IndexHandbookMapLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggenZoeken

Deel

Burning trees // Viënto

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden
AuteurBericht
Banaan

Banaan

Profile
Number of posts : 1356
Status : Active
Burning trees // Viënto Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Burning trees // Viënto Burning trees // Viënto Emptydi 25 sep 2012 - 22:13

Burning trees // Viënto 2lad6ib
Mijn lichaam vordert met iedere pas die ik zet. Mijn lange blonde manen wapperen rustig de melodie van de wind. Mijn bruine ogen stralen rust en vrede uit. In geen tijden heb ik me zo gelukkig gevoeld. Jaren lang heb ik me beziggehouden met mijn donkere verleden. Altijd gedroeg ik me koud en kil tegenover andere paarden. Nooit heb ik een echte vriend gehad, nu nog steeds niet eigenlijk. Vriendschap ontstaat niet vanzelf, je moet er tijd en geduld in steken. Dat weet ik ook wel, maar geduld is niet mijn sterkste punt. Dat zal het ook nooit worden. Ik heb het geaccepteerd. Iedereen heeft zo zijn nadelen. De één accepteert het; de ander niet. Rustig stap ik door Orlais. Ik hoor de zee in de verte. De golven die tegen de stenen kust kapot slaan. Ik hou van water. Het is onvoorspelbaar. Je weet nooit wat het in de toekomst gaat doen. Mijn karakter heeft er een connectie mee. Ik weet zelf niet waarom. Het heeft te maken met mijn verleden. Soms vragen paarden erna. Meestal verzin ik dan een smoes om er onderuit te komen. Mijn jeugd is niet iets waar ik graag over 'babbel' met anderen. Ik spoor mijn benen aan tot een pittige galop. De frisse zeelucht blaast de blonde lokken uit mijn gezicht. Ik bries luid van genot. De geuren om me heen snuif ik diep op. Ik probeer ze te onthouden voor als ik weer in een ander gebied ben. In mijn 7-jarige leven heb ik al vele geuren opgeslagen. De meeste ben ik vergeten, maar mijn favorieten heb ik onthouden. Kersenblossom staat zeker weten op nummer één. Nummer twee en drie zijn bezet door rode rozen en magnolia's. Ik kan zo nog wel even doorgaan met opsommen. Er zijn zoveel dingen die ik verborgen houdt voor de buitenwereld, bang dat ze de 'echte' Myran zien. Een lieve, zorgzame merrie. Ik kan me goed inleven in mijn koude, kille masker. Het is als een soort tweede thuis voor mij geworden. Ik ben al een paar kilometer gevorderd als ik in een verstikkende rooklucht terecht kom. Abrupt breng ik mezelf tot stilstand. Wat is hier aan de hand? Een paar meter ten oosten van waar ik sta zie ik vlammen hoog in de lucht dansen. Mijn bruine ogen worden groot van angst. Brand! schreeuwt een klein stemmetje in mijn hoofd. Ik moet maken dat ik hier weg kom, en wel nu! Ik steiger een keer hoog in de lucht. De vlammen komen in een moordend tempo dichterbij. Ik zet het op een rennen. Mijn ademhaling en hartslag zijn versneld, mijn ogen staan op groot en mijn benen galopperen in een moordend tempo richting.. Ja, richting waar eigenlijk? Het enige waar ik op dit moment aan kan denken is om in veiligheid te komen. In mijn paniek bots ik tegen een ander paard op.
Terug naar boven Ga naar beneden
HappyBoy_SilverJet

HappyBoy_SilverJet

Profile
Number of posts : 3079
Status : Active
Burning trees // Viënto Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Burning trees // Viënto Burning trees // Viënto Emptywo 26 sep 2012 - 23:55

Viënto lag op zijn zij te genieten van de zon die op zijn grijze vacht neer scheen. Een glimlach sierde zijn zwarte lippen en zijn oogleden hadden zich over zijn bruine, simpele ogen geschoven. Zijn manen lagen als een deken over zijn hals en zijn staart lag rommelig achter hem. Een bries van rust en genot verliet zijn neusgaten. De aangename zomerwind was hem langzaam in slaap aan het wiegen door een prachtig slaaplied in zijn oren te fluisteren. De rust deed hem goed en liet hem even alles vergeten. Hij miste zijn leidertaken en zijn kudde misschien wel een beetje, maar nu kon hij rusten en genieten van de natuur en andere, zonder zich zorgen te hoeven maken over iedereen en alles. Het zou even wennen worden, daar twijfelde hij niet aan, maar dat zou wel lukken. Zijn hartslag en zijn ademhaling vertraagde tot hij in een aangename slaap viel. Heerlijke gedachten van zijn succesvolle veulens kwamen in zijn dromen. De zalige wind speelde met zijn manen, terwijl een eekhoorntje zich in zij staart had genesteld.

Het gegil en gehinnik van angstige paarden rukte hem brut uit zijn slaap. Slaperig opende hij zijn ogen en keek hij verbaast rond. Wat was hier allemaal aan de hand? Hij hief zijn hoofd hoog en richtte zijn ogen naar de hemel, de lucht die net nog zo prachtig helder blauw was, was nu donker gekleurd en vuile zwarte wolken hadden zich voor de zon geschoven. De oudere andalusiër hengst had geen idee wat hij er van moest denken. Zijn instinct dwong hem wel op de staan en onderzoekend rond te kijken. Van nieuwsgierigheid keek hij als eerste naar de richting waar alle paarden vandaan liepen. Viënto was altijd al een nieuwsgierige hengst geweest en wou altijd van alles op de hoogte blijven. Smerige rook kroop zijn neusgaten binnen. Een angstige blik was in zijn ogen te lezen en van ongelovigheid deinsde hij enkele passen achteruit. Zijn achterbenen waren lichtjes gebogen en zijn gebekte staart hing op de grond. Het vuur wikkelde zich rond alle bomen en maakte alles kapot. De vuurzee kwam met de seconde dichter, maar Viënto leek wel als aan de grond genageld te staan. Met een ruk trok hij zich los van de bodem onder zij hoeven en zette het op een lopen. Hij ging zo snel als zijn benen wilde. Zijn manen en staart waaide naar achter door de snelheid. Bomen die nog overeind stonden en nog prachtig bruin en groen waren, in tegenstelling met die waar het vuur al was gepasseerd, flitste aan hem voorbij.

Hij had geen idee naar waar hij liep, toch moest hij iets bedenken. Zijn neusgaten en flanken gingen wild op en neer en zijn ogen stonden strak voor zich uit. Wanneer hij achterom keek om te kijken waar het vuur was liep hij in volle snelheid tegen een ander paard aan. Hij voelde zijn hoef zo langs haar achterbeen snijden. Viënto maakte een helse koprol over het andere paard heen en voelde zijn voorbeen tintelen van de pijn. Hij trok zijn oor scheef van de hoofdpijn maar daar ging het nu niet om. Hij scharrelde snel overeind en keek de bruine merrie met de blonde manen aan. "Gaat het jonge dame? Het spijt me ten zeerste. Kan je nog wandelen op dat been?" vroeg hij terwijl hij zijn blik op het achterbeen van de merrie richtte, het achterbeen waar hij nu weer persé tegenaan moest lopen en het verwonden. Hij was bereid deze jonge merrie te dragen moest ze niet kunnen wandelen. Viënto keek gauw eens rond en hij herkende deze plek, hij was hier eerder geweest en kende hier een weg om tijdelijk van het vuur de kunnen ontsnappen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Banaan

Banaan

Profile
Number of posts : 1356
Status : Active
Burning trees // Viënto Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Burning trees // Viënto Burning trees // Viënto Emptywo 3 okt 2012 - 18:16

Burning trees // Viënto 2lad6ib
Ze had het kunnen weten, natuurlijk zou er een ongeluk volgen na die botsing die door haar veroorzaakt was. Zij had een snel tempo aangenomen, dat andere paard ook. Snelheid plus snelheid is nog meer snelheid. En als dat botste, dan liep het meestal niet goed af. Like nu. Myran hinnikte hoog van angst toen ze een zwarte gedaante op haar af vliegen. Een helse pijn doorboorde haar achterbeen. Als in slow motion zag ze het gebeuren. De hengst die met zijn grote lichaam een gevaarlijke koprol over haar slanke gedaante maakte, met de oranje gloed van vuur op de achtergrond. Alleen een doods muziekje ontbrak nog, dacht de merrie sarcastisch in een fractie van een seconde. Zo kwam ze dus aan haar einde. Niet verkoold en zwart geblakerd door de likkende vlammen, nee door een ander paard die ze samen mee de dood in sleurde. Myran wist al dat de hemel geen plek voor haar vrij had, maar aan een eeuwig branden in de hel had ze ook niet gedroomd. Iets tussen die twee in verwachtte de merrie eigenlijk.
Haar slanke lichaam kwam van de grond af, iets dat ze niet had gewild. De zwaartekracht was haar weer eens te slim af. Een schelle hinnik klonk boven het knetterende vuur uit. Dit leek wel de hel. Misschien was het ook wel zo. Met een harde bonk kwam Myran op de grond terecht. Die voelde warm aan onder haar beschadigde huid. Waarschijnlijk zou binnen enkele ogenblikken de zee van vuur haar leven komen opeisen. Myran wilde niet zo aan haar einde komen, en zeker niet nu. Ze was pas zeven jaar jong. Een heel leven lag, voor zover ze dat wist, in het verschiet.
De pijn in haar achterbeen bracht de merrie weer tot het heden. Toen ze haar ogen opende zag ze alles dubbel. Na een paar keer snel knipperen werd dat beeld iets minder. "Gaat het jonge dame? Het spijt me ten zeerste. Kan je nog wandelen op dat been?" antwoordde de stem van iemand. Myran probeerde haar hoofd op te tillen om de hengst in de ogen te kunnen kijken. Zelfs nu vond ze het prettig om iemand te kunnen aankijken als ze iets wilde zeggen. Die gewoonte zou haar altijd bij blijven. "De pijn is niet ondraaglijk. Ik denk dat ik er wel op kan steunen." Gatver, haar stem klonk overdreven zwak. Alsof ze zo hulpeloos overkwam. Om haar eer te zuiveren kwam de merrie zo goed als kwaad omhoog. Meteen ging er een verlammende pijn door haar hele lichaam heen. Misschien had de merrie het tocht iets overschat. Alleen nu kon ze niet meer terug. Het vuur op de achtergrond maakte haar duidelijk dat ze hier nu weg moesten komen. "Ik wil niet vervelend zijn, maar misschien is het nu slimmer om de benen te nemen en ergens anders -waar het veilig is- het theekransje voort te zetten." In haar stem was paniek af te lezen. Myran bleef naar de hengst kijken, wachtend tot hij mee zou komen.

-Sorry voor late reactie-
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Profile
Burning trees // Viënto Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Burning trees // Viënto Burning trees // Viënto Empty

Terug naar boven Ga naar beneden

Burning trees // Viënto

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven
Pagina 1 van 1

Soortgelijke onderwerpen

-
» You only need the light when it's burning low
» And the trees stay green..
» Counting the trees? -Ossy-
» Viënto
» Not all who wander are lost. - Viënto

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Blue Moon Horses :: Burning trees // Viënto A2tpGgU :: » Archive :: Orlais-
» CHATBOX