new mare in town.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

mare, rang 1

daar stond ze dan. ze was hier nu al enkele dagen, maar nog steeds durfde ze zichzelf niet te vertonen. Lica schaamde zich bijna voor haar eigen uiterlijk, wintervacht nog half op haar rug, mager, manen en staart vies en in de klitten.. en o top of that, was het ook nog 'het seizoen'. lica was maar al te blij geweest toen ze eindelijk volwassen was geworden, maar nu, nu ze nog is extra opviel voor alle hengsten in de buurt, schaamde ze zich. als ze haar zo zagen, wat moesten ze dan wel niet denken? ze briesde zacht, haar klitterige manen uit haar ogen blazend, terwijl ze nadenkend nog wat gras kauwde in de schaduw, staand onder een groepje bomen, beschut voor de ogen van de andere paarden, maar nog steeds zorgde haar geur dat iedereen wist waar ze was. al sinds ze enkele maanden geleden was weggestuurd uit haar oude kudde, was ze niet meer zichzelf geweest. schrikkerig, maar zeker niet bang om zichzelf te verdedigen. ze stond er alleen voor tussen al deze paarden, niemand was bevriend met haar, maar dat interesseerde haar niet. als ze het al die maanden alleen kon redden, kon ze dat zeker nu, aan de rand van een grote, gezonde kudde. maar toch, waarom rook ze overal die angst geur? er was iets vreemds met dit gebied, en darlica zou er wel achter komen! ze zwiepte met haar staart en plukte nog wat grasjes van de grond.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Het hoge gras schuurt langs de sterke benen van de hengst. Lange witte dampen komen van zijn zwarte lichaam, en zijn borst gaat onregelmatig op en neer, zijn amber gekleurde ogen stonden doelloos in de verte. Hij had een behoorlijke reis achter de rug, hij was al eerder in het gebied van de blauwe maan geweest, maar was hier niet lang gebleven om persoonlijke redenen. Maar nu was hij terug na een lange reis, die veel van zijn energie had geëist. Zijn grote lichaam was uitgeput, en de gespannen spieren stonden strak onder zijn vacht. Zijn hart bonkt tegen zijn borst aan, en in een gestrekte draf beweegt hij zich voort. Als hij zou gaan stil staan zou in in één klap kou vatten, dus bleef hij draven. Zijn hoofd draagt hij hoog, statig op een gespierde nek. Ooit in een ver verleden had hij een rang bekleed die hem aanzien had gegeven, hij had het volledige respect van de hoogste leider gehad. Hij was de persoonlijke bewaker geweest van de machtige hengst. Maar alles was fout gelopen, alles was uit de hand gelopen, en E'vesdar had het bijna met de dood moeten bekopen. Hij spert zijn neusgaten wijd open en snuift alle lucht diep zijn longen in. Met grote krachtige passen draaft hij over de velden heen, er waren maar weinig paarden in het gebied te zien. Hij kwam uit een gebied waar duizenden paarden op een kleine lap grond had geleefd, en de ruimte en rust die dit gebied hem bood was als een geschenk uit de hemel.

Zijn lange zwarte manen dansen op zijn brede nek, en met grote kalme ogen bekijkt hij de omgeving. Al snel zouden de velden ophouden, hij voelde hoe het zand tegen zijn benen begon te striemen. Hij rook de zilte zeelucht, en voelde de wind aan zijn manen trekken, heel even staat hij zichzelf toe even te genieten van het moment. Heel even maar, want al snel nemen de schuldgevoelens de overhand en gaan zijn oren diep zijn hals in. Met neusgaten wijd open gesperd steigert de hengst verticaal de lucht in, een schelle hinnik verlaat zijn lippen en met een klap komt hij terecht op de grond. Hij schud zijn hoofd hevig heen en weer en de lange strengen haar vallen wild over zijn gespierde hals. Snakkend naar meer lucht ademt hij diep in en laat zijn gevoelens langzaam tot rust komen. Hij had het gevoel dat er naar hem werd gekeken, en een onheilspellend gevoel bekroop hem.

Als het al kon gingen zijn oren nog dieper zijn nek in, zijn ogen schieten schichtig over de omgeving en blijven haken op het lichaam van een bonte merrie. Zijn ogen vernauwen zich in eerste instantie, en wantrouwend laat hij zijn blik over haar glijden. Behoedzaam komt de hengst tot stilstand en gooit zijn brede hoofd de lucht in. Luid briesend steigert hij, en laat een waarschuwende hinnik horen, hij was niet van plan om vrienden te maken. Daar had hij zich al lang geleden over heen gezet, vrienden staken je in je rug en lieten je voor dood achter. Dat was echter wat zijn vriend had gedaan, een woede uitbarsting komt boven borrelen en E'vesdar schraapt met zijn hoef over de grond. Hij schud zijn hoofd, en de tweekleurige manen verdelen zich slordig over zijn hals. Wat was hij toch beleefd als leider van de derde rang.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

mare, rang 1

Lica schrikt op uit haar overpeinzingen en gooit haar hoofd omhoog van schrik als ze een schelle hinniki hoort, gevolgd door een klap. ze ziet hem gelijk. en prachtige, sierlijke, maar vreselijk gespierde hengst. op dat moment zag hij haar ook, en lica hoopte niet meer dan dat hij zou verdwijnen. niet nu, niet hier, niet als ik er zo uitzie.. iets aan de hengst gaf haar de indruk dat ze hier met een hogere rang te maken had. het paard had een uitstraling die niet mis was. opeens steigert hij hinnikend naar haar. Lica schrikt zo erg dat ze achteruit schiet, haar hoofd laag uit respect, haar tanden hard op elkaar geklapt van kwaadheid en haar oren zo ver naar achter dat ze niet meer te zien zijn. wie denkt dat beest wel niet dat hij is, ze staat hier gewoon te grazen en hij moet haar aanvallen? moest 'ie is wagen! darlica's boosheid nam de overhand van haar slaafsheid, en ze plaatst haar magere lichaam weer normaal recht op, ze kijkt de hengst uitdagend aan, en schraapt net als hem met haar hoef over de grond. haar hengstigheid was nu wel het laatste waar ze aan dacht. 'wat móet je!?' knarsetandde ze zacht maar kwaad met haar fluwelen stemgeluid.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

E'vesdar had haar geen moment aangevallen, zelfs geen poging tot gedaan. Zijn gedachtes waren afgedwaald geraakt en volledig in gedachtes verzonken had hij zich een weg gebaand. De manier waarop de merrie dan ook reageert is volledig nutteloos en maakt dat E'vesdar zijn oren plat in zijn nek gaan, zijn ogen flikkeren gevaarlijk. Je moest hem niet boos maken, dan was hij tot alles in staat. Hij briest spottend en een donkere grijns siert zijn lippen. 'Wat is de samenleving tegenwoordig toch heerlijk opgevoed' Zijn woorden zijn bijtend en lopen over van de spot. 'Ik zou je het land moeten uitsturen voor enkel de toon die je aan slaat, wie denk je wel niet dat je bent?' Zijn stem is krachtig, ruig en diep, zoals hij er uit zag.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

mare, rang 1

Darlica schrikt van de reactie die haar kleine zinnetje te weeg brengt. gedraag je nou is een keer, je bent geen leidersdochter meer!! opnieuw brengt ze haar hoofd omlaag als teken van onderdanig heid. haar staart zwiepte langzaam heen en weer, en haar oren stonden halverwege haar nek, niet zeker of ze het durfde om ze naar voren te priemen. zou hij haar leider zijn, en had ze nu alles verpest? 's... sorry meneer.' stotterde ze, haar ogen stonden groot en berouwvol, maar lagen half verborgen onder haar lange manen. 'bent U de leider?' vroeg ze dan maar, bang voor het antwoord. dit zou het einde kunnen zijn. een leven nog verder buiten de kudde, dat zou ze niet aankunnen..

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Zijn neusvleugels trillen en zijn borst gaat onregelmatig op en neer. Het witte zweet schuimt op zijn hals en een zachte grom verlaat zijn lippen als de merrie hem een vieze blik toe werpt, en dan volkomen veranderd in een nederig dier. De reactie van de merrie begreep hij niet, in eerste instantie daagde ze hem volkomen uit, en dan uit het niets is ze zo nederig als wat. E'vesdar zijn oren gaan plat in zijn nek en zijn donkere gouden ogen fonkelen uitdagend. 'Van de derde rang ja' Zijn woorden krachtig en ruig, maar zo spottend als maar kon. 'En wat moet jij voorstellen?'

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

merrie, rang 1

wispelturig als ze was, niet gewend meer aan het contact met paarden, en dan vooral nog zo tegendraads tegen autoriteit als maar kon, zette Lica haar magere lichaam weer recht, haar staart zwiepend terwijl ze de hengst gadeslaat.
Het was hem echt aan te zien, en Darlica knikte goedkeurend toen hij vertelde de leider van rang 3 te zijn. hij zag er ook uit als een echte leider. Jammer genoeg was lica niet echt een liefhebber van leiders. als de hengst onrespectvol vraagt wat zij moet voorstellen, schudt lica onbegrijpend haar hoofd. zo praat je toch niet tegen een merrie? en vooral niet als je als leider het respect van een kudde wil hebben. 'wat ik moet vóorstellen?' vraagt ze snuivend. 'Ik ben, net als jij, of U, of whatever, ook gewoon een paard.' ze schudde bruut haar hoofd. het was niet haar bedoeling brutaal over te komen, maar ze was het niet gewend om zo aangesproken te worden. 'Darlica is de naam.' voegde ze er nog aan toe, zijn gouden ogen direct aankijkend.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Het ergste wat de merrie nog wel kon doen was vuur met vuur bestrijden, de blik die hem word toegeworpen maakt dat hij pissig snuift en zijn hoofd hoog op heft. E'vesdar was inderdaad niet één van die charmante leiders die er voor zorgde dat iedereen zijn zin kreeg, misschien was hij niet de meest vriendelijkste, maar hij deed zijn taak en daar was hij goed in. 'Goh, dat was nog niet duidelijk, captain obvious' Zijn woorden druipen van de spot en een donkere grijns siert zijn lippen. Zijn amber gekleurde ogen flikkeren even op, gevaarlijk maar bloedmooi als vloeiend goud. Het was niet zijn bedoeling geweest om niet respectvol te zijn tegen de merrie, maar als zij er voor koos hem die behandeling te geven dan kon ze dat maar al te goed terug verwachten. Immers had E'vesdar al een bloedhekel aan merrie's, en al helemaal als ze hem nog een grote mond gaven ook. 'Het heeft dus ook een naam' Een charmante grijns speelt rond zijn lippen en een hete blik verschijnt in zijn ogen. Hij kon dit spelletje net zo goed als haar spelen.

Misschien vond zij het onterecht zoals hij met haar om ging, maar dan had ze niet in de eerste secondes tegen hem uit moeten vliegen. Een eerste oogopslag was blijvend voor E'vesdar, en de vieze blik die hem was toegeworpen door de merrie, Darlica, die voor hem stond was hem niet bevallen. Het was dan ook geen wonder dat hij pissig werd, in zijn verleden waren hem zo veel onterechte dingen aangedaan dat het nog maar weinig koste om E'vesdar woedend te krijgen. Toch bleek hij in de meest hectische momenten de volledige kalmte te zijn. Het gingen dan ook meer om dingen die in direct contact staan met zijn verleden, zoals het verraad dat zijn beste vriend had gedaan. Hoe zijn ouders bruut waren vermoord, of hoe zijn enige vriendin hem had verraden door er met zijn beste vriend vandoor te gaan. Hij had veel te verduren gehad, en deze merrie had zojuist een woedeaanval over zichzelf uitgelokt.

Nijdig snuift hij en zet een stap dichterbij, zijn lichaam was groot van formaat, maar niet zo groot als sommige van de friezen hier. Maar de spieren die onder zijn vacht door kronkelen maken hem minstens even imposant, hij had de kwaliteiten van een leider, fysiek. Mentaal was hij slim genoeg en emotioneel stabiel, het waren de sociale vaardigheden die hij niet langer bezat, jammer genoeg voor Darlica.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

mare, rang 1

Lica besloot verder niet in te gaan op het spottende gedrag van de hengst, die zich nog steeds niet voorgesteld had. dan was het aan haar om zich maar als de betere gespreksparter te gedragen. Hij was degene die naar háar was toegekomen, het eerste paard wat ze in enkele maanden van zo dichtbij had gezien, en wát voor een. ze keek bedeesd toe hoe hij alweer nijdig werd, de spieren rollend onder zijn glanzende vacht. darlica brieste zacht. 'en wat is uw naam dan?' ze was niet van plan de kans mis te lopen om eindelijk weer eens normaal met een paard te spreken, ook niet als het zo'n nukkige hengst als deze was. dat was juist een uitdaging voor haar. iedereen had zijn eigen verhaal, en lica was vastbesloten er stukje bij beetje achter te komen wat het zijne was. zo aan zijn grote, diepe ogen en moeilijke houding te zien, was het een lang, en waarschijnlijk niet al te fijn verhaal. darlica strekte haar hals, kijkend naar de hengst zijn reactie. hij was al nijdig, en als het door zou zetten wist ze dat ze nooit van hem kon winnen. ten eerste was hij een leider, ten tweede was hij veel groter, en ten derde was ze er ook nog eens zo aan toe als ze er aan toe was. ze brieste zacht, om toestemming vragend om de hengst zijn hals aan te mogen raken, alleen maar als verzoeningsoffer, als excuus voor haar dominante gedrag eerder terwijl híj de leider was..

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

De merrie werkte op zijn zenuwen, en niet omdat ze hem had uitgedaagd, ze was immers niet de eerste om hem een brutale mond te geven, maar omdat ze hem de schuld bleek te geven. Iets wat hij maar moeilijk kon hebben na alles wat hij had meegemaakt. Zijn ogen flikkeren gevaarlijk, maar hij krijgt zijn ademhaling onder controle en een bepaalde kalmte neemt zijn lichaam weer over. E'vesdar was zo slecht nog niet, eigenlijk totaal niet, alleen moest je hem niet op jutten op deze manier want dan was hij serieus tot bloed vergieten toe in staat.

Hij had zich niet voorgesteld omdat de merrie er ook niet naar had gevraagd, en wat was een naam nou in een tijd als deze? Uiteindelijk was iedereen anders dan dat ze voor deden, namen waren je gegeven zonder dat je wist welk karakter je zou krijgen. Als ze er uiteindelijk toch om vraagt richt hij zijn blik op haar gelaat, zijn gouden ogen glijdend over elke lijn in haar gezicht. 'Iemand met zo veel praatjes is toch wel op de hoogte van de namen van de leiders?' Hij grinnikt, maar het lijkt eerder op een grom door de ruige klank van zijn stem. Het viel niet te ontkennen dat E'vesdar een vechter was, hij was enorm goed getraind, maar hij bezat ook zeker leiderskwaliteiten. Daarnaast was het niet aan een brutale merrie om hem te beoordelen op dit moment, ze kende hem niet eens. Zijn ogen blijven in haar ogen hangen en opnieuw klinken de ruige klanken van zijn stem. 'De naam is E'vesdar, nu tevreden?' Hij trekt zijn wenkbrauwen op (hebben paarden niet, kuch kuch) en kijkt haar met die o zo charmante grijns aan die hij toch echt bezat. Zijn gouden ogen fonkelen in het licht en laten haar blik niet meer los.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

merrie, rang 1

Darlica liet haar manen ritselen, waardoor heel even de roze glans van een litteken te zien was, maar gelijk lagen haar manen er weer rommelig overheen, lang en dik genoeg om het te verbergen. 'E'vesdar' proefde ze zijn naam op haar tong. 'mooie naam.' ze knikte naar hem, een zweem van een glimlachje speelde over haar melkmuiltje.
Als E'vesdar haar met een charmante grijns aankijkt voelt ze zichzelf van binnen smelten. damn die tijd van het seizoen ze schudt even verward met haar hoofd en grinnikt zacht naar hem 'geheel tevreden E'vesdar.' ze was intens gecharmeerd door zijn bijzondere naam, en wilde elke kans benutten om die uit te spreken. ze liet haar ranke hoofd even zakken en nam een hap gras, waar ze langzaam op kauwde terwijl ze hem gade sloeg. zodra ze haar mond leeg had, waar ze uiteraard de tijd voor nam, want E'vesdar zag er niet uit alsof hij heel erg veel zin had in gesprek, knipperde ze even tegen het licht en keek hem toen weer rustig aan. 'en wat doet de leider van de 3e rank hier, en dan vooral, waarom laat hij zijn kudde alleen?' ergens had ze het idee dat hij dit wel weer als en belediging of als een brutale vraag zou opvatten, maar ze was gewoon erg nieuwschierig en vastbesloten om veel van hem te weten, voor als ze óoit nog eens de kans zou hebben zich bij hem te voegen. en daar buiten, ze was gewoon onder de indruk van de coole, maar opvliegende hengst, zoals hij hier voor haar stond, zo zelfverzekerd, zo wilde zij ook weer zijn. misschien dat ze wel zo overkwam door haar brutale gedrag, maar ze was het totaal niet.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Hoe vreselijk het hem net nog op zijn zenuwen had gewerkt, hij moest nu grijnzen toen de merrie hem aan keek met haar grote ogen. Hij laat zijn ogen kort over haar lichaam glijden, haar vacht was nog redelijk dik en haar manen klitten verwaarloosd aan elkaar. Ze stond maar wat wankel op haar dunne benen en E'vesdar vroeg zich af hoe ze dat hele rotend hierheen was komen lopen in deze toestand. Een licht gevoel van schuld bekruipt zich om zijn vrij ruwe behandeling richting de merrie, maar haar brutale woorden terug hadden hem aan het grijnzen gemaakt. Zijn donkere gouden ogen fonkelen gevaarlijk, maar charmant en heet als gloeiende kolen. 'fijn dat mevrouw alles heeft wat ze begeerd' E'vesdar overbrugt de laatste meters en steekt zijn robuuste hoofd richting de hare, zodat hij niet meer dan een paar centimeter van haar verwijderd is. Zijn tong glijd over zijn lippen en zijn ogen glijden over elk klein detail van haar gezicht totdat ze blijven hangen in haar ogen.

Haar woorden maken dat zijn grijns breder word en hij zijn hoofd heft op zijn brede hals. Zijn tweekleurige manen dansen op de wind en striemen vervolgens weer als zweepslagen tegen zijn hals aan. 'Als je het allemaal zo goed weet dan draag ik graag mijn functie aan je over, Darlica' Haar naam proefde zoet in zijn mond, en de ruige diepe klanken van zijn stem gaven het haast een heet randje. 'Ben benieuwd hoe erg je staat te bibberen op je ranke beentjes als de schimmen komen' Hij drukt zijn neus tegen de hare aan en grijnst opnieuw. 'Ik had behoefte aan de frisse lucht, de wind in mijn manen, en knappe maar brutale merrie's die mij op de zenuwen werken, absoluut hoe ik mijn vrije middag in wilde delen' Opnieuw die charmante lach en zijn donkere ogen fonkelen.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

mare, rank 1

Op het moment dat E'vesdar zijn neus tegen de hare drukt schiet een koude rilling door haar heen, niet alleen van schrik, maar ook van plezier. haar ogen worden dof terwijl ze wordt teruggetrokken in herinneringen.
De laatste keer dat een ander paard haar had aangeraakt.. ze rilde van schrik terwijl ze de herinnering van zich af probeerde te schudden. ze kuchte even, terwijl ze naar de rest van zijn woorden luistert. 'schimmen?' vroeg ze vertwijfeld. waar had hij het nou toch over? het woord had iets over zich heen, ze werd er bijna angstig van.. was dit waarom ze het gebied niet had durven te betreden? was dit de reden dat ze op de weg hierheen meerdere malen het idee had gehad dat ze bekeken werd vanuit de bossen? schimmen.. het woord bleef door haar hoofd spoken. ze richtte haar donkere, inteligente ogen op E'vesdar, hopend op uitleg.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Zijn plagende woorden waren haar helemaal ontgaan, en enkel het woord schimmen had ze opgevangen. E'vesdar zijn blik word koel en zijn kille ogen glijden over haar gelaat. Hij had gehoopt dat elk paard nu zo ongeveer wel op de hoogte zou zijn van de schimmen, maar blijkbaar waren er nog steeds paarden die er niks vanaf wisten. Een brandende woede ontflamt in zijn binnenste, hij was nog steeds kwaad dat de leider van rang één hen had verlaten. Dit was immers zijn taak geweest. 'De schimmen zijn de gemuteerde wezens die zich in de bossen verschuilen. Tijdens de blauwe maan gaan ze los op de kudde paarden en zorgen voor de ultieme nachtmerrie' Hij grinnikt zacht en wend zijn blik af, het klonk als een niet bestaand sprookje.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

mare, rank 1

Het verhaal wat E'vesdar vertelde klonk als iets niet bestaand, een nachtmerrie, uit een andere wereld. ze wist niet of ze hem moest geloven, maar voor haar eigen veiligheid deed ze het toch maar. ze slikte even, haar ranke neusje liet een bries horen, en ze keek hem weer aan. een klein glimlachje speelde over haar lippen. 'maar daar hebben we dan toch de sterke leiders voor' ze gaf hem plagend een duwtje tegen zijn gespierde schoft. 'om ons te beschermen!' haar ogen twinkelden en ze keek hem glimlachend aan.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Upje voor E'vesdar. Embarassed

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Hij verliest al snel zijn aandacht voor de merrie, nu ze hem niet langer meer uitdaagde met haar brutale woorden. Zijn ogen glijden van haar af en worden gevangen door het schouwspel in de lucht. Donkere wolken pakken samen en zorgen er voor dat er een grijze gloed over de dag komt. Een zachte zucht verlaat zijn lippen en hij schud zijn manen los van zijn hals. Wanneer de stem van de merrie weer te horen is richt hij zijn gouden ogen weer op haar, een donkere grijns siert zijn lippen. 'Maar natuurlijk, wat moet je toch zonder ons' E'vesdar spant zijn lichaam aan en zijn spieren rollen onder zijn glansende vacht. Zijn manen liggen weer verwilderd over zijn schouders en bedekken de vele littekens die hij aan zijn marteling te danken had. Daar had hij ook zijn zieke gedachtes zo nu en dan aan te danken, soms vroeg hij zich af of hij ooit weer de oude zou worden. De duw tegen zijn schoft maakt dat zijn oren plat in zijn nek gaan, hij hield niet van aanrakingen, hij was achterdochtig en wantrouwend.

* niet vergeten hoor, ben gewoon erg moe en duurt lang voor ik de tijd en inspiratie heb :3

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

mare, rank 1

Ze grijnst om E'vesdar's woorden, maar als zijn oren zijn nek in gaan doet ze een pas opzij, haar oren schieten gelijk naar achter, wantrouwend, verontwaardigd. deze hengst had blijkbaar net zo'n moeilijk verhaal achter zich aanslepend, aan hem knagend, net als zij. ze begon net een beetje los te komen bij hem, en dan gebeurt dit weer. ze liet haar hoofd zakken, onderdanig kauwend op haar mondhoeken en haar oren voorzichtig in zijn richting wijzend. 'sorry..' stamelde ze. het was niet haar bedoeling om hem kwaad te maken. ze had echter niet het idee dat hij echt kwaad was, hij leek alleen niet zo gecharmeerd van haar acties. darlica brieste, haar manen wapperend in de wind die kwam opzetten, de lucht grijs en dreigend boven hen.

*sorry, had het idee dat je dit topic vergat, je hebt er ook zóveel haha (en ben gewoon ongeduldig)

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Hij was zijn interesse verloren en had zijn ogen afgewend, E'vesdar had altijd al problemen gehad met zijn korte lontje. Een klein grijnsje siert zijn lippen als hij zijn ogen weer naar de hare toe wend, ze had zich afgewend en was gras aan het eten. E'vesdar priemt zijn oren weer naar haar toe maar zegt voor de rest niks, hij had geen woorden die hij kwijt wilde, en hij was niet in de bui om vriendelijk te zijn. Zo staart hij een tijdje naar haar en laat de wind met zijn manen spelen.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

merrie, rang 1

Ze voelt meteen hoe E'vesdar's prachtige ogen haar bekeken, ze drukte haar staart tegen haar achterhand, opnieuw de zoete geur van haar hengstigheid verbergend. ze wilde hem er niet mee lastig vallen, en sowieso had ze er zelf geen behoefte aan. ze kijkt naar hem op, enkele grasspriete nog uit haar mondhoek bungelend. terwijl ze hem uitdagend aankijkt likt ze haar lippen af, de laatste paar sprieten rustig kauwend en doorslikend. dan schraapt ze haar keel. 'Heb ik iets van je aan ofzo?' uitdagend glimlacht ze naar hem, haar slanke lichaam bewoog zich weer naar hem toe, en ze bleef voor hem staan. Het kwam door het seizoen, door de hengstigheid, daardoor ging ze nog uitdagender dan normaal. het was niet haar bedoeling hem te verleiden, ze was gewoo baldadig, haar zelf, maar dan 10x zo erg.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

De geur die enkele minuten hier voor nog maar amper aanwezig was geweest prikte nu sterk in zijn neusgaten. Een tintelend gevoel verspreid zich in zijn ledematen, de heerlijke geur wond hem op, zoals elke hengst instinctief zou doen. Hij spreid zijn neusgaten en opnieuw ruikt hij de geur. Hoe had hij het over het hoofd kunnen zien dat de merrie hengstig was? Ondanks dat hij maar weinig van merrie's wilde weten, en meestal uit de buurt bleef van hengstige merrie's, nu was hij al te dichtbij en was zijn lichaam aangespannen van het effect, de opwinding. Wanneer het slanke hoofd van Darlica weer omhoog komt hangt er een charmant grijnsje rond zijn lippen, zijn ogen fonkelen heet en zijn niet van haar af te krijgen. Wanneer hij haar woorden hoort flikkeren zijn ogen even gevaarlijk en word zijn grijns breder.

Normaal was hij al lag weg gelopen van de merrie, hij wilde niet in de problemen komen dat hij zichzelf niet meer in de hand kon houden. Maar haar brutale woorden hebben hem in de greep, en hij was niet van plan met zijn staart tussen zijn benen weg te lopen. 'Het is een vrij land nietwaar, ik kan staren naar wat ik wil' Hij grijnst en hij likt zijn lippen af.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

merrie, rang 1

Ze keek grijnzend toe hoe E'vesdars lichaam gespannen voor haar staat, luistert naar zijn worden en doet dan nóg een stap dichterbij, hun neuzen bijna elkaar aanraken kijkt ze met twinkelende ogen in de zijne. 'léiders kunnen sowieso doen wat ze willen, met wíe ze maar willen' Haar grijns werd breder, en ze raakt zijn neus uitdagend aan, naar neusgaten groot, haar ogen verdrinkend in de zijne. haar lange staart zwiept uitdagend heen enweer, de geur verspreidend. zodra e'vesdars lichaam zich was gaan spannen, zijn neus groot en wijd, overduidelijk de geur opnemend, had ze besloten hem even uit te dagen.

geen inspi

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

De woorden van de merrie snijden door merg en been, E'vesdar kon doen en laten wat hij wilde, en met wie hij wilde. Het was waar, hij kon zich dat veroorloven, maar het klonk slecht en hol in zijn ogen. E'vesdar was niet het type om zich te vergrijpen aan een jonge hengstige merrie, ook al daagde ze hem vreselijk uit. De ogen van E'vesdar glijden naar haar achterhand, waar ze overduidelijk haar staart opkrult en de geur verspreid. De spieren trillen onder zijn zwarte vacht en zijn oren gaan plat in zijn nek. De grijns die nog altijd rond zijn lippen hangt was typerend en charmant, zijn ogen staan echter hard en hitsig. Wanneer de borst van de merrie de zijne raakt en haar zachte snoet tegen de hare komt, streelt E'vesdar met zijn lippen langs haar kaak en duwt zijn neus door haar donkere manen. Zijn ademhaling word steeds zwaarder en met moeite blijft hij op zijn plaats staan. Hij grijnst uitdagend en heft zijn robuuste hoofd. 'Zelfs als ik geen leider was kon ik doen en laten wat ik wilde'

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

merrie, rang 1

een heldere lach klinkt terwijl darlica haar hoofd omhoog gooit. E'vesdar's woorden maakten haar totaal niet bang, hij was niet het type om haar wat aan te doen. ze bracht haar hoofd weer bij de zijne, en met haar lippen net niet zijn voorhoofd aanrakend fluisterd ze 'wie zegt dat E'vesdar?' zijn naam kwam trillend uit haar mond, haar hete adem tegen zijn hoofd. ze was opgewonden door haar eigen spelletje. met een ruk trekt ze haar hoofd naar achter, loopt een rondje rond de grote hengst, haar staart langs zijn lichaam glijdend, haar lichaam net niet tegen het zijne. dit was een fantastisch spel, en ze ging er helemaal in op.

Gast **Profile**

E'VESDAR
RISE, AND RISE AGAIN
UNTIL LAMBS BECOME LIONS

Ze had geen idee met wie ze dit spelletje speelde, ze was zich totaal niet bewust van de gevolgen. E'vesdar was dan geen type om een merrie tegen haar wil in te nemen, maar hij was vreselijk snel ontvlambaar en als hij eenmaal verzeilt raakte in een woedeaanval dan was er geen ontkomen meer aan. Hij kon zich meestal lang genoeg beheersen om zich er uit te praten met wat soepele woorden, maar dit was anders, de geur joeg hem op en de merrie daagde hem uit. Ze liet hem geloven dat ze niks liever wilde dan hem en E'vesdar moet zich inhouden om haar dat niet te geven. 'Je hebt geen idee met wie je te maken hebt' Zijn ogen flikkeren uitdagend en hij drukt zijn neus tegen haar hals, langs haar schoft en hapt richting haar staart. Ze had zijn lontje aangestoken en het zou niet lang duren voor E'vesdar zou knappen, en dan kon ze maar beter ver uit de buurt zijn..

**Profile**

» New mare in the sunlight ~Serah
» The new mare
» Senety the new mare
» Just need some attention. Oh, hello new mare ~ Zehlia
» I don't know what i'm looking for, maybe for you sweet mare? ~ Mayalynde

new mare in town.

new mare in town.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen