Zehlia's woorden laten hem opgelucht knikken. 'alles is oke' Haar zachte neus op zijn bil laat hem een luide lach uitstoten, waarna hij nog even omkijkt en naar haar knipoogt. 'doe jij ook voorzichtig?' Lenig zette hij zijn lichaam weer in beweging en stapte verder naar beneden, nu nog beter oplettend, zijn donkere ogen turen naar de grond, elke stap aftastend voor hij zijn sterke hoeven neerzet. rank one

Ze vondt het heerlijk hoe de twee plezier konden hebben zonder te hoeven te denken aan gevoels, liefde gevoelens . Ze kon daardoor ook echt zichzelf zijn. Ze had al in de gaten en wist al dat zijn hardt bij een merrie zat die in rang een zat. een merrie die nu liefdes verdriet had terwijl hij ook een beetje anders was. Maar liefde was niet alles. Zehlia wist het wel ... "Ja ik zou ook voorzichtig zijn . "Ze had een breede glimlach rond haar lippen en wandelde voorzichtig en behendig het smalle paadje achter hem aan.

[/quote][/quote][/quote]

Uiteindelijk gaat het slingerende, rotsachtige paadje over in weldadig gras wat zijn witte benen kriebelt. ze waren weer beneden. opgelucht liet hij zijn hoofd zakken en nam een paar happen gras voor hij Zehlia weer aankeek. 'waar wil je slapen?' zijn donkere ogen waren nauwelijks zichtbaar in het donker, maar hij had ze toch echt op de witte merrie gericht. rank one

]

Eindelijk hadden ze het veilige grond onder hun hoeven, voelend hoe de lange savanna gras haar slanke benen streelde, Ze snoof de zoete geur op van die bloemen en de lucht.Dan hoord ze de enkele woorden van Xariv. haar zeeblauwe ogen keken naar de donkere lucht. Ze zag allemaal heldere puntjes in de hemel die sterren moesten voorstelllen.Ze glimlachte kort en richte haar heldere ogen tot de donkere ogen van de hengst. Ze moes even zijn ogen zoeken , nadat ze gevonden waren sierde er een glimlach haar lippen. " Ergens waar jij denkt dat het geschikt is. "ze glimlachte en liep op hem af terwijl ze haar lichaam zacht tegen die van hem aan schuurde.

een grijns speelde op Xariv's lippen, tevreden met haar woorden, maar zonder enig idee waar hij haar mee naar toe moest nemen. hij wist wel éen plek, maar dat was de plek van Omniel en hij, en om daar te komen moesten ze een stuk door het bos, en dat wilde hij liever niet riskeren zo in het donker. hij Keek Zehlia vriendelijk aan. 'Ik weet het niet' zoekend keek hij om zich heen, alsof een slaapplaats uit de lucht gevallen zou komen. rank one

]

Door de bossen terug naar de kudde te gaan was geen optie geweest, Nee nu het donker was riskeerde ze dat liever niet, Ze had wel een tijd geleden toen ze hier in de buurt was ergens een grot gezien. of het bewoonbaar was wist zie niet. Zehlia keek even naar de lucht waar enkele druppels vandaan kwamen.. en die haar huid afkoelde . Ze keek Xariv weer een met haar vriendelijke ogen, "Ik ben laast wl iets tegen gekomen. maar ik weet niet is het geschikt is."zei ze terwijl ze haar achterhand in beweging zette om door het hoog verwilderde gras te lopen en snel een smal padje in de slaan. "Pas op het is hier smal" Het was een pad die niet veel gelopen was dus goed begroeit, Rustig stapte ze verder . Ze moesten zo wel even lopen over het paadje ...

[i]

Xariv's witte vacht wordt gestreeld door het zachte briesje, zijn aangespannen spieren onder zijn vacht werkend om zijn ranke lichaam te laten dansen over het lange gras, de druppels uit de lucht zijn vacht afkoelend van de afgelopen warme dag. hij was blij dat het nu koeler was, zijn lichaam verbrandde snel onder de warme zonnestralen. hij volgde Zehlia zwijgend, opgeslokt door zijn eigen gedachten en door de concentratie om op het smalle pad te blijven lopen. rank one

]

Ze voelde zijn warme ademhaling over haar rug heen glijden en het gaf haar een lichte rilling over de rug. ze moes zich wat minder concentreren dan Xariv omdat ze deze pad al meerdere keren had gelopen. ze merkte hoe de pad uitliep naar een klein stukje weide. nouja . stukje begroeid rots. Ze glimlachte geruststellend. "We zijn er bijna . "haar stem was zacht en zuiver, dan werd het ineens wat donkerder.Ze zet haar benen ik stilstand en draait zich om in de grot. Nu kon ze de vertrouwde maanlicht zien diie soms werd toegedekt met wolken. dan drukt ze haar neus tegen zijn hals aan alsof ze bescherming zocht bij de hengs...

[i]

Xariv's donkere, intelligente ogen waren op de grond gericht toen er uit eindelijk gras begon te groeien. toch voelde het niet normaal aan onder zijn hoeven. hij keek wat beter en zag dat het gras zó op een rots groeide. hij grinnikte en plukte een hap gras van de rots. al kauwend volgt hij Zehlia de rots over, tot ze plots midden in de grot staan. het was hier knus, de wind waaide niet naar binnen en ze waren droog van eventuele regen. de schijn van de maan aan de hemel verlichtte de grot nog zover dat Xariv iets kon zien. hij liet zijn neus door de grot dwalen, zijn omgeving zeker stellend, bekijkend en voelend dat het veilig was voor hem en Zehlia. haar neus op zijn hals verrast hem. toch glimlacht hij, zijn hoofd omdraaiend waardoor hij net met zijn zachte neus tegen haar wang kan komen. zo blijft hij even staan, genietend van de geur van de nacht, de schijn van de maan en de prachtige merrie naast hem. rank two