Al zijn spieren stonden strak gespannen en zijn manen waren voor zijn oren komen te liggen. Plassen hadden zich onder zijn hoeven gevormd en bij elke pas dat hij zette voelde en hoorde hij de modder onder zijn hoeven uiteen gaan. De regen was met bakker uit de lucht gevallen en zag er naar uit dat hier niet snel verandering in zou komen.Zijn staart liep in een punt naar beneden en was al helemaal doorweekt. Lichtflitsen rolden over de wolken en maakte een oorverdovend geluid. Het was pikdonker, enkel de bliksem verlichtte af en toe het gelaat van Morax en Achilles. De gigantische zwarte schim stond voor hem en had een dreigend laken over hem hangen. Morax zette een stap achteruit en sprong toen vooruit om naar hem toe te steigeren en wild met zijn hoeven in de lucht te klauwen. Een strijdvaardige en luide hinnik verliet zijn keel, maar de donder duwde deze weer naar beneden. Hij sloeg zijn hoeven richting zijn hoofd en zijn hals. Zijn hoeven kwamen met een klap weer op de grond. Damp steeg van zijn lichaam omhoog, door het zweet dat op zijn vacht vast bleef hangen. Hij briesde woest en ontblootte zijn tanden nijdig. "Wie denk je wel niet dat je bent? Zo spreken over Siberia?" Hij steigerde nogmaals hoog.

Siberia en X'aryon waren zowat alles voor hem en niemand zou dat kunnen veranderen, zelf geen achterlijke schim. Hij zou zijn leven willen betalen voor die twee paarden. Ging Achilles daar nu echt blijven staan? Hij was misschien groter en misschien sterker, maar toch was Morax bereid het tegen hem op te nemen., hij had geen schrik, of toch niet zo veel dta hij het gevecht niet aan ging.

Grinmir-stock - Spot-Stock