Still searching

**Profile** Number of posts : 743

Patriot

Met krachtige passen beweegt hij zich voort. De spieren rollend onder zijn huid, de zon weerkaatsend op zijn lichaam ondanks zijn dikke wintervacht en zijn manen die meedansen op het tempo. De bladeren kraken onder zijn hoeven en zijn hoofd trots in de lucht geheven. Rustig laat hij zijn hoofd zakken vertraagd naar een rustige stap, adumwolkjes die uit zijn neus verschijnen met dit frisse weer. Hij laat zijn hoofd zakken en stopt aan de rand bij een groepje bomen. Zijn ogen die alles afnemen wat ze in zicht krijgen, zijn oren die zich spitsen om elk geluidje te kunnen horen en een diepe snuif om de nieuwe lucht in zich op te nemen. Elke kudde was anders en zo ook hier. Op zijn zoektocht belande hij hier en besloot te blijven hangen, de sfeer was hier anders, maar de reden daarvan was hem tot dusver onbekend.

Zijn gedachten dwalen af naar waar hij vandaan kwam. De kudde waar zijn familie nog is, waar hij gelukkig was, maar altijd wat miste. Het moment dat bleek wat en hij zijn zoektocht starte, maar nog niks gevonden had. Hij miste het, zijn oude kudde, het gevoel ergens bij te horen en je plek gevonden te hebben. Hij was het anders, hij was nieuw en de meeste keken hem lichtelijk wantrouwend aan, zelf was hij het type dat de kat uit de boom kijkt en het eerste contact dan ook niet snel zal leggen, iets wat niet echt hielp. Toch was er hier iets wat hem vasthield.

Een lichte bries verliet zijn longen en hij hief zijn hoofd weer wat. Nogmaals snoof hij diep, de geur van verschillende paarden en een frisse bries beviel hem wel. Een knerpend geluid van sneeuw en gras onder hoeven wekte hem uit zijn gedachten van zijn vroegere kudde. Zijn oren spitste zich en zoekend zocht hij om zich heen..

Gast **Profile**

Imagnetrix

De zachte lange manen van de merrie drijven op het water oppervlak. Ondanks dat het koud was had Image behoefte gehad om haar lichaam te dompelen in het water, om de viezigheid die ze van binnen voelde weg te spoelen. Maar hoe vaak ze haar neus ook waste, of hoe dieper ze ook ging, het enige wat er gebeurde was dat zij zich benauwder en benauwder voelde. Het had geen zin, het zat in haar hoofd, de viezigheid zat in haar hoofd. Gegrift in haar gedachtes als een slechte nachtmerrie. Ze heft haar ranke, sierlijk gevormde hoofd op en laat haar helder blauwe ogen over de rand van het meer gaan. Enkele paarden keken haar na, iet begrijpend wat ze in het water deed. Sommige ogen loerden naar haar, afwachtend, en sommige keken enkel verdrietig, alsof ze een opgegeven dier was. Een zachte zucht ontglipt haar lippen. Ze heft haar lichaam uit het water, de druppels glijden van haar parelwitte vacht, en haar ranke hoofd schud ze lichtjes. Haar natte lange manen kleven aan haar slanke hals, soepel schud ze deze los en priemt haar oren naar voren.

Ondanks de koude lucht was haar lichaam vrij snel opgedroogd, haar vacht begon weer te glanzen met een zachte roze gloed. Image was geen cremello, maar af en toe verried haar vacht dat het er wel ergens in zat. Ze laat haar ogen over de paarden gaan en merkt dat één paar ogen zich niet af wend wanneer zij terug kijkt. Een klein, onschuldig lachje siert haar smalle lippen. Ze zet haar lichaam vol souplesse in een elegante draf. Haar hals lichtjes in een boog, en haar ranke hoofd hoog gedragen. Haar zijdeachtige manen dansen op haar schouders en haar ogen zijn gericht op de hengst. Enkele meters naast de hengst komt ze tot stilstand en legt haar ogen vriendelijk in de zijne. Ze laat haar hoofd zakken en trekt enkele grassprieten uit de grond, waar ze tevreden op kauwt. Ze denkt er over na om de hengst aan te spreken, maar wacht even af wat hij doet. Zijn ogen gaan zoekend over de omgeving, misschien kon ze hem helpen, je wist het maar nooit, en daarnaast had verlangde ze hevig naar een goed gesprek. 'Hallo vreemdeling, kan ik je helpen misschien? Een lieve lach siert haar gelaat.

I have a tale to tell about a girl whose soul was screwed, She was born into a life with everything to lose. Her father sold her to the trade when she was just a child, She was young and never ever learned to smile. She took a bullet and she blew out her brains, She didn't say goodbye, she just went away. And now who's missing her? I wish she was here, Her name was Angel and she'd had a bad year.

**Profile** Number of posts : 743

Patriot

Zijn blik volgde die van de meeste paarden. In het water stond een merrie, de reden was voor hem onbekend. Een vragende blik verscheen automatisch over zijn gezicht, wat moest je met deze kou in het water? Ze zou er ongetwijfeld een goede reden voor hebben. Wanneer haar blik de zijn kruist kijkt hij niet weg, zijn vragende blik verdwijnt echter licht en verandert in een vriendelijke maar neutrale uitdrukking. Wanneer hij merkt dat het paar ogen van de merrie hem vasthoud schud hij wakker, hij loopt te staren. Hij wend zijn blik weer af.

Lang zoeken naar het geluid wat hij hoorde hoefde echter niet, want al gauw hoorde hij een vriendelijke stem naast zich. Met elegantie richte hij zijn blik tot haar. Het was de merie van net, maar nu een stuk dichterbij. Een klein lachje verschijnt om zijn lippen en vluchtig, maar onopvallend laat hij zijn blik over haar heen glijden. Ze glanst, nog deels door het water wat zich op haar vacht bevind. Met een zachte blik in zijn ogen haakt hij ze in de hare. 'Dat betwijfel ik,' zei hij kort en merkte gelijk dat het er wat onvriendelijk uitkwam, wat echter niet de bedoeling was. Hij was verrast door de spontaanheid om hem direct aan te spreken, iets wat hij hier nog niet eerder had gezien. 'Ik hoorde een geluid en ik geloof namelijk dat jij dat was,' zei hij er snel achteraan en glimlachte verontschuldigend. Hij heft zijn hoofd, een lichte krul en zijn hals en draait zijn lichaam in haar richting.

