Spartan
Profile
Number of posts : 651
Status : Active
Contact
|  Onderwerp: You just can't keey your eyes off vr 28 dec 2012 - 15:11 | |
|  | Jules
The one and only
Sneeuwvlokjes dwarrelden uit de lucht en kwamen neer op het mooie landschap van de Minater. Er lag al een dik pak sneeuw in de bossen. Rustig stapte Jules door de sneeuw met haar staart omhoog omdat ze niet wou dat daar van die sneeuwklontjes in hingen plakken, was op zich best handig dat ze afstamde van de arabieren. Ze liep in de verse sneeuw waar voor de rest nog niemand overheen had gelopen. Sneeuwvlokjes vielen op haar slanke lichaam en zo had ze hele mooie witte stipjes over haar lichaam verspreid. Bij elke stap die ze zette kraakte het sneeuw maar dat was op zich een best mooi geluid. Haar lange zwarte manen hingen sierlijk langs haar hals en golfden mee met elke stap die ze zette. Haar bruine ogen tuurden over het witte landschap en haar hoofd stond mooi hoog. Een grijns stond op haar gezicht. Ze keek al weer uit naar de volgende blauwe maan want tot nu toe waren alle blauwe manen best leuk geweest, en ook telkens kwam ze weer dezelfde hengst tegen, altijd weer die hengst met de rode manen, het was zowat een gewoonte geworden. Ze vond het leuk om hengsten te verleiden met haar charmes maar bij die hengst vond ze het nog wel het aller leukst.
Een roodborstje zong nu zijn lied, heel mooi. Jules keek even naar en stapte toen verder zonder dat het roodborstje haar iets boeide. In de verte zag ze opeens het gedaante van een paard tussen de bomen door glijden. Rustig en geluidloos probeerde ze naar de merrie toe te lopen maar af en toe kraakte het sneeuw verraderlijk onder haar hoeven. Toch lukte het haar ongezien dichter in de buurt te komen. Toen kwam de opeens voor de merrie gesprongen. "Boe." Zei ze toen en begon daarnaar een beetje te lachen. Iemand later schrikken bleef altijd grappig. Bijna had ze haar grip op de gladde bodem verloren maar gelukkig bleef ze nog op alle benen staan. Haar zwarte manen hingen mooi langs haar hals en over haar schouders. "Sorrie, ik kon het echt niet laten dat te doen."Zei ze een beetje sarcastisch. Dat ze het niet kon laten had ze gemeend maar die sorrie niet. Ze grijnsde naar de merrie en knipperde poeslief met haar ogen...
(&Hayyel)
|
|
|
|
