I am here, to make my dream come true ~ Avanti

**Profile** Number of posts : 122 Status : Active

>>Grinda<<

Een grijns speelde rond zijn gezicht. Vandaag zou hij dan misschien wel zijn droom waar maken. Hij was nu nog geen schim, maar wel slecht genoeg om dit te worden. Tenminste dat dacht hij zelf. Wat Avanti zou denken, dat zou de echte waarheid zijn. Er zat nog een beetje bloed rond zijn mondhoeken. Met zijn tong probeerde hij dit weg te halen. Nog steeds was hij geen schim, maar paarden aanvallen deed hij al bijna zijn hele leven. Een zacht briesje verliet zijn lippen vervolgens. Hij bevond zich nu in het lage gebergte, tussen alle dennenbomen. Hij vond het fijn. Niemand die hem echt kon zien. Hij had nu verschrikkelijk veel zin in een volgende maaltijd, het liefst had hij het elke minuut van de dag. Nu had hij ook zo'n moment. Het rode sap, daar leefde hij van. En het vlees, was net als lekker snoep van een kind. Maar eerst zou hij Avanti overtuigen. Om hem te laten bewijzen dat hij goed genoeg was om een schim te worden. Grinda voelde dat hij er nu klaar voor was. Klaar om Avanti te roepen. Hij bleef stil staan op zijn gespierde benen. En keek naar alle bomen die samen één groot bos vormde. ''AVANTI!!!'' Riep hij hard, maar met een lage stem. Hij wachtte af, of hij hem gehoord had. En wat er nu zou gebeuren.

AVANTI
It's getting harder and harder to breath

Met een actieve geruisloze draf dreef hij zichzelf terug naar het bos, dieper en dieper tot enkel de paarse twinkel van zijn ogen hem onderscheidde van de rest. De andere schimmen waren er zoals altijd, ze rusten of deden zich tegoed aan het vlees van dode lichamen. Paarden die ooit nog over het veld gehuppeld hadden en uiteindelijk onder hun hoeven waren gestorven. Hij gaf zijn schimmen ieder een blik van zijn angstaanjagende ogen en hij voelde de rilling door hun lichamen glijden. Zelf zij, de onsterfelijken leken soms nog bang van de leider. Hij plaatste zich aan het hoofd, zijn plaats en zijn eigendom. Ayana, zijn rechterhand kwam trouw rechts staan terwijl de andere in een slordige cirkel voor hen stonden.

Ze hadden het allemaal gehoord van hun oren schoten allemaal naar dezelfde kant. Avanti blikte zijn paarse ogen richting het geluid. Iemand riep zijn naam met een lage kille stem. 'Hmm.' Mompelde Avanti bedenkelijk. Hij had genoeg vervelende paarden achter zich aan gehad en ze waren allen onder zijn hoeven geeindigd. Hij zette zijn lichaam in stap, je hoorde de botten van lijken onder zijn hoeven kraken. 'Je weet wat te doen.' Sneerde hij zijn andere schimmen toe. Ze knikten en verdwenen in een geruisloze draf. Hijzelf was nooit te horen, plots was hij er zonder dat je het ook maar wist. Hij verscheen ander de zwarte hengst en nam hem kort op, het dier had hem niet gezien. 'Ik had het druk en toch waag je je mijn naam te roepen.' Siste zijn stem plots van achter de hengst. 'Ik hoop dat je hier een heel goede reden voor hebt.' Met de nadruk op "heel" ...

**Profile** Number of posts : 122 Status : Active

>>Grinda<<

Nog altijd speelde er een grijns rond zijn gezicht. Zijn ogen gingen langzaam langs de rij bomen. Elke beweging ving hij op. Kijkend of Avanti hem had gehoord. Grinda was er van op de hoede dat het vandaag ook misschien wel haar laatste dag zou zijn. Als hij Avanti zou irriteren zou hij waarschijnlijk geen enkel moment twijfelen en hem doden. Maar Grinda had zich goed voorbereid. Eigenlijk was ze dan ook niet zenieuwachtig, wat veel andere waarschijnlijk wel waren, als ze oog in oog kwamen met de leider van de schimmen. Maar hij zelf was nu al zo gewend aan het slechte, dat hij eigenlijk helemaal nergens meer voor schrok. Alleen hij liet iemand schrikken, maar niemand kon hem meer laten schrikken. Na het horen van een stem draaide Grinda zich met een ruk om. ''Avanti..'' Een briesje verliet zijn lippen terwijl hij dichter naar hem toe liep. ''Ik zat al op je te wachten..'' Begon hij rustig. Hij keek hem aan. Eigenlijk met geen ene angst te bekennen in zijn ogen. Hij stond daar maar, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Het zien van het bloed op zijn lichaam deed hem goed. Het deed hem extra denken aan de schimmen, waarvan hij er straks misschien één van zou zijn. Weer zette hij een stap dichter bij Avanti. En begon weer met zijn lage stem woorden uit te spreken. ''Ik kom hier om je wat belangrijks te vragen, om mijn droom uit te laten komen. Het gaat over de schimmen.. Ik heb gehoor dat je er nog een paar zoekt. Ik kom me ervoor melden.'' Hij liet zijn blik vallen op de bomen waar iets ritselde. Hij besteedde er vrij weinig aandacht aan en keek toen weer naar de prachtige hengst voor hem.

AVANTI
It's getting harder and harder to breath

Het hart, dat hij onder de grond door zijn hoeven kon voelen, van de hengst voor hen sloeg sneller dan normaal. Geen hart kon normaal kloppen als je voor de meest machtigste leider van BMH stond. Al was koning te groot uitgedrukt toch werd hij door vele paarden weer aanbeden. Sommige keken op hem neer alsof hij een mier was, of waren onbevreesd en die paarden stonden dan ook bovenaan zijn moordlijst. En of je het geloofde of niet, heel wat paarden hadden die lijst al bereikt. Teveel om waarschijnlijk goed te zijn. De hengst voor hen werd kort onderzoekend gaande geslagen. Geen angst in de ogen en geen respect, Avanti begon de lichte nijdigheid al opkomen, hij was nu immers heel kort van lont. Zeker bij blauwe maan, dan kon het gewoon allemaal niet snel genoeg gaan. En de hengst leek geen onderdanigheid te tonen, daar zou hij straks wel wat verandering in brengen.

Bij de woorden keren zijn paarse ogen terug naar de hengst, boorden zich recht door zijn ziel waar alles als een open boek gelezen kon worden. 'Ik ben geen hondje dat je door te fluiten kunt roepen.' Siste hij zijn tweede waarschuwing voor vandaag. De hengst kon maar beter hopen dat hij zoveel beter was dan hij zelf liet blijken. De reden was wel al te raden, weer iemand die dacht dat hij waardig schim kon worden. 'En waarom denk je dat ik een onrespectvol wezen als jou zou aannemen in mijn kudde?' Vroeg hij op zijn botte valse en vooral kil dreigende toontje. Zijn scherpe hoektanden gleden lustig langs zijn lippen, straks zou hij deze hengst zijn bloed proeven, willen of niet ...

**Profile** Number of posts : 122 Status : Active

>>Grinda<<

Met een valse blik in zijn ogen te bekennen keek hij naar Avanti. 'Ik ben geen hondje dat je door te fluiten kunt roepen.' De woorden kwamen in Amaretto's oren gevlogen en werden opgeslagen ergens in zijn hoofd. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes. ''Dat weet ik, maar het heeft een reden..'' Hij zette zijn ogen weer normaal en keek naar zijn benen waar nog wat bloed aanzat van een pasgeboren veulen wat hij al aan een einde had gebracht. Amaretto stak zijn hoofd tussen zijn benen en likt het laatste beetje bloed op. 'En waarom denk je dat ik een onrespectvol wezen als jou zou aannemen in mijn kudde?' Hij hief zijn hoofd weer op na het horen van deze zin. Hij moest het nu niet verpestten, dat wist hij. Nu moest hij echt een antwoord geven wat een schim ook zou zeggen. Kort dacht hij na, maar het was niet bepaald moeilijk, hij leefde al als een soort van schim, maar hij was het allen nog niet officieel. ''Dat zou ik je eens zeggen Avanti.'' Hij keek hem recht in zijn ogen aan. ''Ik haat al die andere paarden die altijd maar in vrede leven, ik houd van bloed, ik houd van paarden vermoorden. Gemeen zijn is mijn ding.'' Hij kneep zijn ogen weer tot spleetjes en zag in de verte een ander paard draven. ''Kijk is..'' Hij knikte met zijn hoofd naar het paard wat daar nog altijd vrolijk zat te draven. ''Wat heb ik zin om die te pakken..'' Zei hij met een lage, gemene toon.

**Profile**

» ღ Trevor - A Part of my dream come true
» We make our choices, then our choices make us [open]
» May I make this mistake again, may I make a mistake for my own safety?
» Valora ღ Enter your Dream ...
» Fairy tales expire and dream those go

I am here, to make my dream come true ~ Avanti

I am here, to make my dream come true ~ Avanti

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen