Gast
Gast
Profile
Contact
|  Onderwerp: Mayalynde ma 30 apr 2012 - 10:46 | |
| MAYALYNDE
I've got a secret, it's on the tip of my tongue,
it's on the back of my lungs, and I'm gonna keep it Naam paard: Mayalynde
Geslacht: Merrie
Karakter: Mayalynde is door haar verleden gevormd in een merrie die niet altijd even fijn is om aan te horen, ze heeft een scherpe tong en een goed inlevingsvermogen. Ze weet anderen op hun zwaktes te pakken, en manipuleert hen om te doen wat zij zou willen. Ze speelt met harten, omdat ze weet dat niemand ooit oprecht van haar zou kunnen houden, ze doet zich voor als de perfecte minnares, maar niks is minder waar. Mayalynde is één en al eenzaamheid en frustratie van binnen.
Verleden: Mayalynde is geboren midden in de winter, haar moeder was zwak en heeft het al snel begeven in de kou. Het enige wat Maya nog weet van haar moeder zijn de heldere blauwe ogen, die zij heeft geërfd. Na lang rond te hebben gestrompeld en voor zichzelf te zorgen als jong veulentje is ze uiteindelijk opgenomen in een kudde. Al snel maakte ze vrienden met de leiderszoon, Romano. Iedereen wist dat de twee later het perfecte leiderskoppel zouden worden, maar niks was minder waar. Mayalynde werd meegenomen door een zwarte hengst die nooit zijn naam heeft verteld, later is ze er achter gekomen dat dit haar vader was. De hengst nam haar mee naar een wereld van onstuimige hengsten en verleidelijke merrie's. Zonder zich ook maar enige houding te kunnen geven werd ze in het diepe geworpen en de ene hengst na de andere daagde haar uit. Ze was nog jong dus geen één durfde haar ook maar aan te raken, dit was immers tegen de wet, één van de weinige regels die hier gold. Maar ze werd al snel volwassener, en paste zich aan aan haar omgeving, ze groeide op met het beeld dat merrie's maar voor weinig goed zijn, tenzij het op plezier aan kwam. Op een gegeven ogenblik schakelde ze haar verstand uit en volgde de gevoelens van haar lichaam. Het was slecht, dat wist ze maar al te goed, maar ze had al meerdere merrie's zien verdwijnen, en ze had de kreten gehoord in de nacht. Ze wilde niet als hen eindigen, hoe rot haar leven ook was geweest, het was haar te dierbaar om zomaar weg te gooien.
En dus liet ze alles toe, nooit heeft ze het fijn gevonden, en altijd voelde ze zich vies. Toen eindelijk het moment kwam dat ze werd verlost van de vreselijke hengsten wereld brak een nieuwe tijd aan. Ze wist niet meer goed wie ze was, ze had zich de afgelopen jaren voor gedaan als een speeltje, niets minder dan een uurtje plezier voor de hengst. Nu wist ze niet meer wie ze was, en hoe ze haarzelf een houding moest geven tegenover de hengst die haar gered had, Diablo. Omdat ze zo in de war was begon ze al snel iets te voelen voor haar redder, hij was de enige die in al die jaren naar haar om had gekeken. Helaas kwam ze er maar al te snel achter dat hij haar verleidelijke spel leuker vond dan dat zij zelf was, hij bedroog haar meerdere malen en hart gebroken vertrok ze. Wetende dat nooit iemand meer van haar zou kunnen houden zoals ze nu was.
Velen hengsten kwamen op haar pad en ze hield van de aandacht en liefde die haar werd gegeven, het was nooit de liefde die ze bij anderen had gezien geen van de hengsten kende haar daar goed genoeg voor. Maar het was meer dan genoeg om haar op de been te houden, en vaak was ze alweer weg voordat de hengst er achter kwam wie ze was. Uiteindelijk is ze terug gegaan naar haar eerste kudde en wat daar is gebeurt houdt ze liever geheim, nooit zou ze zich meer schamen dan wat daar is gebeurt. Nu struint ze het land door hopend naar iemand die haar niet zo makkelijk op geeft zoals de rest altijd had gedaan.
|
|
|
