Warme droge dagen & koude winderige nachten , maar geen druppel water gezien. Zijn lange reis naar blue moon horses was vermoeiend. Maar de hengst liet zich niet kennen. bevestigde zich enkele dagen bij de ene kudde en toen weer bij de andere. Maar zijn plek werd niet gevonden. Hij had verhalen gehoord, geweldige verhalen en minder goede verhalen over het gebied. Hij nam niet enkel de uitdaging aan maar het maakte zijn zoektocht nog intenser. Zijn ogen lichte een beetje op als hij gekietel van het gras voelt aan zijn lane sierlijke benen. Het moedigde hem op, om door te zetten, want waar gras in de buurt was zou water ook niet meer ver vandaan zijn. Hij slalomde langs enkele bomen door en al sneel mocht hij het water horen. De passen van de hengst versnelde zich en de bomen zach hij aan als kleine flitsen die voorbij gingen. Zijn nek bezweten van de warme dag en de afstand die hij had afgelegd zonder maar eens drinken voor elkaar te krijgen. Nu kon hij even zijn verlanges temmen tot het water die hij zojuist genaderd had. Zijn neus richte zich gelijk naar het water waar hij gulsig van dronk. Al snel had hij de koelte weer opgezocht van de bossen. De bomen die hem de schaduw aanboden was een genot na de lange zonnige dagen. Rustig beende hij door het bos en keek regelmatig rond. Al snel kon hij het geluid van een ander paard horen. Hij versnelde zijn passen wat en keek naar de merrie verderop die daar aan het wandelen was. Trevor zelf was niemand van vele woorden en wist dan ook niet of hij deze merrie moes naderen.. ( hmm heb hond in mn hoofd vanplaats paard :3)