Nieuwsgierig stapte de hengst tussen de vele dennenbomen door. De zon stond hoog aan de hemel en verschillende zonnestralen schenen door de kieren van het bladerdak van verschillende bomen. De frisse dennengeur was nieuw voor hem. Het was nog niet zo lang geleden dat hij dit gebied binnen was komen wandelen en zich had aangesloten bij de kudde, al was het de andere paarden nog niet gelukt hem bang te maken met de spookverhaaltjes over de zogeheten ''schimmen''. Eerst zien, dan geloven vond hij altijd maar. Toch vroeg hij zich enigszins af waarom het alle paarden zo bezig hield. Het was maar een fabel, toch? Juist.
De bonte hengst werd uit zijn gedachten getrokken bij het horen van naderende hoefstappen. Een beetje verbaasd draaide hij zich om, waardoor zijn zwarte manen een klein sprongetje maakte op de bries die voorbij woei. Al snel ontmoette zijn goudkleurige blik die van een ander, een nog onbekende voor hem.

- jezus, echt inkomen dit. :']