And if your life won't wait..

AERON THE SLAUGHTER
And if your heart stops beating I'll be here wondering. Did you get what you deserve? The ending of your life! And if you get to heaven I'll be here waiting, babe. Did you get what you deserve? The end, and if your life won't wait! Then your heart can't take this!
Have you heard the news that you're dead? No one ever had much nice to say I think they never liked you anyway, oh take me from the hospital bed. Wouldn't it be grand? It ain't exactly what you planned
And wouldn't it be great If we were dead.

Amber gekleurde ogen staarde in het holst van de nacht. Littekens en striemen liepen over zijn donkere vacht terwijl zijn flanken moeizaam op en neer deinde. Wolkjes adem kwamen uit zijn wijd opengesperde neusgaten terwijl hij met zijn oren strak langs zijn kop om zich heen keek. Ondanks zijn schattige uiterlijk was hij en geboren moordenaar. Kil en koud was al wat hij kon. Met dank aan zijn o zo lieve broertje. Dat motorisch gestoorde beest had er voor gezorgd dat hij nu verbannen was. Als meneer niet zo met de aandacht had lopen strijken had Aeron nu nog enigst kind geweest van zijn leiders familie. En dan.. Zou hij leider worden. Koning van zijn volk. En iedereen zou hem eren. Maar nu, nu was dat alles voorbij en nu stond hij hier dan, eindelijk zichzelf de rust gegund na zo lang te hebben gerend. De rode lokken tussen zijn manen waren nu enkel een teken van schande.. Hij was geen kroonprins meer, laat staan koning. Hij was niets meer, slechts een miezerige vlieg in deze wereld die hij niet kon bevatten. De geuren van andere paarden omringde hem en maakte hem op zijn hoedde. Doch wist Aeron dat hij moest rusten anders zou hij zo neervallen en niet meer op komen. Met zijn oren plat in zijn nek liet Aeron zich door zijn knieen zakken en legde langzaam zijn hoofd in het gras. Sloot zijn vlammende ogen en ontspande.. Hij was veilig.. Waar hij was zocht hij nog wel uit. Voor nu.. Veilig..

**Profile** Number of posts : 743

Lye'et
Already broken, already gone. Already know you're moving on

Mijn hoofd geheven in de wind, mijn oren lusteloos naar achter en mijn stappen krachtig. Ik was hier nu enkele maanden en mijn krachten had ik volledig teruggevonden. Ik was weer op gewicht, maar mijn levenlust wat nog niet terug gekomen en dat zou ik nooit gebeuren. Nog steeds had ik niet gelachen, niet gehuild en was mijn vacht duf. Dat ik mijn krachten zo snel had terug gevonden was mede dankzij E'vesdar. Sinds ik hier was had ik veel bekende gezien. Altijd had ik iedereen gemeden, was ik gevlucht voor alles en was het me gelukt om te zorgen dat mijn verleden me niet in zou halen. Maar sinds ik in dit gebied was, was het al drie paarden gelukt om me op te zoeken. Eerst Vesperon, waarvan ik altijd had gedacht dat hij goed was, maar ineens stemmingwisselingen had en mij de schuld gaf. Iets wat misschien ook wel terrecht was geweest. Was het mijn schuld? Als ik niett met onbekend was gegaan, dan was er ook niks aan de hand geweest, niemand bij mijn familie, niet bij mij en dan zou de kudde ongedeerd gebleven zijn. Ik schud wilt met mijn hoofd en probeer de gedachten uit mijn hoofd te zetten, het was dan wel waar, maar eraan denken kwelde me en dat was iets waar ik nu geen behoefte aan had gehad.

Dan had je nog E'vesdar, mijn lieve E'ves. Al die tijd dacht ik dat hij in het complot had gezeten en toen stond hji daar zo voor me. Al mijn woede, verdriet, maar ook zo vertrouwd. Nu waren we samen, niet samen als in een stel, maar we zouden voorlopig niet ver van elkaar vandaan gaan. Hij zou me beschermen en bij me blijven, maar of ik dat echt wou? Ik wou het wel, maar alleen als zijn redenen goed waren en ik had meer het idee dat hij het deed omdat hij zich verplicht voelde. En dan was er nog Quicer... De eikel, de lul. Hoe hij zo voor me stond, de foto van de beruchte dag schoot in mijn geheugen. Hoe ik daar stond, na alles was onbekend net met me had gedaan, mijn familie vermoord te zien woorden en daar was mijn vader. De paniek in zijn ogen, de pijn in zijn blik toen hij zag wat me was aangedaan. Ik wou schreeuwen, maar niks lukte, want mijn adem werd gestokt. Doordat Quicer hem voor mijn ogen van zijn leven ontnam, een beeld geschrift op mijn netvlies en het enige waar ik Quicer mee in verband breng. Zo'n drie maanden geleden was hij er, stond hij voor me, schoot me zelfs te hulp toen ik niet meer kon! Ik wou zo snel mogelijk weg hier, maar E'ves zorgde ervoor dat ik was gebleven en van Quicer had ik geen teken meer gezien.

En dan het laatste paard wat zich laatste tijd regelmatig in mijn hoofd liet zien. Falyn, mijn zoon. Het enige wat ik hem ooit mee had kunnen geven was zijn naam. De gedachte aan hem plaats mijn oren even naar voren, maar al snel schieten ze plat in mijn nek. De omstandigheden, zijn vader... Hoe we als gevangen leefde, hoe ik alleen nog leefden om te zorgen dat hij zijn eerste weken doorkwam, wachtend op de dood en gebruikt als speelgoed. Het maakte me kwaad en bang. Toen deed de kans zich voor, ik moest vluchten, anders was het mijn einde, maar het betekende ook dat ik Falyn moest achterlaten, maar hij zou blijven leven, een slecht leven, maar leven. Ooit zou ik hem opzoeken en kijken hoe hij geworden was, bevestigen dat hij niks meer van mij is en ik hem los moet laten. Zo in gedachten sleept mijn lichaam zich voort. Doelloos en geen idee waar we naartoe gaan. Mijn passen krachtig, het verse gras knerpend onder het gewicht van mijn hoeven. Mijn hoofd laag geheven, mijn oren plat in mijn nek en mijn ogen dof, evenals mijn vacht, altijd dof. Een geluid maakt mij uit mijn gedachtes wakker. Mijn hoofd schiet omhoog en mijn oren spitsen zich enkele secondes om zich dan weer in mijn nek te nestelen. Zoekend kijk ik om me heen en sta in de verdedingshouding. Wie was hier. Altijd had ik me zo gedragen en dat zou ook zo blijven, een wantrouwende merrie was ik, getekend door mijn verleden.

AERON THE SLAUGHTER
And if your heart stops beating I'll be here wondering. Did you get what you deserve? The ending of your life! And if you get to heaven I'll be here waiting, babe. Did you get what you deserve? The end, and if your life won't wait! Then your heart can't take this!
Have you heard the news that you're dead? No one ever had much nice to say I think they never liked you anyway, oh take me from the hospital bed. Wouldn't it be grand? It ain't exactly what you planned
And wouldn't it be great If we were dead.

Duisternis had zijn gedachtegang overgenomen en hij was weg.. Verzwolgen in herinneringen. Haat vloeide rond zijn ambere ogen terwijl zijn gedachtes teruggingen naar die desbetrevende dag. Hij haatte alles. Elk ding in zijn geschiedenis. Zijn vader, zijn moeder, zijn broer en die vervloekte kudde. Hij haatte ze allemaal. Elk ding wat ze hem aangedaan hadden. En elk ding dat ze hem nog aan zouden doen als hij daar langer was gebleven.
Hij gromde zacht terwijl hij ontwaakte uit zijn onrustige slaap. Zijn ambere ogen opende zich en hij moest even knipperen tegen het schijnsel van de maan. Na even knipperen vond hij zichzelf compleet wakker en wel languit liggend in het gras. Meteen kwam hij omhoog wetend dat hij niet zo moest blijven liggen. Zijn kleine gespierde lichaam schudde hij langzaam uit zodat het aangeplakte gras niet meer op zijn donkere huid zat. Zijn vlammende ogen staarde zoekend rond zoekend naar enig leven aan de horizon. En daar stond zij.. Een gevlekte merrie die Aeron zachtjes deed glimlachen. Iets van zijn oude zelf kwam terug in zijn lichaam terwijl hij naar voren stapte. Nogsteeds uitgeput en vol littekens maar toch sterk en gezag uitstralend. "Wel hallo daar." Klonk zijn stem zacht terwijl hij haar recht aankeek met een klein smalend glimlachje.

**Profile** Number of posts : 743

Lye'et
Already broken, already gone. Already know you're moving on

Ik snuif diep en duidelijk heb ik de wind mee. De geur van een hengst komt mijn neusgaten tegemoed en mijn oren drukken zich nog dieper in mijn nek. Mijn blik valt op een donkere hengst, mijn tanden licht ontbloot en mijn ogen laten hem niet los, terwijl ze vluchtig over zijn lichaam glijden. Ik kende hem niet en al snel viel me op dat hij ongewijfeld een krachtige hengst was en ik neit de enige was met litekens verspreid over mijn lichaam. Dat kon twee dingen beteken. Of hij had net als ik een zwaar leven of hij was degene die andere een zwaar leven gaf. Lachend kwam hij op me af en deins ik een paar passen achteruit. ´Hallo´ zeg ik zacht en afwachtend kijk ik hem aan. Mijn blik laat hem niet los en ik probeer mijn spieren wat te ontspannen. Ik stond erbij als een kreng en niet elk paard hier was als - onbekende hengst - en E'ves had me dat duidelijk in laten zien. Mijn oren naar achter gericht, maar afwachtend kijk ik hem aan.

AERON THE SLAUGHTER
And if your heart stops beating I'll be here wondering. Did you get what you deserve? The ending of your life! And if you get to heaven I'll be here waiting, babe. Did you get what you deserve? The end, and if your life won't wait! Then your heart can't take this!

´Hallo´ Klonk haar stem terwijl ze achteruit deinsde. Deed Aeron breder grijnzen. "Well hello Beauty." Klonk zijn stem zacht terwijl hij begon te grinniken. Haar ogen brak echter iets in hem waardoor hij stil bleef staan en haar geïnteresseerd aankeek. De dofheid in haar ogen. De bijna stoffige vacht. Het liet hem niet afschrikken nee absoluut niet. Het liet hem alleen anders voelen. Alsof er iets met haar was wat hij tot nu toe niet had begrepen. Zijn gehele leven had hij in haat geleefd. Had hij enkel zijn eigen wereld gezien. Maar deze merrie deed zijn ogen openen. En wat hij zag was niet fijn.
Er was een deel van Aeron dat heel zorgzaam was. Dat deel vinden was enkel geen makkelijke taak. Maar ja, wel meer dingen waren niet makkelijk. Zijn oren gleden langzaam omhoog terwijl hij haar met wat zachter, nog wel hard en afstandelijk maar toch. Wat zachtere ogen aankeek. "Kan ik je helpen?" Zijn stem had niet meer het gruwelijke harde randje wat je vacht in je schoft deed opstaan. Hij was nu eerder neutraal. Meer kwam er niet over zijn lippen. Het bleef neutraal..

Have you heard the news that you're dead? No one ever had much nice to say I think they never liked you anyway, oh take me from the hospital bed. Wouldn't it be grand? It ain't exactly what you planned
And wouldn't it be great If we were dead.

**Profile** Number of posts : 743

Lye'et
Already broken, already gone. Already know you're moving on

De hengst voor me had een uitstraling, bijna arrogant leek het wel en ik wist niet wat ik ervan moest vinden. De zelfverzekerde passen waarmee hij mijn kant op kwam leek me terug te willen deinsen, maar ik pushte mezelf om vriendelijk te blijven en niet terug te kruipen in mijn eigen oude trekjes. Echter wanneer onze blikken elkaar kruisen lijkt hij de afstand te respecteren, zijn houding verandert. Hij stopt en de blik in zijn ogen is ineens verandert, van arrogant, naar bijna open, nieuwschierig, misschien zelfs vragend. Ik snap niet wat ik ermee moet en licht ineengetogen kijk ik hem enkele seconden afwachtend aan.

Zijn woorden maken me aan het denken, zijn toon was neutraal en ook zijn houding was naar neutraal veranderd. Toch vertrouwde ik het nog niet helemaal. Mijn blik staat toch zelfverzekerd, maar ook woest en angstig en bovenal dof in de zijne. 'Nee, ik geloof het niet.' breng ik licht uit en laat zijn ogen niet los. Hij kon me niet helpen en al kon het wel, ik zou een vreemde niet vragen om me te helpen.

**Profile**

» love me or hate me, it wont break me.
» TREASURE - Time and tide wait for no man
» All I want is a new life
» Slow life ~
» My life is just begon

And if your life won't wait..

And if your life won't wait..

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen