mischatjeh
Profile
Number of posts : 2338
Status : Absent
Contact
|  Onderwerp: ღ Zehlia -- Snow is falling .. za 7 jul 2012 - 11:19 | |
| | De groene velden en struiken.De helde lucht en het jonge gras, het frisse gevoel en de hitte die de zon had geboden. Nu was alles weg, grauw weer en een laag sneeuw die het gras bedekt. het geknisper van het sneeuw als je erover heen stapt. Dieren die nu te snel worden verraden door de sporen in de sneeuw. Het was totaal anders dan de zomerse weer die ze kende toen ze in Blue Moon Horses aankwam. Dit was totaal anders, koude nachten koude dagen ..
Ze voele zich een jong veulen ze alleen al denkt aan de sneeuw, haar eerste sneeuw had me overdonderd, net zoals het nu ook deed. Hoe het mijn hoeven koelt en mijn vacht was veranderd in een dikke wintervacht. De zwarte bless ,vulde nu haar smalle hoofdje, Maar haar manen waren altijd zo zoals ze waren. sneeuwwit en lang. Alleen de trots van haar zelve was aan het weg sterven, De leegte die ze de afgelopen tijd had meegemaakt en het zien hoe haar zoon opgroeide tot een echte hengst. Wat haar liet denken dat niemand haar meer nodig had.
het was de tijd van het seizoen, misschien wel misschien niet. Toch voelde ze de leegte in haar lichaam rond dwalen. alsof het een plekje probeerde te vinden om zich daar te bevestigen. Het verlies van haar hengst deed haar regelmatig ergeren. Ze was er niet overheen, waarom deed ze dan wel altijd zo ? Ze voelt hoe de kou haar neus streelt, en ze blaast warme lucht uit. het vormt een wolkje. de sneeuwwitte lucht voorspelde nog meer sneeuw. Ze gooit haar hoofd in de lucht en laat haar manen met de ruwe wind mee zweven.
Ze laat ze koude lucht haar lichaam strelen alsof ze het eens niet voelde dat er nu weer enkele sneeuwvlokken de hemel uit vallen. Ze zet haar blauwe ogen op een zoektocht als ze het geknisper van sneeuw hoort wat alleen dat geluid kon maken als het een groter dier was... afwachtend wat het zou zijn bleef ze nog rustig staan. alsof het haar niet kon schelen dat het misschien een schim , roofdier of een andere gevaarte zou kunnen zijn ...
|
|
|
Pip
Editor
Profile
Number of posts : 2407
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: ღ Zehlia -- Snow is falling .. za 7 jul 2012 - 16:41 | |
| |
|
Pip
Editor
Profile
Number of posts : 2407
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: ღ Zehlia -- Snow is falling .. ma 9 jul 2012 - 17:36 | |
| Ik was te jong, te naïef bezig. Maar wat had ik ook? Enkel een moeder die er slecht aan toe was in de bosjes van Ferelden. Verder niets... Mijn moeder werd alles voor me. Tijden had lichte woede gestroomd door mijn gespierde lichaam voor de hengst die het haar had aangedaan , mijn vader. Maar of haar verhalen waar waren of niet. Of ze negatief of positief waren, ze maakte ons stuk. Al zag ik hem niet. Met de dag werden we verder uit elkaar gedreven. Door het feit dat hij zijn vertrouwen niet kon winnen bij me. Door het feit dat ik elke dag aanzag hoe mijn moeder er aan toe was. Maar toen ik eindelijk het moed had mijn vader, mijn langverwachte vader op te zoeken was het te laat. Volledig uit elkaar gedreven. Niet door de verhalen, maar door het lange niet zien. Zijn negatieve gevoel. En mijn vaderloze gevoel. Nog elke dag voel ik de pijn in mijn hart. De pijn dat ik niet één keer een vader heb gehad die me een knuffel gaf. En boos, dat ik niet eerder hem had opgezocht. Niet eerder had gezegd pap, ik hou van je. En nu was hij weg. Als stof verdwenen uit Blue Moon Horses. Zonder enkel woord zijn plaats achter gelaten. Het was als een gat in zijn hart. Ik voelde schaamte dat ik niet bij hem was. Niet met hem mee kon gaan, of over kon halen om te blijven.
Langzaam trok ik mijn hoeven die zo zwaar wogen als lood achter mijn lichaam aan. Klikkend op de bevroren ondergrond. Mijn ogen uitgezoomd. Wazig. Het enige wat ik zag waren de sneeuwvlokjes die een gordijn vormde. Volkomen negerend aan de kou liep ik stug door. De sneeuw had een deken gevormd over mijn onderkoelde lichaam heen. Maar geen haar op mijn bevroren lichaam dat daar aan dacht. Mijn vacht was dik genoeg, ik redde me wel. Wanneer het witte laken verdween en ze een koude schaduw over zich heen voelde vallen verliet ik opgelucht een zucht. Het bos was altijd warmer in de winter. Mijn ogen priemen door de meterslange bomen. Langzaam schudde ik mijn bespierde lichaam door elkaar om het deken gevormd door de koude sneeuw van me af te gooien. Mijn strompelende passen werden vergroot naar krachtige, nijdige passen. Mijn hoeven plette de kristallen bloemetjes vol genot. Het kraken van het ijs klonk hem goed in de oren. Een rookwolkje verscheen uit zijn neusvleugels.
Zijn oren draaien nerveus rond. Elk geluid ving hij op in zijn oren. Elke geur, behalve die van water, ijs en kou nam hij in zich op. Alert en waakzaam bracht ik mijn bespierde lichaam voort. Niet omdat me bedreigd voelde, of aanwezigheid voelde van een ander paard. Maar alert zijn was mijn manier om zijn gedachtes uit mijn hoofd te zetten. Het was de concentratie op iets anders dat werkte. Niet de geluiden, de geuren of het zicht. Het was zijn manier om zijn gedachtes in de hand te houden. Wanneer het kraken van een tak in mijn oorschelp dringt draai ik me met een ruk om. Mijn ogen glijden door de hoge bomen. Geen enkel detail ontglipte me. Mijn ogen blijven rustte op een ranke arabier. Haar lichaam zo soepel als dat van een kat. Haast dansend in haar passen, vol souplesse bracht ze haar lichaam voort. Bewonderend voor de behendigheid, elegantheid in haar passen neem ik de merrie in me op. Slank, wit met enkele aftekeningen. Met een zwak glimlachje aan mij lippen gekleefd staar ik naar de merrie.
Een moment twijfel ik of ik naar de merrie toe merrie toe moet lopen, haar te begroetten, of weg moet lopen met de hoop dat ze me niet heeft gezien. Ik was niet een hengst van veel woorden. Was snel bang dat mijn woorden de verkeerde waren. Eerder de hengst met een groot oor. Hij wilde graag alles weten van alles. Uiteindelijk nam ik het besluit toch maar haar te begroetten. Wat gezelschap kon ik echter wel gebruiken vandaag. Hij bracht zijn lichaam, zijn bespierde, niet elegante maar krachtige lichaam, in beweging, Met ruime sterke passen bracht hij zijn lichaam in de richting van de merrie.
Kayleigh <3 |
|
|
Gesponsorde inhoud
Profile
Contact
| | Onderwerp: Re: ღ Zehlia -- Snow is falling .. | |
| |
|
