Jennifer
Administrator
Profile
Number of posts : 4988
Status : Active
Contact
|  Onderwerp: A lifetime on observation. wo 2 mei 2012 - 12:45 | |
|  |
*Voor Pip*
Was dit zijn nieuwe thuis? De plaats waar hij voor eeuwig en altijd zou blijven tot de dood hem kwam halen? Serano had lang gevlucht voor de tijd maar het leek hem nu het best om gewoon in een stabiele omgeving te vertoeven. Te doen waar hij goed in was en te vergeten wat te vergeten viel. Het was de enige manier om zijn gedachten weer ten orde te brengen. Hij moest bezig zijn en dit gebied leek de ideale plaats. Bij volle maan waren er monsters waartegen je de kudde moest beschermen, er was drama en er was leerstof. Hij wist al heel veel, hij kon perfect overleven maar dit gebied bracht nieuwe leerstof. Jenna zou het hier geweldig gevonden hebben, overleven in het bijzijn van schimmen. Het was meer dan enkel naar ze kijken en de oren plat gooien. Het was vechten, volhouden maar bovenal ... overleven.
Hij had lange spreken gedaan met de leider van rang vier en uiteindelijk na veel wikken en wegen had hij de plaats gekregen. Hij was genoodzaakt geweest te zijn waarom hij dit wilde en hij moest zoveel trouw zweren dat als hij faalde de hele kudde ten onder zou gaan. Maar hij was hier nu als nieuwe leider van rang 4. Onder zijn hoede stonden maar slechts drie paarden, de ex leider, diens vader en geliefde. Maar het was een goede start om mee te beginnen. Zijn gevlekte lichaam draafde krachtig tussen de bomen heen op verkenning. Hij wist weinig maar wel de belangrijkste dingen. Hij kende veel maar moest ook nog zoveel meer kennen dus daarom was hij hier op verkenning.
Zijn oren schieten behoedend heen en weer tot hij terug kwam in een stap op een plaats waar kennelijk veel paarden samen kwamen. Zo rook hij het althans. Zijn hoofd draait zich en kijkt lange tijd het diepere donkere bos in, daar waar de schimmen zich verstopten. Hij zet zijn lichaam de open plaats op en kijkt toe naar de vele boterbloemen die in het kleine cirkeltje van licht groeien. Er kwam een kort berustende glimlach op zijn lippen, moeder natuur was zo mooi als het wou. Hij schudde het zand uit zijn vacht en trok het gras vanuit de grond. Maar even rusten, maar even alle gedachten over deze plaats loslaten en ze ordenen. Als hij een ander paard hoort naderen gaat zijn oor kort opzij maar eet gewoon verder. Hij deed niet dominant of arrogant, nee iedereen mocht hier komen maar hij maakte ook geen aanstalling weg te of een gesprek te starten. Dat lag nu eenmaal niet in zijn aard ...
|
|
| | | | Pip
Editor
Profile
Number of posts : 2407
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: A lifetime on observation. wo 2 mei 2012 - 14:00 | |
| ] | Kayleigh
Ask her if she wants to stay awhile
And she will be loved
Je kon het leven hier op twee manieren bekijken. Sommige paarden zouden het hier afschuwelijk vinden, die zouden zo snel weggaan als ze kunnen. Anderen waaronder zichzelf vinden het juist leuk. Het was de droom plek voor Kayleigh. Heerlijk sappig gras en allemaal aardige paarden. En zo af en toe je moeten beschermen tegen de schimmen. Of andere paarden beschermen met gevaar op eigen leven. Het klinkt misschien raar, maar het doet haar altijd een goed gevoel. Ze was niet bepaald de sterkst, want ze zat in rang 1 en was geen leider. Maar toch deed ze het vaak. Al vond ze de beesten soms erg eng.
Ze zwierf nu al een aantal weken rond in BMH, en had al enkele leuke paarden ontmoet. Maar Kayleigh was een merrie die zich snel verveelde. Waarschijnlijk omdat ze nog niet zo oud was. Maar om zich te vermaken had ze besloten op onderzoek ut te gaan in het gebied van Rang 4. Zouden de paarden hier hetzelfde zijn, of zijn ze allemaal veel groter en sterker?
Ze was een echte arabier, dat zag je ook wel als je haar zo galopperen. Je zag haar spieren door haar vacht rollen. Ze liep met haar neus en der staart in de lucht. Opeens stond ze stil terwijl ze snoof. En met haar oren gespitst richting de bomen keek. Haar vacht was warm geworden van het rennen. Trots in een dribbel liep ze de bomen om. Daar stond een stoere gevlekte hengst te grazen. Vrolijk liep ze met een ruime pas naar toe. " Hallo?" Vroeg ze terwijl ze hem van de zijkant benaderde.
|
|
| | | | Jennifer
Administrator
Profile
Number of posts : 4988
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: A lifetime on observation. wo 2 mei 2012 - 14:35 | |
| - Jennifer schreef:
|
Het gras gaf hem een grote voldoening, een voldoening die zijn nood naar overleven aanvulde en dat was het enige wat telde bij Serano. Hij voelde de energie in een nieuwe stroom door zijn lichaam glijden naarmate hij het plekje geheel had kaal gegraasd. En hij liet zijn gedachten even gaan, terug naar het verleden waar het allemaal zo goed was. De eerste drie jaar was zo fantastisch en dan begon het maar hier was hij om zijn functie en doel in het leven te verstevigen. Hij was dat Jenna verschuldigd, op die manier wist hij dat ze niet voor niets was gestorven. De blik in zijn ogen werd even glazig maar toen een ander paard het gebied betreed was hij weer zichzelf. Serano, leider van rang 4 met een ingewikkeld verleden dat hij nooit of heel zelden met iemand zou delen.
Toen een stem zijn oren binnendrong keek hij op. Voor hem stond, zoals hij het vaak noemde, de perfectie van moeder natuur. Geen paard kon zo lichtvoetig en snel zijn als een arabier, perfect. Doch had hij vele nadelen gezien aan deze ranke paarden. In zijn kudde waren er twee, een merrie en haar veulen. Beide stierven ze door de onmenselijke kou de winter dat hij werd uitgekozen om te overleven. Ze waren dan misschien mooi, puur en snel maar het weer kon een zware invloed op hen hebben. Ze had een vriendelijke uitstraling dus hij sloot het stuk uit waar ze een vijand kon zijn. Hij knikte vriendelijk, nam haar grijze lichaam in zich op en sprak dan met eenzelfde vriendelijkheid terug. 'Goededag.' Het was een stem met een vaag botte kant ookal klonk het niet zo. Zijn stem alleen, bitter, verstelde misschien al genoeg voor diegene die zelf genoeg pijn hadden meegemaakt. Kort strekte hij zijn neus vlak voor de hare en nam haar geur in zodat hij het niet zou vergeten. 'Kan ik helpen?' Vroeg hij uit een zeker automatisme om niet te falen in het creeëren van een gesprek en zijn taak als leider...
|
|
| | | | Pip
Editor
Profile
Number of posts : 2407
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: A lifetime on observation. wo 2 mei 2012 - 14:55 | |
| | Kayleigh
Ask her if she wants to stay awhile
And she will be loved
Ze nam de hengst in zich op, ja hij was zeker mooi. Maar heel anders dan zij zelf. Kayleigh was heel lichtvoetig, hij is een stuk steviger. Wat hem mooi stoer maakt. Zelf hield ze daar wel van bij hengsten. Bij merrie's vind ze het vaak wat lomp. Maar bij hengsten is het stoer. Ja hij was zeker een mooie hengst m te zien. Ze had gehoord dat er een nieuwe leider was bij rank 4. Zou hij dat zijn? Ze had gehoord dat het een knap ding, en ja dat is hij zeker.
Ze zag hoe de hengst, hoogstwaarschijnlijk Serano, zijn oren in haar richting draaide. En direct daarna zijn hoofd optilde en zijn gras naar binnen kauwde, terwijl hij haar in zich op nam. Ze voelde zich ontzettend bekeken. Sommige paarden zouden dat vervelend vinden. Zij niet, zij ging juist er goed voor staan dat hij haar kon zien. "ehm, nee ,.. denk ik,. Ik ben gewoon wat nieuw verbied aan het verkennen." Zei ze terwijl ze hem aankeek. "Ben jij de nieuwe leider uit rang 4?" Vroeg ze terwijl ze de vliegen met haar staart weg sloeg.
De lente bracht fijne dingen met zich mee. De speelse veulens en de bomen die kleur kregen. Alles zag er weer nieuw n vrolijk uit. Helaas brengt het ook nadelen met zich mee waar je je kapot aan kan ergeren. Vliegen en andere beesten. Dan bof je maar met zo'n staart.
|
|
| | | | Jennifer
Administrator
Profile
Number of posts : 4988
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: A lifetime on observation. do 3 mei 2012 - 13:28 | |
| |
Serano hield zijn blik lange tijd op haar voor hij zijn ogen op de frisse lentebloemen liet rusten. Door de wind die tussen de bomen doorkwam wiegden ze heen en weer op het kleine veldje. Serano's zwarte manen krulden rond zijn hals en waaiden vervolgens zachtjes op. Het werd weer stil, om de vogels na die hun lied zongen en nest maakten. Bij haar uitleg over het nieuwe gebied verkennen blikte hij kort naar de bossen achter zich. Deze tijd, blauwe maan, was het niet altijd een even goed idee om zomaar even een nieuw gebied te gaan opzoeken en verkennen. Zeker niet hier in de bossen, schimmen schuilden overal dat was zeker. Bij haar vraag spitste hij zijn oren en knikte langzaam. 'Serano.' Sprak hij zijn naam kalm maar vriendelijk uit. Er kwam een korte glimlach op zijn lippen, deels om haar misschien gerust te stellen. Hij zag er niet angstaanjagend aan maar had wel sommige gevaarlijke trekjes, vooral zijn stem.
Hij strekte zijn neus weer en nam nog een hap van het gras en blikte dan weer naar haar op. 'Je bent op gevaarlijk terrein.' Zei hij uiteindelijk. Hij schudde zijn hoofd en glimlachte kort onschuldig. 'Ik bedoel met de blauwe maan in aantocht.' Verbeterde hij zichzelf wat. Ze kon zoveel denken van dat, verkeerde terrein. Van hem mocht ieder paard hier komen, iedereen mocht staan en gaan waar hij wou maar met de blauwe maan had hij ze liever op hun eigen gebied. Bij hun leiders, toch, Serano zou haar beschermen moest het erop aan komen. Dat was tenslotte zijn taak...
|
|
| | | | Pip
Editor
Profile
Number of posts : 2407
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: A lifetime on observation. do 3 mei 2012 - 13:53 | |
| | Kayleigh
Ask her if she wants to stay awhile
And she will be loved
Ze voelde een lekker briesje door haar manen gaan. Dat was wel lekker vond ze zelf altijd. Lekker fris maar soms was het iets te koel, zoals nu. Ze was tenger dus ja, ze had het snel koud. Daar was niets tegen te doen. Maar 's winters kreeg ze een wintervacht, dan overleefde ze het wel. Maar ja, dan had je weer deze vervelende tijd, de tijd van de rui. Al die haren kwamen dan van je af. En dat kon jeuken als een gek! En dat elk jaar in en uit. Ze was altijd blij als de zomer er aan kwam. Bijna alles was dan positief. Behalve dus de rui en de vliegen.
Ze bekeek de hengst nogmaals. Ze zag dat hij een flinke bespiering had.Dat had Serano zeker nodig als leider van de hoogste rang. Ze keek een beetje tegen hem op. Daar stond zij, rang 1 , te praten met de leider van rang 4. Ze luisterde rustig naar zijn antwoord. Toen hij zijn zin had uitgesproken kreeg ze direct het gevoeld dat ze 'maar'een merrie was. "Dus? Ik red me wel. Ik ben niet zo'n softie hoor!" Sprak ze rustig uit terwijl ze een fijne houding aan probeerde te nemen.
|
|
| | | | Jennifer
Administrator
Profile
Number of posts : 4988
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: A lifetime on observation. do 3 mei 2012 - 20:06 | |
| |
BMH was anders dan andere gebieden, hier was een gonzend bijennest constant bezig met het maken van vorderingen en vooruitgangen. Het leven leek hier op bepaalde momenten in een stroomversnelling te gaan. Was iedereen hier bang van de schimmen? Serano had geen vrees want hij kon ze aan, dat wist hij gewoon. Het was niet de eerste keer dat hij iemand de dood injaagde. Maar hij had er wel spijt van. Zijn moeder had hem steeds zoveel goede dingen geleerd en om de dag dat hij werd uitgekozen veranderde dat zo op slag. Het evenwicht die hem zo lang had staande gehouden wankelde om naar de verkeerde kant. Gelukkig was er Jenna, gelukkig was er Jenna.
Bij haar nieuwe woorden spitsten zijn oren en gingen dan langzaam plat. Hij had nog geen blauwe maan meegemaakt maar hij was zeker dat een merrie uit rang één niet zomaar op kon tegen een schim van zijn kaliber of erger. 'Ik heb niet gezegd dat je een softie bent.' Hierbij liet hij een korte glimlach vrij voor hij verder ging. 'Maar een schim achter je aan is denk ik ...' Hij zweeg en blikte kort naar de omgeving op zoek naar de betere woorden voor dit geval van overdreven zelfkennis. 'Het vermoord je zo.' Besloot hij uiteindelijk zonder er verder nog op in te gaan. Zouden er dingen zijn om een schim tegen te houden?? 'Hoe heet je?' Vroeg hij uiteindelijk ...
|
|
| | | | Pip
Editor
Profile
Number of posts : 2407
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: A lifetime on observation. do 3 mei 2012 - 22:58 | |
| | Kayleigh
Ask her if she wants to stay awhile
And she will be loved
Ze wist best dat Serano gelijk had. En zo makkelijk stond ze er ook niet op in. Een schim zou haar met één zucht kunnen vermoorden. Maar dir vergat ze het liefst. Ze wilde zich niet zwak opstellen. Iedereen zag haar altijd al als een merrie die veel berscherming nodig had. Een tijd terug had ze besloten hier was aan te doen. Nu is ze echt een harde dame. Ze probeert zo nu en dan ook iemand te beschermen, maar is wel vaak redelijk voorzichtig. Om deze rede hoopte ze wel snel een rang omhoog te kunnen!
Kayleigh luisterde aandachtig naar zijn antwoord. Ze was slim , dus dacht goed na over wat ze antwoordde. Ze zuchtte eens maar gaf toen toch toe. " Dat weet ik ook wel, maar dat wil ik niet, dus doe ik mijn best andere te beschermen. Niet dat dit altijd evenveel nut heeft... " Sprak ze zachtjes. Ze keek hem aan, benieuwd hoe hij reageerde. Maar ze begreep al snel dat hij niet van plan was er op in te gaan. En luisterde maar wat hij te vragen had. "Ik heet Kayleigh. " Zei ze maar. "Hoelang ben je er nu al? Niet zo lang toch? Hoe kan je dan gelijk leider zijn?" Vroeg ze. En dit was niet een vraag omdat ze niet wist wat ze moest zeggen, wat ze vaak deed. Nee, dit vroeg ze zich echt af.
|
|
| | | | Jennifer
Administrator
Profile
Number of posts : 4988
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: A lifetime on observation. za 5 mei 2012 - 20:35 | |
| - Jennifer schreef:
|
Serano glimlachte kort, bijna liefdevol voor hij zijn ogen weer op het groene gras liet rusten dat meebewoog met de wind. Er schoot een vogeltje uit de bomen en landde op de grond niet veel verder van hun waar hij driftig op het gras begon te tikken tot er een worm tevoorschijn kwam. Hij begon er hevig aan te trekken tot de worm zich van de grond losliet en het vogeltje wegvloog met zijn buit. Serano moest er onwillekeurig om glimlachen, natuur was een tafereel op zichzelf. Mooi maar zo veradelijk als de tijd daar was. De wintermaanden, de kou en het tekort aan eten. Serano wist er alles van en als hij iets haatte dan was het die tijd van honger en de herinneringen die er gepaard mee gingen.
'Het is moedig van je, om zo te denken.' Zei Serano. Hij spitste zijn oren opnieuw en schonk haar een vriendelijke blik. Hij zweeg en en blikte naar haar kleine sierlijke lichaam voor hij haar ogen weer opzocht bij haar vragen. Hij was even stil, verwerkte het idee dat iemand hem vragen begon te stellen die langzaam aan naar het verleden kon lijden. Hij moest dus wat opletten, niet teveel prijs geven en niet teveel tot in het detail gaan. 'Een maand.' Sprak hij eerlijk. Hij glimlachte en blikte kort naar de omgeving rondom hem. 'Ik ben al eerder leider geweest. Het kostte me twee dagen naast Axis om deze plaats te krijgen. Het was hard, voor hem niet voor mij. Hij leek bijna in een depressie te landen.' Dat laatste fluisterde hij wat tegen zichzelf voor hij zijn hoofd schudde en zijn donkere ogen weer op haar richtte. 'Jij? Ben je hier geboren of kom je van ergens anders?' Het was een riskante vraag maar hij kon nooit een gesprek gaande houden als hij steeds weer weigerde te praten...
|
|
| | | | Pip
Editor
Profile
Number of posts : 2407
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: A lifetime on observation. za 5 mei 2012 - 22:03 | |
| | Kayleigh
Ask her if she wants to stay awhile
And she will be loved
Kayleigh glimlachte bij het zien van de muis die heen en were rende over het vochtige gras. Maar zodra er een havik naar beneden schoot, gin er een rilling door haar rug. De natuur was hard. Dat wist ze zelf ook wel.
Kayleigh gilmlachte bij het zien van de glimlach van Serano. 'Het is moedig van je, om zo te denken.' Zei Serano. 'Bedankt' reageerde Kayleigh direct. Terwijl er een zwakke glimlach op haar lippen zat geplakt. 'Een maand.' Sprak hij eerlijk. Hij glimlachte en blikte kort naar de omgeving rondom hem. 'Ik ben al eerder leider geweest. Het kostte me twee dagen naast Axis om deze plaats te krijgen. Het was hard, voor hem niet voor mij. Hij leek bijna in een depressie te landen.' Dat laatste fluisterde hij wat tegen zichzelf voor hij zijn hoofd schudde en zijn donkere ogen weer op haar richtte. 'Jij? Ben je hier geboren of kom je van ergens anders?' Vroeg Serano. Kayleigh liet een korte stilte vallen. maar reageerde er daarna op. 'Nee, ik ben hier niet geboren. Ik zwerf hier nu enkele weken rond. Ik.. ehm.. Ik ben vroeger verkracht en mishandeld. En wil dat nu achter me laten " Sprak ze zacht uit. Zo vond het nog steeds een lastig onderwerp om over te praten. "Je boft maar met je leiderspositie" Zei ze omdat ze over wilde gaan naar een ander onderwerp. "Heb je de schimmen dan wel al meegemaakt?" Vroeg ze terwijl ze hem aandachtig aankeek.
|
|
| | | | Jennifer
Administrator
Profile
Number of posts : 4988
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: A lifetime on observation. zo 6 mei 2012 - 20:19 | |
| |
Serano was blij iets van goedheid te kunnen laten zien tegenover de kudde. Hij kwam vanuit een donkere tijd waar hij met niemand of niets wou praten of communiceren. Hij was gevlucht om weg te gaan van al de ellende en herinneringen. Hij kon het niet, blijven, het zou hem er steeds vers aan herinneren als een wond die nooit zou genezen. Het had hem vele maanden gehad om langzaamaan weer zichzelf te worden, om te accepteren dat het verleden tijd was en dat hij verder moest met het leven. Bij haar woorden op zijn vraag sloeg hij zijn ogen naar de grond. Hij had het nooit gesnapt, hoe anderen hun veulens zo konden misbruiken, hoe hengsten zo'n misbruik konden maken van hun macht en kracht. Zijn kudde, en de andere kuddes hadden zulke dingen nooit gedaan, dat kende ze gewoon niet want de straffen voor overtreding van hun wet waren hoog.
'Sorry.' Zei Serano meteen. Hij wist haar hersenen nu weer die gedachten moesten verwerken en weer achter zich laten. Dat proces kostte tijd en het ging enkel sneller naarmate de jaren verstreken en het makkelijker werd om te dragen. Bij haar opmerking over zijn leiderspositie spitste hij kort zijn oren. 'Boffen?' Herhaalde hij haar ene woord opnieuw. Hij bleef haar even aankijken voor hij het correcte antwoordt naar voren schoof. 'Ik heb misschien wel geluk maar er rust een zware taak en verantwoordelijkheid op mijn schouders.' Zei hij op een kalme maar brommerige toon. Bij haar vraag glimlachte hij kort sluw voor hij zijn oren op de omgeving liet rusten. 'Ik heb ze nog niet in actie gezien maar heb ze wel even kunnen observeren.' Sprak hij eerlijk. Waarschijnlijk hadden andere paarden hier veel meer kennis dan hem op het vlak van schimmen dan hij ...
|
|
| | | | Gesponsorde inhoud
Profile
Contact
| | Onderwerp: Re: A lifetime on observation. | |
| |
| | | | | | A lifetime on observation. | |
|
| | Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |
|
|
