New, but it feels like i'm here already for months.

Editor **Profile** Number of posts : 2407 Status : Active

Amor III
Beta rank 1

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Trots liep Amor door de bomen. Hij was ontzettend trots met zijn nieuwe positie als onderleider. Het gaf hem een gevoel van weldoening. Zo kon hij wat goeds doen. Hij zou paarden beschermen. Hij nam de taak heel serieus.

Hij was hier nog niet lang maar voelde zich wel erg op zijn gemak in Minanter. Gedeeltelijk om alle aardige paarden hier. Dat stelde Amor erg op zijn gerust. Het was heel anders dan vroeger. Bij zijn vorige kudde werd hij in de watten gelegd en verwend. Nu niet meer. Hij moest nu voor zijn eigen kostje zorgen. Wat soms lastig kan zijn, maar voor een sterke hengst als Amor viel dat wel mee.

Maar dan had je nog de blauwe maan. Dat was altijd een spannende tijd. Amor kon dan wel tegen de schimmen op, maar dat houd niet in dat hij het niet eng vind. Maar dat zorgde wel voor wat afwisseling. Iets waar Amor veel behoefte aan had. Aangezien hij zich snel verveelt.

Zijn spieren rolde onder zij pikzwarte vacht. Met krachte en ruime passen stapte de hengst langs de rivier. Hij was indrukwekkend om te zien, groot en sterk. Hij stond stil en nam een hap van het lange sappige gras dat met de wind mee danste. Na een aantal happen had hij het gras wel weer gezien. Hij was niet zo'n paard dat veel eet. Hij liep een stukje verder naar het rustig, kabbelende beekje waar hij een flinke slok van nam. Het was heerlijk koud helder water.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Editor **Profile** Number of posts : 2407 Status : Active

Amor III
Beta rank 1

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Verontwaardigd keek hij door zijn wimpers naar de richting van de merrie. Wat dacht hij wel? Wat onbeschoft! Was het eerste dat hij dacht. Zodra de merrie proestte om aandacht te trekken knapte er wat. Wat een arrogante knul. "Jij ook goede dag" sprak Amor bot en ijskoud uit. Hij was niet zo sociaal vaardig en was graag alleen. Maar dat gaf geen nadelen aan het leiderschap. Hij deed zijn taak en leefde ondertussen rustig verder. Hij hield niet van drukte. Hij kon lekker zichzelf zijn in zijn eentje. "Amor, Beta leider rang 1" Sprak hij net zo bot als de vorige zin. Hij gooide zijn hoofd weer omlaag en nam een flinke hap gras. Niet dat hij daar trek in had, maar hij had geen zin in een opschepper.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Editor **Profile** Number of posts : 2407 Status : Active

Amor III
Beta rank 1

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Amor dacht niet dat hij beter was dan andere. Maar hij had een hekel aan arrogant paarden. Al was dit wel een knappe merrie. Zo'n eentje die je verleidt. Met lange blonde manen. Hij bekeek haar nog eens. Ja, ze was zeker knap. "Wel, de vorige onderleider stopte ermee en heeft mij uitgekozen zijn plaats op te volgen" Sprak Amor uit, nu iets vriendelijker dan daarnet. "Je snapt vast wel dat ik daar blij mee was" Vervolgde hij zijn zin. En glimlach plakde aan zijn lippen terwijl hij de merrie aankeek.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Editor **Profile** Number of posts : 2407 Status : Active

Amor III
Beta rank 1

Don't cry because it's over, smile because it happened.

ja, trots was hij er zeker op, maar hij besloot er niet op te reageren. Zodra de merrie haar excuses aan bood was het goed. Amor was niet meer boos, of iets in die richting. Maar ja, hij was wel soms een botte boer. Dat was Amor. Daar was niets aan e veranderen. "Het is al goed" Sprak Amor uit terwijl ze glimlach nog steeds aan zijn lippen geplakt uit. Hij draaide zich om en wenkte de merrie mee te gaan. Langzaam kwam zijn grote lichaam in beweging. Zijn spieren rolde onder de glimmende vacht. Het was een prachtig gezicht. "Ben jij hier al lang?" Vroeg Amor.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Editor **Profile** Number of posts : 2407 Status : Active

Amor III
Beta rank 1

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Amor grijnsde naar de merrie die naast hem kwam draven. Ze was erg klein in verhouding. maar zoveel maakte dat niet uit. Hij heeft nooit van grote merrie's gehouden. Het leek altijd of ze misvormd waren. Met hun grote hoofd. Hij had liever kleine en compacte merrie's. Deze waren dan ook leuker om te zien. Amor ging niet graag op uiterlijk uit. Maarja, je krijgt wel een indruk van een paard op eerste gezicht. Dit kan gelukkig wel altijd nog beïnvloed worden.

Hij trok zijn rechter mondhoek omhoog. Dit deed hij vaak. Gewoon als teken dat hij niet van plan as in de aanval te gaan, en uit vriendelijkheid. De merrie sprak haar zin uit. Het klonk wat hulpeloos maar op een één of andere rede ook wat verleidelijk, of poging tot verleiden. Een glimlach gleed over Amors lippen. "Nou madam, dat ontdek je wel" Hij vond het leuk om het merrie's lastig te maken. En dan was er nog de vraag of merrie's hem echt leuk vonden. Het kon ook wat te maken hebben met zijn leiderschap. Hij gaf haar een speelde duw waardoor ze wat uit belans raakte. Hij grinnikte en keek haar uitdagend aan.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Ik lach eens lief als hij zijn mond in een best rare positie trekt. Ik bries eens spelend geschokt bij zijn woorden. Zelfs om twee reden. Ik was nog te jong om madam genoemd te worden en ik moest alles zelf zoeken? Het was wel heel duidelijk dat ik brieste om te lachen. Wanneer ik een duw krijg kom ik traag in beweging. Ik was een merrie die graag van hengsten hield die ook mooi waren vanbinnen. Natuurlijk moeten ze ook wel een beetje mooi zijn. Het voelde altijd leuk als je een hengst had die een hoge rang had. Een vriendin van vroeger was zo. Ze had me laten zitten voor de betha van onze vroegere kudde. Ik was vroeger ook zo. Maar na dat voorval ben ik het afgeleerd.
Mijn benen brengen me naar-ik-weet-niet-waar. Het enige wat ik wist dat het een mooie plek zou zijn. Wanneer ik op een veld stond zag ik prachtige gele en lichtroze bloemen staan, prachtige groene bomen, maar één boom viel me meteen in het oog. Het was een treurwilg die heel laag hing. Met verwondering kijk ik naar het veld, mijn mond zou wel kunnen open vallen. Wat mooi. Het was duidelijk zichtbaar dat ik onder de indruk was.

rank one

New, but it feels like i'm here already for months. Elemiah

Editor **Profile** Number of posts : 2407 Status : Active

Amor III
Beta rank 1

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Dit was altijd al de lievelingsplek van Amor geweest. Hij weet nog hie de eerste keer was dat hij hier was. Zijn mond had open gestaan. Net als de merrie nu. De prachtige gele bloemen in de schaduw van de treurwilg waar hij zijn eerste nacht onder had doorgebracht. Het was geweldig. En achter treurwilg was de waterval van je dromen. Dat was de plek waar hij heen wilde. Dit was de plek waar hij wilde sterven, de plek waar hij zijn eerste veulen geboren wilde zien worden. Opeens schoot hij weg in de galop. Richting de waterval. Hij zag de bloemen langs schieten. Hij maakte zijn hals rond en liep als een echte Andalusiër. Toen hij er was stond hij in een ruk stil.

Hij schudde zijn manen wild door elkaar en keek Elemiah glimlachend aan. 'Nu weet je al wat meer, madam' Hij gebruikte het woord madam met opzet omdat hij wist dat Elemiah dat niet fijn vond. Een grijns gleed over zijn gezicht. er was hier niet zulke stilte als op de plek waar ze vandaan kwamen. Dat was omdat je de waterval hoorde ruizen. Amor genoot van dat geluid.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Ik verschoot als hij ineens wegschoot. Ik volg hem en ik begin al af te remmen wanneer ik de waterval in de zicht kreeg. "Waauww.." Zeg ik met een grote verbazing in mijn stem. "Ik weet zeker meer nu. Maar stop toch eens met me Madam te noemen !!" Zeg ik op een nep-kwade manier. Dan duw ik eens met mij neus speels tegen zijn hals. "Ik meen het. Wil je er alstublieft mee stoppen." Vraag ik op een lieve en fluisterende toon. Ik haal mijn neus weer van zijn hals en kijk verder naar de prachtige waterval. Ik zou nu graag tegen Amor gaan aanleunen, maar ik twijfelde en bleef dus gewoon staan. Het laatste wat ik wou zijn is opdringerig lijken.

rank one

Editor **Profile** Number of posts : 2407 Status : Active

Amor III
Beta rank 1

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Elke keer als hij hier was , was hij weer onder de indruk. Het was zo bijzonder. Bloemenvelden met treurwilgen en daarachter een droomwaterval. Hij kon hier uren staan en gewoon, niets doen. Hij hield ervan om paarden wat te plagen. "waarom zou ik, madam?" Uitdagend keek hij om naar de merrie, die van het landschap genoot. Onbewust gleed er een glimlach over zijn gezicht. "Madam, er zit daar een vlieg, zal ik hem pakken?" Dit was een retorische vraag. Hij wachtte niet op een antwoord. Hij hapte zacht in haar hals. Deze actie was meer uitdagend dan werkelijk voor het verjagen van een vlieg.

Hij bracht langzaam zijn robuuste lijf in beweging in de richting van het water. Zijn spieren spande zich aan, maar toen zette hij een stap in het koude , maar heldere water. De koud schoot door zijn lijf. Maar hij genoot er vreemd genoeg van. Hij had het snel warm en was gebouwd voor koelte. Hij liet langzaam zijn dikke hals zakken en duwde zijn lippen in het water. Hij nam een paar flinke slokken en sloot zijn ogen. Zodra hij ze weer open deed zag hij zijn bos manen voor zijn ogen hangen. Woest gooide hij ze naar achter. Langzaam draaide hij zich om en keek naar de merrie die nog aan de kant van het water stond. Amor was gek op water. Hij was daarom graag hier.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Ik bries eens kwaad. Dan zucht ik eens. "Waar?" Vraag ik na zijn zin over de vlieg. Maar al snel voelen ik zijn tanden zacht in mijn hals bijten. Mijn stembanden laten een schel gepiep horen om te lachen, want het deed helemaal geen pijn. Ik bok eens speels en draai eens om. Nu heb ik je Amor. zeg ik tegen mezelf als ik hem het water in zie gaan. Ik neem een aanloop en spring net naast hem het water in. Wanneer ik weer boven kom schiet ik in lachen uit en slaag mijn hoeven op het water. Mijn normaal prachtig golvende manen lagen nu plat tegen mijn hoofd en hals. Ik moest er nu echt als een draak uitzien. Maar het gaf me helemaal niks. Ik was wie ik was en dat zou ik voor niemand veranderen. Ik zag dat ook bij Amor zijn manen niet meer prachtig lagen en dat maakte het eindelijk nog grappiger. "We zien er allebei niet uit nu met onze manen." Kan ik nog net uitbrengen tussen mijn lachen door. Mijn lachen is eindelijk over en ik zwem een beetje rond. Het was hier zo rustig en niemand wist dat je hier was. Ook wist niemand wat je hier deed. Zelfs voor andere dieren was dit hier de perfecte plek. Een stel vogels waren een prachtig liedje aan het zingen op een tak van de treurwilg. Mijn stevige benen zwommen behendig in het water en werkte zich terug naar de zijkant. Nu voelde ik de koude van het water pas echt door mijn lichaam trekken. Mijn achterhand was aan het schudden van de koude. Ik probeerde het zo hard mogelijk tegen te houden maar dat was moeilijk en bijna onmogelijk. Amor is een grapjas, toen ik hoorde dat hij de onderleider was dacht ik dat hij een saaie hengst was. daar zat ik precies toch wel een beetje fout. Hij een toffe hengst en nog knap ook. Zelf nu zijn manen helemaal voor zijn ogen hingen was hij knap en charmant.

rank one

Editor **Profile** Number of posts : 2407 Status : Active

Amor III
Beta rank 1

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Grinnikend keek hij naar de merrie die in het water sprong. "Madam kan dus wel tegen een spettertje." Sprak hij grinnikend uit. Hij knikte naar de merrie alsof hij haar erop wou wijzen dat ze kleddernat was. Opeens schoot hij in volle galop door het water langs Elemiah waardoor ze werd bedolven door water. "Nou madam, je bent goedgekeurd." Hij liep naar der toe. Trok zijn rechter mondhoek omhoog maar rende toen kleddernat bokkend richting het bloemen veld . De bloemen kwamen los van de grond en vlogen in het rond. Hij liet zich bijna vallen in de bloemen. Kreunend rolde hij door de bloemen. Dit was echt het leukste van deze plek. Toen hij opstond zaten zijn manen volledig in de klit met gele en roze bloemen erin. Grinnikend keek hij om zich heen zoekend naar de merrie. Die verderop nog stond. "Nou madam, kom je nog?"

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

"Wil je daar nou eens mee stoppen !! En trouwens.. Wat ben jij een mooie merrie met die bloemen." Zeg ik lachend terwijl ik naar hem toe aan het lopen ben. Ik lach eens lief en leg me dan ook in de bloemen neer op er in te rollen. Ze voelde heel zacht en lagen heerlijk. Ik had het nog steeds enorm koud en rilde nog steeds. Wanneer ik recht stond begon ik vrolijk te bokken en vlogen dus alle bloemen al meteen uit mijn manen. De zon begon zich te verschuilen achter de heuvels en de vogels maakte zich klaar voor de nacht. Al rillend draaf ik terug naar de treurwilg. Voor ik onder zijn hangende takken door ga kijk ik nog eens waar Amor bleef. Of moet ik zeggen. Waar meneer bleef. Mijn hoofd laat zich een beetje hangen en ik loop onder de takken door. hieronder was het ook al zo prachtig. Waar ik stond was er een klein gaatje tussen de takken en je kon dus de sterren perfect zien fonkelen.

rank one

Editor **Profile** Number of posts : 2407 Status : Active

Amor III
Beta rank 1

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Pardon? Merrie? Wist ze wel tegen wie ze het had. De onderleider. Hij was absoluut niet boos maar wilde haar wel wat laten zien. Woest verlieten zijn lippen een brul. Trots gooide hij zijn voorbenen de lucht in en trapte ermee. Een prachtige steiger kwam tevoorschijn. Met een klap, die gedempt werd door de bloemen, kwam hij neer. "En wat zeg je daarvan, madam" Madam was gewoon een bijnaam geworden. Deze verzon hij bij veel paarden. Hij zag de merrie naar de treurwilg gaan. In een rustige draf ging hij erachter na. Het was hier erg laag voor hem. Maar hij kwam er wel. Langzaam liet hij zich door zijn knieeën zakken en plofte hij neer in de zachte bodem. hier waren het geen bloemen. Maar het was een dikke maak mos waar je langzaam in wegzakte. Hij keek omhoog en glimlachte naar de merrie die nog overeind stond.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Ik keek hem eens lief aan en leg me iets verder van hem weg. Ik wou echt niet te opdringerig lijken. Mijn voorbenen vouw ik ondermijn lichaam en mijn achterbenen legde ik ook zo dicht mogelijke onder me. Mijn hoofd en hals ook dicht tegen mijn gevouwen lag ik daar net als een bolletje. Ik probeerde me op die manier op te warmen. Mijn tanden klapper op elkaar en mijn hele lichaam rilde. Mijn ogen probeerde zich toch te sluiten en met een koud lichaam was het bijna onmogelijk om in slaap te vallen. Ik hoopte diep vanbinnen dat Amor bij me kwam liggen. Om zijn warmte te delen of om gewoon gezelschap te hebben. Maar wat dacht ik nu. hij was de onderleider, en ik? Ik was een simpele merrie uit een simpele vallei. Ik viel dan toch klappertandend in een lichte slaap.

rank one

Editor **Profile** Number of posts : 2407 Status : Active

Amor III
Beta rank 1

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Amor had het nooit zo snel koud. Okey, wel wat frisjes. Maar hij lag nooit zo te rillen als Elemiah nu deed. Vol medelijden keek hij naar de merrie die probeerde te slapen. Het was naar om een paard het zo koud te hebben zien hebben. Het was zijn taak om paarden te helpen toch? Voorzichtig kroop hij in de richting van de merrie en ging om haar heen liggen. " 't Is goed madam" Sprak hij zacht fluisterend uit. Langzaam legde hij zijn hoofd neer op de grond en sloot zijn ogen. Hij haalde rustig adem op het ritme van de hartslag van de merrie die hij tegen zijn buik aan voelde bonzen. Onbewust verscheen er opnieuw een glimlach op zijn gezicht.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Ze was blij wanneer ze Amor zijn warme lichaam tegen dat van haar voelde. Ze kroop onbewust nog wat dichter tegen hem aan."Dank Je." Zegt ze met een stem die moe klonk, maar wel heel dankbaar. Ze laat haar hoofd weer of de grond vallen en haar ademhaling vertraagd. Ze viel in een diepe slaap. Het onderbewustzijn ontvangde een droom die elke merrie wel zou willen dromen. In haar worstelde ze zich nog dichter. Een diepe zucht verlaat haar neusgaten. Het ritme van zijn hart hoorde ze duidelijk en dat hield haar ook in een diepe slaap. Het gaf haar een veilig gevoel. Veilig voelde ze zich zeker bij Amor. Had hij maar een ander naampje voor me. Madam klinkt zo... OUD... Zie ik er dan zo uit ??

rank one

Editor **Profile** Number of posts : 2407 Status : Active

Daar stond hij dan. Oog in oog met het monster. Het monster waar hij de kudde voor moest beschermen. Hij zag toe hoe de schim de paarden treiterde. Maar hij zat vast. Hij kon niet helpen. En toen, liep de schim door naar een merrie met haar veulen. Nee, dat mocht. Een harde brul verlieten zijn lippen. Maar het was net alsof hij er niet was. Hij kon er niet heen. Hij kon niets doen. En toen haalde de schim uit...

Met een ruk werd Amor wakker. Zijn vacht nat dampend. En hijgend ging zijn buik op en neer. Hij keek met het wit in zijn ogen om zich heen. Gelukkig werd hij snel gerustgesteld door de prachtige omgeving het het gezang van de vogels. Ineens besefte hij iets. Hij heeft de hele nacht hier geslapen. De kudde alleen gelaten. Hij wilde gelijk opstaan maar zag toen de merrie tegen zich aan liggen. Normaal gesproken had hij haar gelaten. Maar hij moest nu echt terug. Zachtjes duwde hij met zijn neus tegen de witte merrie aan. Echter was daar geen beging in te krijgen. Amor had geen geduld nu. En duwde harder. Langzaam werd de merrie rustig levendiger. "We moeten terug naar de kudde." Fluisterde hij zacht. Maar het was absoluut hoorbaar voor de merrie. Langzaam kwam het reusachtige lijf in beweging terwijl hij zich tot stand trok. Toen hij weer stond schudde hij zich is lekker uit.

Amor strompelde in een rustig empo onder de boom vandaan. Hij keek nog om en knikte in de richting van de merrie. Als teken dat het niet uitmaakte wat ze deed. Hij zou haar wel weer zien. Maar ze mocht ook met hem meekomen. Afwachtend keek hij de merrie aan. Die met slaap in haar ogen versuft om zich heen keek.

New, but it feels like i'm here already for months. Amoriii

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Ik had tijd nodig om wakker te worden. Dat was dus nu geen tijd voor. Mijn slaperige ogen kijken hem vragend aan. Het stevige lichaam dat tot mij behoorde zet zich recht, mijn benen wankelen nog eventjes, maar al snel sta ik stevig. Mijn oren luisteren aandachtig. Ik wou vragen waarom, maar snapte het al gauw. Mij lichaam zet zich in beweging en in volg hem zij aan zij.

Just smile in your life and have fun!

Editor **Profile** Number of posts : 2407 Status : Active

Hij zag hoe de merrie moeizaam wakker werd maar naast hem kwam lopen. Een glimlach gleed over zijn gezicht. Langzaam ging hij over naar een drafje. Hij rook de kudde al. Een opgewonden hinnik verlieten zijn lippen. Hij gooide zijn voorbenen krachtig in de lucht waarna hij met een klap neerkwam in het vochtige gras. Langzaam liet hij zijn ogen langs de paarden glijden. Het deed hem goed dat de groep nog oké was. Het was erg onverstandig van hem geweest om de nacht niet bij de kudde door te brengen. Gelukkig was Lerav er die nog altijd een oogje in het zeil kon houden. Hij zou niet weten wat hij zonder Lerav moest.

Tevreden bekeek hij de groep. Hij glimlachte naar de merrie die hem gevolgd was. "Nou, zo te zien gaat alles nog goed hier" In de zin was opluchting te horen. Amor liet langzaam zijn hoofd zakken en nam een paar flinke happen. Hij had een honger zeg. Hij besefte nu pas dat hij lang niets had gegeten. Hij merkte dan ook direct dat hij kon genieten van het sappige gras.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Elemiah knippert een paar keer snel met haar die nog steeds niet aan het zonlicht waren gewend. Nog met onhandelbare benen, die leken op die van een pasgeboren veulen, draaft ze achter Amor aan. Ze hield wat afstand, ze gingen naar ze kudde en het laatste wat Elemiah wou was dat andere paarden dachten dat ik en Amor een speciale band hadden. Wanneer ze Amor ziet rondkijken en dan zijn hoofd laat zakken briest ze eens geërgerd. Meent hij dat nou echt? Mij de kans niet gunnen om rustig wakker te worden om eens te kijken? Natuurlijk snapte ze zijn verantwoordelijkheid. Ze liet haar hoofd dan ook maar zakken en begon genietend van het gras te eten. Het was lekker sappig en de dauw die er nog op lag maakte de smaak helemaal compleet.

Just smile in your life and have fun!

Editor **Profile** Number of posts : 2407 Status : Active

terwijl Amor genoot van het sappige grad had hij door Dat Elemiah het lastig had met het vroege wakker worden. Amor was het tegenwoordig wel gewend. Bij de opgang van de zon was hij altijd alweer klaarwakker. "Is het zo zwaar om vroeg op te staan?" Vroeg hij aan de merrie alsof het een klein veulen was. Een grijns verscheen op zijn gezicht. Hij gaf haar een flinke duw waardoor ze uit balans raakte en een stap opzij moest zeggen. De hengst snoof uitdagend. Hij bekeek ze merrie nog eens duidelijk. Ze zat goed in haar vel zag je. Met haar witte lange manen.

Er was één ding waar Amor zich aan ergerde. Dat was dat alle geuren verstoord werden door de zoete geur van hengstige merrie's. Alsof ze hem naar zich toe lokte als een kind in een tuin vol zuurstokken. Maar Amor wist zich stoer te houden en trok zich er niets van aan. Dat was één van de redenen waarom hij in deze tijd liever afstand hield van merrie's.

Hij keek door zijn wimpers naar de merrie die naast hem graasde. Hij zag hoe de merrie door haar dikke manen terug keek. Zijn ogen boorde door de hare. Langzaam maar zeker trok hij zijn mondhoeken omhoog.

**Profile**

» Luna feels alone, anybody there?
» Happy is the heart that still feels pain

New, but it feels like i'm here already for months.

New, but it feels like i'm here already for months.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen