Melissaamlo
Profile
Number of posts : 743
Contact
|  Onderwerp: Lye'et zo 26 feb 2012 - 11:40 | |
| 
Oorsprong afbeelding: http://venomxbaby.deviantart.com/gallery/#/d2nt0sy
Naam paard: Lye'et
Geslacht: Merrie
Rang: 1
Karakter: Vroeger was ze naief, vrolijk en had ze aanzien. Na haar verleden is ze verbitterd, ze heeft de hoop opgegeven, sinds dien heeft ze nooit meer gelachen en is ze slecht van vertrouwen.
Verleden: Lye'et was de dochter van de leider, het was een grote kudde en van haar perfecte jeugd als veulen groeide ze op tot een prachtige jonge merrie. Een naïeve merrie, die genoot van alle aandacht van de hengsten die haar begeerde, maar een enkele deedt dit niet. Dit maakte haar naief, ze was de onschuld zelve. Ze wist niet anders, dacht dat haar leven zoals zij dat nu leide normaal was en maakte er dan ook optimaal gebruik van. Toch was ze nooit echt gemeen geweest, ze kon arrogant zijn en liep rond met de uitstraling dat ze beter was, omdat ze dacht dat ze dat ook echt was, maar toch had ze vele vriendinnen in de kudde, vele vrienden had ze niet, want ze hield van de gedachte om gelieft te zijn en verleide andere hengsten dan ook graag, ze wou dat ze hun best voor haar deden zonder dat zij er echt op in zou gaan.
Van roddels en de slechte dingen of paarden in de kudde had zij nooit enig benul gehad, ze had nooit wat slechts meegemaakt, behalve een enkele keer een ruzie. Als er wat gebeurde of er ging een slechte roddel rond, dan werd dat verzwegen voor haar. Opdracht van haar vader, bescherm mijn dochter tegen alles, laat haar niet bewust zijn van het kwaad in de wereld tot zij er klaar voor is. iets wat als hij dit nooit gezegt zou hebben, haar misschien wijzer had gemaakt, slimmer en vooral minder naïef.
Toen kwam E'vesdar in beeld, hij kwam via de alpha merrie en was getraind om mijn vader en mij te beschermen. Mijn moeder was bij mijn geboorte overleden en ik was zijn dierbaarste bezit. Ik bracht veel tijd met hem door, want als hij mijn vader niet beschermde, beschermde hij mij en was ook veel bij me in de buurt. E'ves was anders, hij had mijn nooit aantrekkelijk gevonden, misschien wel een mooie verschijning, maar zoals andere hengsten vaak naar me keken en deden, zo was hij niet. In het begin had het me gefrustreerd, wat was er mis me? Of met hem? Maar na enige tijd had ik er vrede mee, ik had geen mannelijke vriend en in gedachten noemde ik hem er heen, omdat hij me anders behandelde. Diep van binnen wist ik dat het zijn werk was en of hij me uberboud mocht heb ik nooit geweten, hij zou zijn mening me niet mogen vertellen van vader. Ik vertrouwde hem, eerst niet, maar uiteindelijk begon ik hem te vertrouwen, nou vertrouwde ik snel andere, maar niet met mijn leven ookal had ik niks om te vrezen dacht ik. E'ves vertrouwde ik, hij hoorde mij te beschermen, maar dit was iets wat ik hem nooit zou vertellen. Ik dacht dat ik wijs was en mijn eigen boontjes kon doppen.
Toen kwam er een nieuwe hengst in dienst, ik had hem al veel met E'ves gezien en had iets wat mij onrustig maakte, een tintelent gevoel. Hij begon onderaan, als wacht, maar kwam met de tijd hoger. Echter had hij een vriendin, iets wat me vaak niet weerhield, want ik was hoog, met hoorde voor mij te kiezen. Ik raakte in contact met de hengst, hij behandelde me naar mijn waarde, als echte leidersdochter, iets wat de meeste hadden geprobeert, maar hij gaf me het gevoel dat ik echt speciaal was. Met Sylver had hij geen contact meer zei hij en als ik Sylver zag, dan was ze beleefd wegens mijn naam, maar de kille ondertoon in haar stem was te horen. De hengst ondernam leuke dingen met me, haalde me even weg van haar rang en maakte me bijzonder. Als ie op wacht stond, hield ik hem gezelschap, hij complimeneerde me en maakte me aan het lachen. En bovenal, hij gaf me een speciaal gevoel, alsof hij de hengst was waar je als veulen van droomde. Echter was hij niet van mijn rang en zou meer dan vriendschap ons verbode worden, maar tot dusver wierhield het me er niet van.
E'ves begon zich ermee te bemoeien, dat ik voorzichtig moest zijn. Maar deze hengst had mij beter behandelt dan hij of wie dan ook ooit gedaan had. Eerst had ze het weggewuifd en uiteindelijk was ze tegen hem uitgevallen. Altijd had hij neutraal tegen haar gedaan, dan moest ie nu niet jaloers gaan doen! Vader had zich ermee bemoeid en hem op zijn plek gezet. Die avond stond hij op wacht en de blik in zijn ogen maakte dat ik medelijden met hem kreeg, iets wat ik nooit zou toegeven. En al snel kwam de hengst aangelopen, waarom hij op dit tijdstip wacht over kwam nemen riep even vraagtekens op, maar al snel bedacht ik me dat hij bij me wou zijn. Een gedachte die snel de grond in geboort zou worden.
Als een dartelent veulen draafde ik heen en weer toen ik zag dat op het moment dat E'ves wegging hij gelijk naar me toe kwam. Deze dag zou in mijn geheugen gegrift staan. Hij begon lief, maar steeds meer drong hij zich op, hij wou haar, maar niet op de lieve manier zoals ze hem kende. Ik werd bang en schreeuwde, een hulp om vader, niemand kwam, zelfs de hulp van E'ves heeft over het land geschald, maar ik had moeten weten dat hij onderdeel van de actie geweest was. Bruut werd ik verkracht en mijn ziel werd gebroken, maar dit was nog niet genoeg. Vervolgens kwamen er meer en onder dwang van hun en de hengst waar ik ooit zo weg van was geweest moest ik mee, mee naar de plek van mijn familie.
Bloed overal, paarden die mijn familie overnemen, ik begon te stribbelen, hinneken om hulp en angst hebben lang geklonken bij het zien hoe mijn familie werd vermoord, maar mijn gegil stopte toen mijn vader voor mij werd gebracht. Ik verstijfde, angst in mijn ogen. 'Papa..' zei ik zacht en keek hem aan, tranen stroomde over mijn wangen. Lang keek hij niet terug, want na enkele seconden werd hij bruut door een aantal hengsten vermoord. De lach van de hengst, Sylver en andere paarden zou ik nog lang horen. Ik bleef over, maar als speeltje. Dagen lang hebben ze me er gehouden, zodat ze met me konden doen wat ze wouden. Tot ik dankzij een hengst die onder leiding stond van hem, die nog een greintje goed in zich had, werd vrijgelaten, iets wat hij waarschijnlijk niet overleefd heeft. Ik was gebroken, had niks meer, en mijn ogen straalde dof uit, de lach op mijn gezicht was verdwenen en enkele littekens zaten verborgen op mijn lichaam, maar de meeste zaten op mijn hart. Ik was niet meer dat naïeve meisje, ik was keihard met vier benen op de aarde gezet en had iets gezien waarvan ik niet eens wist dat het bestond.
Naam Speler: Melissa
|
|
