ik weet niet wat er mis is maar het hele topic flipt..

E'vesdar My hands are cold my body's numb, I'm still in shock what have you done My head is pounding, my vision's blur, your mouth is moving, I don't hear a word Het lichaam van E'vesdar is opgespannen, zijn spieren liggen dik op zijn huid. Zijn ogen beheersen een bepaalde kalmte, zelfs een vriendelijkheid die je niet zou verwachten van iemand met zo een houding. Hij buigt zijn nek en de spieren rollen over zijn schouders, hij was een imposant wezen om te zien, maar eveneens was de leider van de vierde rang dat. De bonte hengst die een grote afstand van hem vandaan stond was niet veel kleiner, maar ook niet veel groter dan E'vesdar was, waarschijnlijk zouden ze zeer gedaagde tegenstanders zijn. De hinnik die hem weer word terug gezonden is vriendelijk en begroetend en E'vesdar besluit zijn houding te veranderen. Ondanks dat zijn lichaam een positie aan neemt waarin het minder gevaarlijk oogt, E'vesdar was sterk en vliegensvlug. Gelukkig had hij na al die jaren geleerd om zijn tegenstander goed in zich op te nemen, en ook nu deed hij dat. De hengst was een sterke en goed gebouwde hengst, een gezonde glanzende vacht en een stel krachtige spieren die daar onder rollen. E'vesdar priemt zijn oren naar voren en gaat over in een snelle draf, zijn knieën hoog zoals het zijn ras beaamt. In een fractie van een seconde staat hij voor de hengst, maar enkele meters verwijderd. De vacht van E'vesdar glimt onder het zweet en zijn ogen staan geconcentreerd op de hengst voor hem, hij wist met wie hij te maken had, de leider van de hoogste rang. Het zou hem nog een tijd kosten voor hij in zijn rang zou verkeren maar misschien zou het wijs zijn om alvast kennis te maken. E'vesdar zijn ogen blijven stroef haken in de blik van de hengst. 'Serano?' Zijn stem is laag, ruig en vervuld van een bitterheid die de leider van de vierde rang maar al te goed zou kennen. Eveneens als Serano had E'vesdar offers moeten maken in zijn verleden, en hier plukte hij nu de vruchten van.