- Torak -- First time I see you.

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Shylar
Wandelend door de vallei keek Shylar om zich heen, diep in gedachten verzonken over haar eerste dagen hier. Niet wetend waar lopend struikelde ze plots tegen een gitzwarte hengst aan. Ze bekeek hem goed en keek hem met kleine spijtoogjes aan. 'Ehm, sorry.' zei ze ter verontschuldiging. Wat was hij toch groot, ze moest haar ogen helemaal naar boven richten om zelf een stukje van zijn gezicht te zien.

*ojow, inspiratieloos $:

**Profile** Number of posts : 1243 Status : Absent

- Torak -- First time I see you. 3ffdf6ad60f7b9ec1b24003

Oh when they come for me, come for me.
I'll be gone.

Met mijn hoofd hoog in de lucht geheven loop ik haast fier door Minanter heen. Ik ben totaal geen typje om te pronken met mijn uiterlijk, maar soms vond ik het gewoon heerlijk om al die jaloerse blikken op mijn vacht te dragen. Niet dat deze op dit ogenblik ook maar een blik waardig was. Modderstrepen gemengd met hier en daar wat bloed bevuilen de normaal glanzende zwarte vacht. Mijn amberkleurige ogen richt ik zo nu en dan op de hemel boven me, die op dit moment uit een helderblauwe lucht bestaat. De zomer is duidelijk op komst, niet alleen is het te voelen aan de wind die door je manen raast, ook de temperaturen zijn aanzienlijk hoger als voorheen. Maar dat valt allemaal in het niets bij hetgeen waar het mij echt om gaat. Die hengstige geur van de verschillende merries in Minanter hangt overduidelijk in de lucht. Met mijn neusgaten wijd gespreid zuig ik de geur naar binnen die me automatisch doet flehmen. Ik zal er niet snel meer over na denken om zomaar een merrie te bezwangeren. De genen die ik door geef blijken niet echt goed voor de samenleving te zijn. Het is enkel door Ce'Nedra dat Rixan nog een beetje gevoel in zijn lichaam heeft. En wat hield hij van zijn moeder... zodanig dat hij mij van een cliff heeft afgeduwd. Met die gedachte in mijn hoofd grinnik ik zachtjes, die zoon van mij is me een speciale geworden. Om me op andere gedachten te brengen als mijn eigen zielige famillieproblemen breng ik mijn achterhand onder mijn lichaam en beweeg ik me nu voort in een verend drafje. Mijn zwarte hoofd houd ik voor een paar seconden nog sierlijk in de lucht tot ik het te veel moeite vind worden en hem uiteindelijk weer verveeld omlaag breng. Mijn amberkleurige ogen staan emotieloos op de rest van mijn omgeving gericht. Zo nu en dan verdient een merrie mijn welverdiende aandacht. Ik mag dan wel oud zijn, kijken en ruiken en voelen mag toch? Een smaal siert plots mijn lippen bij het idee alleen al. Ik beweeg me moeiteloos door het landschap heen alsof ik hier al jaren geleden ben aangekomen. Wat velen niet zullen weten is dat ik in werkelijkheid pas 2 weken geleden ben aankomen huppelen. Om geen andere reden als die moordenaar van een zoon van me. Meerdere geruchten gingen rond over hem, maar ik heb geen benul van wat ik moet geloven en niet geloven. De een zegt dat hij nog actief is in zijn moorden en verkrachtingen, de ander zegt dat hij al lang niet meer gezien is en zich voornamelijk bezig houd met zijn merrie. Sommige beweren zelfs dat er een duivelsveulen op komst is. Zo vader zo zoon is de enige gedachte die daarbij komt opzetten.

Ik verhoog mijn draftempo wanneer mijn rollende spieren wat zonlicht vangen. Mijn zwarte vacht heeft er altijd wel voor gezorgd dat ik de zon liever ontweek. Ik haat de hitte en het gevoel van klam zweet tegen je hals en flanken aan. Mijn amberkleurige ogen gaan verveeld over de vlaktes heen. De meeste paarden verdienden mijn aandacht niet, of waren al verstrengeld in een of ander heftig gesprek over ditjes en datjes van de kudde. Vooral de merries leken zich samen te pakken en een soort van menigte te vormen. Met argwanende ogen kijken ze je aan wanneer je langs ze komt. Ze vrezen voor hun lichaam en nog belangerijker voor de schimmen. Volgens mijn berekeningen zal het niet meer lang duren voordat de blauwe maan weer hoog aan de hemel zal staan. Eerlijk gezegd kan ik niet langer wachten tot het zover is. Wil ik mijn zoon ooit confronteren dan wil ik hem eerst leren begrijpen. En daarmee precies doorgaan met wat hij is doorgegaan. Daarvoor moest ik bij de leidersschim Avanti zijn werd me verteld. Iedereen die zijn naam in de mond nam keek eerst angstig naar links en rechts, dat zei mij al genoeg. Het zal een angstaanwekkende hengst zijn, grof bruut en voornamelijk een medogenloze slachter van kuddepaarden. Het idee van een paard vermoorden is voor mij nooit raar geweest. In de kudde waar ik vroeger leider van ben geweest was het gebruikelijk om jezelf omhoog te werken door een tegenstander te vermoorden. Zo houd je alleen de sterksten over. Enkel de sterksten zijn goed genoeg om door te gaan met het leven en zich voort te produceren met andere moordernaars. Want dat waren ze stuk voor stuk, inclusief mijzelf. Ik durf niet te beweren dat ik de dood van mijn eigen geliefde niet op mijn geweten heb. Een grimas siert mijn gezicht breed en lichtelijk angstaanjagend. Als alles volgens mijn plannen gaat dan zal dat verlopig ook nog niet de laatste zijn. Plots vangen mijn amberkleurige ogen een paard op aan de horizon. Een ruim stuk kleiner als mij beweegt ze zich langzaam voort met haar korte beentjes. Ach waarom ook niet? Ik had wel zin in een spelletje. Zonder twijfel ga ik in haar pad staan, gewoon afwachtend tot ze tegen me op zou knallen. Ze leek tenslotte zo in gedachten verzonken dat ze zelfs een groot stuk zwart paard niet op de weg zou zien staan. En zoals altijd zijn mijn eigen gedachtes de juiste en voel ik niet veel later een lichtgewicht tegen mijn lichaam aanbotsen. Haar ogen nemen me meteen in haar op en ik doe haast precies hetzelfde. Ik hoor een zachte verontschuldiging en zie haar kort daarna moeite doen om me aan te kijken. Ik grinnik hef mijn hoofd nog wat hoger zodat mijn pony voor mijn ogen valt en geef haar een medogenloze blik. Heb je geen ogen in dat ponyhoofdje van je? Mijn ogen schieten keurend over haar gezicht heen. Een merrie is een merrie, en ik gaf niets om innerlijk hoewel ik toch een voorkeur had voor de naiëve makkelijke prooien. Nog steeds voel ik haar staar in mijn vacht prikken. Als je nog langer naar me staard vallen die half-blinde ogen van je er dadelijk ook nog uit. zeg ik dan sarcastisch, mijn stem diep, met een hint van charme. Ach germ, arme merrie dat ze mij nu weer zonodig moest treffen op deze zonnige saaie dag. Voor mij zal de dag minder saai worden en voor haar ongetwijfeld ook. Alleen zal de een er waarschijnlijk meer van genieten dan de ander. Een snode grimas siert mijn lippen voordat ik mijn ogen weer kort van haar afwend.
*ik had wat meer inspiratie :3

I am not a pattern to be followed
The pill that I'm on is a tough one to swallow
I'm not a criminal, not a role model
Not a born leader, I'm a tough act to follow

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Shylar
'Heb je geen ogen in dat ponyhoofdje van je?' hoorde ik zijn stem door het bos echo-en. Ik keek hem arrogant aan, deze hengst dacht dus dat hij veel was, nou ik laat me niet bepaald doen. 'Hoef jij maar niet in m'n weg te staan, en dit 'ponyhoofdje' kan er niks aan doen dat jíj zo groot bent. 'Als je nog langer naar me staart vallen die half-blinde ogen van je er dadelijk ook nog uit. ' Ik hoorde de sarcasme en verleidende toon in z'n stem. Ik keek hem met een grijns aan en praatte met een hoge toon. ' Als je me nog langer hongerig aankijkt haal ik wel een half voetbalveld vol gras voor je.'

*Tinywordmelig. ;3

**Profile** Number of posts : 1243 Status : Absent

Oh when they come for me, come for me.
I'll be gone.

Mijn ogen houden de merrie vast, geen enkele beweging van haar gaat onopgemerkt aan mijn neus voorbij. Ik hield altijd alles bij, was veelste bang dat de merrie ineens rare gedachten kreeg en zich ineens in volle vaart tegen me in zal gaan. Ik vernauw mijn ogen even tot spleetjes en schud mijn hoofd dan. Alsof ik mezelf op een eigen stommiteit betrap. Deze merrie zal het niet in zich hebben om mij zomaar aan de kant te duwen. Ik grimas breed om haar woorden en schud mijn hoofd er eventjes bij. Volgens mij zijn we vergeten wie tegen wie opbotste hier, schat. Tjee als je zo door blijft gaan hier in BMH blijft er niet veel van je over. Of ben jij zo'n leiderplakkertje? Even keuren mijn ogen haar weer van boven tot beneden voordat ik simpelweg concludeer. Vast wel. Wanneer ze de opmerking maakt over dat ik haar hongerig aankijk grimas ik breed. Nee, ik heb liever leiderplakkertjes. Mijn ogen staan uitdagend en met een zekere hint van amusement.

Ik breng mijn lichaam in een stap en begin langzaam rondjes rondom haar heen te cirkelen. Even ben ik met niets anders bezig als haar lichaam in me opnemen. Haar sterke en minder sterke punten alvast te plannen. Vertel, begin ik lichtjes afwezig. Wat is de naam van dit ponyhoofdje? Niet dat het mij daadwerkelijk iets kan schelen. Een naam zegt niets over een paard. Ouders wilden vaak dat hun paard deed opleven naar hun naam, maar ik heb genoeg paarden gekend waarbij dit niet het geval was. Zo heette er ooit een paard Prins.. Dat was serieus het meest lelijke en onfierste blok beton wat ik ooit gezien heb. Ik grinnik bij een herrinering aan hem, en hoe ik altijd fratsen met hem had uitgehaald in mijn jeugd. Tsk. Nee, namen zeggen niets over een paard zijn karakter of hoe hij of zij dingen doet. Ben je hier lang? vraag ik dan vervolgens maar om stiltes te vermijden. In mijn ogen zei alles aan haar dat ze er nog geen 2 weken was, maar ook ik maak soms foutjes. Zoals ik iets eerder mezelf voor aan het bereiden was op een eventueel gevecht, maar vergeten was dat deze merrie nog geen haar aan schade zou kunnen aanrichtten.

I am not a pattern to be followed
The pill that I'm on is a tough one to swallow
I'm not a criminal, not a role model
Not a born leader, I'm a tough act to follow

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Shylar
Zijn ogen doordringden haar. Toch leek het haar te lukken om een klein beetje te ontspannen. Ze ademde diep in en uit en keek naar de hengst. 'Volgens mij zijn we vergeten wie tegen wie opbotste hier, schat. Tjee als je zo door blijft gaan hier in BMH blijft er niet veel van je over. Of ben jij zo'n leiderplakkertje? Hij bekeek me weer. Shylar zuchtte nog eens en probeerde haar irritatie niet te laten zien. 'Vast wel.' zei hij. Ze had één leider gesproken.. Toen ze zij dat hij haar hongerig aankeek waren zijn woorden hintgevend. 'Nee, ik heb liever leiderplakkertjes.' Ze moest zich inhouden om niet met haar ogen te rollen. De hengst ging rond haar draaien. Hij vroeg mijn naam. Dit ponyhoofdje heet Shylar, en hoe heet dit reuzehoofd?' Antwoorde ze rustig met een grinnik. 'Ben je hier lang?' vroeg hij weer. 'Nee, nog maar net een week..' zei ik aarzelend. Haar gevoel zei dat deze hengst gevaarlijk was, maar daar wou ze niet aan toegeven. Ze bleef hem recht aankijken.

**Profile** Number of posts : 1243 Status : Absent

Oh when they come for me, come for me.
I'll be gone.