Gast **Profile**

Imagnetrix

Ondanks dat de stem van de hengst een beetje kortaf was geweest, voelde het goed voor haar om een nieuw gezicht te zien. Eén die niet wist wie ze was, en welke roddels er de ronde deden over haar. Een beetje teleurgesteld dat ze hem geen hulp kon bieden wend ze haar blik af, haar ogen gaan even vlug over de omgeving heen. De rest van de kuddepaarden stonden een stukje verder weg. Iedereen stond rustig te grazen, het was geen bijzondere dag. Maar dat was het al lang niet meer geweest, Image had het gevoel dat ze langzaam vast roestte in hetzelfde patroon dat ze elke dag weer volgde. Zodus verlaat een zucht haar lippen, het was elke dag hetzelfde liedje, en zo langzamerhand werd ze er een beetje moe van.

Wanneer de witte hengst zijn lichaam naar de hare draait beseft ze dat ze toch zijn aandacht heeft getrokken. Ze bekijkt hem even vlug, hij was een behoorlijk stuk groter dan dat zij was, en hij had een mooie glanzende vacht. Hij zag er imposant uit, eigenlijk een beetje de mannelijke versie van Imagnetrix, alhoewel Image helemaal niet imposant was. 'Sorry, het was niet mijn bedoeling om je te laten schrikken, voortaan zal ik je van voren benaderen' een speelse grijns siert haar lippen en ze strekt haar hals, om haar neus richting de zijne te brengen, wachtend of de hengst haar begroeting zou accepteren. 'De naam is Imagnetrix' Ze knikt vriendelijk en laat haar heldere blauwe ogen rusten in de zijne.

I have a tale to tell about a girl whose soul was screwed, She was born into a life with everything to lose. Her father sold her to the trade when she was just a child, She was young and never ever learned to smile. She took a bullet and she blew out her brains, She didn't say goodbye, she just went away. And now who's missing her? I wish she was here, Her name was Angel and she'd had a bad year.

**Profile** Number of posts : 743

Patriot

Enkele seconden lijkt er een teleurstelling in haar blik te liggen die hij niet begrijp, maar hij laat het erbij. Ze had een blik met daarin een soort hoop, verwachting, hij wist niet helemaal wat ie ermee aanmoest, maar de sprankeling die hierna in haar ogen volgde, maakte dat hij meer wou weten over haar. Even volgt hij haar blik, naar de rest van de kudde. Er was niks opvallends te zien en lang hield het hem ook niet vast, ookal maakte het wel wat bij hem los. Hij was nog geen deel van deze kudde, hij was er wel, maar hoorde er niet bij. Iets wat eigenlijk ook niet zo gek was gezien het feit dat hij er net was en vaak eerst een beetje wil verkennen. Waarom hij hier bleef hangen en het gevoel had dat hier iets was snapte hij zelf nog niet, het was een gevoel. Een echte reden om de enorme gezelligheid die hij tot dusver had gehad hadden zouden de reden niet zijn en het hielp hem ook niet verder bij zijn zoektocht.

Bij het horen van haar stem spits hij zijn oren, ze heeft zijn volledige aandacht. Een lachje verlaat zijn mond. ´Het was een aangename verassing hoor.´ zei hij rustig en een kleine glimlach verscheen om zijn lippen. Wanneer ze haar naam noemt echoot deze door zijn hoofd, Imagnetrix. Een naam die hij nog nooit eerder had gehoord en hij had er al aardig wat gehoord. De heldere blauwe ogen die zijn ogen rusten geven hem een prettig gevoel. Hij strekt zijn hals en drukt zacht zijn neus tegen de hare. ´Patriot,´ stelt hij zich kort voor en snuift zacht.

Gast **Profile**

Imagnetrix

Wanneer ze zijn woorden hoort verschijnt een gecharmeerde lach op haar gezicht. Ze was een aangename verassing, dat was het aardigste dat ze in een lange tijd van iemand had gehoord. En dan te bedenken dat ze de hengst pas enkele seconde geleden voor het eerst had gezien. Haar ogen twinkelen vrolijk en ze drukt haar neusje even zacht tegen de zijne. Patriot was zijn naam, een naam die goed bij hem paste, voor zover ze hem nu kende. Echt kende ze hem natuurlijk niet, maar dat was ook onmogelijk in de paar seconde dat ze nu hier staat.

De wind streelt haar parelwitte vacht, en neemt haar lange zilveren manen mee, welke dansen op de maat van de wind. 'Patriot, aangenaam' opnieuw glimlacht ze een vrolijke lach bloot. Ze kon het niet helpen, ze was in een vrolijke bui, en genoot van de aanwezigheid van de hengst. 'Ik heb je hier nog nooit eerder gezien, ben je al lang in het gebied van de blauwe maan?' Haar ranke hoofd wend ze naar hem toe, en ze verplaats haar gewicht daar haar drie benen, zodat haar achterbeen kan ontspannen.

I have a tale to tell about a girl whose soul was screwed, She was born into a life with everything to lose. Her father sold her to the trade when she was just a child, She was young and never ever learned to smile. She took a bullet and she blew out her brains, She didn't say goodbye, she just went away. And now who's missing her? I wish she was here, Her name was Angel and she'd had a bad year.

**Profile** Number of posts : 743

Patriot

De merrie, Imagnetrix plezierde hem, de uitstraling en haar aanwezichheid zorgde ervoor dat hij zich op zijn gemak en in een goede bui voelde. Enkele seconden kende hij haar nu en hij wist enkel haar naam, maar nu al had ze zijn dag goed gemaakt. Hij had niet verwacht dat deze dag veel anders zou worden dan de afgelopen dagen en nu was het toch anders geweest. Toch verwachte hij niet teveel van haar, de kans dat dit alles was en ze gewoon even nieuwschierig was naar de nieuweling waren groot, iets wat in veel kuddes voorkwam.

Rustig nam in ik mijn hoofd weer terug, even schuddend met mijn hoofd wat mijn voorpluk dansend bij mijn andere oog bracht. Mijn oorjes gespits in haar richting zwaai ik even met mijn staart om die vervolgens weer te laten hangen, met de puntjes verdwijnend in het gras. Blauwe maan? Dacht hij bij zichzelf. Hij had eerder paarden horen over de blauwe maan, maar dat het blijkbaar 'het gebied' van de Blauwe Maan was was hem tot dusver ontgaan. Misschien dat het gewoon een benaming was van het gebied. Hij had de neiging het te vragen, maar voelde niet als het moment dingen uitgebreid te vragen, het was vast gewoon een benaming en om nou meteen iets doms te zeggen. Zijn even onbewuste vragende blik maakte weer plaats voor en glimlach. 'Nee, niet echt, nog maar net eigenlijk.' liet hij de woorden uit zijn mond glijden en keek haar rustig aan, zijn ogen straalde rust en vriendelijkheid uit. 'Jij wel heb ik het vermoeden. Ben je hier allang?' vragend keek haar aan, oprecht nieuwschierig.

Gast **Profile**

Imagnetrix

Patriot schudde zijn hoofd, en zijn half lange witte manen dansden op de wind, Image bekeek het tafereel even en liet haar gedachten de vrije loop. De hengst was inderdaad nieuw, zou ze hem moeten inlichten over de gevaren van het gebied? Of juist de schoonheid moeten laten zien? Er waren zoveel dingen die hij nog zou kunnen ontdekken hier in bmh, het was ongelofelijk. Af en toe verlangde zij ook weer terug naar die onwetendheid, alles opnieuw uit vinden. Weer opnieuw verrast worden en overdonderd door de schoonheid van een prachtig stukje land. Een lach verschijnt op haar gezicht als ze denkt aan alle mooie dingen van bmh, aan de watervallen in de wouden, aan de mooie grotten in de bergen, aan de zachte parel witte stranden. Oh, er was zo veel te zien, en ze zou niet rusten voordat Patriot het met haar eens was dat bmh zeker wel zijn schoonheid had.

Ze schrikt op uit haar gedachten als ze opnieuw de stem van de hengst hoort, ze lacht helder en zangerig en laat een brede glimlach zien. 'Ik ben hier nog net niet geboren' grijnst ze vrolijk. 'Ik kom zelf uit het oosten, maar na een vervelende geschiedenis met mijn vader ben ik vertrokken, ik heb de laatste 10 jaar ongeveer hier geleefd' Ze denkt er over na, het was inderdaad al een tijd geleden dat ze deze kant op was gekomen. 'Als je wilt kan ik je een kleine rondleiding geven? Beginnend met een meer? Je zal vast dorstig zijn na een lange reis' Haar ogen zijn vriendelijk op zijn gezicht gericht, ze vond het heerlijk om zonder vooroordelen te kunnen praten. Het maakte haar even vrij van zorgen, en dat was iets wat ze erg hard nodig had.

I have a tale to tell about a girl whose soul was screwed, She was born into a life with everything to lose. Her father sold her to the trade when she was just a child, She was young and never ever learned to smile. She took a bullet and she blew out her brains, She didn't say goodbye, she just went away. And now who's missing her? I wish she was here, Her name was Angel and she'd had a bad year.

**Profile** Number of posts : 743

Patriot

Geduldig en afwachtend kijk ik haar, benieuwd naar haar antwoord. Ze woonde hier dus al praktisch haar hele leven, en al een jaar of tien. Haar leeftijd wist ik dus al. Haar woorden dringen rustig door. Sorry zeg ik doelend op het feit dat ze een vervelende geschiedenis heeft gehad op haar vader. Ik verwachte niet dat ze er verder op in zou gaan, laat staan wou gaan. Het is altijd naar om over nare geschiedenissen te praten, laat staan met een vreemde. Even is er medeleven te lezen in mijn ogen, maar al snel maakt het plaatst voor rust, het lijkt me niet fijn als iedereen je gelijk aankijkt met medeleven, ze zit hier al langere tijd en zoals ze op me overkomt is het spontaan en vrolijk, ik wil d'r niet bevooroordelen.

Een brede lach versiert mijn lippen bij het horen van haar volgende woorden. Een rondleiding, van zulk spontaan gezelschap. Het is me een eer! zei ik en met een speels lachje kijk ik haar aan. Altijd fijn als iemand je de plekjes van kan laten zien en aan de sprankeling in haar ogen zijn hier wel flink wat mooie plekjes. En daarbij komt dat ik inderdaad wel wat te drinken lust! En die plassen her en der smaken niet al te goed. Ik hef mijn hoofd en draai het van haar af, waarna mijn lichaam volgt. Zullen we dan maar? Of is dit de verkeerde kant op? vraag ik en draai mijn hoofd weer in haar richting, mijn oortjes naar voren en een lach om mijn gezicht. Ik span even mijn spieren om vervolgens weer te ontspannen en kijk haar afwachtend aan. Hier had ik behoefte aan, het gebied verkennen met leuk gezelschap.

*Ik ga toch weer in de ik-vorm schrijven als je dat goed vind! Ben ik gewend, maar paste me automatisch op de rest aan hihi. Hope it's ok?

Gast **Profile**

Imagnetrix

Een melodieuze lach verlaat haar lippen, en ze schud haar hoofd. 'Deze kant op' Haar ogen twinkelen vrolijk, en gracieus zet ze haar lichaam in een elegante draf. Ze houdt haar tempo laag totdat de hengst naast haar draaft, en dan gaat ze over in een rustige galop pas. Haar lange witte manen dansen op haar ranke schouders, en haar vrolijke blauwe ogen glijden over de omgeving. 'Het gebied bestaat uit vier delen' begint ze met een vriendelijke lach, haar ogen gericht op het gezicht van Patriot, kijkend of ze zijn aandacht had.

'Je hebt het Noorden, dat is waar we nu zijn, hier zijn de bergen, een vallei en enkele kleine rivieren te vinden. Dan heb je het Oosten, dat gebied staat onder de leiding van de leider van de tweede rang. Hier kan je het strand vinden, de duinen en heerlijke kliffen om langs te rennen. Dan heb je nog het westen, daar zijn uitgestrekte bloemenvelden, een kleurrijk meer en enkele kleine bossen, dit gebied staat onder de leiding van de leider van de derde rang. En als laatste heb je dan het Zuiden, dit is het gebied van rang 4, een heel dicht bos met prachtige watervallen' Ze lacht vrolijk. 'Je hebt nog zo veel te zien!' In de verte doemt een dunne sliert water op, water zo helder dat je de diepe bodem in het midden nog kon zien. Het water was zo schoon gemaakt door het pad dat het had afgelegd in de bergen, dat het het zuiverste water was dat in wijde omtrek te vinden viel. Image versnelt haar pas, en trekt een sprintje. Ze kijkt even uitdagend achterom, zou de hengst haar bij houden?

*Maakt mij helemaal niks uit in welke vorm je typt! En zonder kader is ook prima, ik zal zo wel weer even wat voor je in elkaar zetten (:

I have a tale to tell about a girl whose soul was screwed, She was born into a life with everything to lose. Her father sold her to the trade when she was just a child, She was young and never ever learned to smile. She took a bullet and she blew out her brains, She didn't say goodbye, she just went away. And now who's missing her? I wish she was here, Her name was Angel and she'd had a bad year.

**Profile** Number of posts : 743

Nogmaals superbedankt weer voor je prachtige creatie!

Terwijl ze de zich de andere kant omdraait verschijnt er onbewust toch een lachje op mijn gezicht. Ik draai mijn lichaam om en met een gracieuze sprong zet ik me in beweging. Met grote verende passen volg ik haar tempo om vervolgens in een rustige galop aan te springen. Mijn spieren die rollen onder mijn huid, heerlijk om ze weer even in een wat sneller tempo te laten bewegen. Mijn manen, die eindelijk meer beginnen te groeien, meebewegend op het ritme van de galop. Uit mijn ooghoeken neem ik haar toch even op. Ze is kleiner dan ik, maar parelwit en ze heeft een enorme elegantie over zich hangen. Het gemak waarmee ze zich zo charmant weet voort te bewegen, waarbij alles lijkt te dansen.. Even houd ze me vast, maar al snel zoek ik het oogcontact op.

Aandacht luister ik naar wat ze te zegge heeft. Ze werken hier dus met meerdere rangen en leiders, iets wat altijd wel handig is om te weten. Mag elke rang in elk gebied komen? vraag ik wanneer ze is uitgepraat en kijk haar afwachtend aan. Ik moet lachen wanneer ze haar laatste zin uitspreekt. Het klinkt allemaal prachtig en ik hoop dat jij het me gaat laten zien! zeg ik en kijk haar met een lachje aan. Al snel volg ik haar blik en kijk naar wat er in de verte op doemt. Glanzend helder water wat steeds dichterbij komt, iets wat ik wil zien, van dichtbij, ze heeft me nieuwschierig gekregen. Ik merk dat ze haar tempo versneld en vooral de uitdagende blik in haar ogen, maakt me vrolijk. Ik laat mijn hoofd wat zakken, een lichte krul in mijn hals, mijn achterhand zet zich af en ik spring naar voren. Mijn spieren spannen zich en ik schiet haar voorbij, even kruist mijn blik de hare en ik kijk haar speels aan met een kleine lach, hierna wend ik mijn blik weer af en strek mijn benen. Heerlijk, de benen echt strekken, even volgas. Ik laat mijn spieren werken en steeds harder bewegen mijn benen onder mij. Het trillen van de grond ondermij van de hoeven, ik gooi mijn hoofd omhoog en sluit voor enkele tellen mijn ogen, even heerlijk afgesloten van alles. Maar de het hoefgetrappel was niet van een paard, want ik werd vergezeld door een prachtige merrie en ik open mijn ogen weer om te zien waar ze zich van mij bevind.

Gast **Profile**

Imagnetrix

Patriot versnelt zijn pas en zijn grote lichaam spurt haar voorbij, Image laat een vrolijke 'Niet eerlijk!' horen en probeert hem zo snel mogelijk te volgen. Ondanks dat ze zeer rank was, had ze ook wel de dergelijke spieren en kon ze vrij snel rennen. Maar ze bezat niet die kracht die hij had om zich zo snel voort te bewegen. Dus kan ze eigenlijk ook niet meer doen dan zo snel mogelijk gaan als ze kan, en tegelijkertijd te kijken hoe Patriot zich voort beweegt. Zijn benen gaan in een onwijs snel tempo over de grond, en lijken maar amper het gras te raken. Ze laat haar ogen weer naar zijn gezicht glijden en merkt dat daar eveneens een speelse blik te vinden is. Ze grijnst breeduit en versnelt een laatste keer, om dan heel abrupt te moeten stoppen aangezien Patriot dit ook doet. Het water spat op tegen haar borst, en gaat als een golf eveneens over Patriot heen. Ze lacht onschuldig en laat een onschuldige 'Sorry' horen. Ze duwt grijnzend tegen zijn schouder aan met haar neus. Ze hield wel van een race, en al helemaal als de tegenpartij het eveneens kon waarderen. Met een vrolijke lach schud ze haar natte manen van haar slanke hals, en laat vervolgens haar neus naar het water glijden. Het water raakt haar lippen, en dankbaar drinkt ze het koude goedje op. Ze kon zich geen dag voorstellen zonder het heerlijke frisse water, ze hield er van.

Ze heft haar ranke hoofd op als Patriot wat vraagt, ze knippert haar lichtblauwe ogen en glimlacht. 'Ja je mag in elk gebied zijn, enkel met volle maan moet je weer terug naar je eigen kudde' Heel even hoopt ze dat de hengst niet zou vragen waarom, ze wilde liever niet na denken over de monsters die in het woud leefde. Natuurlijk zou ze hem op de hoogte stellen, maar ze wilde dit vrolijke moment liever niet verpesten. Wanneer hij zegt dat hij hoopt dat zij alles zou laten zien lacht ze vrolijk. 'Maar natuurlijk beste Patriot, het is míj een eer' Ze grijnst breeduit en verlaat dan weer vrolijk dravend het water.
* Graag gedaan ^^

I have a tale to tell about a girl whose soul was screwed, She was born into a life with everything to lose. Her father sold her to the trade when she was just a child, She was young and never ever learned to smile. She took a bullet and she blew out her brains, She didn't say goodbye, she just went away. And now who's missing her? I wish she was here, Her name was Angel and she'd had a bad year.

**Profile** Number of posts : 743

Wanneer ik stop voel ik mijn benen omringt worden met koud water, maar lang kan ik er niet op letten want al snel word mijn lichaam omringt met de koude vloeistof. Het water glijd langs mijn lichaam weer naar beneden en ik kijk Imagnetrix in, waarna ik begin te lachen. Door mijn abrupte stop moest ze in de remmen en nu was ik dus nat. 'Je mag het ook gewoon zeggen als ik mezelf moet opfrissen hoor!' en met een grijns kijk ik haar aan. Ik wend mijn blik af en laat deze over de omgeving glijden, het was prachtig. Het heldere, frisse water, de natuur en de balans die hier hing, ze had geen woord gelogen en er was ongetwijfeld nog meer. Ik laat mijn hoofd zakken en stop mijn neus in het water, om de koude vloeistof naar binnen te laten glijden, van dat sprintje had ik toch wel dorst gekregen. Uit mijn ooghoeken zie ik dat ik niet de enige ben die me van dit frisse water geniet. Een speelse blik speelt op in mijn ogen en ik duw mijn neus wat meer in het water om het vervolgens met een vaart in haar richting te bewegen. Een plens met water gaat haar kant op en ik hef tevreden m'n hoofd. 'Nu staan we quite' en een brede lach verschijnt op mijn gezicht, al kan ik het haar niet kwalijk nemen dat ik nat ben, ik stopte zelf.

Haar woorden laat ik doordringen en probeer haar blik te lezen. Ik mag dus overal komen, maar met volle maan moet ik terug naar dit gebied, zou dat te maken hebben met het aantal paarden? Een soort telling, dat elke leider kan kijken hoe het met zijn paarden gaat en ze bij elkaar krijgen? Ik wil het vragen, maar iets in haar ogen maakt dat ik zwijg. Ze had even iets breekbaars, alsof ik iets ging verpesten of vragen waar ze het niet over wou hebben. Lang kan ik er niet over inzitten, want al snel volgen haar volgende woorden en draaft ze weg. Het was haar een eer? Een brede lach verschijnt op mijn gelaat en even kijk ik haar na. Ik neem een sprong, hef mijn hoofd hoog, schud met mijn hoofd om de lange natte voorlok van mijn hoofd te krijgen en til mijn benen hoog dravend op achter haar aan.

[b]

Gast **Profile**

Imagnetrix

De spetters die Patriot haar kant op spettert weet ze niet te ontwijken en de golf van water zorgt er voor dat haar lange witte manen als spaghetti tegen haar hals plakken. 'Oh, daar ga je spijt van krijgen!' Grijnzend gooit ze haar lange voorbenen de rug in en komt met een plons weer neer in het water. Grijnzend duwt ze haar neus tegen zijn manen en bijt zachtjes in zijn schoft. 'Je mag het ook gewoon zeggen als ik mezelf moet opfrissen hoor!' Ze laat een heldere lach horen 'Je stonk inderdaad vreselijk Patriot!' Ze laat een quasi-onschuldig lachje zien en hapt naar zijn staart. 'Nu staan we quite' Een brede lach siert zijn lippen en Image lacht vrolijk terug.

In een elegante lichte draf spurt ze er vandoor, haar lange hals in een mooie boog. Haar altijd zo zachte manen kleven in dikke strengen tegen haar natte hals aan. Ze gooit haar voorhand de lucht in en maakt een vrolijke bokkensprong. Ze werpt een blik achterom en ziet hoe de witte hengst hoog dravend haar kant op komt. Ze schud haar lange manen van haar hals los en gaat iets langzamer zodat ze naast hem kon draven. De grijns verdween een hele tijd niet van haar lippen, ze vond het geweldig, super gezellig. Ze schud haar ranke hoofdje en laat haar ogen over de omgeving glijden, ze waren in de buurt van het bos, maar ook van de bloemen velden. 'Zin om een stukje te rennen over de velden?' Ze haakt haar blik in de zijne en acht geduldig op antwoord.

I have a tale to tell about a girl whose soul was screwed, She was born into a life with everything to lose. Her father sold her to the trade when she was just a child, She was young and never ever learned to smile. She took a bullet and she blew out her brains, She didn't say goodbye, she just went away. And now who's missing her? I wish she was here, Her name was Angel and she'd had a bad year.

**Profile** Number of posts : 743

Ik kende d'r nauwelijks, maar nu al had ze mijn dag goed gemaakt en was ik dol op d'r. Ze had humor, zag er goed uit en was spontaan, iets wat zorgde voor een brede lach op mijn gelaat. Onderhand was ik zelf kleddernat en plakte mijn manen en staart aan mijn lichaam. Echter was ik niet de enige en wanneer de zon doorkwam begon haar vacht de glanzen, iets wat het al deed, maar in combinatie met het water werd het enorm versterkt. Echter stonden we nu dus niet meer quite, mijn wraak zal zoet zijn dacht ik speels en volg haar met mijn benen en ogen.

Ik kom naast haar te draven en haak mijn blik in de hare. Ik gooi mijn hoofd omhoog en ook ik moet even een sprong kwijt. Ik richt mijn voorhand omhoog en voel hoe mijn achterhand zich sterk maakt en zich afzet, ik spring met vier benen de lucht in om vervolgens weer naast haar te belanden en even een luide hinnek uit mijn keel te laten komen, wat was dat soms lekker. Terwijl ik naast haar draaf druk ik even zacht mijn neus tegen haar schouder om vervolgens mijn blik weer in de hare te haken. Een stukje rennen? Ja lekker! Mijn conditie was goed, dus volledig voor gek zou ik niet staan. Met een speelse lach knik ik maar laat haar blik niet los. Hij had het fijn, zo had hij het in tijden niet gehad, dit was anders dan dat ze naar je keken als de nieuweling en zijn gedachten werden even heerlijk afgehaald van zijn zoektocht.

Gast **Profile**

Ze zag de uitdaging in de ogen van Patriot en liet een brede grijns zien. 'Ik maak je in!' Vrolijk lachend zet ze haar achterbenen onder haar lichaam en zet krachtig af, ondanks de kracht waarmee ze weg stuift, heeft ze nog altijd een bepaalde gratie die doet lijken alsof ze zweeft. Image had nog nooit meegemaakt dat ze zich zo snel op haar gemak voelde bij een andere hengst, het had Serge en Rixan weken gekost om ook maar een lach bij haar los te krijgen, en deze hengst deed het alsof het natuurlijk was. Heel even moet ze grinniken, hij was volledig onbekend voor haar, misschien was hij wel een moordenaar, misschien had hij wel helemaal niks goeds met haar voor ogen. Image wend even haar vrolijke blauwe ogen af naar Patriot, denkbeeldig schud ze haar hoofd, zo een vrolijke lieve hengst kon onmogelijk van dat soort duistere gedachtes hebben. Haar hoofd was vergald door de twijfels die haar vader, en ex-geliefdes in haar hoofd hadden gezaaid. Wanneer Patriot zijn pas versnelt en naast haar komt galopperen hapt ze even vrolijk naar zijn voorlok. Misschien zouden ze elkaar hierna nooit meer zien, maar dan hadden ze tenminste een goede tijd samen gehad, iets waar Image op dit moment veel behoefte aan had gehad.

De ranke merrie versnelt haar pas, en uitdagend blinken haar ogen als ze naar Patriot kijkt. Haar lange witte manen zweven op de wind, en haar benen gaan zo snel als de wind. Haar lichaam mocht dan klein zijn, het was wendbaar en snel, iets waar ze nu haar voordeel mee nam. Ze creëert wat ruimte tussen haar en Patriot, niet voor lang echter want Patriot loopt snel weer bij. Heel even glijden haar ogen over de sterke spieren die onder zijn vacht rollen, en dan glimlacht ze lichtjes. Ze had het getroffen met zulk fijn gezelschap. De eerst wat hardere grond word zachter, en gaat langzaam over in bloemen, sommige nog in knoppen, maar de meeste laten al hun eerste kleuren zien. De heide kleurt mooi paars, en zorgt zo voor een prachtig uit zicht. Ze laat haar blik over Patriot glijden, kijkend of hij ook genoot.

**Profile** Number of posts : 743

Nog voor ik kan reageren neemt ze een sprong en spurt vooruit, mij met een lach acherlatend. Ze was niet zo groot, maar de snelheid en kracht die ze in zich had deed me verbaasd staan. Hoe haar benen zich strekken, haar hoofd naar voren staat en alles wat meedanst, alsof ze weet waar ze thuis hoort en daar op en top van geniet, het is een genot om naar te kijken, maar lang kan ik dan niet doen. Ik mag natuurlijk niet verliezen. Ook ik versnel mijn pas en kom naast haar, om met een speelse blik in mijn ogen even mijn blik in de hare te laten rusten. Ik was groot en kon daar mijn voordeel mee doen, mijn passen waren enorm en onder de kracht van mijn hoeven trilde de grond. Ik laat mijn lichaam iets opzij vallen, in haar richting, om haar met een lichte tik uit balans te brengen, zodat ze haar snelheid moet vertragen. Een valse, maar speelse grijns kijkt haar aan om dan een sprong naar voren te nemen en mijn blik weer af te wenden.

Wanneer ik mijn blik afwend zie ik in de verte prachtige bloemen tevoorschijn komen. De grond onder mijn hoeven word zachter en een heerlijke geur komt me tegemoed gewaait. Ik vertraag mijn pas naar een lichte galop en vergeet even wat er om me heen is en dat er een wedstrijdje aan de gang was. Ik snuif diep en de heerlijke zoete geur van bloemen bereikt mn neus. Ik hef mijn hoofd hoog, met een lichte knik in mijn hals en kijk over de prachige paarse velden, de lente begon te komen. De favoriete tijd van mijn jaar, alles komt weer tot leven en is weer vers. En dan alle andere dieren die weer van zich laten zien en de dartelnde veulens, ik hield van de lente.
td>

Gast **Profile**

Ze wist dat ze het uiteindelijk nooit zou winnen van de hengst, daar was hij te groot en te krachtig voor. Zij moest het hebben van afleiding en het element van verassen. Helaas denkt Patriot hetzelfde en wrijft met zijn grote lichaam zachtjes tegen het hare, hierdoor raakt Image even de pas kwijt en vertraagd haar pas, ze steekt haar tong uit naar Patriot en laat een brede grijns zien. 'Wacht maar, je zult zien dat ik zal winnen!' Roept ze hem lachend achterna. Heel even kijkt ze toe hoe de hengst zijn passen ruimer maakt, en over de aarde heen vliegt. De grond trilde bij de slagen die zijn hoeven maakte, en Image voelt hoe een lichte tinteling over haar rug gaat, ze was aan het staren. Ze schud haar ranke hoofdje en gooit haar voorbenen hoog de lucht in, vastberaden om te winnen steekt ze haar neus de lucht in en strekt haar hals om snelheid te winnen. Ze maakt haar passen ruimer, en probeert haar ademhaling beter onder controle te krijgen. De wind streelt haar vacht, en de zon prikt in haar ogen. Wanneer ze Patriot weer heeft ingehaald kijkt ze hem lachen aan.

Echter heeft Patriot geen aandacht meer voor haar, zijn pas vertraagd en ze kijkt toe hoe hij geniet van de schoonheid van de natuur. Lachend laat Image haar ranke lichaam in een sliding stop tot stilstand komen. Af en toe leek het alsof de witte Arabische merrie het lichaam van een katachtige had, zo soepel en gracieus bewoog ze zich voort. Ze gooit haar voorbenen hoog de lucht in en schud haar lange manen los in de wind. Ze komt met een zachte dreun weer neer en draaft naar Patriot toe, grijnzend duwt ze tegen zijn schouder aan. 'Ik zei toch dat ik zou winnen' dat ze een beetje had vals gespeeld en moeder natuur had gebruikt als afleiding was natuurlijk een ander verhaal!

**Profile** Number of posts : 743

Het moment had me even volledig opgeslokt en ik zoek met mijn ogen weer naar Imagnetrix, die ik nog net een behendige move zie maken en even verbaas ik me over de hoek waar in ze zich kan buigen en dat nog charmant weet te doen ook. Een lach op mijn gezicht wanneer ik haar op me af zie komen. Haar manen dansen mee en de elegantie en het gemakt waarmee zij zichzelf laat stralen en haar schoonheid laat zien, zonder ijdel over te komen is prachtig, een genot om naar te kijken en het laat mij lachen.

Wanneer ze met een echter te brede grijns op me afkomt kijk ik haar afwachtend aan. Ik zei toch dat ik zou winnen. ik begin te lachen. Ik had me inderdaad af laten leiden door iets prachtigs, iets waar ik naar verlangde om het weer gezien, gevoelt en geroken te hebben en het was het waard. 'Ik heb je laten winnen, wou niet twee keer sneller zijn met het risico dat je me niet meer wou vergezellen en deze prachtige plekken zou laten zien.' zeg ik met grijns, maar ik weet dat ze weet dat ik d'r niet heb laten winnen, maar niet stond op te letten. Al meende ik wel dat ik hoopte dat ze me nog wou vergezellen en meer wou laten zien. Een plagerige knipoog gooi ik haar kant op, om vervolgens een zachte lach te laten zien en even mijn neus tegen haar wang te drukken.

Gast **Profile**

Ze trekt haar wenkbrauwen op wanneer hij zegt dat hij haar heeft laten winnen. Ze schiet in de lach, een geluid zo melodieus dat het nog lang nadat ze gestopt is met lachen na klinkt. Ze moest echter gevleid weg kijken wanneer hij zegt dat hij bang is dat ze hem niet nog meer plekken wilt laten zien, ze glimlacht liefjes en schud haar ranke hoofdje. 'Het spijt me, je hebt nu geheel je kans verkeken hoor' een speelde lach siert haar lippen, en ondanks al haar moeite lukt het haar niet om haar woorden serieus te laten klinken. Ze lacht vrolijk en schud opnieuw haar hoofdje. 'Maak je geen zorgen hoor, ik laat je graag de rest van het gebied zien. Wat zou je zonder mij moeten he?' Haar ogen twinkelen vrolijk wanneer de hengst zachtjes zijn neus tegen haar wang aan drukt, en ze laat haar neus zachtjes tegen zijn hals rusten. Zijn haren kietelen in haar neus, en al snel creëert ze weer ruimte tussen hen in.

Elegant zet ze haar lichaam weer in een stap, en laat haar neus over de heide gaan. Het mooie paarse lavendel liet een sterke stekende geur achter in haar neus, en ze schud haar hoofd even kort om de geur weg te krijgen. Ondanks dat het prachtige bloemen waren, en ze heerlijk roken, Imagnetrix gaf toch de voorkeur aan het strand. Maar dat was volgens mij bij elk paard het geval, heerlijk rennen over de uitgestrekte stranden, het koude water dat voor verkoeling kon zorgen, en de warme zon die op je vacht brandde. 'Ik denk dat we het nog wel redden om langs het strand te gaan voordat de zon onder gaat!' Ze laat haar blauwe ogen even rusten in de zijne en zet haar lichaam dan in een draf. Ze had al tijden niet meer zo een plezier gehad. Toch kon ze niet stoppen met nadenken over Rixan, ondanks dat haar hart bij hem hoorde, ze kon het niet langer meer aan dat hij haar zo ongelukkig maakte..

**Profile** Number of posts : 743

De lach die klinkt laat mij ook lachen, de speelsheid die in mijn ogen licht maakt het compleet. Wanneer ze zegt dat mijn kans verkeken is begin ik nog harder te lachen, de moeite die ze doet om het serieus te laten klinken, maken het een komisch gezicht en gelukkig ben ik niet de enige die er om kan lachen. Wat zou ik zonder haar moeten? Een brede lach siert mijn gelaat en met pretoogjes kijk ik haar aan. 'Je hebt met door, ik kan niet zonder je!' zeg ik met een plagerige blik in mijn ogen en ik lach naar d'r.

Wanneer ze haar lichaam lichaam in beweging zet draai ik het mijne ook om met twee grote stappen weer naast haar te staan en haar tempo aan te nemen. Ze leek nog witter, prachtig, tussen die paarse bloemen. Hoe hield ze haar vacht zo glanzend wit? Dat was iets wat mij nooit lukte. Het strand? Heerlijk! Het koele water, het mulle zand, de geur van zout water en dat in tijd van de lente die kwam? Heel graag. En dan was het strand het heerlijkst als er geen honderden paarden stonden, maar een paar of geen. Ik laat mijn blik rusten in de hare. 'Heel graag!' zeg ik en wend mijn blik weer af naar de bloemen. Ik snuif diep en de zoete geur komt als een walm weer naar binnen, nog even enkele secondes genieten van de velden en ik was er weer klaar voor.

Ik zet na haar een draf in en even zie ik afwezigheid in haar ogen. Iets wat me al enkele keren eerder was opgevallen. 'Alles goed?' vraag ik met een bezorgde, maar zachte blik in mijn ogen. Miscchien was er niks en was ze gewoon net als ik afgeleid door de natuur, maar de blik die in haar ogen ruste bij de afwezigheid was anders, iets wat me toch deed vragen of alles goed was. Ik zou het mezelf niet vergeven als er echt iets was en ik het blokkeerde door haar te vergezellen. En als er niks was of ze wou het er niet over hebben, dan was die keus aan haar. Toch laat mijn blik de hare nu niet los, ogen vertelde veel en geduldig wacht ik haar antwoord af.

Gast **Profile**

Image richt haar vriendelijke ogen in de zijne. Hij had doorgehad dat er iets mis was, ze lacht flauwtjes en wend haar blauwe ogen af. 'Ach, ieder heeft zo zijn problemen he' Hierna volgt weer een vrolijke lach, en eigenlijk hoopte ze dat hij er niet op door zou vragen, al was het maar voor nu. Misschien als ze hem beter leerde kennen dat ze dan haar geheimen zou willen delen, maar daar was het nu nog te vroeg voor, en dat besefte ze maar al te goed. Ze laat haar blauwe ogen even in de zijne rusten en glimlacht dan liefjes. 'Mijn verleden is niet zo rooskleurig geweest, ik heb wat problemen gehad met mijn vader zoals je weet. Maar laten we de dag niet verpesten door daarover te beginnen, je leeft veel te kort om je zorgen te maken over de dingen die in het verleden liggen' Haar ogen twinkelen vrolijk. Ondanks dat ze niet altijd even goed was behandeld, ze was niet verbitterd geworden. Ze was niet uit op wraak, het enige dat ze wilde was geluk. En nu ze hier draaft met haar manen fier in de wind voelt ze hoe haar buik tintelt. Ze snuift de heerlijke zilte zeelucht haar longen in en laat haar blauwe ogen over de duinen glijden. Het zand stuift op met de wind, en danst rond haar benen. De korrels schuren over haar vacht, en met een grijns op haar gezicht zet ze haar lichaam in een galop. 'Kom je slomerd?'

**Profile** Number of posts : 743

Mijn blik blijft geduldig hangen in haar ogen en nadat ze de eerste woorden uitspreekt blijven toch mijn ogen nog hangen, even niet wetend wat ik moet zeggen. Wanneer er nog een stroom woorden volgt knik ik langzaam en wend mijn blik dan even af, even denkend aan mijn eigen verleden, dat altijd zo rooskleurig was geweest, mijn leven was perfect geweest. Een droomjeugd en zoon van de leider, de opvolger. Ik had nooit te klagen gehad en toch was ik het ontvlucht om op zoek te gaan naar wat ik mijn hele jeugd voor gevoel had gemist. Ik haak mijn blik weer in de hare, ik wist niet wat ik moest zeggen, ik begreep dat ze het er niet met me over wou hebben, we kende elkaar net en we genoten van de dag, maar toch wou ik haar steunen op de een of andere manier. Hoe ik dit moest zeggen wist ik niet en ik hoop dat mijn blik genoeg zegt. Wanneer ze haar blik afwend doe ik dat ook en zie de duinen, het zand onder mijn hoeven, heerlijk. Ik snuif diep en de geur van de zee komt onze kant op. ´Ik ben niet sloom!´ zeg ik verontwaardigt en spring naar voren om haar met een grijns aan te kiiken en mijn pas iets te versnellen.

Gast **Profile**

Ze hoort de verontwaardigde stem van Patriot en een heldere lach verlaat haar lippen, zo een lach zo melodieus dat hij nog even na klonk nadat ze was gestopt. Haar ogen gaan over de duinen heen, de zachte zanderige bulten verliezen elke seconde meer zandkorrels, en deze dansen met de wind mee. Imagnetrix bewonderde natuur, ze hield van elk grassprietje, van elke zonsondergang. Ze snuift de heerlijke geur diep haar longen in, en heel even was ze zo blij dat ze leefde. Ze lééfde, een brede lach siert haar lippen en haar ogen twinkelen vrolijk als ze Patriot een duwtje geeft. 'Kijk!' Een gigantische staart komt omhoog uit het diepe zeewater en verdwijnt met veel gespetter weer in het diepblauwe water. Met grote ogen staart Image naar de walvissen die omhoog komen, naar lucht happen, en weer in het water verdwijnen. 'Wauw!' Een grote lach siert haar lippen. Ze zet haar lichaam in een rengalop en dendert de duinen af. Haar hoofd draagt ze hoog, en haar ogen laten geen moment het schouwspel los van de grote vissen. 'Kom Patriot!' Gilt ze vrolijk.
• Doet er even niet toe dat walvissen die bepaald in dat soort gebieden leven (A)

Imagnetrix
I'm already broken, already gone, already know you're moving on. I'm a breathing, talking, dead man walking. Already see it, in your face already someone, in my place. I'm a breathing, talking, dead man walking.

**Profile** Number of posts : 743

Ik blijf schuin naast d'r galoperen en laat haar het tempo bepalen. Mijn passen groot en krachig en het zand wat opstuifd slaat onder tegen mijn benen, de geur van het zeewater wordt steeds sterker en de neiging om even lekker te hinneken kan ik niet onderdrukken. Ik strek mijn hals en gooi mijn hoofd omhoog om een luide hinnek uit mijn keel te laten glijden. Wanneer ik een kleine duw krijg hou ik op en volg ik haar blik. Nog net zie ik het. 'Was dat..' maar nog voor ik mijn zin kan afmaken volgen er meer staarten die uit het water reizen. Walvissen! Ik strek mijn hals nog meer, met de gedachte het beter te kunnen zien, iets wat echt niet echt helpt en staar ernaar, dit was prachtig op te zien. Al snel begint Imagnetrix te rennen en ik maak mijn passen langer en krachtiger en volg haar in de rengalop. Even laat ik nog een hinnek horen en ik volg haar.

*walvissen xD Sorry late reactie en volgende zal wat langer zijn!

**Profile**

» Devantium is searching for you!!
» [ENG] Don't Stop Searching
» Searching: Little present for Kato

Still searching

Still searching

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen