My sweet smell in the air

**Profile** Number of posts : 100 Status : Active

Sylver

Mijn gitzwarte vacht werd opgelicht door het zonlicht en glanzde fel. de zilveren lijnen in mijn mamen en staart reflecteerde het licht nog eens zo sterk. Mijn zilveren ogen gloeieden fel en op mijn mond lag een zeflvoldane grijns. Mijn staart lag over mijn rug gekrult en een zachte zoete geur verspreid zich door de lucht. de lente was hier ... dus de hengstigheid ook. eens zien hoevele hengsten ik het hoofd op hol kon brengen.

Ik draafde door het veld heen, mijn staart hoog maar dat maakte niet dat ze niet door het hoge gras trok en enkele blaadjes en bloemen naar zich toe trok. Mijn ogen keken fel rond, niet angstig maar hebberig. ow, ze zouden moeten vechten, moeten strijden ... en wat zou het hen opleveren. ze moesten mij boeien, mijn aandacht vast houden. ze moest showen, zicht tonen, zich waardig laten overkomen ... en welke hengst kon dat tegenwoordig.

Gast **Profile**

Het hoge gras schuurt langs de sterke benen van de hengst. Lange witte dampen komen van zijn zwarte lichaam, en zijn borst gaat onregelmatig op en neer, zijn amber gekleurde ogen stonden doelloos in de verte. Hij had een behoorlijke reis achter de rug, hij was al eerder in het gebied van de blauwe maan geweest, maar was hier niet lang gebleven om persoonlijke redenen. Maar nu was hij terug na een lange reis, die veel van zijn energie had geëist. Zijn grote lichaam was uitgeput, en de gespannen spieren stonden strak onder zijn vacht. Zijn hart bonkt tegen zijn borst aan, en in een gestrekte draf beweegt hij zich voort. Als hij zou gaan stil staan zou in in één klap kou vatten, dus bleef hij draven. Zijn hoofd draagt hij hoog, statig op een gespierde nek. Ooit in een ver verleden had hij een rang bekleed die hem aanzien had gegeven, hij had het volledige respect van de hoogste leider gehad. Hij was de persoonlijke bewaker geweest van de machtige hengst. Maar alles was fout gelopen, alles was uit de hand gelopen, en E'vesdar had het bijna met de dood moeten bekopen. Hij spert zijn neusgaten wijd open en snuift alle lucht diep zijn longen in. Met grote krachtige passen draaft hij over de velden heen, er waren maar weinig paarden in het gebied te zien. Hij kwam uit een gebied waar duizenden paarden op een kleine lap grond had geleefd, en de ruimte en rust die dit gebied hem bood was als een geschenk uit de hemel.

Zijn lange zwarte manen dansen op zijn brede nek, en met grote kalme ogen bekijkt hij de omgeving. Al snel zouden de velden ophouden, hij voelde hoe het zand tegen zijn benen begon te striemen. Hij rook de zilte zeelucht, en voelde de wind aan zijn manen trekken, heel even staat hij zichzelf toe even te genieten van het moment. Heel even maar, want al snel nemen de schuldgevoelens de overhand en gaan zijn oren diep zijn hals in. Met neusgaten wijd open gesperd steigert de hengst verticaal de lucht in, een schelle hinnik verlaat zijn lippen en met een klap komt hij terecht op de grond. Hij schud zijn hoofd hevig heen en weer en de lange strengen haar vallen wild over zijn gespierde hals. Snakkend naar meer lucht ademt hij diep in en laat zijn gevoelens langzaam tot rust komen. Hij had het gevoel dat er naar hem werd gekeken, en een onheilspellend gevoel bekroop hem.

Als het al kon gingen zijn oren nog dieper zijn nek in, zijn ogen schieten schichtig over de omgeving en blijven haken op het lichaam van een merrie. Zijn ogen vernauwen zich in eerste instantie, en wantrouwend laat hij zijn blik over haar glijden. Behoedzaam komt de hengst tot stilstand en gooit zijn brede hoofd de lucht in. Luid briesend steigert hij, en laat een waarschuwende hinnik horen, hij was niet van plan om vrienden te maken. Daar had hij zich al lang geleden over heen gezet, vrienden staken je in je rug en lieten je voor dood achter. Dat was echter wat zijn vriend had gedaan, een woede uitbarsting komt boven borrelen en E'vesdar schraapt met zijn hoef over de grond. Hij schud zijn hoofd, en de tweekleurige manen verdelen zich slordig over zijn hals.

E'vesdar
Loose your clothes and show your scars, that's who you are

**Profile** Number of posts : 100 Status : Active

Sylver

Mijn zilveren ogen kregen iets in de gaten en alleen al bij het idee begon ik te lachen. Ik snoof diep en zag hoe de hengst kwaad leek te worden. Ik zette mezelf in een trippeled drafje en met een gekrulde hals liep ik op hem af.

"kijk eens aan ..." zeg ik plagend maar ook minachtend. Ik loop voor zijn neus en laat mijn staart even flink onder zijn neus doorgaan. "loop jij dan toch nog op 4 voetjes rond." ik maakte een klik geluidje. "ik zou gedacht hebben dat je jezelf van een klif zou gesmeten hebben nadat je geliefde leider zelf op de koude stene viel." ik grijznde kort en draaide hem mijn rug toe. over mijn schouder keek ik geniepig naar hem, om zijn gekwelde blik te zien.

Gast **Profile**

De intense geur van de merrie dringt zijn neusgaten binnen, en het is niet zozeer de geur van de hengstigheid die hem opfokt. Nee het was de geur van de merrie zelf, een brandend gevoel verspreid zich door zijn aderen en met vlammende ogen volgt hij de merrie die hij maar al te goed kende. Zijn spieren zijn aangespannen en zijn lichaam maakt hij groot en uitdagend, zijn ogen schitteren gevaarlijk en met tanden op elkaar geknerst hoort hij haar woorden aan. Zou hij eindelijk de kans krijgen om zijn wraak op de merrie te wreken? Was het niet voor haar geweest dan zou zijn leider hem nooit zo vies hebben aangekeken. Zijn ogen lijken vuur te spuwen als hij zijn blik weer op de merrie richt, hoe durfde ze. Hoe durfde ze hem aan te spreken alsof hij een kennis was die ze al lang niet meer had gezien. Hij haatte haar vanuit het diepst van zijn hart, ze deed het gal in zijn keel verzuren en maakte dat hij niet in staat was om zijn woede te beheersen. Zijn onrustige ogen volgen de dansende passen, en hij behoudt een waarschuwende afstand van de merrie. Als ze dan zonder toestemming haar staart onder zijn neus door haalt zet hij zijn tanden flink in haar vlees. Zijn ogen gaan onrustige over de omgeving, en zijn oren gaan diep zijn nek in. 'Sylver' luid briesend spuugt hij haar naam uit.

E'vesdar
Loose your clothes and show your scars, that's who you are

**Profile** Number of posts : 100 Status : Active

Sylver

Ik voelde de tanden in mijn lijf en richte mijn achterhand op en sloeg een hoef uit naar zijn gezicht voor ik wat verder trippelde. "kijk,n dat weet hij nog." zeg ik spottend. ik zwiepte nog even met mijn staart en kek over mijn schouder heen om zijn gekwelde blik te zien.

die blik, daar had ik hetvoor gedaan. maar ik eigenlijk niks gedaan ... ik was juist daar op het verkeerde moment en op de verkeerde plaats. maar alles draaide toch goed uit ... voor lij. Ik had hem zien lijden, zien vechten en ik had hem vernederd. Ik grijnzde kort tot die andere herringering voor me kwam. Ik had gezien hoe hij op haar had gezeten hijgend, zwetend met een voldane grijns op zijn gezicht. ik had altiujd al geweten dat hij haar meer in gedachten had dan mij. zij, die leiderdochter, die del. zij had altijd al zijn aandacht gehad. de slet. Ik snoof fel en richte me kort op om met mijn hoeven hard op de grond te komen.

wacht maar tot ik hem vast had, die laffard, die ... overspelige ... aarrg. ik zou hem krijgen en ik zou hem hetzlefde laten voelen als wat ik had gevoeld op het moment dat ik hem daar had gezien. ik snoof fel en zwiepte met mijn staart.

ik zichte mijn ogen terug op E'ves en grijnzde. "ocharme." zei ik zacht. "is onze grote jonge kwaad?" zei ik licht spotted, maar met een o zo lieve stem.

PS: sorry voor de schrijffouten, mijn pa is met het internet aan het rammelen en het irriteerd me verschrikkelijk dat ika lles ondertussen al 5 keer moet typpen voor het gepost geraakt!

Gast **Profile**

E'vesdar
My hands are cold my body's numb, I'm still in shock what have you done
My head is pounding, my vision's blur, your mouth is moving, I don't hear a word

Het lef dat ze had om hem op die manier te benaderen maakte dat hij sidderde van woede. Toch lukte het hem om zijn blik strak te houden en zijn ogen koel, haast koud. Hij wilde niks van de merrie weten, ze had hem verraden, zijn leven vergald. Met krachtige passen draaft hij een meter van haar vandaan, zijn ogen staan gegrift in haar huid en zijn woorden druipen van de spot. 'Kwaad is een zachte uitdrukking voor wat jij me geflikt hebt' Zijn ogen flikkeringen van de pure haat die hij voor haar voelde. Ze had misschien weinig gedaan, maar ze had die woorden gesproken die er voor hadden gezorgd dat alles was ingestort, niemand zou hem ooit nog geloven, niemand zou hem ooit nog vertrouwen. Zijn leven was vergald door die ene zin die zij had gesproken.

**Profile**

» Home sweet home
» I don't know what i'm looking for, maybe for you sweet mare? ~ Mayalynde
» That sweet satanic kiss -ENG
» My revenge will be sweet. ~ Zehlia
» Home, sweet home [Open]

My sweet smell in the air

My sweet smell in the air

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen