De ranke lichaam van de merrie had de koelte van de bossen opgezocht, ookal wist de merrie dat er achter elke boom gevaar kon schuilen. Maar ze vreesde er niet voor. nu niet, het was zonnig warm, en je zag alleen hoe enkele zonnen stralen zich een weg hadden gevonden door het dicht bebladerde bos. De enkele zonnenstralen op haar vacht maakte uit dat haar vacht glansde zoals duizende diamantjes. Ze had haar lange sierlijke benen in beweging , mooie sierlijke stappen bracht ze zich steedsd dieper het bos in. Na een tijd lopen rook ze een paardengeur. Ze deed alsof ze het niet had mee gekregen. tenslotte hadden niet alle paarden behoefte aan gezelschap. Zij wel, het was altijd beter dan alleen rond te lopen in deze wereld. Haar oren volgde het geluid en merkte op dat het stil was gaan staan. Toen zocht ze met haar zeeblauwe ogen naar het paard. Terwijl een sierlijke glimlach haar lippen had gevult. ' IK heb je gehoord ' Zegt ze enkel met haar honingzoete stem.

Ze kijkt in de gritzwarte ogen van de donkere hengst die nu dichterbij was gekomen. Ze kijkt hem aan met haar tipische glimlach die echt van haar was. Sierlijk en altijd vriendelijk. "Ja ik had jo gehoord. "ze grijnsde speels en bekeek toen de hengst, gespierd zoals een hengst moes zijn maar zo sierlijk als een echte arabier, zwart als kool. Ja iets waarvan vele nog konden denken dat hij slechte was. Nouja slecht , niet vriendelijk . Maar het was de tegendeel zoals ze het nu opmerkte. ze spitst haar oortjes weer als ze zijn stem weer hoord. " Aangenaam, Ik en Zehlia"Ze glimlachte naar hem .

Ze stapte rustig verder terwijl ze luisterde naar zijn stem, blijkbaar had de hengst wel een goede opvoeding gehad , maar dat hij als leider zijn kudde was verloren was natuurlijk minder.. ze knikte. "vreselijk,.. zegt ze dan kort. dan hoord ze zijn vraag. " Ik heb geen bezonder verleden, ben enkel mijn hengst verloren vorige weinter. "zei ze dan zonder enige emotie te tonen. ze kon er makkelijk over praten. en waarom ze eigenlijk vertelde dat haar hengst was gestorven aan deze hengst was ook de vraag. Voor haar was het altijd wel moeilijk geweest. en het zou zo blijven ...

[quote="mischatjeh"][quote="mischatjeh"]

Ze glimlachte kort bij het horen van zijn vraag. "Natuurlijk, wat wil je dan doen?"vroeg ze dan. natuurlijk had zehlia tijd en zin in leuke dingen. maar wat de ander leuk vond moes zei niet leuk vinden. maar zehlia was makkelijk. vermaakte zich met het kleinste ding als het moest. Ze was tevreden met de kleinste geschenk simpel weg was ze gewoon wie ze was. Ze glimlachte naar de hengst en richte even kort haar ogen tot de lucht en strande weer in de ogen van de hengst ....

]

Ze grinnikte om de hengst die allemaal gek zat te doen en haar nat zat te maken. zehlia had geen bijbedoelingen bij het vermaken met deze hengst. maak blijkbaar wilde de hengst wel meer .. hoe de hengst zo dicht bij haar kwam , het voelde niet op haar gemak. Ze keek hem strak aan en de glimlach die ze bijna altijd droeg had ze niet meer rond haar lippen staan. "Spartan wat is jouw plan ? "vroeg ze zonder ergens anders aan te denken. wat wilde hij van haar .. "

"Niet erg Spartan, je kunt niet ruiken dat ik een hengst heb. "ze glimlachte zachtjes, ze drukte haar neus voorzichtig tegen zijn hals aan voor een korte moment. "Er zijn zat leuke merrie's hier " het stond hier haast voor het kiezen. zehlia had enkel gezegd dat ze een hengst had omdat nu Mitch in blue moon horses was.. anders had ze dat niet gezegd. Zelf wist ze dat het slecht was om dat te zeggen omdat ze niks meer met Mitch wilde.. enkel een goede vriendschap....

Nu snapte Spartan het al wat beter. Hij kon alsnog goede vrienden met haar zijn, dus besloot hij weet wat vrolijker te doen ookal voelde hij zich van binnen vreselijk. Hij keek terug naar haar met een scheve glimlach "Sorrie dat ik zo stom reageerde. Het spijt mij echt. Weer goed?" Vroeg hij met een schuldig koppie, en een schuldig gevoel. Hij vond het wel leuk dat ze haar neus tegen zijn hals drukte en het gaf hem al een beter gevoel. Hij vond dat hij weer even lol moest maken in plaats van somber te doen. Hij nipte haar in haar pony en rende snel naar het water en sprong erin. Zijn vragen in zijn hoofd waren beantwoord dus daar zat hij niet meer mee, alleen voelde hij zich nog steets een mislukkeling en dat hij het niet waard was. Hij keek haar uitdagend aan en zwom weg..

{sorrie niet veel inspirantie}