I swear i'm like a bounceball on crack. ~ E'vesdar.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Shylar
Het is een paar dagen geleden dat de wegen van E'vesdar en Shylar spleten. Bij zijn afscheid duwde hij zijn neus tegen de hare en keek in haar ogen. Het zachte gevoel dat zijn neus gaf voelde ze nogsteeds. Ze was vannacht nog bij de kudde gebleven, maar vanmorgen was ze vertrokken. Haar hele vacht stond in het zweet toen ze Anderfels bereikte, ze wou niet stoppen, ze kon niet stoppen. Haar ademhaling ging snel, toen zag ze een eenzame boom dicht bij de kudde van rang 3. Ze draafde er naartoe, maar ze viel, een kleine maar hoge gil ontsnapte uit haar keel. Shylar probeerde tevergeefs recht te staan. Ze zuchte, dan maar even blijven liggen...

*leuke titel eh :3

Gast **Profile**

E'vesdar
My hands are cold my body's numb, I'm still in shock what have you done
My head is pounding, my vision's blur, your mouth is moving, I don't hear a word

Het waren zware dagen die hij maakte op dit moment. Zo langzaam aan begonnen zijn ogen te branden en had hij een grote behoefte aan slaap. Overdag had hij de mogelijkheid om uit te rusten als was het maar de helft van de dag, de andere helft van de dag was het aan de Beta om uit te rusten. Dat was immers wel zo eerlijk. Nog 24 uur en de hel zou voorbij zijn.

Zijn lichaam staat strak van de spanning, toch wilde hij zich niet neer leggen en overgeven aan zijn slaap. Uiteindelijk zou hij er door heen raken, dat wist hij zeker, maar hij wilde zijn geest helder houden en elke beweging kunnen registreren rondom de kudde. Hij was alert, meer alert dan normaal, en het kost hem zo ook geen moeite om een merrie uit de eerste rang er uit de pikken. Ze liep ver van de kudde, amper in het zicht, maar hij zag haar, en hoe vreselijk uitgeput ze er uit zag. E'vesdar volgt haar volgende stappen en kijkt toe hoe ze valt en uiteindelijk maar blijft liggen. Hij zoekt het oogcontact met de beta merrie en geeft het roer over. In een krachtige draf overbrugt hij de afstand en komt in een elegante noodstop tot stilstand. Zijn zwart/witte manen klapperen rond zijn brede hals, en zijn gouden ogen vinden die van Shylar. 'Hallo daar'

* Haha, geweldig ^^

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Shylar
Ze zag hoe hij naar haar toekwam. Hij zag er meer dan vermoeid en gespannen uit, ze keek in zijn ogen. 'Hallo daar' zei hij. 'Hoi E'ves. zei ze klein, Shylar had niet veel kracht meer, alleen nog om naar hem te kijken.

Gast **Profile**

E'vesdar
My hands are cold my body's numb, I'm still in shock what have you done
My head is pounding, my vision's blur, your mouth is moving, I don't hear a word

Ondanks dat hij vermoeid was was hij nog behoorlijk helder. Zijn ogen hadden Shylar direct herkend, ondanks dat hij haar maar even had gezien tijdens hun eerste ontmoeting. Hij grijnst en houdt halt voor haar voeten. 'Probeer je nieuwe hengsten te strikken door ze te laten struikelen?' Hij grijnst breed.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Shylar
Ze wist ergens wel dat hij dat zou zeggen. 'Probeer je nieuwe hengsten te strikken door ze te laten struikelen?' zei hij met een grijns op z'n gezicht. 'Als ik recht kon staan, kreeg je een por.' zei ze met een brede lach op haar lippen.

*ghehe, inspiratieloos *-*

Gast **Profile**

E'VESDAR
rise, and rise again
until lambs become lions

De woorden van Shylar maken hem aan het lachen en zijn stem is te horen in het stille woud. Het was niet bepaald de tijd om te lachen met alle paarden die rouwden om hun geliefden. Maar het voelde goed, en hij had er ook behoefte aan. Hij had immers al in geen tijden meer gelachen en was er aan toe om zich even te ontspannen. 'Ik zou maar op passen met je grote praatjes' Hij grijnst en duwt zacht zijn neus tegen de hare. 'Fijn om je weer te zien' Vooral fijn om te weten dat haar niks was overkomen. 'Zal ik je Anderfels laten zien? Rang drie is erg mooi, al zeg ik het zelf'

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Shylar
Hij lachtte, zij lachtte mee. 'Ik zou maar oppassen met je grote praatjes' hoorde ze hem grijnsend zeggen terwijl hij met z'n neus weer tegen de hare duwde. 'Fijn om je weer te zien.' Dat vond ik ook, blij dat ik nog leef dacht ze even bij haarzelf. Ze glimlachte. 'Zal ik je Anderfels laten zien? Rang drie is erg mooi, al zeg ik het zelf.' Shylar kon een grinnik niet onderdrukken. Ze stond recht en haar staart zwabberde in de lucht, ze zuchtte zacht zodat hij het hopelijk niet zou horen. 'Laat maar zien.' zei ze met een brede glimlach.

Gast **Profile**

E'VESDAR
rise, and rise again
until lambs become lions

Misschien kwam het omdat hij de leider was, misschien omdat hij een nieuw respect voor de natuur had opgebracht, maar hij begon steeds meer van dit gebied te houden. De heerlijke geuren van de lente drongen diep je neusgaten binnen, en de zachte wind zorgt er voor dat de hitte van de zon word doorbroken. De prachtige kleuren van de bloemenvelden en struikgewassen zorgen voor een prachtig uitzicht met mooie kleuren. De hoge bloesem bomen zorgen voor heerlijke vruchten in de zomer, en het meertje in het midden van de bloemenvlaktes zorgde voor verkoeling. Ja hij was behoorlijk van Anderfels gaan houden. Met een glimlachje op zijn lippen draaft hij stevig door.

'En wat vind je er van?' Hij grijnst en knikt naar de kleurrijke velden en de wuivende bloesem bomen. Met zijn vrij bittere karakter en snel aangebrande lontje was het toch wel een uitzondering dat hij ergens zo veel van hield.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

I swear i'm like a bounceball on crack. ~ E'vesdar. 330hfrb

Ineens werd alles kleurijker en ze had het gevoel dat we nu midden in Anderfels waren. Ze keek rondom zich heen met open mond en grote bewonderende ogen. ' En wat vind je er van' vroeg hij. Ze zetten nog een paar stappen vooruit en stond dan stil. 'W..wauw.' wist ze nog net uit te brengen, verwonderd hoe mooi sommige plekken konden zijn.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Shylar stond met een gezicht vol verbazing te kijken naar de schoonheid van de natuur. E'vesdar grinnikt, hij was nooit zo een grote natuur liefhebber geweest, en eigenlijk had hij gehoopt op het gebied met het bos. Toch was het voor het beste uitgevallen uiteindelijk, op de vlakte voelde hij zich het beste thuis. De wind joeg hier vol vrijheid over het gras.

Hij voelt de wind door zijn manen gaan, de zon zijn vacht strelen. Heel even sluit hij zijn ogen en geniet, hij was uitgeput en zat er doorheen, maar hij stond zichzelf toe even te genieten van de omgeving. Waarschijnlijk zou hij vannacht aan één stuk doorslapen, daar was bijna geen twijfel over mogelijk. Toch voelde hij zich nu niet vreselijk moe, fysiek misschien maar mentaal zeker niet. Hij was nog zo helder als dat hij in elke situatie was. Een grijns siert zijn lippen wanneer hij zijn ogen weer opent en Shylar aan kijkt. 'Wat is jouw verhaal Shylar? Iedereen heeft een verhaal' Zijn ogen fonkelen donker.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Ze keek nogsteeds voor haar. 'Wat is jou verhaal Shylar? Iedereen heeft een verhaal.' hoorde ze hem zeggen. Ze draaide zich om en zag een donkere fonkeling in zijn ogen. Ze vertelde hoe haar oma en moeder nooit iets over haar vader wouden zeggen, hoe alle hengsten tegen haar deden, hoe sommige hengsten haar misbruikt hadden, hoe ze haar allemaal uitscholden achteraf. Nadat ze het gezegd had kon ze een traan niet binnenhouden. Ze wende haar gezicht af en keek naar beneden. 'Dat was de korte versie.' zei ze stil.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Hij had niet verwacht dat ze haar gehele levensverhaal zou vertellen, en even staat hij aan de grond genageld. Och, natuurlijk wilde hij meer over haar weten, maar het was niet zo dat hij vreselijk sentimenteel werd van zulke verhalen. Het was vreselijk wat haar was overkomen, maar ze was werkelijk waar niet de eerste. Vraag het aan een willekeurige merrie, en 9 van de 10 zal zeggen dat ze misbruikt is geweest. En meestal lag het aan de hengst, als je het aan hem zou vragen dan zou hij een hele andere mening hebben, maar om nu kwaad te worden had maar weinig zin. Vooral nu Shylar ook nog begon te huilen. E'vesdar zijn oren draaien plat in zijn nek en zijn ademhaling word onrustig, nee hij was niet zo een emotioneel type. Maar hij had ook behoorlijk wat problemen met woede uitbarstingen en kwaad worden zonder reden. Dit was niet een kant die hij graag liet zien dus probeert hij deze zo veel mogelijk te maskeren. Toch lukt dit hem niet altijd.

Misschien was dit wel de reden dat hij merrie's over het algemeen niet kon uitstaan, er was altijd zo veel drama. Of het nou terecht of niet terecht was. Een zucht verlaat zijn lippen en hij besluit maar troostend zijn neus tegen haar hals te duwen. Hij moest zichzelf er aan herinneren dat hij uit de buurt van merrie's moest blijven voortaan, want zulke emotionele toestanden hoefde hij niet vaker. Het was niet dat E'vesdar geen gevoelens had, die had hij absoluut wel, maar hij was gevormd door zijn verleden en had een hard karakter gekregen. Verdriet kon hij maar amper een plaats geven, bitterheid was echter iets dat hij maar al te goed kende, en schuld was één van zijn beste vrienden.

Hij zucht zacht en neemt afstand, laat zijn goud gekleurde ogen over Shylar gaan. Van die vrolijke merrie was ze in één klap veranderd in een zielig hoopje, E'vesdar kon het niet goed begrijpen. Tuurlijk had hij zijn tegenslagen gehad en was hij depressief geweest, maar hij kon geen verdriet meer opbrengen. Het enige dat hij voelde als hij terug dacht was woede en haat, en wat soms zo erg branden dat het hem van binnenuit op vrat. 'Het spijt me voor je' Klinkt zijn stem uiteindelijk.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

'Het spijt me voor je' hoorde ze hem zeggen. Ze bedaarde zichzelf en hief haar hoofd hoog in de lucht op en haar spieren aanspannend. 'Toevallig zin om even rond te rennen?' vroeg ze met een uitdagende, maar speelse blik. Ze moest rennen, alle energie kwijtraken die ze nog had. Ze brieste en haar flanken trilden onder de spanning die haar lichaam bezat. Haar oren vooruitgestoken keek ze hem aan met haar goudkleurige ogen.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Hoe snel Shylar was overgeschakeld naar een emotioneel wrak, zo snel had ze weer een glimlach op haar gezicht en probeerde zichzelf te forceren vrolijk te doen. E'vesdar kijkt haar twijfelend aan en wilt eigenlijk niet inbreuk doen op haar privacy, maar ergens maakte hij zich zorgen dat ze er niet zo snel bovenop kwam. 'Hee-' Hij stapt naar voren voordat ze weg kan rennen '-Het komt wel goed, ik beloof het' Hij duwt zacht zijn neus tegen haar hals en probeert haar een beetje op te beuren. Iets wat hij normaal nooit voor een merrie zou doen. Wanneer hij zijn ogen weer op haar richt glimlacht hij. 'Rennen klinkt me als muziek in mijn oren'

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

E'vesdar keek haar twijfelend aan, hij stapte naar me toe. 'Hee, het komt wel goed, ik beloof het.' zei hij terwijl hij zacht zijn neus tegen haar hals duwde. Ze knikte en genot van de aanraking en sloot even haar ogen. Toen ze die weer opende zag ze hem glimlachen. 'Rennen klinkt me als muziek in mijn oren.'
zei hij. 'Nou waar wacht je dan nog op E'vesjé' zei ze met speelse toon. Shylar sprong meteen al sprintend weg en liet een luide hinnik horen. Nu maar hopen dat E'ves haar kon volgen - dat hij waarschijnlijk snel zou doen. Ze maakte een paar bokjes en keek naar de lucht voor haar en het gras dat onder haar hoeven bewoog. Haar staart zwiepte ongecontroleerd heen en weer door de wind. Toen keek Shylar achter zich en lachtte.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Hij laat het allemaal maar over zich heen komen en besluit zijn vriendelijkste en vrolijkste gezicht op te zetten, iets wat soms een onmogelijke taak leek. Zijn lach is dan ook wat geforceerd, maar hij deed tenminste zijn best en daar zou hij al waardering voor moeten krijgen. Het gebeurde immers niet vaak dat E'vesdar zich nog aan een ander aanpaste, dat had hij zichzelf afgeleerd nadat hij in zijn rug was gestoken door zijn vrienden. Met een brede grijns springt hij aan in een krachtige galop, zijn sterke benene maaien over het gras. Hij strekt zijn hals en ademt de heerlijke frisse lucht diep zijn longen binnen. Zijn passen worden sneller en sneller, zijn ademhaling word sneller en eveneens gaat zijn borst op en neer. E'vesdar hield van rennen, er was niks dat hij liever deed. Zich volledig over geven aan de wind die je voort zou duwen over de vlaktes, terwijl de zon je vacht streelt. Het was een cadeau dat hij iedere dag weer waardeerde. Het leven was zo slecht nog niet beseft hij.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Ze keek hoe E'vesdar al snel achter haar rende. Ze gaf éen van haar charmanste blikken en ging toen nog een versnelling hoger rennen. Shylar was een sprinter, ze kon hard rennen, maar dat zou ze niet lang volhouden. Haar ademhaling werd sneller toen ze weer voor zich keek, naar de zon die scheen op haar vacht die glom van het zweet. Met haar hoofd in de lucht rende ze iets trager.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Met krachtige passen is E'vesdar al snel weer bij, hij was geen arabier zoals Shylar was. Hij was niet gestroomlijnt en rank waardoor hij wat van zijn snelheid verloor. Waar hij echter zijn voordeel uit haalde was zijn kracht, zijn benen waren sterk en lang en zijn rug compact en sterk. Hij had goed getraind en beschikte over een stel gezonde spieren, hij kon snel rennen dat zeker, maar vooral op de lange afstand trok hij zijn voordeel. Hij grijnst breed en geeft een duw tegen haar schouder. 'Je gaat zo verliezen!'

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Ze zag hoe hij haar langzaam in begon te halen. Toen hij een duw gaf tegen haar schouder begon ze weer sneller te rennen. ' Je gaat zo verliezen!' Ze grinnikte. 'Oh, écht?' En ze was weer weg in vollevaart, naar haar gevoel zat E'vesdar nu terhoogte van haar flank en ze probeerde nog een versnellinkje hogger te rennen. 'Denk je echt dat je gaat winnen?' zei ze uitdagend.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Met krachtige gestrekte passen beweegt E'vesdar zich makkelijk voort tussen de hoge gras sprieten. Zijn manen klapperen als vlaggetjes in de wind, en hij strekt zijn neus om alle snelheid te pakken die hij kan krijgen. Met een brede grijns houdt hij Shylar bij. 'We zullen het zien' grijnst hij.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

E'vesdar bleef haar bijhouden. 'We zullen het zien.' grijnsde hij. Haar ademhaling ging snel, heel erg snel en ze liep een beetje trager, nu zat ze ongeveer terhoogte van zijn hals. Haar kleine smalle beentjes probeerden de hengst bij te houden, wat al haar concentratie en kracht vergde.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Zijn hoeven denderen over de vlaktes, de kleuren van de bloemen zijn niet meer dan vage vlagen kleur die in een hoge snelheid langs glijden. De zon brand op zijn vacht en zorgt er voor dat zijn lichaam al snel begint te zweten. Zijn lange manen kleven aan zijn brede hals, maar niks zou er voor zorgen dat hij zou stoppen met rennen. Genietend van de heerlijke omgeving, van de wind in zijn manen rent hij door, sneller en sneller. Hij wend zijn blik af naar Shylar en grijnst. 'Ik zal je wel laten winnen hoor'

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Ze glimlachte toen ze E'vesdar zag grijnzen. 'Ik zal je wel laten winnen hoor.' Shylar grinnikte en met haar neus beroerde ze zijn nek waar zijn lange manen aan kleefden. Ze legde de manen van zijn nek en rende weer sneller.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Een koude huivering trekt over zijn ruggengraat, zijn oren dreigen plat in zijn nek te gaan, maar hij houdt zich in en probeert zo kalm en vriendelijk over te komen. Zijn hoofd echter maakt overuren, het ene idee na het andere schiet hem te binnen en hij moet moeite doen om niet volledig te flippen. Hij had het nooit gewaardeerd als merrie's hem aan raakte, het voelde hol en geforceerd. Nog altijd scheerde hij alle merrie's over één kant, ze waren allemaal liegende wezens die hun lichaam gebruikte om hengsten te bespelen als hun poppen. Toch probeert hij dit keer zijn gedachtes te stoppen en krijgt er een klein geforceerd lachje af, hij deed werkelijk waar zijn best.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Ze glimlachte toen hij zacht huiverde. Hij zelf liet een geforceerd lachje zien, dat ging wel loslopen dacht Shylar terwijl ze plannetjes beraamde. Ze ging voor hem lopen en glimlachte eens gespeeld-gemeen. 'Zeker dat je me gaat laten winnen, E'vesje?' vroeg ze met haar hoofd in de lucht.

**Profile**