Zonder ook maar een moment mijn ogen van haar af te halen begin ik over dingen na te denken. De laatste tijd waren de dingen erg voorspoedig voor me gegaan, waarom was ik in zo'n slechte bui? Mijn ogen peilen even de merrie voor me, dit verdiende ze niet echt. Toch is het nu al te laat om terug te gaan, want een sorry komt er bij mij op geen enkele manier uit. De merrie ontspant zich lichtelijk, waardoor ik zelf automatisch ook wat meer ontspan. Zachtjes bries ik alle spanning in mijn lichaam de deur uit. Ze is het tenslotte niet waard om mezelf druk om te maken, deze kleine tere merrie. Ik grinnik zachtjes, zelfs met mijn gebroken lichaam zou ik haar nog onderuit kunnen halen. De grijns verdwijnt voor een paar seconden van mijn gezicht wanneer ik peinzend naar mijn knieën en pezen. Nu nog een gebroken lichaam, maar niet meer voor lang.. Niet voor lang bedenk ik me alweer grimassend. Avanti zal me niet teleurstellen en ik hem in ruil daarvoor ook niet.

Met licht amusement kijk ik naar de merrie voor me wanneer ze telkens wat geiriteerd zucht bij elk van mijn antwoorden. Precies merrie... Je kunt er niets aan veranderen, het is wat is. Wat moet het toch ontzettend klote zijn om als een onschuldige zwakke merrie geboren te worden. Ik grimas. Een merrie zijn is al een straf opzich, laat staan de dingen die hengsten met je kunnen doen. Ik schud mijn hoofd, zielig en triest eigenlijk, de dingen die ik nu al over deze merrie denk. Wanneer ik haar zachte stem weer hoor kijk ik eventjes verrast naar haar op. Shylar dus, een nietszeggende naam, maar wel handig als ik haar een keer nodig mocht hebben. Tenslotte besluit ik niet voor niets dat ik uberhaubt de moeite neem om met andere nietsnut paarden te praten. Elk paard heeft een functie voor me, vroeger of later.. Ze kaatst de vraag natuurlijk terug, wat een verrassing. Mijn ouders hebben me Torak genoemd. Besluit ik simpelweg haar vraag te beantwoorden. Toch is Torak niet de naam waar de meeste paarden me aan herinneren. Meestal doen de woorden 'moordenaar, verrader, loner, misselijkmakende geest' een lampje branden als paarden aan me denken. Het feit dat ze me reuzehoofd noemt kan me niets schelen. Ik ga niet mee in kinderachtige spelletjes. Wanneer ik haar antwoord op mijn vraag hoor kijk ik haar met desinteresse aan. Zoals gewoonlijk was mijn gevoel van eerder bevestigd. Ik voel haar ogen in de mijne branden, toch wekt dit geen ongemakkelijk gevoel bij me op. En Shylar waar kom je zo'n beetje vandaan gestruind? Vraag ik met een verveelde stem. Hetzelfde riedeltje over and over again. Blablabladiebla over verledens en problemen enzovoorts. Het interreseerd me allemaal geen zak, maar om andere gespreksonderwerpen te bedenken ben ik veels te lui.

I am not a pattern to be followed
The pill that I'm on is a tough one to swallow
I'm not a criminal, not a role model
Not a born leader, I'm a tough act to follow

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Shylar
Hij bleef naar me kijken. Ik keek half-giftig terug, hij begon me te irriteren. En dat is één ding waar ik niet tegen kon. 'Mijn ouders hebben me Torak genoemd.' Zo, hij noemde Torak, ergens verwachte ze wel zo'n naam. Hij keek haar met desintresse aan, zij keek gewoon hetzelfde terug. Ze was totaal niet geïntresseerd in hem, Ze strekte even haar nek, die stijf geworden was van het omhoog kijken. 'En Shylar, waar kom je zo'n beetje vandaan gestruind?' vroeg hij verveeld. 'Het oosten, jij?' antwoorde ze kort. Ze had een pest-humeur, maar niet door hem, nee, ze werd door Torak alleen maar verveeld. Toch wist ze dat hij expres in haar pad was gaan staan.

**Profile** Number of posts : 1243 Status : Absent

Oh when they come for me, come for me.
I'll be gone.

Mijn ogen sieren mijn gezichtsexpressie precies op de manier zoals ik het bedoeld had. Wie deze kleine merrie ook is, ik mag haar niet, sterker nog ergens had ik een sterke haat voor merries zoals haar. Van die onschuldige dingen die te naief zijn om ergens ook maar een seconde bij stil te staan. Mijn ogen schieten omhoog naar de blauwe maan die me sinds kort de krachten schenkt waar ik zo naar verlangd heb. Helaas is de blauwe maan weer voorbij, maar ik weet zeker dat ik de volgende keer mijn slag sla. En deze merrie staat op dit moment op nummer 1 op mijn moord-pijn lijstje bedenk ik me grimmig. Even verschijnt er een hunkerende grimas op mijn gezicht. Ik hunkerde naar haar bloed en haar lichaam tegen het mijne. Wat ben ik toch een smerige arrogante eikel. Des al niettemin verlangde ik naar wat merrie aandacht van iemand. Ook al is het dan van de vervelende merrie voor mij. Ze is tenslotte een merrie, van vlees en bloed, merries worden hengstig en op dat moment zal ik toeslaan. Op dat moment zal ik er zijn voor deze merrie Shylar. Ik grimas breed terwijl ik mijn ogen nu met plotselinge interesse over haar lichaam heen laat glijden. Wanneer mijn ogen de hare ontmoeten zie ik enkel een giftige blik. Nou, nou.. dat mocht dan ook wel weer wat aardiger. Ach, ik houd wel van wat pit in mijn merries. Weer die vreselijk slechte glimlach op mijn gezicht. Charmerend maar met de nodige geheimzinnigheid er aan vast. Zeer stereotype voor zo'n zwarte hengst als mijzelf, moet ik toegeven. Maarja, je bent wie je bent tenslotte. In een keer hoor ik een kort antwoord uit haar mond vliegen en zet ik een plotse stap achteruit. In een keer verlaag ik mijn hoofd op haar niveau en kijk ik haar met onschuldige ogen staan. Heb ik je op een of andere manier beledigd? vraag ik dan met een haast oprecht onschuldige stem. Ik ben tenslotte zó goed in acteren dat het nauwelijks van echt te onderscheiden valt.. Ik, ik heb mijn ouders vroeg verloren en toen ben ik alleen verder gestruind, ik heb nooit iemand gehad om mee te praten.. vertel ik haar met een hint van zelfmedelijden. Maar niets is minder waar, dit is allemaal spel en plezier voor mij.. enkel dat.

I am not a pattern to be followed
The pill that I'm on is a tough one to swallow
I'm not a criminal, not a role model
Not a born leader, I'm a tough act to follow

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Shylar
Ze verkalmde nog meer, ookal wist ze dat deze hengst niet goed was. Hij glimlachte toen hij mijn blik zag. Shylar zag hoe 'gespeeld onschuldig hij deed. ' Heb ik je op een of andere manier beledigd?' ze zuchtte. 'Ik, ik heb mijn ouders vroeg verloren en toen ben ik alleen verder gestruindd, ik heb nooit iemand gehad om mee te praten..' zei hij. Als ze hem voorheen niet had gesproken, zou ze erin trappen. Maar niet nu. Zijn lichaam sprak boekdelen. 'Torak, je weet toch dat ik hier niet in trap..' zei ik met een lach. 'Ik weet bij wie je geaccepteerd bent, dus als je me nu wilt excuseren en een stap opzij wil doen?' zei ik charmant.

*no inspiration, & GOSHYLAR $:

**Profile** Number of posts : 1243 Status : Absent

Oh when they come for me, come for me.
I'll be gone.

Nog steeds interesseerd me haar bestaan maar weinig en mijn facade evenmin. Eigenlijk verdiende ze mijn aandacht niet meer. Tenslotte ben ik klaar met plannen voor voorlopig. Ik heb wat ik wilde, ben schim geworden en kan nu genieten van die blauwe maan. Nee, ik hoefde nergens meer bang voor te zijn en kan gewoon toeslaan wanneer ik daar zin in heb. Niemand kan me tegenhouden zelfs die zielige schapenleiders niet. Ik grimas breed en laat de facade met een klap van mijn gezicht afvallen. Mijn ogen trekken haar postuur na en even verschijnt er een oplaaiende woede in mijn ogen. Denk jij nu heus dat je zo makkelijk van me af gaat komen? Denk je nu serieus dat een klein zielig merrietje zoals jij, mij kan besturen hoe zij dat wilt? Oh nee.. Ik ben nog lang niet klaar met dit gesprek, Shylar. De laatste woorden sis ik bijna, mijn oren langzaam mijn nek in dalend. Ik zucht en vervolg mijn cirkels weer om haar heen. Ze is.. in vergelijking met Ce'Nedra niets wat mijn ogen sieren. Hoewel ik betwijfel of ooit uberhaubt een merrie haar zou kunnen tippen.

Ik schud vastbesloten mijn hoofd en houd mijn amberkleurige ogen in die van haar gericht. Alsof ik haar vastbond met mijn ogen, vast op de plek waar ze nu staat. Mijn houding veranderd ietsjes en ik richt mijn postuur iets sluwer op. Avanti heeft me de regels nooit uitgelegd, maar eentje dood tijden blauwe maan of geen blauwe maan. Het scheelde vast niet veel. Ondanks dat ik nu niet zo krachtig ben als mét de blauwe maan. Weet ik haast zeker dat ze het zonder hulp er niet levend van af zal brengen. Een duivelse glimlach siert mijn lippen terwijl ik mijn borst in volle vaart tegen de hare aanram. Mijn ogen priemen doorborend in de hare terwijl ik op een strenge manier op haar neerkijk. Merries.. Die zijn ook om op neer te kijken. Zwak, irritant, naief en voornamelijk niet de slimste. Mijn mondhoeken krullen weer een stukje omhoog waardoor er een angstaanjagende grimas verschijnt. Wat heb je liever.. ? Pijn of ...nog meer pijn? vraag ik met een hint van sadisme. Ik zet nog een stap vooruit, haar zo met mijn borst een kleine centimeter achteruit duwend. Ik speelde nog altijd een spel, maar het uiteindelijke doel van het spel is veranderd.. drastisch.

I am not a pattern to be followed
The pill that I'm on is a tough one to swallow
I'm not a criminal, not a role model
Not a born leader, I'm a tough act to follow

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

Ze had spijt van hoe ze deed, diep in haar weet ze wat deze hengst kan doen. Ik zag zijn woede terwijl hij naar me keek. 'Denk jij nu heus dat je zo makkelijk van me af gaat komen? Denk je nu serieus dat een klein zielig merrietje zoals jij, mij kan besturen hoe zij dat wilt? Oh nee.. Ik ben nog niet klaar met dit gesprek, Shylar.' hoorde ik hem halfsissend zeggen. Mijn stem verkleinde een beetje. D..dat is niet eens m'n bedoeling Torak.. Hij bleef met zijn amberkleurige ogen naar me kijken. Ze wist dat hij 1 van Avanti's schimmen was geworden, en dat maakte haar een klein tikkeltje bang. Een duivelse glimlach verscheen om zijn lippen toen hij met volle vaart tegen me aan ramde. Ze kon haar nog maar net rechthouden. 'Wat heb je liever..? Pijn of ...nog meer pijn?' vroeg hij. Ze zuchtte en keek weer recht in zijn ogen terwijl hij haar achteruit duwde. 'Alles, op 1 voorwaarde. Dat ik blijf leven.' zei ze met een klein stemmetje. Ze wist dat ze niet anders kon, ze kon onmogelijk van hem weglopen of tegen hem vechten, beter nu dan met de blauwe maan dacht ze snel.
Ze sperde haar neusgaten open, waarom nu terwijl het de *merrietijd* was. Shylar haar staart was hoog in de lucht, ookal wou ze het niet. Ze zette een paar stappen achteruit omdat ze zich ongemakkelijk voelde onder zijn blik.

**Profile** Number of posts : 1243 Status : Absent

Oh when they come for me, come for me.
I'll be gone.

Mijn ogen die zo geel als de zon zijn staren met grote kracht in die van de kleine merrie onder me. Ik voel de lichtblauwe stralen over mijn rug heen glijden en sluit mijn ogen eventjes. Ik voel mijn spieren zich strakspannen en hoor enkele botjes in mijn lichaam kraken. Eindelijk ben ik verlost van dit oude lichaam en kan ik weer genieten van mijn treurige leventje. Ik grimas lichtjes en deze verbreed langzaam wanneer ik mijn ogen weer op Shylar richt. De merrie heeft een ronde buik, duidelijk bezwangerd door een of andere hengst. Vast uit liefde, die onnozele liefde. Bedenk ik me terwijl ik een straaltje bloed over mijn onderlip voel glijden. Heel even verschijnt er een verbaasde emotie op mijn gezicht, maar ik besef al gauw dat het mijn scherpere langere hoektanden zijn die in mijn onderlip prikken. Ah. helemaal vergeten, die slachttanden die groeiden wanneer de blauwe maan schijnt. Ik grimas wedermaal, ditmaal met iets meer sadisme als die van te voren. De kracht van de blauwe maan is echt oneindig.. Wanneer ik denk dat ik alles gevoeld heb voel ik weer een nieuwe stroom van energie door mijn aderen pompen. Alsof ik het in adem met de lucht.

Voor een moment verlies ik de merrie uit het oog, compleet opgaand in het magische moment van de transformatie in die blauwe maan. Heel even werp ik een bittere grimas op de maan voor mijn ogen de merrie terugvinden. Haar ogen staan haast smekend op mijn gelaat gericht en van de zelfverzekerheid is nu niets meer over. Ik grijns, dit was beter, vrees me. Vrees ons allemaal, want dat is de taak die Avanti ons gegeven heeft. We moeten paard de stuipen op het lijf jagen, ze martelen, verkrachten en emotioneel beschadigen. In uitzonderlijke gevallen mochten we ze de nek omdraaien, maar Avanti was de enige die daar wat over te zeggen had. Dat is dan tenminste een gelukje voor haar. Ik klak afkeurend met mijn tong, wat zonde dat ik deze merrie vandaag aan mijn nog onbebloede hoeven voorbij moet laten gaan. Haar woorden komen er stoterig uit en ik luister met amusement naar haar gestotter. Ah nou Shylar, omdat ik zó vrijgeviggezind ben vandaag heb je ongeveer 30 seconden om uit te leggen wat dan wel je bedoeling was met die woorden. Mijn grijns verbreed zich terwijl ik de afstand tussen ons nog wat kleiner maak. Ik hoor haar zuchten en haar vervolgens een perfect zielig voorstel maken. Zonder enige twijfel schud ik mijn hoofd, Ik ben geen hengst waarmee je deals kunt sluiten. zeg ik grimmig, Je moest toch beter weten dan een schim überhaubt op zijn woord te kunnen vertrouwen. vertel ik haar cynisch. Zo ontzettend Naïef. Jullie soort. zeg ik dag grinnikend om mijn mond tegen haar schouder aan te drukken. Een van mijn hoektanden laat ik zachtjes tegen haar vel drukken, plagend. Wanneer ik ook maar iets te hard duw voel ik het bloed via mijn tong naarbinnen glijden. Bloed, smaakte nog beter wanneer het blauwe maan was. Sterker nog, het doet je hunkeren naar nog veel meer van dit duivelse genot. Zonder enige twijfel duw ik een van mijn hoektanden halverwege in haar lichaam en kras er tergend langzaam mee naar onderen. Ongeveer tot aan haar kniën maak ik haar vel los van haar spieren. Met mijn hernieuwde scherpere oren hoor ik haar aders knappen onder de druk van mijn slachttanden. Een siddering van sadistisch genot glijd over mijn lichaam heen.

Dan vallen mijn ogen weer op haar buik en kijk ik grinnikend vanaf haar ogen naar haar buik. Shylar, Shylar, Shylar toch.. Begin ik halfzuchtend. Ik had toch wel wat meer van je verwacht hoor. zeg ik terwijl ik mijn hoofd afkeurend schud. Maar nee, jij bent ook net als de andere naïevelingen. Jullie lopen over van veulentjes, liefde en regenboogjes. zeg ik op een neutrale doch sadistische toon, mijn mondhoeken nog steeds omhoog gekruld. Jullie maken me ziek. zeg ik donker, de glimlach meteen van mijn gezicht af verdwijnend. Met een beweging ram ik mijn volle gewicht tegen haar fragiele lichaampje aan. Om vervolgens met een vliegensvlugge beweging haar aan haar manenkam vast te pakken en op de grond te gooien. Plotselinge woede komt in me opzetten, visies verschijnen voor mijn ogen wanneer ik naar haar zielig hoopje lichaam kijk. Even verwissel ik haar blonde manen met witten en twijfel ik voor een moment. Niet nu.. Ik kreun zachtjes terwijl ik mijn ogen gepeinigd dichtknijp. Mijn hoofd vult zich met beelden van haar en mij en die moordenaar. Ik schud met mijn hoofd, een verwoede poging om de gedachten uit mijn hoofd te gooien. Eigenlijk wilde ik de herrineringen lang geleden al verbranden en nooit meer oprakelen, maar het is er nooit van gekomen.

Mijn zwakke moment duurt godzijdank niet lang en voordat ik het weet staan mijn woedende ogen weer in haar grote ronde parels gericht. Mijn ogen staren met dezelfde kracht als net hoewel misschien iets verwarder en minder gefocused. Een idee komt in mijn hoofd en voordat ik de tijd heb gehad om het idee verder uit te werken stap ik op haar af. Een zware hoef zet ik op haar ronde buik, mijn ogen de schade aan haar lichaam opnemend. Buiten wat schrammen, en krassen was ze er goed vanaf gekomen. Maar goed ook, want ik had haar nodig. Of beter, ik wilde het geen wat in haar groeide van mij maken. Vroeg of laat. Ik zet wat druk op de hoef die op haar buik rust en verbreed mijn grimas langzaam. Je bent een merrie die van onderhandelen houd toch? Wat denk je van je veulens leven voor de jouwe? ik weet een zacht gebrom niet te onderdrukken nadat ik de woorden heb gevormd. Het aanbod is voor geen milimeter reeël. Sterker nog ze komt er hoe dan ook slecht vanaf, of het nu haar veulen is of haarzelf, wat indirect ook ongunstig zal zijn voor haar veulen. Om aan te duiden dat ik het serieus meen voer ik de druk op haar buik op, mijn ogen van de hare naar haar buik schietend. Haar reacties waren heerlijk, een genot om naar te kijken. Angst, pijn en het zicht van een bloedende merrie onder mijn voeten, werkelijk een perfecte dag in mijn treurige leventje.

I am not a pattern to be followed
The pill that I'm on is a tough one to swallow
I'm not a criminal, not a role model
Not a born leader, I'm a tough act to follow

**Profile** Number of posts : 3918 Status : Active

'Ah nou Shylar, omdat ik zó vrijgeviggezind ben vandaag heb je ongeveer 30 seconden om uit te leggen wat dan wel je bedoeling was met die woorden. ' Shylar sidderde bij zijn woorden. 'Ik ben bang, oke? Dan zeg ik nou eenmaal dingen die ik niet meen.' haar stem trilde. Torak zou vast genieten van haar angst, maar het was beter dan het tegen hem op te nemen en meteen te sterven. 'Ik ben geen hengst waarmee je deals kunt sluiten' zei hij grimmig, 'Je moest toch beter weten dan een schim überhaubt op zijn woord te kunnen vertrouwen.' vertelde hij haar cynisch. 'Zo ontzettend Naïef. Jullie soort.' Na zijn woorden drukte hij zijn tanden tegen mijn schouder, waar een straaltje bloed uit ontsnapte. Hier zou ze niet van ontsnappen, nooit..
'
Dan vielen zijn ogen op haar buik. 'Shylar, Shylar, Shylar toch..' Begon hij halfzuchtend. 'Ik had toch wel wat meer van je verwacht hoor.' zeg Torak terwijl hij zijn hoofd afkeurend schudde. 'Maar nee, jij bent ook net als de andere naïevelingen. Jullie lopen over van veulentjes, liefde en regenboogjes. Jullie maken me ziek.' Shylar zuchtte, ze was helemaal niet zo. De reden waarom ze een veulen kreeg was inderdaad liefde, maar Gazardiel was vermoord door zijn soort. Regenboogjes? Ah kom nou, de zon was de grootste hel die je maar kon bedenken.

Toen hij tegen haar aanknalde viel ze kreunend met een plof op de grond. Ze zag dat zijn gedachten even ergens anders waren en liet zijn ogen niet los. Al snel was hij weer hersteld en kwam op haar af, zijn harde zware hoef op haar bolle buik zettend. Shylar snikte even, dit veulen zou de enigste herinnering zijn aan Gazardiel, die kon ze niet verliezen..

Hij zette wat druk met zijn hoef en ze keek smekend in zijn ogen. 'Je bent een merrie die van onderhandelen houd toch? Wat denk je van je veulens leven voor de jouwe?' Een traan verliet haar ogen, wat ze ook zou kiezen, beide zou ze er verdriet aan hebben.. Shylar keek weer in zijn donkere ogen. 'Doe alles met me, maar laat m'n veulen leven.' het zou niet meer lang duren voor het kleintje op deze harde wereld zou komen, en het liefst stelde ze dat nog lang uit..

**Profile**

» Torak
» Time for some trouble (Open)
» Something I love and hate at the same time.
» It's time [open]
» there's time enough, but non to spare.~open.

- Torak -- First time I see you.

- Torak -- First time I see you.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen