Heey allemaal !!
Ik zoek een vader voor Omniel.
Hieronder vind je haar geschiedenis en als je die leest snap je waarom ik een vader zoek.
Ik wil Omniel graag terug oog in oog zetten met haar afschuwelijke verleden.
Natuurlijk weet ik dat dat heel lang is deze tekst, dus ik zal het even samenvatten:
Haar vader was met een groep vrienden van hem op Omniel aan het wachten.
Toen ze er was hebben de meeste hengsten haar 'gedekt'.
Op het einde deed haar vader dat ook. Ze heeft hem van zich af gebokt en
toen had hij grote wonden op zijn buik. Hij sloeg toen hard tegen haar hoofd.
Ze heeft er nu nog steeds een groot litteken. Als wraak voor wat ze haar vader
had aangedaan werd ze door zijn vriendengroep achtervolgt toen ze weg liep
na de klap van haar vader. (Dit ben ik vergeten in de kader te zetten.)
Ze is er nog altijd niet overheen.
Kan je alstublieft een stukje typen als voorbeeld als hij oog in oog staat met Omniel??
Dank Je..
|
OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks
Naam: Omniel
Geslacht: Merrie
Leeftijd: 4 Jaar
Lover: xx
Friends: Xariv
Karakter: Wantrouwig - bang - leergierig
Geschiedenis: Ik was nog maar net 4 jaar geworden en loop met grote passen door de kudde. Mijn vader had me gezegd naar de cirkel in het dennenbos te gaan en dus was ik daar op weg naartoe. Ik was een vrolijke merrie die graag speelde met andere paarden. Ik pratte tegen iedereen en legde soms te snel mijn vertrouwen in iemand zijn handen. Toch had ik een raar gevoel in mijn buik dat daar vandaag verandering in kwam. Wanneer ik op een afstand mijn oren spits hoor ik meerdere paarden. Pa zei dat ik nog een verrassing van hem kreeg, dus ik was best nieuwsgierig. Eenmaal bij de cirkel aangekomen draait één van de vrienden van pa rond me heen en knikt goedkeurend. Ik kijk hem een raar aan en slaag al spelend mijn voet op de grond. Het was lente, ik wist dat ik pas laat in de lente hengstig ging worden, dus ik moest geen bang hebben tussen deze hengsten. Ik lach eens. "Wat is er aan de hans?" Vraag ik spelend. Plots springt de hengst die net nog rond me liep op mijn rug en begint te stoten. "Dit is er aan de hand. Wat fijn dat je 4 bent." Zegt de hengst op mijn rug met een gemene toon die al snel word vervolgt door een genietende kreun. Ik begin te bokken en de steigeren. Twee andere van papa's vrienden zetten me met hun lichamen klem en kijken me gemeen aan. Toch lukt het me de hengst op mijn rug te verwonden en hij springt gepijnigd van mijn rug. Ik kijk mijn vader bang aan, maar hij doet niks en grinnikt zelfs eens gemeen. Ik was blij dat het over was en voelde me totaal niet meer op mijn gemak. Weer word ik klem gezet en trekt een derde hengst aan mijn manen zodat ik niet kon bijten. Weer springt er iemand op mijn rug en ook hij begint te stoten. Zo ging het een paar keer. Ik stond ineen gedoken in het midden van de kring. De meeste had ik al bokkend kunnen verwonden, maar dat lukte niet altijd. Mijn ogen keken mijn vader weer smekend aan. Tot mijn grootste verbazing zet hij zich van ver af en springt op mijn rug met zijn volle gewicht. Mijn benen konden hem bij de landing op mijn rug amper houden. Hij begint hard en pijnlijk te stoten, schaaft met zijn hoeven pijnlijk langs mijn zijde en bijt hard tot bloedens toe in mijn schoft. Hij glijd er weer vanaf en kijkt de zwaarste hengst in de groep aan. "Zo moet je dat doen." Zeg hij. Mijn hart sloeg tilt en ik werd echt bang. De zware hengst die dubbel zo veel woog als mijn vader springt op mijn rug, ik zak door mijn benen. De andere hengsten beginnen me te bijten en ik spring van schrik weer recht. Hij schaaft met zijn hoeven hard over mijn flanken die ook al begonnen te bloeden en zijn tanden zet hij scherp en pijnlijk in mijn schoft. Hij begint driemaal zo hard als mijn vader te stoten en dat deed al pijn. Hinniken en schreeuwen van pijn verlaten mijn mond. De andere hengsten genoten van mijn pijn. Toch springt hij snel van mijn rug als ik de woorden van mijn vader hoor. "Ik wil ook nog wat." Hij springt ook weer op mijn rug en pakt mijn manenkam vast. Ik slaag mijn achterbenen snel achtereen uit en begin te steigeren. De hulp van de andere hengsten kwam te laat en mijn vader valt op zijn rug. Zijn buik vol schrammen van mijn hoeven. Hij staat kwaad op en slaag met zijn stevige achterhand hard tegen mijn hoofd en het begin van mijn hals. Het bloed loopt er als een rode rivier uit. Het litteken is op de dag van vandaag nog steeds zichtbaar, maar haar manen en maantop vallen er gelukkig over, want het is een lelijk, vuil en vies litteken.
|
 |
