Dimphyl
Profile
Number of posts : 1965
Status : Active
Contact
|  Onderwerp: change brings opportunity. ~Hayyel. ma 14 jan 2013 - 17:15 | |
|  | Zijn ogen gesloten, zijn mond open. De hoektanden in zijn mond deden hem, ergens ver weg, pijn, maar het gevoel was uiterst onbelangrijk. De blauwe maan scheen door de bomen, en ergens leek dat hem belangrijk, maar waarom wist hij niet. Hij was in draf door de bomen aan het zigzaggen, zijn snelheid onbegrijpelijk, het was een wonder dat hij met zijn ogen dicht nog nergens tegen aan geknald was.
Nog geen dag geleden had Avanti hem toegelaten tot de schimmen, de moordmachines van BMH. De wondes op zijn nek klopten vervelend, lieten zijn lichaam zweten, en zijn hoofd leek te ontploffen van alle dingen die er doorheen stroomden. Nu en dan zag hij door de bomen het gebied waar hij ooit van had gehouden, de uitzichten van Orlais hadden zijn hart ooit vast gehad, maar nu kon hij alleen zijn ogen richten op de levende paarden die er rond liepen, niet op de hoogte van het gevaar dat door de bossen om hun heen struinde.
zelfs van kilometers afstand kon hij het hart van de paarden horen kloppen, voelde hij de trillingen in de grond als ze bewogen, kon hij hen ruiken. Het was verbazingwekkend hoe de arabische hengst opeens 10x oplettender in het leven stond, terwijl zijn leven hem ontnomen was. Er gingen weinig gedachten door zijn hoofd, behalve de gedachten aan stromend bloed en dode paarden.
Hij was nog niet gewend aan zijn nieuwe ik, en zijn ogen openden zich langzaam, de blauwe maan er in weerkaatsend. Hij rilde toen hij de streling van de maan door zich heen voelde komen. Dit was het, dit was wat hij had gewild, waar hij om had gevraagd bij Avanti. En nu bezat hij het. Een glimlach trok zijn mondhoeken omhoog, wat er voor zorgde dat de lange hoektanden die hij nu bezat, langs zijn lippen schraapten en een dun straaltje bloed over zijn witte kin lieten vallen. Hij smakte met zijn lippen en zijn ogen openden zich nog meer. Dit was nu zijn leven.
Met de grijns op zijn gezicht liet hij zijn lichaam steigeren, om met een klap weer neer te komen. Hij wist dat hij geruisloos kon zijn als hij het wilde, maar hij wilde de leiders en de rest van BMH laten weten dat hij er was, dat er nóg een gevaar bij was gekomen voor hun. Hij brieste en liet zijn gespierde lichaam over gaan in galop, met een sneltreinvaart schoot hij door de bossen, alles om hem heen een wazig beeld van voorbij schietende bomen, terwijl hij zich door de laatste rij heen boorde en zijn witte lichaam samen voegde met de sneeuw die buiten de bossen lag, stopte hij.
Verbouwereerd keek hij om zich heen, de witte sneeuw overal, zijn lichaam ertussen terwijl de blauwe maan zijn hersenen in vuur en vlam zetten. Met zijn mond halfopen,de hoektanden eruit, richtte hij zijn blik omhoog en lachtte, hardop, maniakaal bijna, naar de maan die zijn lichaam leek te verwarmen van binnen uit.
&& Hayyel <3
|
|
|
|
HappyBoy_SilverJet
Profile
Number of posts : 3079
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: change brings opportunity. ~Hayyel. ma 14 jan 2013 - 18:46 | |
| Hayyel was op haar hoede, haar oren draaide alle kanten op en haar ogen keken angstig om zich heen. Ze zag niet veel, maar wat ze zag, daar maakte ze gebruik van. Haar kleine hoeven trippelde door het dunne sneeuwlaagje. Ze leek wel onzichtbaar op haar zwarte strepen na. Waar ze maar al te trots op was, want dat waren de strepen die ze van haar prachtige zwarte moeder had geërfd.
VOLGt
|
|
