ForeverUnknown
Profile
Number of posts : 3918
Status : Active
Contact
|  Onderwerp: When your life comes to an end.. ~ Vanity wo 26 sep 2012 - 15:30 | |
| | M I T C H
Shade
Een tijd lang was hij opgesloten geweest in de donkere bossen van Vyrantium. Helaas voor de kuddepaarden was het vuur uitgebroken wat Avanti had veroorzaakt. Jammer voor de paardjes die hun leider niet hebben gevonden, dat werd voer voor ons. Nomnom. De zwarte fries had erge honger gekregen doordat hij de vorige blauwe maan niet actief was geweest en daarom een rang verlaagd was. Hij moest oppassen met wat hij deed of hij zou alles verliezen..
De transformatie die hij maakte was van onbekende kracht. Zijn ogen waren zwarter dan ooit en zijn hoektanden vormden zich tot dodelijke grootte. Blauwe maan.. Eindelijk was de tijd er waar hij zo op had gewacht. Gelukkig voor hem zat de zon verscholen achter een hele reeks wolken, goed voor een paar dagen. Mitch had een opdracht, de prachtige, lieve merrie Vanity vermoorden, wat hij met smaak natuurlijk ging doen.
Mitch stapte voorwaarts met zware passen, opzoek naar Vanity. Verderop zag hij ook de andere schimmen in actie dus hij was beslist niet de enige met honger. Hoe verderweg van het bos, hoe sterker zijn krachten werden. 'Vanity..' zijn stem was een doodse fluistering in de wind die over de vlaktes waaidde. Eenmaal hij de merrie in het oog kreeg krulden zijn zwarte lippen zich tot een glimlach. 'Vanity liefje.. Wat leuk je te zien..' zei hij zacht en met zijn ogen bekeek hij haar buiten en binnenin, wachtend op haar reactie, wachtend op de angst die hij in haar ogen zou kunnen lezen.
*flutje
|
|
|
|
HappyBoy_SilverJet
Profile
Number of posts : 3079
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: When your life comes to an end.. ~ Vanity wo 26 sep 2012 - 17:01 | |
| |
VANITY
No one can promise that they never hurt you, because one at a time or another they will,
the real promise is, if the time you spent together will be worth the pain in the end.
Vanity lag in het donzige en zacht gras te dutten. Zachtjes kriebelde het langs haar buik, het was een heerlijk gevoel. omringd door de planten en dieren die haar alleen maar ene lach op haar gezicht konden geven. Vanity had nog steeds haar ware liefde niet ontmoet, maar misschien was dat ook niet zo erg. Ze redde het prima in haar eentje. Bij deze gedachten legde ze zich helemaal op haar zij en begon lichtjes te neuriën. Haar prachtige melodieuze stem die slonk als engelen gezang lokte verschillende kleine bosdieren die zich rond haar neer plaatste en haar aardig aankeken. Ze legde zich weer recht neer en keek ze aan. "Goedemorgen, lieve wezentjes van het bos." Weer verliet haar magische stem haar lippen. Langzaam zette ze zich recht op haar benen, oplettend dat er geen diertje onder haar voeten zou sterven. Ze briesde liefdevol naar de diertjes en en kneep haar ogen tot spleetjes van het genieten van de natuur.
Een onaangename geur bereikte haar neusgaten. Een geur die ze niet kon plaatsen, hij kwam vanachter haar. Ze had geen idee wat ze moest doen, net rennen voor de geur, of afwachten wat het zou zijn. Ze draaide haar grijze hoofd met de puntige aftekeningen naar de lucht en keek verbaast. Wat kleurde, de net nog zo heldere hemel, plots zo zwart. Verbaast en misschien een beetje twijfelachtig en bang keek ze achter haar. Nog voor ze haar ogen helemaal op het vuur had kunnen plaatsen deinsde ze naar achter. Ze kon het niet precies bijd e naam noemen, maar had er al voor over gehoord. "Vanity, dochter van me. Wanneer een warme, oranje gloed jouw richting uit komt, ren voor je leven en kijk niet achterom." Dit waren de eerste woorden die haar te binnen schoten. De woorden van haar wijze vader. Ze keek nog even vertwijfeld, maar wanneer ze een stekende verbrande pijn aan haar achterbenen voelde zette ze het op een lopen en durfde niet achterom te kijken, net zoals haar vader haar had verteld net voor haar vertrek, richting Blue Moon Horses.
Haar ogen stonden strak voor haar uit en ze durfde haar hoofd niet te bewegen, behalve voorwaarts. Haar benen bewogen haar als maar sneller en sneller. De zwarte rook nam stilletjes aan haar longen in en haar ademhaling begin schurend te klinken. Haar flanken gingen als een wilde op en neer van vermoeidheid en al gauw moest ze haar rennen staken. Een luide hoest verliet haar keel. De kudde was helemaal aan de andere kant van gebied. Nooit zou ze deze op tijd bereiken. "Het spijt me vader, dat ik niet snel genoeg was voor de oranje gloed." Haar stem was stil, bijna een fluistering. Het prachtige en harmonieuze was er helemaal af.
In de verte hoorde dat iemand haar naam fluisterde. Een stem die werd meegedragen door de huilende wind. Het vuur wakkerde zich als hongerige wolven rond de bomen en maakte hem helemaal kapot. Om te zien hoe dit lelijke vuur de natuur stuk maakte, brak Vanity's hart. Een welgemeende traan rolde over haar wang. Een friezenhengst kwam haar richting uit, wat haar meteen opviel waren zijn grote tanden die zo lang en scherp waren dat het bijna onmogelijk was om deze binnen zijn mond te houden. Vervolgens waren zijn oneindige, pupilloze, zwarte ogen iets wat haar rilling over haar rug deed krijgen. De littekens en wonden over zijn hele lichaam stelde haar ook niet bepaald gerust. Metten wist Vanity dat dit een schim was en dat het hopeloos zou zijn om voor deze hengst te rennen. Ze zette enkele stappen achteruit en keek de schim recht aan. Haar staar was tussen haar benen getrokken en haar blik keek angstig. Dat paard was geen paard maar, het was een waar monster dat Vanity helemaal koud deed krijgen, ondanks de hitte van het vuur. Zijn killen stem draaide in haar oren en ze draaide haar oren naar achter. "Noem me niet liefje." Wanneer ze deze woorden uitsprak bedacht ze zich al, dus haar woorden stierven weg in het geknetter van het wilde voor, dat aan de natuur bleef vreten.
|
 |
|
|
ForeverUnknown
Profile
Number of posts : 3918
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: When your life comes to an end.. ~ Vanity do 27 sep 2012 - 20:52 | |
| | M I T C H
Shade
De vlammen rondom hem werden groter en warmer. 'Noem me niet liefje.' Een koude lach kwam uit Mitch' keel. 'Ik noem jou liefje wanneer IK wil, begrepen mérrie?' siste hij zacht en liet daartussen zijn hoektand zacht over haar nek glijden wat een siddering bij hem teweegbracht. 'Ik kan je nu al doden, dat weet je vast wel he schatje van me.' glimlachte hij vuil. Normaal zou hij een spelletje met Vanity gespeeld hebben, maar nu had hij teveel honger, te veel zin in vlees en bloed..
Mitch duwde de merrie voorwaarts zodat ze beide niet in het vuur zouden zitten. Hij kon er meer tegen dan haar maar eerst zou hij zijn taak afmaken. Uit het niks vlogen zijn tanden naar haar de plek waar haar hals slag ader zou zitten en miste deze net op een haar na. Terwijl hij dit deed bleven zijn zwarte, doodse ogen in de hare gehaakt. 'Jij haalt de kudde niet meer moppie, jij haalt de volgende dag zelf niet meer.' zei hij en met langzame, zware passen draaide hij rond de grijze merrie heen. Wat ze ook zou zeggen of doen, het bleef nadelig in haar kant. She'll be death soon.. Soon will he have food..
|
|
|
|
Gesponsorde inhoud
Profile
Contact
| | Onderwerp: Re: When your life comes to an end.. ~ Vanity | |
| |
|
