Afbeelding paard:


Oorsprong afbeelding: http://animals.desktopnexus.com/wallpaper/537671/

Naam paard: Beauty

Geslacht: Merrie

Rang: 1

Karakter:
Beauty is een paard vol mysterie. Niemand heeft haar ooit volledig kunnen doorgronden, tenminste niet na haar vertrek bij de vorige kudde. Ze is daarentegen wel het rustige type. Vrij afstandelijk, maar langs de andere kant ook steeds heel nieuwsgierig naar de mentaliteit van de anderen.

Verleden:
De nacht valt. Moe maar voldaan val ik neer onder de eikenboom, mijn lichaam schoon, maar littekens binnenin. Een zucht ontsnapt als ik terugdenk aan alles wat er afgelopen avond gebeurd is. 'Hayco'. Mijn stem klinkt stil, bijna onhoorbaar in de lege grot, maar nog stiller in mijn ziel. Ik sluit mijn ogen en zie zijn silhouet voor me. Zwart, ondoordringbaar, mijn held, weg.

De wind strijkt langs mijn flanken en tilt mijn filterdunne, grijze manen lichtjes van mijn hals. Mijn blik valt neer op het kabbelende riviertje, waar de weerspiegeling van de maan het water liet schitteren. Ik bekijk mijn spiegelbeeld, en zie de gelukkigste merrie die ik ooit gezien had. 'Daar ben je' ik draai me om. Al grijnzend stopt hij zijn neus in mijn manen en drukt vervolgens z'n lippen op mijn mond. Mijn mondhoeken trekken omhoog, en ik voel hoe warm ik word vanbinnen. 'Ja hier ben ik' zeg ik speels. 'Had je wat anders verwacht dan?' 'Stel dat je aanpapt met die kneus van een Bylur' plaagt hij. Ik lach luidop, en duw mijn lippen weer op de zijne. Na enkele seconden haalt hij z'n lippen weg. 'Zo, waar zullen we vanavond over praten?' Ik boor mijn blik in de zijne en glimlach. 'Niet praten, genieten.'

Een traan glijd langs mijn zilveren wangen, en valt geluidloos op de stenen ondergrond. Ik hoor mezelf slikken. Ik moet mezelf sterk houden. Ik moet nadenken, nuchter zijn over hoe het nu verder moet. Ik kán niet terug naar mijn kudde. Niet uit angst, maar uit eer. Ik ben verraden, door mijn bloedeigen kudde nog wel. Een daad die ik nooit zal kunnen vergeten, noch vergeven. Beelden flitsen voor mijn ogen. Beelden van leed, pijn, woede. Beelden die vers in het geheugen zitten, en er nooit meer zullen weggaan. Mijn Hayco, onze verboden liefde, jullie fout.

Naam Speler: Joycebunny