Pip
Editor
Profile
Number of posts : 2407
Status : Active
Contact
|  Onderwerp: Kayleigh vr 6 apr 2012 - 9:50 | |
| |
kayleigh
Life in not measured by the breathes we take
but the moments, that take our breath away
Kayleigh, Kay,
merrie, arabische kruising, 8 jaar, 1.64m, blauwe ogen, appelgrijs, bont, witte bles op voorhoofd, lange donkere manen en staart, littekens over haar hele lichaam, lianen in manen en staart, lianen langs haar rechter benen. history
Bij mijn geboorte stierf mijn moeder af vroeg aan een pijnlijke en langzame dood. Ik ben haar verloren voor ik ook maar haar naam had gehoord. Haar stem iets had horen zeggen of ook maar één keer tegen haar borst aan gelegen te hebben. En wie mijn vader is heb ik nooit geweten en zal ik waarschijnlijk ook nooit weten. Ik heb geen idee wie mijn ouders zijn of hoe ik ze kan noemen. Wel weet ik nog het moment dat de lieve vriendelijke merrie zich over me heen boog. Haar vriendelijke ogen. Het was de Beta merrie, ze ging met de alpha hengst van de kudde. Ze waren ‘het’ koppel van de kudde. Het leiderskoppel.
De Beta was onvruchtbaar en kon nooit het veulen krijgen waar ze zo op had gehoopt. Maar ze vond mij. Ze voedde me op. Ze voelde als mijn moeder. Ze was altijd bij me. Ik was heilig. Ik werd aanbeden. En niemand die ook maar bij me in de buurt durfde te komen, bang dat de Beta, mijn moeder, ze zou pakken omdat ze me ‘pijn’ zouden doen. Ik hield van haar, ik had ene jeugd als waar elk paard van zou dromen. Maar ik voelde eenzaam. Maar ik was niet de enige. De Alpha, de hengst van mijn ‘moeder’ werd jaloers. Jaloers op de aandacht die ik van haar kreeg.
Op een dag bedacht hij dé manier weer vrolijk met mijn moeder samen te leven. Hij kwam naar me toe en sprak de woorden ” Ik ben je vader, mijn jongen” loog hij. Hij hoopte dat de mijn moeder samen met hem een gezin wilde starten, gelukkig wilde zijn. Maar het liep anders. Ze was woedend. De hengst die haar eeuwig trouw zal zijn was vreemd gegaan. Had een veulen. Ze geloofde hem. Maar het verliep niet zo als zij wilde. Het maakte hem woedend. Ik had de liefde tussen de leiders kapot gemaakt. Hij verbande me.
Ik wist niet wat ik moest. Ik moest voor mezelf zorgen. Maar ik kon het niet. Ik was altijd verzorgd en wist niet hoe het leven eigenlijk was. Hoe de wereld eruitzag. Het was alsof ik eindelijk geboren werd. Maar al snel kwam ik achter de gevaren waarvoor ik beschermd was. Ik werd gepakt door een bergleeuw. De bergleeuw die waakte over zijn gebied. Aan hem heb ik enkele littekens te danken en mijn halfblinde rechteroog. Over het algemeen was het niet belangrijke gebeurtenis. Maar het was het gevolg erop. Ik was bang. Ik wist niet hoe een normaal paard veilig kon leven. Ik wilde veilig leven maar had nooit gehoord hoe. De jaren vlogen voorbij en ik groeide op tot de 9-jarige hengst die ik nu ben. Volwassen. Ik wist grotendeels hoe ik moest leven maar ik was anders. Bitter, misschien zelfs wel nors. Ik heb mijn comfort zone waar ik niet buiten durf te komen. Gevangen in mijn diepste angsten, onopgevoed, ongetemd. Ondanks mijn volwassenheid. Je zal het niet zo benoemen als je me zal zien. Maar zo ben ik wel.
|
|
|
Jennifer
Administrator
Profile
Number of posts : 4988
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: Kayleigh do 4 apr 2013 - 18:37 | |
| Gepromoveerd
Gefeliciteerd, je bent een rang hoger! |
|
