Please, let me go..

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

De angst in Morax zijn kleine ogen was duidelijk zichtbaar. Nog maar net op de wereld en al weggerukt van zijn moeder. Wat moest hij doen. Zijn bruine lichaam snakte naar melk en bruin goud kleurige ogen keken zoekend rond. Snel kreeg hij een zwarte hengst in het oog. Hij zat onder het bloed. De grote schram die de zwarte hengst met de witte manen hem had gezocht prikte stevig en was een het gloeien van de pijn. Hij lag daar op de grond niet wetend wat te doen. Hij kende de hengst niet en had dus geen idee wat hij moest doen. Het bloed van over zijn hele lichaam stelde het al zeker niet gerust.

Gereserveerd !!

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

.Shade »» With your hands held High into a sky so blue, till the moon opens up to swallow you.

Diep de bossen in, daar waar de schimmen huisde had Zircon het veulen neergelegd en even kijkt hij neer op het veulen. Hij schud even zijn hoofd en zucht vervolgens, zachtjes, haast teder duwt hij zijn neus tegen het neusje van 't veulen om vervolgens zijn tong langs de randen van de wond van het veulen te laten glijden om het wat schoner te likken "Zie wat je is aangedaan kleintje, de bruutheid, ik zal je wel beschermen nu' Mompelt Zircon tegen het ventje. "Vanaf nu zal niemand je meer wat aandoen" mompelt hij nogmaals "Je zult zien Morax, vanaf nu wordt alles beter" Zircon genoot van het witte doek dat hier in het mos lag, het veulen had nog geen idee van wat er precies allemaal was gebeurd en Zircon zou het naar zijn hand kunnen zetten als hij het veulen bescherming bood en vriendschap. Zijn vriendelijke honingzoete stem klonk sussend, kalmerend terwijl hij zich beschermend over het kleine hummeltje ontfermde.

Wanneer Zircon het ventje ziet kijken naar het bloed op zijn vacht duwt hij even kort zijn neus tegen de manenkam van het veulen. "Let daar maar niet op, dat komt omdat ik er ben om anderen te beschermen. Ik zou je niet kwaad doen, daarin heb je mijn woord. En liegen is iets dat ik niet doe, nooit doe, want liegen is voor de zwakken. Hoor je dat kleine Morax, liegen is voor de zwakken dus dat zullen wij.. Jij en ik, nooit tegen elkaar doen oke?"

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Hij genoot van de aandacht en zijn oortjes draaide zich naar de hengst die hem geruststelde en zijn wond verzorgde. Zijn hoofd zakte op zijn beentje, toch bleef hij Zircon aankijken. "Neen, liegen is fout. zei hij en sluitte zijn oogjes traag. Hij was moe van al dat gebeuren en zijn hoofd duizelde. Pas op de wereld en al zo veel meegemaakt. In zijn slaap jegint zijn lichaampje te schudden. Een vreselijke nachtmerrie tijsterde zijn gedachten en zijn buikje verlangde nog steeds naar warme en overheerlijke melk.

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

.Shade »» With your hands held High into a sky so blue, till the moon opens up to swallow you.

Bevestigend knikt Zircon "Liegen is slecht, halve waarheden mogen maar echt liegen is voor de zwakken." Toen de kleine Morax zich op een zij liet vallen om te gaan slapen stapte Zircon over het veulen heen en zette zijn lichaam op rust om de wacht te houden. "Slaap maar zacht kleintje" Zircon was een jager maar wel eentje met geduld, hij kon projecten beginnen van uren, dagen, maanden en sommige van jaren. Zircon wist dat hij binnenkort de moeder van de kleien Morax op moest halen om hem van melk te voorzien, hij zou afspraken met de merrie maken, dat zou niet zo heel lastig zijn. Zircon had een sterke positie ten opzichte van zowel de merrie als Amor en zijn goede humeur kon even gemakkelijk overslaan naar de killer die hij uiteindelijk altijd bleek te zijn. Een slimmere, geduldigere killer dan de meeste met een visie op de lange termijn. Het was niet zozeer moorden waar hij van genoot, het was het kat en muis spel, het toedoen van fysieke maar vooral ook mentale pijn was wat hem deed opleven. En om een mentale klap te kunnen uitdelen zou hij zich moeten binden met het kleine ventje dat onder hem lag te slapen, hij zou een vader persoon moeten worden voor het eerst in zijn leven. Een uitdaging die Zircon graag aanging.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Morax genoot van de aandacht, zelfs in zijn slaap. Plots schiet hij wakker. Zijn hartje klopte snel. Al gauw werd hij weer rustig door de hengst die bij hem lag. De wond die over zijn lichaam liep, was ondertussen al bedenkt met een dun velletje, maar prikte nog steeds. Zijn maag maakte een luid lawaai. Morax verschoot en keek de hengst vragend aan. Hij wist dat hij honger had, maar hij had geen idee vanwaar het geluid kwam. Hij duwde zich weer helemaal tegen Zircon en gromde eens genietend. De zon scheen op zijn vacht en hij vond het lekker knus. Zijn onhandelbare benen stellen zich op tot dat zijn toch wel stevig gebouwde lichaam dat op dat Amor leek met de kleur van vacht van Laidalyn had, recht stond. Hij wandelt wat rond en trekt een pluk gras uit de grond. Snel laat hij het weer vallen en trek gekke bekken. "Bah!" Zegt hij met een toon die dat duidelijk weergaf dat hij het vies vond.

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

.Shade »» With your hands held High into a sky so blue, till the moon opens up to swallow you.

Zircon grijnst wanneer 't ventje wat gras probeert te eten 'Geloof me, later ga je het lekker vinden' zegt hij met zijn honingzoete stem terwijl hij een plagerig duwtje tegen de achterhand van het veulen geeft. Hard genoeg om het wat uit balans te brengen maar niet zo hard dat hij omvalt. Zircon kijkt vervolgens even om zich heen en zegt vervolgens 'Loop maar mee' Het was geen vraag, eerder een bevel maar dusdanig uitgesproken dat het niet heel dwingend klonk. Zircon zet zijn lichaam vervolgens in een krachtige stap richting een open veldje in het bos om daar een paar tellen lang met zijn ogen dicht te blijven staan. Hij nam alles in zijn omgeving goed in zijn op, de geuren, de geluiden en alles wat afweek. Het duurde niet heel lang of hij had de geur van de merrie opgepikt die blijkbaar wat was afgedwaald, precies waarop Zircon hoopte. Hij zette zijn lichaam weer in een stappas en wandelt in de richting van de moeder van Morax. Zircon kijkt achterom en grijnst even naar Morax 'We gaan zo naar je mams toe maar ik wil dat je achter mij blijft staan totdat ik anders zeg begrijp je me?' Zircon kijkt het veulen even recht aan 'Ik wil niet dat wat met je gebeurd en ik kan je enkel beschermen wanneer je goed bij mij blijft oke? Dus netjes achter mij blijven staan'

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Morax lachte en zette zijn voeten ver uiteen wanneer hij uit balans raakte. Als snel dartelt hij achter Zircon aan. Hij was als een papa voor hem. Tijdens hun tocht duwt hij zijn lichaam tegen dat van de hengst. Hij springt eventjes bij de woorden dat ze naar zijn moeder gaan. Zij had drinken voor hem. "Jaja Pa... Zircon." hij wou papa zeggen, maar toch weerhield iets hem. Alleen wist hij niet wat. Hij kende de hengst amper, toch voelde hij zich goed bij hem en op zijn gemak. Wanneer hij zijn moeder in het oog krijgt wilt er naartoe lopen. Snel staat zijn lichaam weer stil achter Zircon. Hij moest achter hem blijven en dat deed hij dan ook.

Tranen rolde als rivieren over haar wangen. Ze zou dit veulen beschermen tot aan haar dood. Hij stond nog maar een dag op de wereld en hij was al weg. Dit zou Amor haar nooit vergeven en nu zou hij zeker nooit meer iets tegen haar zeggen. Wanneer ze een stem hoort draait ze abrupt haar om en ziet Zircon staan. De hengst die Morax had meegenomen. Ze kon haar ogen haast niet geloven. Daar achter de zwarte hengst stond haar kleine lieverd. Ze wist niet wat te doen en keek strak in Zircon's ogen. "Kom je hem terug brengen?" Vroeg ze met twijfel in haar stem.

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

.Shade »» With your hands held High into a sky so blue, till the moon opens up to swallow you.

Zircon grinnikt even en duwt hem plagerig met zijn neus, toen de merrie in zicht was richt hij zich weer in de volle lengte op en kijkt de merrie strák aan met zijn gitzwarte, nietszeggende haast doodse ogen. Wanneer ze vraagt of Zircon hem terug komt brengen klinkt er even een honende lach 'Je hebt Mortax hier nog geen dag onder je hoede gehad of hij heeft al een litteken voor de rest van zijn leven over heel zijn hals gespreid staan.' Zircon zet even een pas om en duwt zijn neus haast teder tegen het halsje van de kleine Mortax 'Neen ik kom hem niet terug brengen, maar zoals elk jong schepsel moet hij drinken dus hier is de deal. Je krijgt per voederbeurt 5minuten de tijd om wat met hem te praten alvorens ik hem weer meeneem. Zircon kijkt even schuin naar achteren naar de kleine Mortax en grijnst hem even bemoedigend toe, het zou allemaal wel goed komen. Vervolgens richt hij zijn aandacht weer op de merrie en bóorde zijn ogen in die van haar, het was duidelijk dat ze niet veel keuze had. Het was dit of haar veulen geen drinken kunnen geven waarop een zekere dood zou wachten. Zircon wachtte dus maar voor de vorm op haar antwoord alvorens hij het ventje de verlossende woorden zou zeggen en hij zou mogen drinken.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Morax huppelde snel naar zijn moeder en begon gulzig te drinken. Snel zat zijn buikje vol en duwde zijn neus tegen die van zijn moeder. Dan dartelde hij weer naar Zircon. Zijn ogen bleven gezicht op Laidalyn. Hij miste zijn moeder, maar wist dat hij er niet kon bij blijven door de woorden van Zircon.

Een treurige blik was in haar ogen te lezen, toch zei ze niks tegen Zircon als bezwaar. Beter dit dan dat hij stierf of dat hij stierf. Ze krampte ineen door Morax's gulzig gedoe maar al snel toverde ze weer een glimlach op haar gezicht en duwde haar neus tegen Morax's achterste.

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

.Shade »» With your hands held High into a sky so blue, till the moon opens up to swallow you.

Zircon kijkt toe wanneer het veulen in de richting van z'n mams huppelt om er te drinken en er verschijnt een tevreden grijns rond zijn lippen wanneer hij ook weer terug komt, het liep precies zoals Zircon het hebben wilde. Tijd voor zijn eerste les des levens. Zircon kijkt de merrie nog een paar seconden indringend aan met zijn gitzwarte, nietszeggende ogen, alsof hij haar uitdaagde iets stoms te doen. Vervolgens zet hij zijn lichaam om en duwt hij de kleine Mortax even in de goede richting. 'Ik wil je wat laten zien' Zegt Zircon vervolgens simpelweg tegen 't veulen.

Hij zet zijn lichaam in een krachtige stappas in de richting van de kudde, Zircon was het duidelijk gewent zich geruisloos en watervlug door het bos te bewegen want alhoewel hij zichzelf nog inhield was zijn tred straf en zijn tempo vrij hoog. Aan de rand van het bos, met een uitkijk op de kudde blijft de hengst staan en wacht hij even tot Mortax weer naast hem staat. 'Zie je dat Mortax, zie je die kudde?' even zwijgt hij en kijkt hij het veulen indringend aan 'Ze zijn allemaal zwak, weet je waarom?' het was een retorische vraag want direct na de vraag gaf Zircon zelf het antwoord 'Omdat ze elkaar nodig hebben, jij zult later net als ik, niemand nodig hebben kleine' Even breekt er een grijns door op Zircon's lippen 'Je moeder niet, je vader niet.. Je vader heb je sowieso bar weinig aan want onder de ogen van je vader is je dat toegebracht' Zircon duwt en kort zijn neus net even boven de wond op zijn hals om het ventje niet echt pijn te doen 'Nee jij zult later net als ik niemand nodig hebben, en anderen zullen je respecteren, misschien zelfs een beetje angstig zijn omdat ze weten dat jij speciaal bent, ze weten dat jij beter bent dan hen' Zircon laat zijn blik weer op de kudde glijden 'Want wij zijn alles, en zij zijn niets.'

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

Morax luisterde aandachtig en volgde de hengst zo snel als hij kon. Al snel kon hij met gemak even snel als de hengst lopen. Hij was een snel veulen voor zijn leeftijd en daar maakte hij gebruik van. Wanneer ze aan de zijkant van het bos staan luistert hij nog beter. Zircon zou hem alles leren en dat wist hij gewoon. Zijn ogen keken Zircon eens raar aan. Andere nodig? Hij steigerde eens. Hij gaat sterk zijn en alles alleen kunnen doen. "Ja en dan kan ik andere beschermen tegen kwade paarden en jouw helpen. Grrrr..." Zegt hij en schiet in de lach. Is alles zijn wel goed? "Maar papa kon toch niks doen aan mijn wond. Hij had het druk." Zei hij en keek lief naar Zircon om vervolgens zijn lichaam liefdevol tege het zijne aan te duwen.

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

.Shade »» With your hands held High into a sky so blue, till the moon opens up to swallow you.

Zircon grijnst even 'Maar de slechte paarden zijn meestal niet de paarden waarvan je dat het eerste verwacht.' Zegt Zircon terwijl hij de kleine Morax zijdelings aankijkt 'Als je het velen zou vragen, dan zouden ze me angstaanjagend en slecht noemen Morax, maar wij weten wel beter. Het zijn niet die zwakke wezens in de kudde die bescherming nodig hebben, het zijn je sterkere maten die je moet beschermen tegen eventueel gevaar.' Even zwijgt Zircon terwijl hij zijn ogen over de kudde laat glijden 'En soms moet je uit de kudde een zwakkere pikken om de rest te laten zien dat ze zwak zijn, soms moeten ze daaraan herinnerd worden anders worden ze arrogant en doen ze dingen die wij niet kunnen accepteren. Want alhoewel sommige denken dat de leiders degene zijn die de kudde stuurt, uiteindelijk zijn wij dat Morax.'

Zircon zwijgt even wanneer Morax over zijn vader begint en schud geërgerd zijn hoofd van nee. 'Je vader had daar moeten zijn zoals ik hier nu voor jouw sta Morax, hij had het te druk met zijn eigen ego beschermen en vergat jouw daarbij.' Zircon kijkt het veulen even indringend aan 'Luister Morax, je mag nooit je eigen ego stellen boven het grotere geheel. Snap je dat? Je mag jezelf nooit belangrijker, sterker vinden dan de paarden aan wie je ondergeschikt bent.. Alleen zo blijf je staande in een wereld als deze. Je vader snapte dit principe niet, hij was arrogant en wilde de wereld redden tegen paarden zoals ik. Daarbij liet hij jouw stikken en nu sta ik hier met jouw. Zeg eens kleine Morax, wie is hier de slechterik, ik of je vader?' Zircon hield van gesprekken als deze, het was het blanke doek van het veulen dat hij nog zelf in kon vullen. De kleine Morax had nog geen idee van de wereld, hij leerde van wat anderen hem vertelde en nu was het van Zircon dat dit veulen leerde precies zoals hij dat wilde. Wanneer het veulen zijn lichaam tegen dat van de gitzwarte hengst aanduwt laat Zircon zijn hals over de hals van het veulen zakken en buigt hij zich zo voor een moment beschermend om het veulen heen. Het was voor de kleine Morax al vrij duidelijk dat hij bij Zircon veilig was en nog even en hij zou ook Zircon zijn mening als de waarheid gaan zien.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

"Jij bent niet slecht en gemeen." Zegt hij kordaat. "Wij zijn toch de kudde, niet? Leiders zijn toch ook maar gewoon paarden zoals wij? Niemand en iedereen is de slechterik." Zei hij maar gewoon. Hij wou niet zeggen dat Amor slecht is, maar ook niet dat Zircon slecht. De wond op zijn hals was hij wel blij mee. De tekende zijn dapperheid en kracht. "Die wonde is wel stoer, hè?" Zegt hij en was blij dat Zircon naast hem stond.

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

.Shade »» With your hands held High into a sky so blue, till the moon opens up to swallow you.

Zircon schut even kort zijn hoofd 'En hoe Morax denk je dat die hengst leider is geworden van de kudde..' Zircon liet een kleine stilte vallen alvorens hij die vraag beantwoorde 'Juist omdat hij beter is dan het grut dat in de kudde rondloopt.' Zircon grijnst even 'Zo ben ik ook geworden wat ik ben jochie, omdat ik beter ben als de rest. En zo zul jij ook worden Morax, beter als de rest' Sprak Zircon zijn grootse plannen uit 'En soms moet er iemand sterven voor het collectief, soms moet er iets kleins aan de kant worden geruimd voor het grotere geheel' Zircon sprak er maar nog niet achteraan dat Morax de hengst zou worden die dat kleinere aan de kant zou gaan ruimen, dat had nog wat meer tijd nodig. 'Er zijn wel opvattingen van wat slecht is en wat goed is maar dat is voor iedereen anders'

Zircon zwijgt wanneer hij begint over zijn 'stoere' litteken en kijkt er even naar, kort schut hij zijn hoofd. 'Ik vind er niets stoers aan kleine Morax, elk litteken is een teken van zwakte in mijn ogen. Bij jouw tekent het de zwakte van je vader.' Zircon stelt zijn redelijk gave lichaam schuin voor het veulen en kijkt hem vervolgens zijdelings aan 'Zeg eens Morax, hoeveel littekens zie je op dit lichaam? Ik heb een litteken op mijn buik, her en der dunne lijntjes van wolven en dan mijn hals de beet van Avanti maar dat is het dan.. Weet je hoe dat komt Morax?' Zircon stelt zichzelf nu recht voor de kleine Morax 'Dat komt niet omdat ik nooit gevochten heb, dat komt ook niet omdat mijn tegenstanders enkel zwak waren. Dat komt omdat ik sterker was dan degene waar ik tegenover stond. Een winnaar draagt geen littekens Morax, een winnaar zijn lichaam is gaaf omdat zijn tegenstander verloren was al voordat hij zijn tegenstander kon verwonden. Dat is het lichaam van een winnaar.' Zircon schut even kort zijn hoofd 'Dat maakt littekens een teken van zwakte, niet van kracht of moed'

**Profile**