Aldyne

Vredig wandelde Aldyne tussen de bomen door. Haar spierwitte vacht werd gestreeld door de gouden gloed van de ondergaande zon. Kleine stofdeeltjes gaven licht in het gouden zonnestralen en zweefden om het witte lichaam van de merrie heen. Haar hoofdje stond hoog in de lucht en haar lange manen zwierden sierlijk langs haar schoft. Met haar kastanje bruine ogen keek ze stil in het rond. Het leek net elfenstof die kleine stofdeeltjes die goud oplichtte. Langzaam begon Aldyne van stap naar een rustige draf over te gaan. De stofdeeltjes begonnen wild door elkaar te dwarrelen om Aldyne haar lichaam heen die nu een hogere versnelling had aangenomen. Vredig plaatste ze hoef na hoef op de grond zonder ook maar een mankementje. Ze draafde recht op het dal af waarin de rivier stroomde. Het was geen steile helling en dus durfde Aldyne nog wel een versnelling hoger te gaan. Ze ging over van draf naar galop te helling was, veel hoefde ze niet naar achter te leunen omdat het niet stijl was maar ze wist wel dat ze moest uitkijken want verder beneden zou het wel iets steiler worden. Maar ze was nog niet zo ver beneden. De wind in haar manen voelde geweldig en vrij. Ze gooide nog een haar hoofd in de lucht en deed heel even haar ogen dicht. De zon scheen nog lekker op haar vacht. In de lucht waren prachtige kleuren te zien van oranje tot blauw/paars. Nu voelde Aldyne de aarde onder haar hoeven al wel wat steiler dus deed ze snel haar ogen weer open. De rivier was nu al dichterbij en dus werd het steeds steiler op deze helling. Aldyne begon nu scheef de helling af te gaan en wat meer vaart te verminderen tot de in een zachte draf het water van de rivier in draafde. Dit was een rustig stukje van de rivier met geen sterke stroming. Ze stapte het water in tot aan haar borst en liep tussen de waterlelies door. Ondertussen werd de lucht mooier en mooier boven haar en Aldyne staarde weer naar boven. Ze knipperde een paar keer met haar ogen en liet daarnaar haar hoofd zakken naar het water om een slokje te nemen. Nu hoorde ze een geluidje van een stukje verder op. Langzaam keek Aldyne op en keek in het rond om te spotten van wie die voetstappen waren. Ze draaide zich langzaam om in het water maar ze zag niets. ”Hallooo…” Vroeg ze met zijde zachte stem die een tikje onzeker klonk. Ze stapte nu het water wat meer uit en bleef staat toen ze er nog tot aan haar knieën in stond. Druppels water dropen langs haar lichaam naar beneden en het onderste van haar lange haren dat nat was plakte aan haar borst vast…

(open)
(niet zo'n hele lange post :S ik hoop dat iemand er wat mee kan want ik wil heel graag weer actief worden met mijn meisje)

Credits
lunarblues on deviantart