water enkel tot de knieen . Zachtjes voelt hij hoe het water tegen zijn benen langs glijden wat hem gerust stelde en zijn hals laat hij zakken tot het water om dan het water naar binnen te kunnen werken. Dan zoeken zijn ogen de omgeving af en dan valt hem een gedaante op. Gelijk kon hij bevestigen dat het een merrie was.. nog wist hij niet of hij deze merrie wel moes aanspreken want haar uitstraling was niet zeer verwelkomend voor een gesprek. Hij nam nog enkele slokken en hefde dan zijn hoofd weer omhoog om de merrie aan te kijken met een warme blik die hij het meeste bezat. Hij had besloten om met deze merrie een gesprek aan te gaan. Met of zonder succes, het maakte hem niet heel veel uit. “Hallo “Kon hij dan ook maar enkel warm en wat met een heze stem die hij altijd had uitspreken. “ Ik ben Trevor” en hij zet een wrang glimlachje rond zijn lippen. Afwachtend hoe deze merrie zou reageren.



Terug naar boven Ga naar beneden

Love is never WRONG, and so it never DIES ~

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven
Pagina 1 van 1

Soortgelijke onderwerpen

-
» Hate and anger, the wrong way to go (alleen voor de paarden die toestemming hebben)
» I'm not sure, but I think I'm wrong.. ~Mitch
» No love like yours..
» 'cause you cannot love the sun
» Messing with the wrong stallion [Nirvana]

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Blue Moon Horses :: Love is never WRONG, and so it never DIES ~ A2tpGgU :: » Archive :: Minanter-
» CHATBOX