Greatness comes in great packages

AVANTI
Sure you want to know me ... even before you're dead?

De cadans van zijn grote zwarte lichaam was inmiddels door iedereen gekend. Iedereen die de voorbije week op het gebied was geweest kende de regelmatigheid van zijn tred, de regelmatigheid van zijn adem. De geur, die als een gordijn van mist over ieder paard heen sluimerde maakte je onrustig. Vele paarden keken nerveus op naar de bossen maar vonden hun rust bij de gedachten dat de Blauwe maan net zijn dienst bewezen had. Ze gingen door met grazen, het berustende gevoel dat de schimmen hun maag gevuld hadden, stelde ze gerust. Toch was het niet iets om gerust op te zijn want nooit stopte de jacht van diegene met het eeuwige hart. De stilte die zijn lichaam meebracht deed de kudde weer opkijken, de cadans was weg. De ogen die ze langs hun lichaam voelden strijken deed ze heen en weer wiegen tot de kleine kudde langzaam maar toch weer zo snel deed verder kruipen over de vlakten.

Daar in het bos stond hij toe te kijken. Zijn paarse ogen gefixeerd op ieder wezen die voor hen wegliep, gefixeerd op het bloed dat door hun aders kroop. Een zekere tevredenheid kroop door zijn lichaam, ze vergaten niet wat hij kon, wat zijn kudde kon en dat gaf voldoening. Te zien hoe ieder paard angstig wegwandelde als zijn geluid, zijn geur hun zintuigen bereikte. Hij wendt zijn hoofd af en blik naar de lange gapende wond over zijn rechterschouder, maar ook daar zag hij de voldoening, hoe slecht de wond er ook aan toe was want hij wist dat diegene die hem dat had aangedaan nu onder de grond lag te rotten. Eender ander paard was dood door de infectie maar Avanti bleef gewoon verder leven, zijn lange gezellige leventje. Hij verplaatste zijn bebloede benen en wandelde langzaam weer verder tot zijn hoeven plaats vonden op de velden van BMH, richting die ene kudde.

En hij was niet de enige die weinig voldoening nam met Blauwe maan. Weinig van zijn schimmen deden aan voorbereiding, observatie maar bij Zircon en Avanti was het een gedeelde intresse. Alhoewel Zircon een stuk geduldiger was met zijn prooi en Avanti voluit voor de moord ging in plaats van de zacht geplande jacht. Zijn lichaam nadert van langs achter en Zircon weet perfect wie zich onttrekt aan zijn gezichtvermogen. De simpele hallo doet de schimmenleider vals glimlachen. 'Ik zie dat je al volop bezig bent met de voorbereidingen op een nieuwe jacht.' Merkte Avanti droog op. Zijn paarse ogen glijden naar de kudde die zich nu weer onbehagelijk wist te gedragen. Het was best grappig, wat twee hengsten die enkel stonden te kijken konden doen met een hele kudde ...

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

Greatness comes in great packages Zircon

.Shade »» With your hands held High into a sky so blue, till the moon opens up to swallow you.

'Hmm' Mompelt Zircon bij de opmerking van Avanti 'Niet helemaal, ik ben door aan het borduren op een jacht die al begonnen is' Zegt Zircon terwijl hij even naar de bonte merrie in de kudde knikt. 'Zie je die merrie daar, Darlica heet ze. Ik heb al eens met haar gesproken en haar vervolgens laten gaan. Het beginnetje van een flinterdun laagje vertrouwen is gelegd en ik moet die laag nu dikker maken.' Zircon sprak zonder de grote hengst aan te kijken. 'Ik heb een veulen meegenomen' spreekt Zircon vervolgens doodleuk 'Van een merrie en van die hengst.. Hoe heet hij ook alweer.' Zircon kijkt even peinzend naar de bonte merrie tot de naam hem weer te binnen schiet 'Amor ja, het veulen.. Morax. Die laag vertrouwen is al dikker, moet hem alleen nog van zijn ouders los zien te weken'

Zircon kijkt uiteindelijk toch nog naar de schimmenleider, zijn ogen gitzwart, nietszeggend haast doods. Er waren daar in die ogen van Zircon geen tekenen van leven te bekennen, niet het leven dat zo volop aanwezig was in zijn honingzoete stem. 'Mijn spel is begonnen' Zegt hij vervolgens terwijl een kille grijns zijn gezicht tekent, zijn ogen noch zijn stem deden mee aan die kilte, die bleven hun eigen spel spelen. 'Langzaam zal ik hem uitspelen, ik zal niet overhaasten en uiteindelijk is het net als altijd met míjn spellen dat ik degene ben die wint' Zircon neemt de hengst even schattend in zich op en richt zijn ogen vervolgens weer op de bonte merrie in de kudde, zij was degene waarvan hij haar vertrouwen wilde krijgen alvorens hij zijn tanden in haar nek begroef. Als een kus van liefde die transformeerde in een kus der doods.

AVANTI
Sure you want to know me ... even before you're dead?

Avanti volgde de blik van Zircon naar de kudde. Ook zijn observatievermogen was uiterst scherp, het zou zelden zijn dat Avanti geen naam kent van een paard uit de kudde. Al verliep zijn jacht, al was het maar zo kort een stukje anders. Avanti kende een grote obsessie aan de relaties tussen de verschillende paarden. Er was geen betere manier om een paard te manipuleren door gewoonweg zijn geliefde, broer, zus, vader of moeder te bedreigen met de dood. Dus zocht Avanti als een web van draden naar de connecties tussen verschillende paarden. Zo hield hij zijn broertjelief ook onder de duim. Door gewoon weg iedereen te gaan vermoorden van wie Alvaro ooit gehouden had en met resutlaten want de hengst hield zich koest. Over broertje gesproken ... Avanti blikte over de kudde en sloeg zijn hoofd dan over zijn schouder en keek naar de bossen. Straks zou hij zijn tweelingsbroer eens een bezoekje brengen, al moest hij Zircon daarvoor meesleuren.

De naam Darlica klonk hem welbekend in de oren. Er kwam een valse glimlach op zijn lippen toen Zircon met zo'n grote verlangen over zijn slachtoffers sprak. Toen hij echter over Amor sprak schoot zijn hoofd een klein stukje in de lucht en keek hij opzij naar zijn medeschim. 'Wel wel.' Grinnikte hij donker. 'Volgende blauwe maan zal de leider al niet meer zo triomfantelijk naar voor komen geschreden.' Fluisterde hij geamuseerd. Als een melodie die lang geleden ooit gespeeld werd luisterde Avanti verder. Het was een jacht, een immense klopjacht. Veel schimmen gingen niet zo fanatiek op in hun werk, Zircon wel en daar was Avanti bijzonder tevreden om. 'Schaakmat.' Prevelde hij met een valse grijns. Hij snoof verbitterd en keek naar de kudde voor hen, zijn oren gleden langzaam weer platter voor hij een tamme grinnik liet horen. 'Amor heeft veel meer dan enkel een veulen te bieden. Ik wil die leider plat en liefst zo snel mogelijk.' Meldde Avanti dan met een harde valse blik op de kudde. Eens hij zijn slachtoffers gemaakt had dan werd het menens en Amor was toevallig de nummer één op zijn lijst ...

AVANTI
Sure you want to know me ... even before you're dead?

En toen begon Zircon over dat ene interessante gerucht. Avanti slaakte een zucht van ontmoediging en grinnikte dan donker. 'Ik heb het gehoord, het befaamde gerucht waar iedereen zo fanatiek voorstander van is. Bijna iedereen...' Hij zweeg even en zette zijn blik op de ene leider van rang twee, Axis. De enige leider absoluut niet tevreden was om onschuldigen ten strijde te zetten tegen de schimmen. En voor eens moest Avanti hem gelijk geven want het was gewoon zelfmoord om te denken dat je het tegen een schim kon opnemen. Avanti blikt zijn paarse ogen kort opzij als de honingzoete stem van Zircon weer aan de praat komt. Hij kreeg eerlijk gezegd soms de kriebels van die stem, zo beheerlijk maar oh zo gevaarlijk. En juist daarom was die stem een stem bij uitstek, je had maar niet te kijken naar de leegte in zijn ogen.

De hengst blikte zijn paarse ogen naar de twee leiders die het tweetal schimmen nauwgezet in de gaten hielden. Avanti was zelf zo vriendelijk om te knikken naar Axis en Theron. 'Onschuldige levens op het spel zetten, ik vraag me af wie met dat idee is afgekomen.' Bedenkt Avanti dan luidop. Hij gooit zijn oren plat naar een nieuwschierig veulen en ontbloot kort zijn scherpe hoektanden. De moeder van het veulen was zelf te bang om haar eigen kind te komen halen. 'Sjoe!' Siste Avanti duister. Het veulen nam algauw de benen nog voor de leiders te hulp konden komen schieten. 'Ik zet een gokje op he dynamisch duo, E'svesdar en Lerav.' Tegenwoordig waren die twee overal samen te zien en Avanti ergerde er zich hopeloos aan hoe leuk die twee met elkaar dolde over het leiderschap. 'Axis doet zoiets niet, onschuldigen levens zet hij niet op het spel, Theron en Amor zijn daar radicaal te dom voor ...' Hij zweeg en blikte kort richting de gebieden een stuk verder. 'Waterval bij Maanlicht, wat een idiote naam, weet jij zijn echte naam?' Vroeg Avanti al meteen opgefokt. Van de betaleider van rang 3 was dus niet veel gekend buiten zijn uiterlijk, een naam niet dus. 'Hebben we nog Ragnarok ... neeh en Serano.' Hij zweeg en keek bedenkelijk voor zich uit. 'Van die twee weet ik heel weinig.' Mompelde Avanti stilletjes.

Hij schudde zijn hoofd en richtte zich weer tot de kern van de zaak. 'E'vesdar heeft er iets mee te maken, naar het schijnt vechten ze tijdens blauwe maan naast een leider.' Meldde hij dan met een blik op de kudde, al die wandelende sappige stukjes vlees. Hij schudde zijn hoofd en keek met zijn lege blik in die van Zircon. 'Dus volgende Blauwe maan is het allemaal op de vechters gemunt.' Meldde Avanti al half tevreden, hij ging vaker voor de directe dood. 'Laat die leiders maar eens beseffen hoe dom ze zijn om te denken dat hun zielige kuddepaardjes ons kunnen tegen houden' ...

AVANTI
Sure you want to know me ... even before you're dead?

Toen de naam Flight zijn oren bereikte schoot de hengst zijn hoofd in de lucht. 'Dus daar zit de onbekende achter.' Prevelde hij bijna onverstaanbaar. Hij had Flight's naam meermaals horen vallen maar hij kon er nooit een gezicht op plakken. Een tijd lang was het een obsessie, tot een andere obsessie daarover kwam te liggen en zo ging je door en door. En hij kreeg meteen een korte omschrijving van de onderleider uit rang 3 mee van Zircon. Hij had de leiders aandachtig in zich opgenomen dus hij wist met wie hij te maken had. Dat waren voor Avanti de hoogste op zijn lijst van Wanted. Geen liefde in de weg ... De woorden bleven even door zijn hoofd malen. Liefde, een woord dat amper betekenis hield bij Avanti. Hij koesterde een broederlijke liefde voor zijn tweelingsbroer maar dan bleef het ook bij.

Het verontrustende van Zircon vond Avanti dan weer helemaal niet verontrusten, misschien lag zijn zogenaamde macht en pracht een beetje hoger dat geschat. 'Getraind of niet, ze zijn geen leiders, ze zijn geen vierderangspaarden dus ze kunnen naar hel gesleept worden en wees gerust daar zal ik ze krijgen.' Siste Avanti met zijn vage aanwakkerende woede. In dit geval zou Zircon een betere leider kunnen zijn, hij was kalm, overdacht alles terwijl Avanti soms vaak door zijn woede werd gegrepen. 'Ze gaan ten onder, meer kan ik er niet over zeggen.' Mompelde hij op een giftig toontje.

Zircon had een totaal andere techniek maar het stond Avanti wel aan. Voor hem was het al lang geleden te laat geweest om vriendelijk te gaan doen. Er was geen hoop meer voor Avanti. 'Als ze daarmee denken sterkter naar voor te komen dan kennen ze hun vijand nog niet. Ik heb tal van kandidaten uit hun kudde op rij staan om schim te worden, tal dus leg me eens uit ... Ben je een goede leider als de helft van je kunnen naar mij komt om slecht te worden?' Hij grinnikte donker en schudde zijn hoofd voor zijn lichaam in een langzame stap ging. 'Ik ga op familiebezoek, zien wat nuttigs mijn broertje heeft van nieuws, volg je of blijf je die gevlekte merrie eeuwig aanstaren.' Hij grinnikte weer en richtte zijn blik dan richting de dorre zanderige vlaktes van bmh, the outlands. Althans zo heette hij het ...

Greatness comes in great packages 382253

Avanti zette koers richting de donkere bossen van de schimmen en uiteindelijk uitkwamen in het dorre gebied van de woestijn. Met een beetje geluk, wat meestal zo was, zou Alvaro zich verschuilen net aan de bosrand, klaar om de bossen uit te rennen maar net diep genoeg om niet opgemerkt te worden. De repurtatie van de oude ex-schim was gezonken met zijn glorie en trots. Er bleef weinig goeds over van de hengst, Avanti's tweeingsbroer maar tog beweerde Avanti dat Alvaro nog iets nuttig kon doen op deze aardbol ... de vraag was, hoe krijg je hem zover om ook maar iets te doen? Als je geen zier meer om het leven geeft, hoe motiveer je dan een paard?

Avanti was blij te horen dat Zircon hem zou vergezellen, hoe meer druk er op Alvaro zijn schouders kwam hoe beter. De bomen slorpten het tweetal op en bij de leider was er enkel zijn paarse blik nog te onderscheiden. Onder hen week de mist een beetje opzij, mist die nooit kon opstijgen vanwege de dichtheid, mist die gedoemd was te blijven liggen. 'Als jij enkele motiverende gedachten hebt om hem terug in actie te krijgen, ik hoor ze graag.' Meldde Avanti met een kort valse glimlach over zijn schouder. 'Alvaro is zijn leven beu en ik wil hem gebruiken voor vanalles en nog wat, alleen ...' Hij zweeg en spitste zijn oren het bos rond. 'Kan ik hem niet motiveren, ik heb echt al veel geprobeerd. Degene waarvan hij houdt vermoorden, leek eerst te werken maar achteraf liet hij dat ook varen, ik hem hem zo goed als gedood maar hij weet dat ik hem niet dood wil.' De leider slaakte een gefrustreerde zucht.

'Raak je gefrustreerd Avanti?' Klonk een stem uit het duister. Alvaro ging zelden tot weinig diep in het bos maar hij had wat oppeppers gehad waardoor hij nu een stukje steviger in zijn schoenen stond. Alvaro's paarse ogen gleden naar Zircon voor ze weer plat in zijn nek gleden. 'Je zou eens moeten weten, je doet het goed, meer vechtlust.' Beaamde Avanti die zich draaide en zijn broer strak aankeek. Alvaro glimlachte enkel flauw en liet zijn hals zakken. 'Kon je het weer niet redden in je eentje en heb je daarvoor een slaafje mee?' Vroeg Alvaro met een veelbelovende blik op Zircon, er verscheen een gemene grijns op zijn blik ...

Black Twin - Alvaro, Avanti -

De twee broers die als twee druppels water op elkaar leken maar tog zo verschillend waren stonden tegenover elkaar. Naast Avanti stond Zircon zoals het hoorde. De schimmen rechttegenover hun prooi ookal was Alvaro al langer geen prooi meer, slechts een aanvulling voor zijn tekorten. Als tweeling was je samen gebonden op de dag dat je de lucht in je longen zoog. Waar Avanti goed in was, was Alvaro minder goed in. Bevoorbeeld emoties ... Avanti kon die perfect onderdrukken, iets wat zijn broer niet kon. Anderzijds was Alvaro meer laxer, hij werd niet zo gauw ongeduldig en nijdig als Avanti wel vaker had. Dus ze vulden elkaar perfect aan, een band die niet kapot te maken was. Stierf Alvaro dan zouden alle kwetsbare gaten bij Avanti tevoorschijn komen en dat was nou net wat Avanti niet wou. Dus moest Alvaro blijven leven, of hij dat nou wou of niet.

De woorden van Zircon deden Alvaro kort opkijken. Om hem uit zijn tent te lokken had je veel meer nodig dan simpele woorden. Zijn paarse ogen gleden naar Avanti die duidelijk de vage ergernis in zijn blik kreeg. 'Zielig of niet, ik leef nog of niet?' Vroeg Alvaro met een korte blik naar Zircon. 'Of tenzij je me volgende blauwe maan komt opzoeken, wat ik heel graag zou willen maar ...' Hij grinnikte donker en keek naar Avanti die minachtig snoof.

'Hij is dan misschien zwak en nutteloos, tog heb ik hem nodig om mij aan te vullen, al snap je daar niets van. Heb je trouwens een broer of zus?' Vroeg Avanti wat geergerd aan Zircon. Hij schudde zijn gitzwarte hoofd en boorde zijn paarse ogen in die van zijn broer. 'Heb je iets dat nuttig is?' 'Behoorlijk.' Beantwoordde Alvaro de vraag van zijn broer. Zijn ogen gleden richting de kudde. 'Het veulen van je schim heeft iets speciaals, ik kan niet zeggen wat maar de meeste paarden reageren niet al te best om zijn aanrakingen.' Legde Alvaro uit. Zijn blik gleed naar Zircon en hij glimachte vals. 'Zie, ik kom nog van nut.' Siste hij kortaf ...

Black Twin - Alvaro, Avanti -

**Profile**

» those who are born for greatness...
» Oh dear, your blood would taste so great.

Greatness comes in great packages

Greatness comes in great packages

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen