IndexHandbookMapLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggenZoeken

Deel

You have to know the past to understand the present.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden
AuteurBericht
Melissaamlo

Melissaamlo

Profile
Number of posts : 743
You have to know the past to understand the present. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: You have to know the past to understand the present. You have to know the past to understand the present. Emptydo 5 apr 2012 - 11:16




Lye'et
Already broken, already gone. Already know you're moving on

Mijn hoofd geheven in de wind, mijn oren lusteloos naar achter en mijn stappen krachtig. Ik was hier nu enkele maanden en mijn krachten had ik volledig teruggevonden. Ik was weer op gewicht, maar mijn levenlust wat nog niet terug gekomen en dat zou ik nooit gebeuren. Nog steeds had ik niet gelachen, niet gehuild en was mijn vacht duf. Dat ik mijn krachten zo snel had terug gevonden was mede dankzij E'vesdar. Sinds ik hier was had ik veel bekende gezien. Altijd had ik iedereen gemeden, was ik gevlucht voor alles en was het me gelukt om te zorgen dat mijn verleden me niet in zou halen. Maar sinds ik in dit gebied was, was het al drie paarden gelukt om me op te zoeken. Eerst Vesperon, waarvan ik altijd had gedacht dat hij goed was, maar ineens stemmingwisselingen had en mij de schuld gaf. Iets wat misschien ook wel terrecht was geweest. Was het mijn schuld? Als ik niett met onbekend was gegaan, dan was er ook niks aan de hand geweest, niemand bij mijn familie, niet bij mij en dan zou de kudde ongedeerd gebleven zijn. Ik schud wilt met mijn hoofd en probeer de gedachten uit mijn hoofd te zetten, het was dan wel waar, maar eraan denken kwelde me en dat was iets waar ik nu geen behoefte aan had gehad.

Dan had je nog E'vesdar, mijn lieve E'ves. Al die tijd dacht ik dat hij in het complot had gezeten en toen stond hji daar zo voor me. Al mijn woede, verdriet, maar ook zo vertrouwd. Nu waren we samen, niet samen als in een stel, maar we zouden voorlopig niet ver van elkaar vandaan gaan. Hij zou me beschermen en bij me blijven, maar of ik dat echt wou? Ik wou het wel, maar alleen als zijn redenen goed waren en ik had meer het idee dat hij het deed omdat hij zich verplicht voelde. En dan was er nog Quicer... De eikel, de lul. Hoe hij zo voor me stond, de foto van de beruchte dag schoot in mijn geheugen. Hoe ik daar stond, na alles was onbekend net met me had gedaan, mijn familie vermoord te zien woorden en daar was mijn vader. De paniek in zijn ogen, de pijn in zijn blik toen hij zag wat me was aangedaan. Ik wou schreeuwen, maar niks lukte, want mijn adem werd gestokt. Doordat Quicer hem voor mijn ogen van zijn leven ontnam, een beeld geschrift op mijn netvlies en het enige waar ik Quicer mee in verband breng. Zo'n drie maanden geleden was hij er, stond hij voor me, schoot me zelfs te hulp toen ik niet meer kon! Ik wou zo snel mogelijk weg hier, maar E'ves zorgde ervoor dat ik was gebleven en van Quicer had ik geen teken meer gezien.

En dan het laatste paard wat zich laatste tijd regelmatig in mijn hoofd liet zien. Falyn, mijn zoon. Het enige wat ik hem ooit mee had kunnen geven was zijn naam. De gedachte aan hem plaats mijn oren even naar voren, maar al snel schieten ze plat in mijn nek. De omstandigheden, zijn vader... Hoe we als gevangen leefde, hoe ik alleen nog leefden om te zorgen dat hij zijn eerste weken doorkwam, wachtend op de dood en gebruikt als speelgoed. Het maakte me kwaad en bang. Toen deed de kans zich voor, ik moest vluchten, anders was het mijn einde, maar het betekende ook dat ik Falyn moest achterlaten, maar hij zou blijven leven, een slecht leven, maar leven. Ooit zou ik hem opzoeken en kijken hoe hij geworden was, bevestigen dat hij niks meer van mij is en ik hem los moet laten. Zo in gedachten sleept mijn lichaam zich voort. Doelloos en geen idee waar we naartoe gaan. Mijn passen krachtig, het verse gras knerpend onder het gewicht van mijn hoeven. Mijn hoofd laag geheven, mijn oren plat in mijn nek en mijn ogen dof, evenals mijn vacht, altijd dof. Een geluid maakt mij uit mijn gedachtes wakker. Mijn hoofd schiet omhoog en mijn oren spitsen zich enkele secondes om zich dan weer in mijn nek te nestelen. Zoekend kijk ik om me heen en sta in de verdedingshouding. Wie was hier. Altijd had ik me zo gedragen en dat zou ook zo blijven, een wantrouwende merrie was ik, getekend door mijn verleden.

You have to know the past to understand the present. Lyeet


Terug naar boven Ga naar beneden
Sapphire

Sapphire

Profile
Number of posts : 594
Status : Absent
You have to know the past to understand the present. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: You have to know the past to understand the present. You have to know the past to understand the present. Emptywo 9 mei 2012 - 16:09

Sapphire schreef:
You have to know the past to understand the present. Sapphire

F a l y n
Mijn jeugd, mijn bestaan. Een totale leugen, niets is meer zoals het was. Ik ben op zoek naar antwoorden, antwoorden die mij meer duidelijkheid geven over mijn bestaan. Antwoorden die mij vertellen wie ik ben, waar mijn levensweg ligt en waar ik mijn toekomst op kan bouwen. Totdat ik die antwoorden heb blijf ik achterdochtig, zoek gevaar dat er niet is. En dat enkel en alleen omdat mijn jeugd een totale leugen was.


Een paar ogen schoot angstvallig alle kanten op, reagerend op elk klein geluidje dat zijn oren waarnamen, reagerend op alles wat hij zag of rook. De kleinste veranderingen die voor een normaal paard op merkbaar waren ontgingen hem niet. In verhouding met elk ander van zijn soort waren zijn zintuigen niet beter ontwikkeld, helemaal niet zelfs, maar zijn onophoudelijke achterdocht zorgde ervoor dat hij niets langs zich heen liet glippen. Ondertussen was hij al wel zo ver dat hij niet alleen ’s nachts de paden bewandelde, naar zijn idee was hij wel ver genoeg weg gevlucht en Falyn had geen enkel spoor gevonden dat erop wees dat zijn vader of een van diens dienaren hem op het spoor waren. Toch bleef hij op zijn hoede, achter elke boom of struik kon wel eens iets schuilen. Achter elk vriendelijk wordt kon een minder prettige bedoeling zitten. Als het aan de jonge bruine hengst lag zou hij iedereen ontlopen, en zijn leven in stilte leiden. Maar de onophoudelijke vragen in zijn hoofd hield hem bezig, zijn angst kon hem niet met rust laten. En daar wou hij koste wat het kost vanaf, hij wou antwoorden, maar tegelijkertijd was hij bang voor de reis naar het antwoord en de waarheid zelf was ook iets wat hem stilletjes tegen hield.

Falyn’s drafpassen waren ruim, zijn hoofd iets wat onder de looplijn. Daarbij hing zijn lange, licht gekrulde voorlok wat voor zijn ogen, maar belemmerde ze zijn zicht niet. In het ritmische tempo van zijn passen deinde ze lichtjes heen en weer, in tegenstelling tot zijn ogen die alle kanten op leken te flitsen. Enerzijds liep hij graag langzamer zodat hij zichzelf meer tijd gaf te kijken waar hij was, waar hij heen ging en welke obstakels hij kon verwachten. Aan de andere kant konden dan ook diegene achter hem op hem inlopen. Een rilling schoot daarbij over zijn rug, waardoor hij zijn staart eens door de lucht sloeg en daarbij zijn eigen flank aantikte. Hij moest en zou blijven lopen, achterom kijken zou meer gevaar betekenen. Toch had hij niets waarop hij zijn toekomst kon bouwen, zijn jeugd was een grote leugen geweest. Een fatsoenlijke basis voor de rest van zijn leven was dus niet aanwezig. Totdat de vele, vele vragen beantwoord werden.

Een geluid, duidelijk geproduceerd door een soortgenoot, zorgde ervoor dat zijn hoofd met een ruk omhoog vloog en zijn ogen alle kanten op schoten, op zoek naar de bron van het geluid. Tevergeefs probeerde hij dat ook met zijn neus, maar gezien hij met de wind mee liep kon hij hetgeen dat zich voor hem bevond niet ruiken. Alles achter hem wel, en die zouden op hun beurt meer moeite hebben met het bepalen waar Falyn was. De wind blies de geuren met hem mee. Zijn gang zakte terug naar een onregelmatige stap, dan weer vlotter en dan weer langzamer lopend. Wat moest hij doen? Richting de vreemdeling en het beste ervan hopen? Of een grote bocht maken om het mogelijke contact met de ander te voorkomen. Maar misschien kon deze vreemdeling hem antwoord geven op enkele van zijn vragen, waar hij was, hoe de omgeving was en natuurlijk of er meer paarden in de omgeving leefden. Ondanks dat hij de knoop niet door kon hakker kwam hij uiteindelijk op een open veld. Falyn bevroor compleet toen hij het bonte gestalte van de merrie zag, er was geen weg terug. Weid open gesperde ogen waren strak op het vreemde gestalte gericht, lieten deze alleen los om vlug de omgeving te bekijken. Onrustig snoof hij eens en bleef staan waar hij stond zonder een woord te spreken. Dat de merrie voor zijn neus zijn moeder was was het allerlaatste wat hij zich zou bedenken. Haar herinneren deed hij allang niet meer. Haar zachte aanrakingen en lieve stem waren hem altijd bij gebleven, ook het feit dat ze net als deze merrie aftekeningen over haar hele lichaam had en niet alleen op neus en benen zoals hij had. Maar de rest eromheen; een grote waas.


OOC: Omdat we nog steeds een topic met Lye'et en Falyn moesten ^^
Rank 1
Terug naar boven Ga naar beneden
Melissaamlo

Melissaamlo

Profile
Number of posts : 743
You have to know the past to understand the present. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: You have to know the past to understand the present. You have to know the past to understand the present. Emptydi 15 mei 2012 - 17:00

Voor ik reageer: wat vind je leuker, als ze wel weet dat hij het is, maar niks durft te zeggen of dat ze niet weet dat hij het is?
Terug naar boven Ga naar beneden
Sapphire

Sapphire

Profile
Number of posts : 594
Status : Absent
You have to know the past to understand the present. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: You have to know the past to understand the present. You have to know the past to understand the present. Emptywo 16 mei 2012 - 15:05

Dat maakt mij echt geen bal uit. Beide 'scenario's' kunnen tot leuke wendingen leiden, dus wat mij betreft mag je kiezen Smile. Hij herkent Lye'et in ieder geval niet Razz
Terug naar boven Ga naar beneden
Melissaamlo

Melissaamlo

Profile
Number of posts : 743
You have to know the past to understand the present. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: You have to know the past to understand the present. You have to know the past to understand the present. Emptydi 26 jun 2012 - 13:01

Jij staat nu afwezig he? Haha
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Profile
You have to know the past to understand the present. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: You have to know the past to understand the present. You have to know the past to understand the present. Empty

Terug naar boven Ga naar beneden

You have to know the past to understand the present.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven
Pagina 1 van 1

Soortgelijke onderwerpen

-
» When the past hunts you down .ENG
» Still Afraid Of The Past || Rakanto
» When you're body try to understand ... [Rixan]
» Lose everything and try to understand.. [Mimi]
» [ENG] listen with your heart, you will understand

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Blue Moon Horses :: You have to know the past to understand the present. A2tpGgU :: » Archive :: Minanter-
» CHATBOX