Sophieta
Profile
Number of posts : 9
Status : Active
Contact
|  Onderwerp: Start again... wo 11 jul 2012 - 22:15 | |
| Hee mensen ;3
Waarschijnlijk kent niemand Falynn, ik heb haar een paar jaar terug gespeeld op een andere RPG. Maar nu ik hier wil beginnen wil ik dat graag doen met een nieuw, leuk plot.
Falynn
Falynn is eigenlijk mij in paardenvorm qua karakter. Ze is een pittige merrie die zich sterk houd, die niet zomaar met haar laat spelen. Fel, is een goede beschrijving in één woord. Helaas heeft ook dar een negatieve kant, soms kan ze nogal bot respectloos uit de hoek komen. Maar óók Falynn heeft een hart, ook zij heeft gevoelens. Zo is ze ook beleefd en meelevend. Kan zich gemakkelijk inleven in andere paarden.
Falynn is een valkleurige Arabier. Haar manen zijn ontzettend lang en pikzwart, netals haar staart. Verder heeft ze amberkleurige ogen en op haar buik en billen enkele appaloosa stippen.
Geschiedenis
Over het algemeen had ik een normale en fijne jeugd. Ik weet niet of zijn ouders echt van me gehouden hebben, maar ze hebben me wel opgevoed en al hun kennis doorgegeven . Tenslotte kom je daarmee door het leven, en niet met liefde. Maar net als ieder paard kon de liefde niet lang buiten schot blijven. Ik ontmoette hem. hij was werkelijk de meest krachtige, sterke en prachtige hengst die ik ooit gekend had. Zijn ogen zo diep, alsof je erin kon duiken.
Ik werd verliefd, en niet een beetje, tot over mijn oren. Ik voelde wanneer ik aan hem dacht mijn hart een sprongetje maken. Ik werd zijn merrie genoemd. Het woord zijn klonk haar als engelenzang in haar kleine oortjes. Elk vezel van mijn elegante lichaam werd van hem. Ik weet de dag nog als de dag van gister. Hij wilde meenemen, de bergen in, me wat prachtigs laten zien.
Ik volgde. Het begin verliep goed. Ik bleef aan zijn zijde en volgde zijn beweging berg opwaarts. Maar met de meter hoger werd het pad smaller. Wanneer we bij dat ene paadje kwamen stond ik stil. ik zag het paadje van een halve meter en de afgrond van 10, 20 of misschien wel 30 meter diep. Ik stond stil keek hem hoopvol aan, en hij mij. Ik wilde niet, maar werd meegesleurd door de liefde. Voorzichtig verzette ik mijn passen, rustig aan. Maar dan plotseling. Het brokkelt af, mijn hoef glijd langs de afrond naar beneden. Mijn andere hoef, en dan de laatste twee. Een harde schreeuw verliet mijn mond. Ik viel, en viel, viel verder. En dan een klap. Zwart was mijn beeld. Mijn lichaam bestond uit pijn. Ik hoorde in de verte nog druk gehinnik. maar ik was te zwak. te zwak om de beseffen wat er aan de hand was, te zwak om te antwoorden. Ik weet niet hoelang het duurde, minuten uren dagen of weken. Maar plotseling was het stil. Voor de dood achtergelaten bleef ik achter. hier, in de middle of no where.
Ik werd wakker gemaakt , gered uit de hel door een groep pony's. Niet veel groter dan 1.50 hoog. Ze hielpen me. Ze geneusde me. Ze werden vrienden van me. Tijden heb ik met de pony's mee getrokken. Enige woede suisde nog altijd door mijn hersens. Ik had me mee laten slepen door de liefde. De liefde had me alles afgenomen en vervolgens laten zitten. De bergpony's brachten me uit te bergen. Maar ik wilde niet terug naar hem, niet naar die bedrieger, die me voor de dood achterliet. Ik trok verder en belande hier in BMH
Ideeën
Nou wil ik graag iemand hebben voor de hengst. Die hengst hield dus echt van Falynn maar dacht dat ze dood was omdat de reactie uit bleef. Hij trok terug naar de kudde vertelde het verhaal. Hij leefde verder. Zijn schuldgevoel bleef diep in zijn maag zitten. Waarna hij terugtrok de bergen in, hij MOEST haar lijk vinden om terug te gaan. maar in plaats van een lijk kwam hij de bergpony's tegen. Ze wezen hem in de richting van BMH .
Of zoiets in die richting.
Andere dingen als bijv. een van de bergpony's, ouders, broers etc, Zijn ook mogelijk
|
|
