Een bruine merrie met lekkere lange zwarte manen stapte over de strand waar ze een paar dagen geleden nog met een zwarte hengst had gelopen die Devantium heten. Lea wilde graag verder komen een rang hoge gaan, want ze had de veulens weer eens goed beschermd voor de schimmen die weer tussen de kudde hadden door gegalopeert om een paar van hen te verwonden. Lea was het zat om steeds weer van die schimmen te verjagen en wilde graag hoger komen om op een betere plek te komen om de kudde beter te beshermen. Lea keek nog even naar het zeewater dat steeds aan land spoelde en zich daarna weer terug trok. Lea rook de zilte lucht die hier hing en draaide zich van het water af. Ze moest met Thowra spreken dat had ze wel nodig om hem alles te vertellen wat haar zo druk maakte van binnen. Lea vulde haar longen en hinnikte luid naar Thowra en hoopte dat hij het snel zou horen? Lea was vastberaden om te vechten om en rang hoger te komen, want de kudde ging voor de angst op welke manier dan ook!

Lea hoefde niet lang te wachten tot Thowra naar haar toe kwam. Ze hield meer van het strand en de duinen en was daar zo nu en dan ook te vinden wanneer ze een vrij moment had net als een paar dagen geleden. De hengst zag er goed gespiert uit en had ook de leider's houding die alle leiders hadden. Lea knikte respectvol naar Thowra en hoorde zijn begroeting. 'Goededag Thowra. Ik wilde me aanmelden voor Rang twee.' sprak Lea en ze had een vastberade houding die ervoor zorgde dat zij zich niet zo nerveus uiten. Lea hielt er niet van als anderde dat te weten kwamen en verborg daarom ook dat soort dingen. De zeewind speelde met haar lange zwarte manen en ze hielt de leeuwkleurige hengst aan.