'jack had een hekel aan dagen zoals deze de verdomde vliegen ook rot beesten waren het en ze moesten altijd hem hebben, na geirriteerd een stukje gewandelt te hebben komt er een bekend paard in zijn gezichtsveld. Zijn eigen broer nogwel al hadden jack en Youkai nooit echt een goeie band gehad, zeg maar gerust gewoon geen band. '' wél verdomd leeft hij ook nog '' mompelt hij even zacht om er vervolgens op af te stappen.

Zijn schaduw viel over de liggende hengst heen en Jack observeerde hem even, ze leken niet zo heel erg veel op elkaar al waren ze wel allebij groot en gespierd en de kleur dan. maar meer overeenkomsten zag hij even niet. Als de zwarte liggende hengst dan opeens op springt om de vliegen te vervloeken, kan hij een glimlach niet verbergen, góh haddden ze toch nog iets gemaan, ze HATEN die verdomde vliegen.' ''há hallo broertje'' zegt hij sarcastische tegen Youkai, zou die hem uberhaudt nog wel herkennen? Misschien was dit wel het begin van een goeie vriendschap.. Of niet. .

'jack is even verbaast over wat de hengst zegt, het leken zijn woorden wel alleen had jack ze niet hardop uitgesproken een grijns komt dan ook te voorschijn, Misschien leken ze toch wel op elkaar? '' ik dacht net precies hetzelfde, fijn he om elkaar weer te zien'' roept hij dan vrolijk uit.

Jack was zeker veranderd, hij had zijn vader totaal links laten liggen. Het boeide hem echt geen ruk meer, dat hij zo jaloers is geweest bah hij walgde gewoon even van zichzelf, ondanks dat de hengst volwassener was geworden en zijn puberale trekjes waren verdwenen had hij nogsteeds diezelfde norse kanten, je kon zo over jack zeggen dat hij 2 persoonlijkheden had. Zo kon je met hem leven en zo gewoon echt niet.

''én hoe is het jou vergaan in het leven? leuke merrie, heb ik toevallig een leuk neefje of nichtje?'' vraagt hij hem dan even nieuwschierig, Jack wist niet waarom maar opeens kwam er een vreselijke intresse naar deze hengst opzetten.. Misschien was het toch wel fijn om een goeie band met Youkai te krijgen. Aangezien Jack niet meer echt met zijn familie omging hij sprak zijn moeder haast ook nooit meer, Ondanks hij wist dat die verdomde merrie hem altijd wel in de gaten zou blijven houden.


hihi loveit, hoe oud zijn jack en youkai eigenlijk..? .

'jack luisterde aandachtig naar hem, zozo hij had dus toch nog ergens familie lopen, een neefje nogwel. Stiekem vond jack het leuk om dit te horen, Oh god hij was soms echt een softy het was ongeloferlijk.

Als jack dezelfde vraag krijgt word hij even stil, Had hij eigenlijk wel een vaste merrie gehad? of iets? vader was hij sowieso niet, gelukkig maar stel je voor kleine jacks dan zou je toch knetter gek worden? even dacht de hengst aan de kleine witte merrie Arwen, zij had echt zijn hart gestolen maar of ze nou echt iets hadden gehad dat wist hij niet, Arwen was nogal ehm, gecompliceerd en ze was nu ook weer verdwenen dus nee dat telde niet echt. '' neenee geen merrie geen veulens, gelukkig maar moet er niet aan denken '' besluit de hengst dan maar te antwoorden op zijn vraag.

Jack brengt zijn neus even omlaag om vervolgens een pluk gras uit de aarde te trekken, ''weetje, ik ben benieuwd hoeveel half broers en zussen wij hebben..'' floept er dan eens uit zijn mond, even draait hij zijn hoofd weg om om zich heen te kijken, soms had hij het welleens gehad dat hij serieus een paard zag wat familie had kunnen zijn, aangezien avareth wel meer merries heeft gehad dan Icecube en zijn moeder..

beeeeetje inspiloos sorry, pff ik wil niet dat ze 18 zijn, zullen we er 10 jaar aftrekken hahah! .

'jack greens even kort, het was toch eigenlijk gewoon smerig hoe zijn vader was? van hot naar her had de hengst gelopen hij had zeker meer dan 20 nakomelingen dat moest wel.. hij had ontzag voor de hengst die zijn vader voorstelde maar hij schaamde zich ook voor hem.

Jack dacht ook eens diep na, had hij echt volle broers en zussen? nee die had die niet.. en van al die halfzussen en broers hield hij alleen van zijn halfzusje sunshine, hij zag haar dan ook gewoon als zijn zusje ondanks dat ze een dochter was van rixan.. '' ik heb geen volle broers of zussen, zat half broers en zussen maar geen volle, en van al die veulens lijken wij uitgerekend het meest op elkaar.'' zegt hij met een grijns op zn gezicht, eigenlijk had hij helemaal niet zo'n hekel aan youkai hij vond hem zelfs wel aardig.

''haha ja dat heb ik nu ookal meerdere keren gehad, soms best beschamelijk vind je niet? we zijn één van de zovele veulens van avareth. '' zegt hij dan hoofdschuddend. een rilling loopt over zijn rug als hij al die merries voor zich ziet, hij had zeker al veel harten gebroken. ''arme merries'' zegt hij dan grinnikend, aangezien ze zulf ook zo konden zijn als ze het zouden willen, jack was toch trots op zichzelf dat hij niet precies op av leek ondanks dat hij dat wel altijd had gewilt.

'' Zullen we iets gaan doen? ik voel me bekeken hier'' jack had altijd al een hekel gehad om telang op een plek te blijven staan hij werd er zenuwachtig van..

hoebedoel je precies? als youkai en glow een veulen krijgen? haha oh god dat zou drama zijn. maar glow is te oud voor veulens, jack heb ook nog een leuke halfzus sunshine haha. .

'jack glimlacht wrang, ''ik weet niet of dat ook voor mijn moeder geld ze hebben een aparte.. relatie? haat liefde ofzo vreselijk irritant'' jack dacht eens na over de woorden van youkai, nee hij zei ook nooit zijn veulens in de steek laten hij wist hoe het was om opgevoed te worden door alleen je moeder het kon heel vermoeiend zijn zowel voor t veulen als voor de moeder.

Bij de volgende woorden van Youkai begint de hengst te lachen, '' maar dat kunnen wij ook geven, daar doelde ik alleen niet op ik had het over al die merries met gebroken harten die zo verliefd worden op hem'' verteld jack hem dan maar met een vrolijke grijns op zn smoel ja d ehengst was uitmuntend vrolijk vandaag het werd gewoon eng. Rustig stapt jack achter youkai aan zo nu en dan een vlieg dood meppend. ''pfff wat is het nut van die verdomde beesten ja ons leven zuur maken'' mompelt hij dan doelend op die vervelende vliegen en horzels. .

'jack bleef rustig naast de andere zwarte hengst stappen en zuchte eens diep, ja Youkai had wel gelijk, het leven kon echt een hell zijn, en geluk bestond niet je moest je zelf gelukkig zien te maken want anders zou je het niet redden in deze wereld het was soms best zwaar als je er alleen voor stond. Hij had toch wel respect voor zijn moeder als hij er zo over na dacht.

’’ja je hebt wel gelijk.. Algoed waar gaan we eigenlijk heen?’’ besluit hij hem dan maar te vragen, ze konden wel rondlopen zonder doel naar gewoon iets, maar ze konden ook bedenken waar ze dan in godsnaam heen konden gaan

inspiloos menn! .