Het zachte, groene gras dempte het geluid steeds wanneer ze een stap vooruit zette. Haar lichtbruine, krullende manen danste in het lichte briesje. De lente was duidelijk aangebroken en de warmte keerde terug. Gelukkig maar, de winter was zwaar zat geweest. Ze was nog maar jong volwassen, het was dus niet makkelijk om in je eentje rond te zwerven, vooral niet als je graag gezelschap om je heen had. Dat was dus Yara's grootste probleem. Terwijl ze verder door liep vergat ze de eenzame gedachten en dacht ze aan de vrolijke lente. Ze zag overal om zich heen jonge dieren en dingen, jonge konijnen en af en toe een jong hertje met haar moeder. Ze kon er alleen maar vrolijker van worden. De lente was gewoon de winter vergeten en plaatsmaken voor nieuwe en leuke dingen, jezelf klaarmaken voor de zomer. Zijzelf was drie lentes geleden geboren, twee lentes na haar geboorte verdween haar vader en de vorige herfst was haar moeder vermoord. 's Nachts, door een schim. Zijzelf was niet zo enorm bang voor de schimmen, maar dat hoorde ze wel te zijn. Hoe dan ook, ze zag in de verte een paard staan en werd meteen weer overspoeld door vrolijkheid. "Hé!" Riep ze naar het andere paard, dat ook een merrie bleek te zijn.

+Lynn

‘Hey, mijn naam is Lynn.’ Het andere paard was naar haar toegekomen, en zij droeg de naam Lynn. Yara knikte vrolijk en stelde haarzelf ook voor. "Ik ben Yara." Ze boog haar kop en keek Lynn opnieuw aan. Ze had een cirkel om haar oog en een aantal kleurige veren in haar golvende manen. Een donkere vacht met lichtere kleuren erin die op barsten leken. Het zag er grappig uit, die kleuren. Het maakte Yara ook wel nieuwsgierig. "Wat zijn al die gekleurde veren in jou manen? En.. Die cirkel om jouw oog?" Vroeg ze nieuwsgierig. Ze keek onderzoekend naar de merrie. Het zag er indrukwekkend uit, moest ze toegeven. Had het iets met de afkomst van Lynn te maken of hadden haar ouders dat gedaan of.. Was ze vervloekt, of zo? Het zou wel cool zijn, she was cursed. Dan, had ze een ontmoeting met een vervloekte! Misschien was het wel een schim, maar dan overdag... Nieuwsgierigheid wekte haar jongelijke fantasie op, ze was nu volwassen dus moest ze daar mee ophouden. Volwassen worden was dus toch moeilijker dan ze dacht... Maar, stel je voor dat deze merrie echt vervloekt was!