The dawn of the last day.

Sterven doe je niet in een keer, nee elke keer een klein beetje een korreltje dat door de zandloper glipt, een deeltje van je ziel dat je verlaat tot het einde van de rit. Tot elke oefening voorbij is en je voor altijd de wereld verlaat.

Het moment dat een ziel een lichaam verlaat is een pijnlijk moment. Skyfall had het al meerdere keren meegemaakt, haar pleegouders wie stierven dankzij haar hoef maar ook paarden die haar dicht stonden sterfgevallen door ouderdom of ziektes tot uiteindelijk de laatste wiens bloed Sky ook aan haar hoeven voelde plakken. Het was een stiefzus van haar geweest. Skyfall had haar nooit willen zien sterven maar op het moment van de achtervolging had de bruine merrie niet anders gekund, nog steeds voelde ze er diepe spijt voor..

De zon ging langzaam onder en in het opkomende schijnsel van de maan stond een bruine merrie statig. Haar staart wapperend in de zilte zeewind haar manen strak in haar vlecht. Vanuit haar groene ogen zag ze de kudde staan. Een kudde die ze diende met trouw en eer. En eer zou ze altijd houden. Wat er ook gebeurde. Hoe gek Velkan haar dan ook af en toe maakte. Hij bleef een van haar beste vrienden en ze hoopte stiekem ook hem maar wat snel te kunnen verwelkomen in haar rang. Ergens hield ze ook wel van die gekke hengst en ze zag maar wat graag door zijn rare gedrag heen omdat ze de hengst kende die hij echt was. Of tenminste de hengst die zij graag zag..

Ze snoof even en glimlachte naar een enkel paard dat opkeek. Het verlangen haar verleden compleet achter haar te laten was vaak groter dan het verlangen te overleven. De overlevingswaanzin waar ze lang op had geleefd leek langzaam uit haar systeem te glijden. ze had twee zonen gebaard in dit land. De ene verlaten maar haar andere was gegroeid tot een jonge en sterke hengst. Ze glimlachte en staarde naar de zee maar draaide haar hoofd om toen ze een bekend merrie zag en draaide haar hoofd. om. "Shylar." Sprak ze hard en keek de merrie aan aan.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

s h y l a r

"Find your heaven in this hell"

Blonde manen wapperden zacht met de wind mee als de bruine merrie langzaam over het zand liep en een kleine glimlach haar lippen raakte, iets wat zelden of nooit gebeurd. Ze had geprobeerd om alles achter te laten, om zichzelf gewoon dood te laten gaan maar.. ze kon het niet. Dit was haar thuis ookal zijn er in het verleden dingen gebeurt die moeilijk achter te laten zijn. Nogsteeds had ze een dochter en een pracht van een zoon die beide uitgegroeid zijn tot trotse paarden.

Voor even sluitte ze haar bruine ogen en genoot van de zee-lucht maar opende ze snel weer als ze een bekende merrie zag en voor een moment kon ze haar ogen niet geloven. 'Skyfall?..' en langzaam kwam ze dichter. "My god Skyfall, wat ben jij gegroeid.." zei ze zacht.

De donkere merrie staarde in stilte naar de al te bekende merrie en zuchtte langzaam iets wegkijkend. "Mijn werk heeft mij ernaar toe gedwongen te groeien Shylar." Sprak ze langzaam en duwde haar neus tegen de donkere merrie en glimlachte zacht. "Het is goed je weer te zien." Sprak ze zacht en glimlachte even terwijl ze langzaam de zee in stapte en haar neus door het zoutte water haalde. "Ik neem aan dat je ook hebt gehoord over waarom ik hier leef?"

**Profile**

» Dawn
» Dawn is upon us.. || Kayleigh
» Dawn - open
» Eenvoudig kadertje voor Dawn

The dawn of the last day.

The dawn of the last day.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen