Pip
Editor
Profile
Number of posts : 2407
Status : Active
Contact
|  Onderwerp: The transformation of the seasons | Hazelnoot ma 11 jun 2012 - 21:51 | |
| TREASURE
Beauty is in the eye of the holder
Zijn ogen gleden over de prachtige watervallen. De zomer was zo snel voorbij gegaan als gekomen. Hij was gek op de zomer. En baalde er wel van. Maar de herfst was een prachtige tijd. De bladeren die langzaam oranje kleurde en vervolgens naar beneden dwarrelde. Hoe ze zachtjes over het water dreven. Het had wat magisch, bijzonders, vond Treasure altijd. Maar het had ook één nadeel. Het feit dat de winter eraan kwam. Hij was tenger op zijn lange benen en niet heel sterk. Hij had het eerder koud dan andere paarden in de sneeuw. Zijn ogen volgde het zoveelste blad dat naar beneden dwarrelde. Langzaam zette hij zijn hoef in het vochtige water. Waarna de kou bij hem naar binnen drong. Een lichte rilling ging over zijn rug . Zodra het het geluid achter hem hoorde was hij met een ruk omgedraaid. Hij zag een kleine pony voor zich staan. Hij zag in één oogopslag dat het een vrolijke speelse pony was. Een speelse glimlach gleed over zijn lippen terwijl hij de pony bekeek. " Ook gezellig op stap?" Zei hij met een speelse grijns op zijn lippen.
|
|
|
Kasmir
Profile
Number of posts : 279
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: The transformation of the seasons | Hazelnoot ma 11 jun 2012 - 22:31 | |
| De kleine Hazel Rah liep met haar kleine, efficiënte tred door het gebied van Blue Moon Horses op weg naar wat ze een van de mooiste verschijnselen op de aarde vond: de watervallen. Ze hoorde van verre het geruis, gespat en gebulder van het neervallende water en als vanzelfsprekend glijd een enthousiaste glimlach rond haar lippen en versnelt ze haar tred nog iets. De vosbruine merrie was al bijna ter plaatste toen ze een ander paard ziet staan die zich vliegensvlug omdraaide bij het horen van haar tred, een waakzame eigenschap die de kleine Hazel nooit eigen is geworden. De kleine merrie laat vlug haar oogjes over het schitterende lichaam van de hengst glijden, opnieuw een schitterend en opvallende verschijning zoals BMH daar zoveel van had. Het was alsof alle prachtige, alle aparte, alle bijzondere paarden zich hadden gecentreerd in de kuddes van Blue Moon Horses.
'Hallo daar Maan bij Morgenrijp' Het was een gewoonte van de kleine Hazel Rah om de paarden die ze tegenkwam een naam te geven die zij passend vond, zo werd een naam immers maar gegeven op het moment van geboorte toen de moeder het veulen pas net op de wereld had gezet. Het was een moment opname vond Hazel Rah, overmant met emoties en vaak niet zo accuraat. Zo was de kleine Hazelaar geboren op een mooie ochtend onder een gigantische Hazelaar, dat was waar ze naar was vernoemd maar het deed maar weinig af aan haar karakter op zich. 'Immers is jouw vacht zo goud als de ochtendzon, jouw manen zo wit als de ochtendrijp en jouw ogen zo blauw als de maan af en toe kan worden' even zwijgt Hazel terwijl ze haar pientere oogjes rustig in de blauwe kijkers van de hengst laat rustten. Dat was in vogelvlucht de beredenering achter de naam die ze had gegeven van de hengst. 'De maan lijkt misschien misplaatst in de morgenrijp, maar wanneer je goed naar het geheel kijkt lijken de stukken uiteindelijk toch op zijn plaats te vallen'
Kleine Hazel besloot vervolgens een antwoord te geven op de vraag waarmee hij het ijs had willen breken, en waarschijnlijk had een ander paard enkel die vraag beantwoord maar niet hazelaar. Hazelaar kon praten als een geen ander en dat zou ze doen ook 'Ook ik ben gezellig op stap ja, alhoewel ik niet zeker weet of je van gezelligheid kunt spreken wanneer je in je eentje op stap gaat' Hazel glimlacht de hengst even vrolijk toe terwijl ze haar oogjes naar de waterval laat schieten 'Prachtig hè? Zegt ze vervolgens doelend op de waterval 'Alles is schitterend, en als je goed ziet. Niet alleen kijkt Maan bij Morgenrijp, maar ook echt ziet dan zie je dat het niet de waterval op zich is maar alle kleine factoren, alle kleine details die de waterval tot het schitterende geheel maken als hij is.
Hazel bedacht zich vervolgens dat ze zichzelf nog niet had voorgesteld, en alhoewel ze weinig waarde hechtte aan een naam, of juist bijzonder veel het is maar net hoe je het bekeek.. Wist ze dat het van haar werd verwacht dat ze haar naam zou noemen en dat deed ze dus ook. 'Ik ben Hazel, Hazel Rah, Kleine Bruinvacht, Babbelende Hazelnoot of merrie van 1000 woorden..' even last Hazel een korte pauze is, lang genoeg om merkbaar te zijn maar te kort om door een ander in te vullen alvorens ze voort gaat met het voorstellen. 'Maar Hazelaar is de naam die mijn moeder mij heeft gegeven, enkel door het simpele feit dat ik ben geboren onder een gigantische Hazelaar op een mooie zomer morgen' Hazel laat haar pientere hazelnootbruine oogjes in de blauwe ogen rustten van de hengst, nu eindelijk zwijgend zodat de hengst ook kans krijgt om wat te zeggen.
<3 Waterval bij Maanlicht . Kracht van de Storm . |
|
|
