Als zoon van de beste moeder die hij zich kon wensen was hij niet de beste zoon voor mijn moeder. Hij liet haar veel denken aan mijn vader die enkele jaren geleden gestorven was. Toch bleef zijn moeder zich steenhard vasthouden aan de jonge Trevor. Zoals dus alle goede moeders zouden doen. toch was de band in zijn ogen wat vertroebelt. Zijn moeder wilde langzaam opstijgen naar de top, voor rang vier streefde ze en liefde was iets wat op de laatste plaats bij haar stond. Dus Trevor zag nog niet gauw een hengst aan haar zeide staan. Maar daarvoor nam hij al te graag een plaats in aan de zeide van een merrie. Zelf is hij jong en verstandig in zaken. Nouja zolang het niet ging over merrie's. Er waren hier zo veel merrie's waar hij naar uit kon kijken, ookal hadden ze niet allemaal dezelfde aantrekkingskracht .. Shylar had het al best ver bij hem voor elkaar gekregen .. Was het wel enkel voor vrienden of misschien meer. daar was hij zelf niet zeker van. Toch wilde hij zich nog niet vast klemmen aan een merrie, hij wilde meer ontmoeten en meer vrienden hebben en zich geen zorgen hoeven te maken over jaloerse dame's .. Maar eerst was er eens tijd voor een afkoeling ...

Zijn helderblauwe ogen hadden de omgeving goed vast. Elke beweging merkte hij op en bij elk geluid dat hij hoorde kon hij bevestigen dat er geen gevaar in de buurt was. Hij was niet bang om iets tegen te komen wat hem kon schaden. Hij was zelf een lieve geest en deed geen vlieg kwaad. Daar geloofde hij dan zelf in... Zijn gespierde lichaam baand zich een weg door de dichtbegroeide bos. De lente was al goed bezig met zijn taak. Alles weer perfect te maken voor de warme zomer die zou aankomen., even sluit hij enkele secondes zijn ogen dicht en de geur van water rijkt zijn neus... zijn ogen speurde open en al gauw kon hij water zien,behendig springt hij over een struik als afkorting naar het helderblauwe water. Niet eens oplettend neemt hij zijn houding weer aan en stapt rustig naar het water. Rustig komt zijn lichaam dichter tot het water waarin hij zich al snel bevond. Het water enkel tot de knieen . Zachtjes voelt hij hoe het water tegen zijn benen langs glijden wat hem gerust stelde en zijn hals laat hij zakken tot het water om dan het water naar binnen te kunnen werken. Dan zoeken zijn ogen de omgeving af en dan valt hem een gedaante op. Gelijk kon hij bevestigen dat het een merrie was.. nog wist hij niet of hij deze merrie wel moes aanspreken want haar uitstraling was niet zeer verwelkomend voor een gesprek. Hij nam nog enkele slokken en hefde dan zijn hoofd weer omhoog om de merrie aan te kijken met een warme blik die hij het meeste bezat. Hij had besloten om met deze merrie een gesprek aan te gaan. Met of zonder succes, het maakte hem niet heel veel uit. “Hallo “Kon hij dan ook maar enkel warm en wat met een heze stem die hij altijd had uitspreken. “ Ik ben Trevor” en hij zet een wrang glimlachje rond zijn lippen. Afwachtend hoe deze merrie zou reageren.