merrie, rang 1 Ze keek grijnzend toe hoe E'vesdars lichaam gespannen voor haar staat, luistert naar zijn worden en doet dan nóg een stap dichterbij, hun neuzen bijna elkaar aanraken kijkt ze met twinkelende ogen in de zijne. 'léiders kunnen sowieso doen wat ze willen, met wíe ze maar willen' Haar grijns werd breder, en ze raakt zijn neus uitdagend aan, naar neusgaten groot, haar ogen verdrinkend in de zijne. haar lange staart zwiept uitdagend heen enweer, de geur verspreidend. zodra e'vesdars lichaam zich was gaan spannen, zijn neus groot en wijd, overduidelijk de geur opnemend, had ze besloten hem even uit te dagen. geen inspi

merrie, rang 1 een heldere lach klinkt terwijl darlica haar hoofd omhoog gooit. E'vesdar's woorden maakten haar totaal niet bang, hij was niet het type om haar wat aan te doen. ze bracht haar hoofd weer bij de zijne, en met haar lippen net niet zijn voorhoofd aanrakend fluisterd ze 'wie zegt dat E'vesdar?' zijn naam kwam trillend uit haar mond, haar hete adem tegen zijn hoofd. ze was opgewonden door haar eigen spelletje. met een ruk trekt ze haar hoofd naar achter, loopt een rondje rond de grote hengst, haar staart langs zijn lichaam glijdend, haar lichaam net niet tegen het zijne. dit was een fantastisch spel, en ze ging er helemaal in op.

merrie, rang 1 'ik heb wel een idee' zei darlica, haar ogen glinsterend, terwijl ze behendig haar achterhand wegzette van zijn happende lippen. ze stond nu weer recht voor hem, haar ogen nog altijd uitdagend in de zijne. 'ik heb op dit moment te maken met E'vesdar, de leider van rank 3' ratelde ze onverstoorbaar door. de gevolgen die haar uitdaging konden hebben interesseerden haar geen moer. ze ging op in haar spel, en E'vesdar was, dankzij zijn korte lontje, de perfecte tegenspeler voor de uitdagende darlica.

merrie, rang 1 op het moment dat ze E'vesdar in zijn ogen kijkt ziet ze dat het foute boel was. haar spel was uit de hand gelopen. zijn ogen stonden verwilderd, op en top hengst. ze wist dat ze niet meer van hem kon winnen, daarvoor was ze te ver gegaan, ze zou hem nooit aankunnen. zijn woorden doen haar rillen, haar manen schudden wild heen en weer, het roze litteken eronder plots duidelijk zichtbaar tot de haren weer stil liggen. ze stond bewegingsloos, bang, geschrokken. zoals altijd hadden haar ondoordachte acties haar in de problemen gebracht.. als zijn neus contact maakt met haar staart wortel springt ze van schrik vooruit, een heldere, angstige hinnik verlaat haar mond, haar oogwit zichtbaar. met een ruk draait ze zich om, herstelt zichzelf en kijkt E'vesdar nog net zo uitdagend aan als denet, het enige verschil is dat haar staart niet meer met haar woorden meezwiept, maar angstig weggedrukt tegen haar achterhand aanligt. 'er gaat helemaal niks gebeuren.' antwoord ze resoluut, maar haar stem klinkt angstig, onzeker.

merrie, rang 1 Darlica wist heel goed wat ze wilde, een spelletje spelen. maar misschien had ze daarvoor toch de verkeerde uitgekozen. een leider van een hogere rang, een intelligente, sterke hengst. toen het doordrong dat ze niet kon winnen was ze geschrokken. toch wilde ze verder met haar spel, een snel antwoord was vereist, anders zou E'vesdar zijn aandacht verloren zijn. 'ik weet heel goed wat ik wil' ze stapte naar voren, raakte kort zijn neus aan 'ik wil jou' ze grijnsde, haar uitdaging opnieuw inzettend. 'ik moest alleen zeker weten dat je me niets zou doen, niets wat ik zelf niet wilde..' Darlica ging op in haar spel. deze merrie had geen eigen karakter, ze paste zich aan aan wat de gene die bij haar was van haar wilde. en op dit moment, dacht zij tenminste, wilde e'vesdar alleen haar lichaam, dus dat kon hij krijgen. na alles wat ze meegemaakt had gaf ze er niks om. toch vroeg ze zich af of hij het echt zou doen.. het zou zijn reputatie waarschijnlijk niet ten goede komen, een hoger geplaatste hengst, de leider zelfs, met een nietsbetekenende merrie uit de laagste rang.. haar staart ging weer heen en weer, kijkend hoever de grote hengst zou gaan.

merrie, rang 1 gedreven door haar hengstigheid, opgesloten in haar eigen spel, merkte Darlica de verandering in E'vesdar niet op. ze voelde de hitte van zijn lichaam, liet haar neus tegen zijn schoft rusten, haar adem bijna koel tegenover zijn warme lijf. zijn woorden lieten haar rillen, maar ze registreerde ze niet echt als zijnde gevaarlijk, een waarschuwing. ze liet haar fluwelen neus zacht en sensueel over zijn kaak glijden, liet hem toen weer rusten op zijn schoft. 'doe het dan..' fluisterde ze zacht maar uitdaged in reactie op zijn kwade woorden.

mare, rank 1 Darlica voelde de hitte in haar eigen lichaam stijgen. ze was opgewonden. ze had dit nog nooit meegemaakt, en het gaf haar een kick dat ze E'vesdar met alleen haar lichaam en woorden zo ver kon drijven. ze kende de hengst nauwelijks, maar dat gaf haar niks, ze wílde hem, en ze wilde hem nú. de consequenties hadden haar gedachten nog niet betreden, die zouden later volgen. dit zou gewoon weer éen van haar domme acties zijn, waar ze later om zou kunnen lachen, misschien zelfs wel om zou kunnen lachen met E'vesdar samen. in een flits van een seconde draaiden deze gedachtes zich af in haar ranke hoofd, haar ogen glinsterend, haar spieren gespannen, de aanrakingen van de eveneens opgewonden hengst dreven haar tot het uiterste. haar staart lag gewillig opzij, haar ogen in de zijne. haar neus raakte opnieuw zij hoofd aan en dit maal bleef ze liggen bij zijn oren, haar stem hees en fluisterend, duidelijk opgewonden. 'O maar E'vesdar,' een glimlach speelde om haar lippen die zijn oor raakten, haar hete adem op zijn glanzende vacht 'Ik daag je wél uit' met een ruk trok ze haar hoofd terug, likte langs haar lippen, en wachtte op de reactie vande gespannen hengst.

mare, rank 1 zijn grote lichaam op het hare maakte dat ze bijna door haar benen zakte en grote moeite had zichzelf én hem overeind te houden. ze beet op haar tanden, haar trillende benen en haar oren in haar nek. ze was te ver gegaan, en dit was haar straf. ze genoot er niet van, het was haar allereerste keer en ze was doodsbang voor de gevolgen. ze stampte met grote moeite met haar achterhoef uit protest, liet haar ranke neus de lucht in vliegen en stootte een schrille hinnik uit.

mare, rank 1 zodra hij van haar af glijdt draait ze haar lichaam om, en kijkt hem recht aan. haar stemming was compleet omgeslagen. 'E'vesdar..' ze zuchtte, bekeek de donkere hengst opnieuw 'dit.. dit was niet mijn bedoeling..' haar neus zocht de zijne, en aarzelend raakte ze hem aan, opzoek naar steun. ze was hier niet klaar voor, haar spel was te ver gegaan, ze was hier nog te jong en te onbetrouwbaar voor.. ze hoopte op zijn steun, zijn leiderschap, zijn vaderschap..

mare, rank 1 Diep vanbinnen hoopte Darlica dat het niet zo was, dat ze niet drachtig zou raken. alleen dat al gaf aan dat ze geen goede moeder zou zijn. 'het is níét oke' antwoordde ze kwaad op E'vesdars woorden. kwaad op zichzelf, haar eigen domme acties die haar in dit soort problemen brachten. haar oren gingen haar nek in. ze was er klaar mee. de hengst had haar niks misdaan aangezie ze het zelf had uitgelokt en toegestaan, maar toch reageerde ze de woede richting zichzelf af op de hengst die voor haar stond. 'wat moet ik nu doen, dit komt niet zomaar weer goed!?' haar stem was hoog en schril, op het randje van de paniek.

Darlica´s oren gaan recht haar nek in, de kijkt opgelaten toe hoe de hengst zich om draait,
Dan draait ze zich zelf ook om, ze was er klaar mee, hij kon het uitzoeken, en zíj zou het uitzoeken mét of zónder veulen!
ze zette haar lenige lichaam in een galop bij E´vesdar vandaan, haar staart nijdig achter haar aan zwiepend.

-the end. ;p